Titel
Het Achterhuis. De titel ligt voor de hand, omdat het grootste gedeelte van het dagboek in het Achterhuis geschreven is.
Auteur
Anne Frank. Anne Frank (Anneliese Maria Frank ) was een joods meisje, dat op 12 juni 1929 in Duitsland geboren wordt. Ze heeft een oudere zus Margot Frank, zij is geboren op 16 februari 1926. Hitler komt aan de macht. Ze vluchten naar Nederland in 1933. Op 6 juli 1942 ging de familie Frank in het Achterhuis wonen. Op 4 augustus 1944 kwamen plotseling 5 mannen het huis van de familie Frank binnen. Bij de boekenkast trokken de mannen hun revolver. De kast werd opengemaakt en ze gingen naar binnen. Alle onderduikers werden ontdekt. Otto Frank is de enige die terug komt uit de kampen. Twee maanden nadat hij bij het huis is teruggekomen, ontvangt hij bericht, dat zijn beide dochters zijn overleden in maart 1945.
Uitgever
Eerste uitgave in 1947 door Bert Bakker, dit boek is de 70e druk, in 1985, ook door Bert Bakker. Er zijn nog nieuwere drukken.
Genre
Oorlog roman, Jodenvervolging in de 2e Wereldoorlog.
Samenvatting
Anne Frank, een joods meisje, is met haar ouders en zus Margot naar Amsterdam gevlucht. In 1942, op haar dertiende verjaardag, krijgt ze een dagboek cadeau. Op deze dag schrijft ze voor het eerst in het boek. Dat doet ze door naar een denkbeeldige vriendin, Kitty brieven te schrijven. In de eerste weken na haar verjaardag gaat ze nog naar het joods Lyceum in Amsterdam, maar al snel moeten ze onderduiken. Ze betrekken het achterhuis van een kantoorpand, waarin haar vader, Otto Frank, heeft gewerkt. Een boekenkast voor de deur sluit hen af voor de buitenwereld. Het werk in het kantoor gaat gewoon door, dus de onderduikers moeten overdag muisstil zijn.
Na een week komt de familie Daans (hun echte naam is van Pels) bij hen inwonen. Vier maanden later volgt Pfeffer, een tandarts. Anne moet haar kamer met hem delen, maar ze kan helemaal niet goed met hem overweg. Via de radio horen ze berichten over het verloop van de oorlog. Veel mensen in een kleine ruimte levert Anne vaak ruzie met haar moeder en mevrouw Daans op. De enigen met wie Anne kan praten zijn haar vader en Peter Daans.
Een aantal mensen van het kantoor brengen aan de onderduikers eten en boeken. De echte namen van deze helpers weet Anne niet, dat zijn allemaal veiligheidsmaatregelen. (laatste gedeelte: zie ‘Einde van het verhaal)
Personages
Anne Frank is in het begin van het verhaal 13 jaar oud. Ze heeft een zus, Margot. Ze is geboren in Duitsland en gevlucht naar Amsterdam. Ze ontwikkelt zich gedurende de onderduikperiode tot een zelfstandige jonge vrouw met een meer diepzinnig karakter. Ze wordt verliefd op Peter, de zoon van de familie van Daan, terwijl ze hem eerst maar een saaie jongen vond. Ze wordt door de andere onderduikers gezien als een vervelend kind en ze kan niet goed met de anderen overweg. Wel heeft ze een goede band met haar vader en Peter. Anne heeft grote plannen voor de toekomst, ze wil schrijfster en journaliste worden. Op 1 augustus 1944 schrijft ze haar laatste tekst, niet lang daarna gaat ze haar dood tegemoet in de concentratiekampen.
Margot Frank is de oudere zus van Anne. Anne wordt vaak vergeleken met haar zus, vooral wanneer ze iets fout doet. Margot is altijd de verstandigste in de ogen van haar ouders.
Tijd en plaats
Het boek is geschreven in de 2e wereldoorlog, in Amsterdam. Prinsengracht 263 is tegelijk met Prinsengracht 265 in 1635 gebouwd. Er is voordat Anne Frank er onderdook eerst een woning geweest, daarna een firma, nog later een pianolarollenfabriek. Op 1 dec. 1940 heeft Otto Frank, Anne’s vader, daar zijn bedrijven gevestigd. In 1942 is hij begonnen met het inrichten van een onderduikadres op de eerste en tweede verdieping van het achterhuis. Anne Frank schreef haar dagboek grotendeels in het Achterhuis, vanaf 14 juni 1942 tot 1 augustus 1944, op 4 augustus vallen de Duitsers het pand binnen.
Spanning
In het boek zijn spannende stukjes, dat is waar Anne verteld van de inbraken, of van haar angst tijdens luchtalarm. Er was een inbraak geweest op zondag 9 april 1944. Op 11 april schrijft Anne daarover in haar dagboek:
Om half 10 werd er in het magazijn ingebroken. De mannen gingen naar beneden om te kijken, en zorgden dat de inbrekers snel vertrokken. Maar plotseling scheen iemand met een zaklamp in hun gezicht. Onmiddellijk vluchten de onderduikers naar boven, en bleven muisstil wachtten op wat komen ging. Toen er gerammel aan de draaikast klonk, dachten ze allemaal dat ze verloren waren. Eindelijk kwamen Miep en Henk, die konden zorgen dat de politie niet naar het achterhuis ging. Ze waren allemaal natuurlijk heel opgelucht, ze voelden dat ze aan een groot gevaar ontsnapt waren.
Mening
Ik vind het boek geloofwaardig, verdrietig en verrassend.
Ik vind het boek heel geloofwaardig, het boek is waargebeurd. Anne Frank schrijft stukjes uit het dagelijks leven, dat doet ze heel uitgebreid. Een dagboek is meestal wel geloofwaardig, je merkt ook aan de manier van schrijven dat de schrijver het zelf heeft meegemaakt, er zit veel meer gevoel in.
Het boek is ook verdrietig, als je leest van de ruzies, als Anne verteld over wat ze gehoord heeft op de radio, bijvoorbeeld dat de joden in kampen worden afgebeuld. Het slot van het boek, wat Anne niet zelf geschreven heeft, is heel verdrietig, je leest daar dat Anne en Margot in een kamp sterven, en dat alleen haar vader terugkomt.
Ook vind ik het boek verrassend, er gebeuren steeds dingen die je niet verwacht, bijvoorbeeld de inbraken, of het luchtalarm.
De mooiste gedeelten vind ik als Anne samen met Peter is, en ze wil proberen hem te laten praten. Peter was heel gesloten. Een van die stukjes, waarbij Anne haar eerste zoen krijgt:
Om 8 uur zitten Anne bij Peter op de divan, hij had een arm om haar heen geslagen. Ze gingen steeds dichter bij elkaar zitten, hun hoofden raakten elkaar constant. Anne voelde zich heel gelukkig, ze dacht dat Peter dat gevoel ook wel zou hebben. Om half negen moest Peter zijn dagelijkse ronde door het huis, ze stonden beiden op. Plotseling gaf Peter haar een zoen, tussen haar haar, half op haar linkerwang en haar oor. Anne rende naar beneden, en verlangde naar de volgende avond. Wel dacht ze dat haar ouders het nooit goed zouden vinden als ze vaak naar Peter ging.
Ik vind dat het boek thuishoort in een christelijke bibliotheek. Eigenlijk hoort het boek in alle bibliotheken te staan, ik denk dat dat ook grotendeels het geval is. Het boek is dan wel niet heel christelijk, maar er staan totaal geen dingen in, die niet in een christelijk boek thuishoren.
Einde van het verhaal
Op 4 augustus 1944 vallen de Duitsers het pand binnen. Het achterhuis wordt ontdekt en alle bewoners worden gearresteerd. Zij worden via Westerbork naar Auschwitz vervoerd en wanneer de Russen dat kamp naderen, worden Anne en Margot naar Bergen-Belsen overgebracht. Twee maanden voor de bevrijding van dat kamp, sterven ze allebei aan tyfus. Van alle onderduikers overleeft alleen Otto Frank de concentratiekampen. Koophuis en Kraler, die ook opgepakt zijn en in Nederlandse kampen zijn ondergebracht, keren na de oorlog terug naar Amsterdam.
Eigen leven
Anne Frank leefde heel anders dan wij, buitengesloten van de wereld. Je kunt haar leven bijna niet met dat van jezelf vergelijken. Ze was geestelijk veel ouder dan normale tieners, en dacht heel erg na over alles wat haar overkwam. Ook was ze bijna helemaal los van haar ouders. Ze leidde eigenlijk een eigen leven, binnen het leven van de anderen om haar heen.
Sommige dingen kun je wel vergelijken, ze was ook weer gewoon een tiener, die bang was als er vliegtuigen over vlogen, verliefd was net als alle meiden van haar leeftijd.
Maar toch is haar leven heel anders dan dat van mij geweest.
Ik heb er echt iets aan gehad om het boek te lezen, ik heb veel geleerd over Anne Frank’s leven, maar ook over het leven in het algemeen in de 2e wereldoorlog. Ik weet nu veel meer over de Jodenvervolging, hoe erg het kon zijn om onder te moeten duiken, alles achter te laten, zoals vrienden, je familie, al je eigen spullen, en dat met het vooruitzicht dat je het waarschijnlijk nooit meer terug ziet. Ook schrijft Anne heel boeiend, ze kan voor haar leeftijd heel goed schrijven! Ze schrijft heel duidelijk haar gevoelens op, je kunt als het ware in haar huid kruipen.
Het Achterhuis. De titel ligt voor de hand, omdat het grootste gedeelte van het dagboek in het Achterhuis geschreven is.
Auteur
Anne Frank. Anne Frank (Anneliese Maria Frank ) was een joods meisje, dat op 12 juni 1929 in Duitsland geboren wordt. Ze heeft een oudere zus Margot Frank, zij is geboren op 16 februari 1926. Hitler komt aan de macht. Ze vluchten naar Nederland in 1933. Op 6 juli 1942 ging de familie Frank in het Achterhuis wonen. Op 4 augustus 1944 kwamen plotseling 5 mannen het huis van de familie Frank binnen. Bij de boekenkast trokken de mannen hun revolver. De kast werd opengemaakt en ze gingen naar binnen. Alle onderduikers werden ontdekt. Otto Frank is de enige die terug komt uit de kampen. Twee maanden nadat hij bij het huis is teruggekomen, ontvangt hij bericht, dat zijn beide dochters zijn overleden in maart 1945.
Uitgever
Eerste uitgave in 1947 door Bert Bakker, dit boek is de 70e druk, in 1985, ook door Bert Bakker. Er zijn nog nieuwere drukken.
Oorlog roman, Jodenvervolging in de 2e Wereldoorlog.
Samenvatting
Anne Frank, een joods meisje, is met haar ouders en zus Margot naar Amsterdam gevlucht. In 1942, op haar dertiende verjaardag, krijgt ze een dagboek cadeau. Op deze dag schrijft ze voor het eerst in het boek. Dat doet ze door naar een denkbeeldige vriendin, Kitty brieven te schrijven. In de eerste weken na haar verjaardag gaat ze nog naar het joods Lyceum in Amsterdam, maar al snel moeten ze onderduiken. Ze betrekken het achterhuis van een kantoorpand, waarin haar vader, Otto Frank, heeft gewerkt. Een boekenkast voor de deur sluit hen af voor de buitenwereld. Het werk in het kantoor gaat gewoon door, dus de onderduikers moeten overdag muisstil zijn.
Na een week komt de familie Daans (hun echte naam is van Pels) bij hen inwonen. Vier maanden later volgt Pfeffer, een tandarts. Anne moet haar kamer met hem delen, maar ze kan helemaal niet goed met hem overweg. Via de radio horen ze berichten over het verloop van de oorlog. Veel mensen in een kleine ruimte levert Anne vaak ruzie met haar moeder en mevrouw Daans op. De enigen met wie Anne kan praten zijn haar vader en Peter Daans.
Een aantal mensen van het kantoor brengen aan de onderduikers eten en boeken. De echte namen van deze helpers weet Anne niet, dat zijn allemaal veiligheidsmaatregelen. (laatste gedeelte: zie ‘Einde van het verhaal)
Personages
Anne Frank is in het begin van het verhaal 13 jaar oud. Ze heeft een zus, Margot. Ze is geboren in Duitsland en gevlucht naar Amsterdam. Ze ontwikkelt zich gedurende de onderduikperiode tot een zelfstandige jonge vrouw met een meer diepzinnig karakter. Ze wordt verliefd op Peter, de zoon van de familie van Daan, terwijl ze hem eerst maar een saaie jongen vond. Ze wordt door de andere onderduikers gezien als een vervelend kind en ze kan niet goed met de anderen overweg. Wel heeft ze een goede band met haar vader en Peter. Anne heeft grote plannen voor de toekomst, ze wil schrijfster en journaliste worden. Op 1 augustus 1944 schrijft ze haar laatste tekst, niet lang daarna gaat ze haar dood tegemoet in de concentratiekampen.
Margot Frank is de oudere zus van Anne. Anne wordt vaak vergeleken met haar zus, vooral wanneer ze iets fout doet. Margot is altijd de verstandigste in de ogen van haar ouders.
Het boek is geschreven in de 2e wereldoorlog, in Amsterdam. Prinsengracht 263 is tegelijk met Prinsengracht 265 in 1635 gebouwd. Er is voordat Anne Frank er onderdook eerst een woning geweest, daarna een firma, nog later een pianolarollenfabriek. Op 1 dec. 1940 heeft Otto Frank, Anne’s vader, daar zijn bedrijven gevestigd. In 1942 is hij begonnen met het inrichten van een onderduikadres op de eerste en tweede verdieping van het achterhuis. Anne Frank schreef haar dagboek grotendeels in het Achterhuis, vanaf 14 juni 1942 tot 1 augustus 1944, op 4 augustus vallen de Duitsers het pand binnen.
Spanning
In het boek zijn spannende stukjes, dat is waar Anne verteld van de inbraken, of van haar angst tijdens luchtalarm. Er was een inbraak geweest op zondag 9 april 1944. Op 11 april schrijft Anne daarover in haar dagboek:
Om half 10 werd er in het magazijn ingebroken. De mannen gingen naar beneden om te kijken, en zorgden dat de inbrekers snel vertrokken. Maar plotseling scheen iemand met een zaklamp in hun gezicht. Onmiddellijk vluchten de onderduikers naar boven, en bleven muisstil wachtten op wat komen ging. Toen er gerammel aan de draaikast klonk, dachten ze allemaal dat ze verloren waren. Eindelijk kwamen Miep en Henk, die konden zorgen dat de politie niet naar het achterhuis ging. Ze waren allemaal natuurlijk heel opgelucht, ze voelden dat ze aan een groot gevaar ontsnapt waren.
Mening
Ik vind het boek geloofwaardig, verdrietig en verrassend.
Ik vind het boek heel geloofwaardig, het boek is waargebeurd. Anne Frank schrijft stukjes uit het dagelijks leven, dat doet ze heel uitgebreid. Een dagboek is meestal wel geloofwaardig, je merkt ook aan de manier van schrijven dat de schrijver het zelf heeft meegemaakt, er zit veel meer gevoel in.
Het boek is ook verdrietig, als je leest van de ruzies, als Anne verteld over wat ze gehoord heeft op de radio, bijvoorbeeld dat de joden in kampen worden afgebeuld. Het slot van het boek, wat Anne niet zelf geschreven heeft, is heel verdrietig, je leest daar dat Anne en Margot in een kamp sterven, en dat alleen haar vader terugkomt.
Ook vind ik het boek verrassend, er gebeuren steeds dingen die je niet verwacht, bijvoorbeeld de inbraken, of het luchtalarm.
Om 8 uur zitten Anne bij Peter op de divan, hij had een arm om haar heen geslagen. Ze gingen steeds dichter bij elkaar zitten, hun hoofden raakten elkaar constant. Anne voelde zich heel gelukkig, ze dacht dat Peter dat gevoel ook wel zou hebben. Om half negen moest Peter zijn dagelijkse ronde door het huis, ze stonden beiden op. Plotseling gaf Peter haar een zoen, tussen haar haar, half op haar linkerwang en haar oor. Anne rende naar beneden, en verlangde naar de volgende avond. Wel dacht ze dat haar ouders het nooit goed zouden vinden als ze vaak naar Peter ging.
Ik vind dat het boek thuishoort in een christelijke bibliotheek. Eigenlijk hoort het boek in alle bibliotheken te staan, ik denk dat dat ook grotendeels het geval is. Het boek is dan wel niet heel christelijk, maar er staan totaal geen dingen in, die niet in een christelijk boek thuishoren.
Einde van het verhaal
Op 4 augustus 1944 vallen de Duitsers het pand binnen. Het achterhuis wordt ontdekt en alle bewoners worden gearresteerd. Zij worden via Westerbork naar Auschwitz vervoerd en wanneer de Russen dat kamp naderen, worden Anne en Margot naar Bergen-Belsen overgebracht. Twee maanden voor de bevrijding van dat kamp, sterven ze allebei aan tyfus. Van alle onderduikers overleeft alleen Otto Frank de concentratiekampen. Koophuis en Kraler, die ook opgepakt zijn en in Nederlandse kampen zijn ondergebracht, keren na de oorlog terug naar Amsterdam.
Eigen leven
Anne Frank leefde heel anders dan wij, buitengesloten van de wereld. Je kunt haar leven bijna niet met dat van jezelf vergelijken. Ze was geestelijk veel ouder dan normale tieners, en dacht heel erg na over alles wat haar overkwam. Ook was ze bijna helemaal los van haar ouders. Ze leidde eigenlijk een eigen leven, binnen het leven van de anderen om haar heen.
Sommige dingen kun je wel vergelijken, ze was ook weer gewoon een tiener, die bang was als er vliegtuigen over vlogen, verliefd was net als alle meiden van haar leeftijd.
Maar toch is haar leven heel anders dan dat van mij geweest.
Ik heb er echt iets aan gehad om het boek te lezen, ik heb veel geleerd over Anne Frank’s leven, maar ook over het leven in het algemeen in de 2e wereldoorlog. Ik weet nu veel meer over de Jodenvervolging, hoe erg het kon zijn om onder te moeten duiken, alles achter te laten, zoals vrienden, je familie, al je eigen spullen, en dat met het vooruitzicht dat je het waarschijnlijk nooit meer terug ziet. Ook schrijft Anne heel boeiend, ze kan voor haar leeftijd heel goed schrijven! Ze schrijft heel duidelijk haar gevoelens op, je kunt als het ware in haar huid kruipen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden