A.
HET ACHTERHUIS (14 juni 1942-1 augustus 1944)
Anne Frank
* 12 juni 1929
+ februari/maart 1945
Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam. Achtste druk, januari 1995
B. Anne Frank, een Joods meisje, moet in de Tweede Wereldoorlog onderduiken met haar ouders en zus. Samen met de familie van Daan trekken zij in het Achterhuis. Een woonhuis dat achter het kantoor van vader en zijn medewerkers ligt. Met een vernuftig gemaakt mechanisme van de draaiende boekenkast wordt het Achterhuis goed verborgen voor buitenstaanders en natuurlijk voor de Duitsers. De medewerkers van vader, Koophuis, Miep, Elly en anderen, helpen waar ze kunnen. Ze kopen met clandestien verkregen distributiebonnen eten en af en toe kleding en brengen dat bij de Franks en van Daans. Later trekt meneer van Dussel bij hen in. Dit is zo'n beetje de situatie waarin Anne verkeerd als zij in haar dagboek schrijft. Ze vertelt hoe moeilijk het is om de hele dag nuttig bezig te zijn zonder herrie te maken, want overdag werken de mensen op kantoor en in het magazijn en die mogen hen niet horen. De w.c. mag niet doorgetrokken worden, er mogen geen kranen lopen, enz. Ze leert veel, is altijd bezig met lezen van boeken, maken van huiswerk. Op deze manier is ze dus behoorlijk autodidactisch bezig, Pim (vader Frank) helpt haar met de dingen die ze niet begrijpt, maar het meeste doet ze zelf. Later gaat ze ook wat werk voor kantoor doen: brieven tikken en administratieve bezigheden. Naar het relaas over het dagelijks leven schrijft Anne veel over wat ze voelt en denkt. Ze schrijft onder anderen dat ze vaak bang is als ze 's nachts op straat hoort schieten en wanneer er bombardementen zijn. Ze schrijft ook over de familie van Daan. Pa en ma van Daan maken veel ruzie, bijna altijd. Anne ergert zich er vaak aan en ze schrijft dan ook dat het heel moeilijk is om niet te laten merken dat ze mevrouw van Daan niet aardig vindt, maar ze mag het niet laten merken, want dat zou de sfeer niet bevorderen. "Het is zo moeilijk om de hele dag met mensen om je heen te leven die je niet begrijpen en die voortdurend ruzie maken over de stomste dingen", schrijft ze onder anderen. Anne denkt veel na over het leven en over zichzelf. Ze vindt dat moeder haar niet begrijpt en dat Margot net als haar moeder is,: Te rustig, te braaf. Vader wil moeder verdedigen en wil niet naar haar luisteren. Anne voelt zich vaak alleen. Doordat ze zoveel over zichzelf nadenkt, krijgt ze een behoorlijke dosis zelfkennis. Ze kan zich zelf beschrijven. Ze kan als het ware buiten zichzelf gaan staan en naar zichzelf kijken als of het een ander is waar ze naar kijkt. C. 1.Anne woont gedurende haar onderduikperiode in het huis achter het kantoor van haar vader. De tijd dat ze ondergedoken is houdt ze een dagboek bij. Vandaar de titel: het achterhuis, of het dagboek van Anne Frank. 2.Oorlog
3.-Anne is degene waar het verhaal om draait. Anne Frank is een meisje dat je in twee persoonlijkheden kunt opdelen. De rustige stille Anne, die veel nadenkt over het leven en filosofie. En de altijd vrolijke Anne, die het gevoel heeft dat ze niet serieus genomen wordt. Ik denk dat Anne vaak niet wist welke houding ze aan moest nemen en dat deze vrolijkheid voor een deel ook verkapte angst en onzekerheid is. In het algemeen was Anne op school een populair meisje. Ze had altijd jongens achter zich aan en was goed in leren. Op een gegeven moment gaat ze zelf inzien dat ze uit twee verschillende persoonlijkheden bestaat, haar belangrijkste stemmingen eigenlijk, en dat is het mooie van het boek. -Otto Frank: Otto Frank is de vader van Anne en Margot. Hij is getrouwd met Edith Frank. Hij is heel verstandig en kan goed met Anne praten, hij begrijpt haar vaak. -Edith Frank: zij is de moeder van Anne en Margot. Ze is heel rustig en slim. Anne begrijpt haar niet en zij begrijpt Anne niet, daarom hebben ze vaak ruzie. 4.-14 juni 1942 tot en met 1 augustus 1944. -Het tijdsverloop is 2 jaar en 2 maanden. (ongeveer). -Het verhaal staat in chronologische volgorde, namelijk in dagboekvorm. -Anne vertelt wat er de vorige dagen allemaal is gebeurd. Je kan dat eigenlijk niet echt flashbacks noemen. -Anne schrijft om de paar dagen, of iedere dag in haar dagboek. Soms zijn er dus kleine sprongetjes. 5. -Het verhaal wordt verteld door Anne Frank. -Ik-vertelsituatie. 6. -Het verhaal speelt zich af in het achterhuis, Prinsengracht 263 in Amsterdam. -Het hele achterhuis is een belangrijke ruimte, omdat het hele boek zich daar afspeelt. 7.-Het verhaal begint met een soort inleiding, waarin Anne verteld over haar verjaardag, de dag waarop ze het dagboek kreeg, en over haar klasgenoten en
vrienden.
- Anne`s grootste probleem is dat ze het gevoel heeft dat niemand haar begrijpt. Ze praat hier wel eens over met haar vader, maar uiteindelijk groeit ze
eroverheen. Anne wordt heel snel volwassen. -Belangrijke gebeurtenissen zijn als er wordt ingebroken in het magazijn, of bombardementen. -Het boek heeft niet echt een hoogtepunt. -Het boek eindigt met een dagboekbrief aan Kitty waarin Anne over haar persoonlijkheid verteld. 8. –De thema`s zijn angst en spanning -Enkele motieven zijn: Anne is erg bang voor de bombardementen. Deze angst komt daarin vaak tot uiting en ook in andere dingen. De angst om geluid te maken, de angst om niet begrepen te worden en de angst voor later. Hoe zal het later zijn als de oorlog voorbij is. Angst voor de onzekerheid en de toekomst. 9. Anne schreef haar dagboek brieven eerst alleen voor zichzelf tot ze in de lente van 1944 op Radio Oranje de minister van onderwijs hoorde spreken. Hij zei dat na de oorlog alle getuigenissen van het lijden van het Nederlandse vol openbaar moesten worden gemaakt. Als voorbeeld noemde hij onder anderen dagboeken. Anne besloot toen om een boek te schrijven, met als basis haar dagboek. D. Ik vind het een mooi boek. Het is erg realistisch, omdat het niet vanuit het oogpunt van de publicatie is geschreven, maar gewoon aan een vriendin. Dat is het mooie. Ze denkt veel na en is erg objectief over zichzelf, daarnaast schrijft ze toch ook op hoe ze het zelf vindt en beleeft. Dus je krijgt van 1 persoon twee verschillende oordelen, dat vind ik erg mooi en knap dat mensen dat kunnen. Hoewel ik me afvraag of je het knap moet noemen als je in zo'n, voor mij vreemde, situatie opgroeit. Het boek is makkelijk leesbaar, omdat het door een kind geschreven is. Het zijn gewoon brieven met gedachten en anekdotes erin. Geen moeilijke woorden of ellenlange zinnen die je vaak moet lezen. Boeiend! Het dwingt je verder te lezen. Apart is dat Anne niet zomaar in een dagboek schrijft, maar aan Kitty, een vriendin. De zinnen zijn niet lang en ook niet overdreven kort. Gewoon zoals je dat zelf doet als scholier. E. Frank, Anne (officieel: Annelies Marie) (Frankfurt am Main 12 juni 1929 – Bergen-Belsen maart 1945), joods meisje van Duitse afkomst, vluchtte in 1933 met haar ouders naar Nederland en dook tijdens de Duitse bezetting met hen onder. Over haar belevenissen in deze tijd (12 juni 1942 – 1 aug. 1944) schreef zij in haar dagboek, dat eindigt op het moment dat het gezin werd ontdekt en weggevoerd naar Duitsland. Alleen de vader, Otto Frank, overleefde het concentratiekamp. Na de bevrijding werd het dagboek gevonden; het werd uitgegeven onder de titel Het achterhuis (1946). Het dagboek werd wereldberoemd en is vertaald in ongeveer vijftig talen in een oplage van ca. tien miljoen exemplaren. Anne Frank schreef ook verhalen en sprookjes voor kinderen. De naar haar genoemde Anne Frank Stichting werd in 1957 opgericht, met als doel de idealen uit te dragen waarvan zij heeft getuigd. Het ‘achterhuis’ aan de Prinsengracht 263 te Amsterdam, waar de stichting haar documentatiecentrum heeft, is thans Anne Frank-museum.
Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam. Achtste druk, januari 1995
B. Anne Frank, een Joods meisje, moet in de Tweede Wereldoorlog onderduiken met haar ouders en zus. Samen met de familie van Daan trekken zij in het Achterhuis. Een woonhuis dat achter het kantoor van vader en zijn medewerkers ligt. Met een vernuftig gemaakt mechanisme van de draaiende boekenkast wordt het Achterhuis goed verborgen voor buitenstaanders en natuurlijk voor de Duitsers. De medewerkers van vader, Koophuis, Miep, Elly en anderen, helpen waar ze kunnen. Ze kopen met clandestien verkregen distributiebonnen eten en af en toe kleding en brengen dat bij de Franks en van Daans. Later trekt meneer van Dussel bij hen in. Dit is zo'n beetje de situatie waarin Anne verkeerd als zij in haar dagboek schrijft. Ze vertelt hoe moeilijk het is om de hele dag nuttig bezig te zijn zonder herrie te maken, want overdag werken de mensen op kantoor en in het magazijn en die mogen hen niet horen. De w.c. mag niet doorgetrokken worden, er mogen geen kranen lopen, enz. Ze leert veel, is altijd bezig met lezen van boeken, maken van huiswerk. Op deze manier is ze dus behoorlijk autodidactisch bezig, Pim (vader Frank) helpt haar met de dingen die ze niet begrijpt, maar het meeste doet ze zelf. Later gaat ze ook wat werk voor kantoor doen: brieven tikken en administratieve bezigheden. Naar het relaas over het dagelijks leven schrijft Anne veel over wat ze voelt en denkt. Ze schrijft onder anderen dat ze vaak bang is als ze 's nachts op straat hoort schieten en wanneer er bombardementen zijn. Ze schrijft ook over de familie van Daan. Pa en ma van Daan maken veel ruzie, bijna altijd. Anne ergert zich er vaak aan en ze schrijft dan ook dat het heel moeilijk is om niet te laten merken dat ze mevrouw van Daan niet aardig vindt, maar ze mag het niet laten merken, want dat zou de sfeer niet bevorderen. "Het is zo moeilijk om de hele dag met mensen om je heen te leven die je niet begrijpen en die voortdurend ruzie maken over de stomste dingen", schrijft ze onder anderen. Anne denkt veel na over het leven en over zichzelf. Ze vindt dat moeder haar niet begrijpt en dat Margot net als haar moeder is,: Te rustig, te braaf. Vader wil moeder verdedigen en wil niet naar haar luisteren. Anne voelt zich vaak alleen. Doordat ze zoveel over zichzelf nadenkt, krijgt ze een behoorlijke dosis zelfkennis. Ze kan zich zelf beschrijven. Ze kan als het ware buiten zichzelf gaan staan en naar zichzelf kijken als of het een ander is waar ze naar kijkt. C. 1.Anne woont gedurende haar onderduikperiode in het huis achter het kantoor van haar vader. De tijd dat ze ondergedoken is houdt ze een dagboek bij. Vandaar de titel: het achterhuis, of het dagboek van Anne Frank. 2.Oorlog
3.-Anne is degene waar het verhaal om draait. Anne Frank is een meisje dat je in twee persoonlijkheden kunt opdelen. De rustige stille Anne, die veel nadenkt over het leven en filosofie. En de altijd vrolijke Anne, die het gevoel heeft dat ze niet serieus genomen wordt. Ik denk dat Anne vaak niet wist welke houding ze aan moest nemen en dat deze vrolijkheid voor een deel ook verkapte angst en onzekerheid is. In het algemeen was Anne op school een populair meisje. Ze had altijd jongens achter zich aan en was goed in leren. Op een gegeven moment gaat ze zelf inzien dat ze uit twee verschillende persoonlijkheden bestaat, haar belangrijkste stemmingen eigenlijk, en dat is het mooie van het boek. -Otto Frank: Otto Frank is de vader van Anne en Margot. Hij is getrouwd met Edith Frank. Hij is heel verstandig en kan goed met Anne praten, hij begrijpt haar vaak. -Edith Frank: zij is de moeder van Anne en Margot. Ze is heel rustig en slim. Anne begrijpt haar niet en zij begrijpt Anne niet, daarom hebben ze vaak ruzie. 4.-14 juni 1942 tot en met 1 augustus 1944. -Het tijdsverloop is 2 jaar en 2 maanden. (ongeveer). -Het verhaal staat in chronologische volgorde, namelijk in dagboekvorm. -Anne vertelt wat er de vorige dagen allemaal is gebeurd. Je kan dat eigenlijk niet echt flashbacks noemen. -Anne schrijft om de paar dagen, of iedere dag in haar dagboek. Soms zijn er dus kleine sprongetjes. 5. -Het verhaal wordt verteld door Anne Frank. -Ik-vertelsituatie. 6. -Het verhaal speelt zich af in het achterhuis, Prinsengracht 263 in Amsterdam. -Het hele achterhuis is een belangrijke ruimte, omdat het hele boek zich daar afspeelt. 7.-Het verhaal begint met een soort inleiding, waarin Anne verteld over haar verjaardag, de dag waarop ze het dagboek kreeg, en over haar klasgenoten en
eroverheen. Anne wordt heel snel volwassen. -Belangrijke gebeurtenissen zijn als er wordt ingebroken in het magazijn, of bombardementen. -Het boek heeft niet echt een hoogtepunt. -Het boek eindigt met een dagboekbrief aan Kitty waarin Anne over haar persoonlijkheid verteld. 8. –De thema`s zijn angst en spanning -Enkele motieven zijn: Anne is erg bang voor de bombardementen. Deze angst komt daarin vaak tot uiting en ook in andere dingen. De angst om geluid te maken, de angst om niet begrepen te worden en de angst voor later. Hoe zal het later zijn als de oorlog voorbij is. Angst voor de onzekerheid en de toekomst. 9. Anne schreef haar dagboek brieven eerst alleen voor zichzelf tot ze in de lente van 1944 op Radio Oranje de minister van onderwijs hoorde spreken. Hij zei dat na de oorlog alle getuigenissen van het lijden van het Nederlandse vol openbaar moesten worden gemaakt. Als voorbeeld noemde hij onder anderen dagboeken. Anne besloot toen om een boek te schrijven, met als basis haar dagboek. D. Ik vind het een mooi boek. Het is erg realistisch, omdat het niet vanuit het oogpunt van de publicatie is geschreven, maar gewoon aan een vriendin. Dat is het mooie. Ze denkt veel na en is erg objectief over zichzelf, daarnaast schrijft ze toch ook op hoe ze het zelf vindt en beleeft. Dus je krijgt van 1 persoon twee verschillende oordelen, dat vind ik erg mooi en knap dat mensen dat kunnen. Hoewel ik me afvraag of je het knap moet noemen als je in zo'n, voor mij vreemde, situatie opgroeit. Het boek is makkelijk leesbaar, omdat het door een kind geschreven is. Het zijn gewoon brieven met gedachten en anekdotes erin. Geen moeilijke woorden of ellenlange zinnen die je vaak moet lezen. Boeiend! Het dwingt je verder te lezen. Apart is dat Anne niet zomaar in een dagboek schrijft, maar aan Kitty, een vriendin. De zinnen zijn niet lang en ook niet overdreven kort. Gewoon zoals je dat zelf doet als scholier. E. Frank, Anne (officieel: Annelies Marie) (Frankfurt am Main 12 juni 1929 – Bergen-Belsen maart 1945), joods meisje van Duitse afkomst, vluchtte in 1933 met haar ouders naar Nederland en dook tijdens de Duitse bezetting met hen onder. Over haar belevenissen in deze tijd (12 juni 1942 – 1 aug. 1944) schreef zij in haar dagboek, dat eindigt op het moment dat het gezin werd ontdekt en weggevoerd naar Duitsland. Alleen de vader, Otto Frank, overleefde het concentratiekamp. Na de bevrijding werd het dagboek gevonden; het werd uitgegeven onder de titel Het achterhuis (1946). Het dagboek werd wereldberoemd en is vertaald in ongeveer vijftig talen in een oplage van ca. tien miljoen exemplaren. Anne Frank schreef ook verhalen en sprookjes voor kinderen. De naar haar genoemde Anne Frank Stichting werd in 1957 opgericht, met als doel de idealen uit te dragen waarvan zij heeft getuigd. Het ‘achterhuis’ aan de Prinsengracht 263 te Amsterdam, waar de stichting haar documentatiecentrum heeft, is thans Anne Frank-museum.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden