Titel
Hersenschimmen
Thema
Het leven als fictie en onzekerheid
onzekerheid, desoriëntatie en depersonalisatie
het ouder worden vergeten en verdwijnen roman over depersonalisatie
Titelverklaring
De titel is Bernlefs levensvisie in de meest beknopte vorm Hersenshimmen: het verleden verdwijnt langzaam, het worden vage herinneringen
Motieven
Leidmotief: sneeuw, herfst/winter en het noorden als 'bewijzen' van het feit dat alles wat de mens in de werkelijkheid ziet, er grotendeels door hem zelf in is gelegd.
Motieven die thema vergeten helpen: foto's, badkamerspiegel, grote ruit in woonkamer de taal als middel om de werkelijkheid te ordenen en te beheersen
Meeuwen: contrasterende functie tov. De personages en symboliseerd de onbeperkte vrijheid
Honden: Kiss
Dood
Vertelsituatie
ik-verteller in tegenwoordige tijd, betrouwbaar
ooggetuigeverslag: vertelmoment en verhaalmoment vallen samen
Spanning
geen spanning
Personages
-Maarten Klein: wordt dement (denkt aan het verleden, geen besef van tijd, kinderlijke gedachtengang, vertrooid)
hoofdpersonage , 72 jaar , Nederlander in USA: isolement
Werk: abstract: zelfde als vader
Heeft in Parijs (zakenreis) een slippertje gehad
-Vera Klein: vrouw van Maarten
Toechouwer en slachtoffer
Ook aftakeling
-Fred en Kitty: hun kinderen
-Ouders van Maarten: isolement door taal en doordat kinderen niet meer thuiskomen
-Vader: wilde alles vastleggen
-Karen: eerste liefde van Maarten
-Greet Laarmans: Maarten wilde haar aanraken toen hij al dement was, pianolerares
-Carl Simic: - collega van Maartens vroegere werk
Joegoslaaf
Kan goed piano slepen
Gesloten karakter
Pleegde zelfmoord: vrouw bedroog hem, last van kampsyndroom
-Phil Taylor: gezinshulp, verwarring
Tijd
Vertelde tijd: 7 dagen
chronologisch
geen flashforwards
veel flashbacks en terugverwijzingen: Martens hersenschimmen
rond 1980: telefoon en andere moderne dingen
Ruimte
In huis van Maarten en Vera Klein
Gloucester, kust boven Boston, Amerika
Het is er stil, koud en kaal
Kust van Zeeland en Parijs spelen in zijn herinneringen een grote rol.
Hersenschimmen
Thema
Het leven als fictie en onzekerheid
onzekerheid, desoriëntatie en depersonalisatie
het ouder worden vergeten en verdwijnen roman over depersonalisatie
Titelverklaring
De titel is Bernlefs levensvisie in de meest beknopte vorm Hersenshimmen: het verleden verdwijnt langzaam, het worden vage herinneringen
Motieven
Leidmotief: sneeuw, herfst/winter en het noorden als 'bewijzen' van het feit dat alles wat de mens in de werkelijkheid ziet, er grotendeels door hem zelf in is gelegd.
Motieven die thema vergeten helpen: foto's, badkamerspiegel, grote ruit in woonkamer de taal als middel om de werkelijkheid te ordenen en te beheersen
Honden: Kiss
Dood
Vertelsituatie
ik-verteller in tegenwoordige tijd, betrouwbaar
ooggetuigeverslag: vertelmoment en verhaalmoment vallen samen
Spanning
geen spanning
Personages
-Maarten Klein: wordt dement (denkt aan het verleden, geen besef van tijd, kinderlijke gedachtengang, vertrooid)
hoofdpersonage , 72 jaar , Nederlander in USA: isolement
Werk: abstract: zelfde als vader
Heeft in Parijs (zakenreis) een slippertje gehad
-Vera Klein: vrouw van Maarten
Toechouwer en slachtoffer
Ook aftakeling
-Ouders van Maarten: isolement door taal en doordat kinderen niet meer thuiskomen
-Vader: wilde alles vastleggen
-Karen: eerste liefde van Maarten
-Greet Laarmans: Maarten wilde haar aanraken toen hij al dement was, pianolerares
-Carl Simic: - collega van Maartens vroegere werk
Joegoslaaf
Kan goed piano slepen
Gesloten karakter
Pleegde zelfmoord: vrouw bedroog hem, last van kampsyndroom
-Phil Taylor: gezinshulp, verwarring
Tijd
Vertelde tijd: 7 dagen
chronologisch
geen flashforwards
veel flashbacks en terugverwijzingen: Martens hersenschimmen
Ruimte
In huis van Maarten en Vera Klein
Gloucester, kust boven Boston, Amerika
Het is er stil, koud en kaal
Kust van Zeeland en Parijs spelen in zijn herinneringen een grote rol.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden