Titelverklaring: De familie Frank moet tijdens de Tweede Wereldoorlog onderduiken. Dit doen ze aan de achterzijde van het kantoorpand waar Otto Frank, de vader van Anne, werkte. In dit ‘achterhuis’ brengt Anne haar tijd onder andere door met het schrijven in haar dagboek. De auteur: Annelies Marie Frank wordt op 12 juni 1929 geboren in Frankfurt am Main (Duitsland). In 1933 vlucht ze samen met haar familie naar Amsterdam.De dictator Hitler is dan aan de macht in Duitsland. Haar vader, Otto, zet verschillende bedrijven op, maar wanneer Hitler ook in Nederland met de ‘Entjudung’ van het bedrijfsleven begint, laat hij in 1941 Frank Kleiman de zaak overnemen. In 1942 besluit het gezin onder te duiken in het kantoorpand waar Otto werkte. Ze leven daar samen met een ander gezin en een tandarts in het achterhuis. Anne schrijft, om de tijd te doden, in haar dagboek. In 1944 worden ze ontdekt en gearresteerd door de Duitsers. Ze worden weggevoerd naar Duitsland, waar alleen Otto Frank het concentratiekamp overleeft. Hij krijgt na de bevrijding het dagboek van Anne in handen. Hij past enkele dingen aan en laat het aan een vriend lezen. Via via leest Jan Romein het dagboek en schrijft er een lovend artikel over in Het Parool. Dit heeft tot gevolg dat veel mensen belangstelling voor het boek hebben en in 1947 komt de eerste druk van Het achterhuis uit. Het wordt uiteindelijk in 60 talen vertaald en er worden in totaal bijna 16 miljoen exemplaren verkocht. Anne schrijft in haar boek dat ze journaliste en schrijfster wil worden en dat ze na de oorlog een boek wil uitbrengen met de titel ‘Het achterhuis’. In 1957 wordt de ‘Anne Frank Stichting’ opgericht, die een documentatiecentrum en museum opricht aan de Prinsengracht 263 in Amsterdam, het ‘achterhuis’. Naast Het achterhuis, zijn er verschillende boeken over Anne Frank uitgebracht: Weet je nog? Verhalen en sprookjes (1949); Verhalen rondom het achterhuis (1960) en De dagboeken van Anne Frank (1986). Samenvatting: Anne Frank, een Duits joods meisje, is met haar ouders en zus naar Amsterdam gevlucht. In 1942, op haar dertiende verjaardag, krijgt ze een dagboek cadeau. Op deze dag schrijft ze voor het eerst in het boek. Ze verslaat haar belevenissen in de vorm van brieven die ze aan een denkbeeldige vriendin, Kitty, schrijft omdat ze geen andere vriendinnen had. In de eerste weken na haar verjaardag gaat ze nog naar het joods Lyceum in Amsterdam, maar al snel moet ze, samen met haar familie, onderduiken. Ze betrekken het achterhuis van het kantoorpand, waarin haar vader, Otto Frank, heeft gewerkt. Door middel van een boekenkast worden ze van de buitenwereld afgesloten. Het werk in het kantoor gaat gewoon door, dus de onderduikers moeten overdag muisstil zijn. Zo mag de wc niet doorgetrokken worden en mag er niet te hard worden gepraat. Na een week komt de familie Daans (hun werkelijke naam is Van Pels) bij hen inwonen. Vier maanden later volgt Pfeffer, een tandarts, die in werkelijkheid Albert Dussel heet. Anne moet haar kamer met hem delen, maar ze vindt hem helemaal niet aardig. Via de radio, die ze ‘s avonds beluisteren, horen ze berichten over het verloop van de oorlog. De spanning is te snijden met zoveel mensen in zo’n kleine ruimte en Anne heeft vaak ruzie met haar moeder en mevrouw Daans. De enigen met wie Anne kan praten zijn haar vader en later Peter Daans. De belevenissen zijn in het Achterhuis soms dramatisch. Ze hebben zoveel Eten dat het gaat rotten en ze er ziek van worden Ze zijn van de ene schrik nog niet bekomen of het volgende gebeurt weer. Zo wordt er regelmatig ingebroken en worden ze bijna betrapt. Een aantal mensen van het kantoor voorzien de onderduikers van eten en boeken. De echte namen van deze helpers zijn Anne niet bekend: meneer Kleiman is voor haar meneer Koophuis, meneer Kugler wordt Kraler genoemd. Dan zijn er nog de dames Miep Gies, die Miep van Santen wordt genoemd, en Bep Voskuijl, voor de onderduikers Elli Vossen. Op 4 augustus 1944 vallen de Duitsers het pand binnen. Het achterhuis wordt ontdekt en alle bewoners worden gearresteerd. Zij worden via Westerbork naar Auschwitz vervoerd en wanneer de Russen dat kamp naderen, worden Anne en Margot naar Bergen-Belsen overgebracht. Twee maanden voor de bevrijding van dat kamp, sterven ze beiden aan tyfus. Van alle onderduikers overleeft alleen Otto Frank de concentratiekampen. Kleiman en Kugler, die ook opgepakt zijn en in Nederlandse kampen zijn ondergebracht, keren na de oorlog terug naar Amsterdam. tijd: Het verhaal wordt in chronologische volgorde verteld: Anne schrijft op, wat ze in het achterhuis meemaakt. Ze heeft ongeveer twee jaar in haar dagboek geschreven, namelijk van 12 juni 1942 tot 1 augustus 1944. Karakterbeschrijving
Anne Frank: Anne Frank is in het begin van het verhaal 13 jaar oud. Ze heeft een zus, Margot. Ze is geboren in Duitsland en gevlucht naar Amsterdam. Ze ontwikkelt zich gedurende de onderduikperiode tot een zelfstandige jonge vrouw met een meer diepzinnig karakter. Ze wordt verliefd op Peter, de zoon van de familie Daans, terwijl ze hem eerst maar een saaie jongen vond. Ze wordt door de andere onderduikers gezien als een vervelend kind en ze kan niet goed met de anderen overweg. Wel heeft ze een goede band met haar vader. Anne heeft grote plannen voor de toekomst, ze is zeer ambitieus en wil schrijfster en journaliste worden. Op 1 augustus 1944 schrijft ze echter haar laatste tekst, niet lang daarna gaat ze haar dood tegemoet in de concentratiekampen. Otto Frank: Otto Frank is de vader van Anne. Door de andere onderduikers wordt hij Pim genoemd. Hij is zorgzaam en ondernemend. In Amsterdam begint hij verschillende bedrijven, maar hij moet deze opgeven, omdat hij als jood gevaar loopt. Tijdens het onderduiken helpt hij Anne bij het studeren. het

Moeder Frank: Over de moeder van Anne is niet veel bekend. Anne kan niet goed met haar opschieten en heeft het idee, dat haar moeder Margot voortrekt. Margot Frank: Margot is de oudere zus van Anne. Anne wordt vaak vergeleken met haar zus, vooral wanneer ze iets fout doet. Margot is altijd de verstandigste in de ogen van haar ouders. Peter Daans: Peter is de zoon van de familie Daans. In werkelijkheid heten ze Van Pels. Peter is iets ouder dan Anne. Anne vindt hem eerst een slome slungel, maar door hun eenzaamheid en hun behoefte om met iemand te praten, groeien ze naar elkaar toe en worden ze verliefd op elkaar
Mevrouw Daans: Mevrouw Daans is de moeder van Peter. Anne kan absoluut niet met haar overweg. Meneer Daans: Meneer Daans is de vader van Peter. Over hem is weinig bekend. Ook met deze man kan Anne niet goed overweg. Albert Dussel: Albert Dussel is een tandarts, die door de andere onderduikers Pfeffer wordt genoemd. Anne moet haar kamer met hem delen. Hij heeft alleen maar kritiek op haar. Elli Vossen (Bep Voskuijl), Miep van Santen (Miep Gies), Kraler (Kugler) en Koophuis (Kleiman) zijn de mensen die de onderduikers van eten voorzien. Ze nemen ook boeken mee en vertellen over de gebeurtenissen in de buitenwereld. In de loop van het verhaal hebben deze helpers steeds minder mogelijkheden om de mensen in het achterhuis van proviand te voorzien. Bij de inval worden de beide heren door de Duitsers meegenomen. Taalgebruik: Anne Frank gebruikt een levendige stijl van vertellen. Ze vertelt zeer realistisch wat er allemaal in het achterhuis gebeurt met sommige ongebruikelijke woorden. Vertelsituatie: Ik-vertelsituatie. Opbouw: Het boek is opgebouwd uit brieven aan Kitty, de denkbeeldige vriendin van Anne. De eerste tekstdelen zijn aantekeningen. Dit geheel wordt voorafgegaan door een inleiding van mevrouw Annie Romein-Verschoor. Zij is historicus. Aan het eind van het boek is een slotwoord geplaatst, waarin verteld wordt hoe het met Anne is afgelopen en wat de Anne Frank Stichting doet. Mening: Ik vond het boek leuk om te lezen. Je leert hoe de mensen in tijd van nood moesten leven en weren. Ik wou het boek maar blijven lezen omdat het leuk te lezen was. Maar er zaten wel lastige woorden tussen. Verwerkingsopdracht: De personen zijn moedig in sommige situaties had ik het allang opgegeven. Maar hoe de personen reageren stond ik wel van te kijken. Hoe peter reageerde toen hij de inbreker vond ik het laf. Hij wist niet hoe gauw hij naar boven moest. Zelf had ik geprobeerd om de inbreker te verjagen. De manier waarop Anne Frank reageerde toen er voor het eerst werd geschoten vond ik wel begrijpelijk. Het is oorlog dus iedereen is bang maar daarvoor kruip je toch niet steeds bij je ouders in bed. Zelf zou ik ook bang zijn maar ik zou het proberen te vergeten en proberen te slapen. Balansverslag: Vanaf groep acht heb ik al veel boeken gelezen en films gezien. Ik vind het wel altijd leuk om een boek te lezen. Ik leer daarmee om steeds te beter te gaan lezen want je wilt op den duur eigenlijk toch steeds moeilijker boeken lezen en dat trekt mij aan. Ik heb al veel vertaalde boeken gelezen zoals: 1) de hele Kippenvel serie, 2) verscheidene boeken van Stephen King. Ik heb waarschijnlijk meer Nederlandse werken gelezen: 1) De tweeling, 2) Isabelle, 3) Verschillende Paul van Loon boeken, 4) Etc. Ik hou ook wel van films kijken maar dan vooral buitenlandse films: 1) Jurrassic park, 2) The lost world, 3) Mission impossible 1, 4) Speed 1 en speed2. Ik hou er ook wel van om Nederlandse films te bekijken, ik heb er ook een aantal van gezien: 1) Turks fruit, 2) Keetje tippel, 3) De soldaat van oranje, 4) All Stars. Ik lees liever Nederlandsen boeken dan vertaalde werken. Als ik een film kijk is het vaak een buitenlandse film, omdat die vaak beter zijn.