Motivatie

Ik heb dit boek gekozen, we een beperkte keuze hadden aan boeken. En van de keuzemogelijkheden leek dit mij het meest boeiende boek.

Reactie

Van tevoren verwachte ik dat het een vrij saai boek zou zijn, maar dat was helemaal niet het geval. Ik vond het boek juist erg boeiend. In het begin ben je nieuwsgierig naar wat er gebeurd met Annette, dat is redelijk spannend. Als dat verhaal verteld is ben je nog niet op de helft van het boek, en ik had op dat moment het idee dat het boek langdradig verder zou gaan, en dat was ook wel een beetje zo. Judith gaat namelijk opzoek naar overige betrokkenen en dan krijg je steeds hetzelfde verhaal te lezen. Ondanks het feit dat je steeds hetzelfde verhaal te lezen krijgt, bleef ik nieuwsgierig naar de beleving van de andere betrokkenen en bleef ik dus lezen.

Samenvatting

Deel een:  Nacht zonder einde

Dit eerste deel gaat in de tijd  terug naar 14 augustus 1985. Het wordt Maria-Hemelvaart op het Griekse eilandje Paros. Er zijn zes Hollandse meiden op vakantie en twee ervan, Annette Sierhuis en Judith Koelemeijer, besluiten hun laatste vakantienacht nog even te verlengen. Ze wil nachten zonder einde om feest te vieren. Judith (18) stapt achter op de motor bij de Griek Nikos en Annette (20) stapt bij een Duitse jongen achterop. Wanneer Judith merkt dat Annette niet achter hen aan komt, rijden ze terug en ze zien dan dat er een ongeluk is gebeurd. Een andere Duitse jongen is met zijn motor op de motor van Annettes bestuurder geknald. Zij ligt op het asfalt en wordt door een busje afgevoerd naar een dokter. Daar ziet Annette dat het heel slecht met haar gaat: het lijkt of ze in coma is. Ze moet worden overgebracht naar Athene met een helikopter, maar die komt maar niet. Als ze tenslotte wel wordt vervoerd, wordt het duidelijk dat Annette het niet gaat halen. Ze sterft, wat een erg vreemde gewaarwording is na een vakantie met alleen maar lol.  De andere vier vriendinnen moeten worden gewaarschuwd en de volgende dag (Maria Hemelvaart) moeten ze al van het eiland af. De Duitse motorrijder wordt opgepakt.

De beide meisjes zaten op dezelfde school in Wormerveer en hadden net vwo-6 gedaan. Annette is twee jaar ouder en had gevraagd of Judith ook meewilde naar Griekenland. De anderen hadden zich redelijk gedragen, maar Annette en Judith waren flink gaan stappen en hadden zich ook met Griekse jongens laten gelden.

Deel twee: Baarnse blues

Judith gaat uit Wormer  verhuizen naar Baarn om op kamers te gaan voor haar studie. Het is er erg stil en ze moet steeds terugdenken aan de vakantie en aan de 15e augustus. Het duurt nog twee weken, voordat het lijk kan worden overgebracht en de crematie geregeld kan worden.  De ouders (Rein en Corry) van Annette vinden dagboeken en gedichten van Annette die een erg originele levenswijze heeft: ze is politiek links en durft het tegen docenten op te nemen. Een gedicht  waarin ze over de dood spreekt, siert haar rouwkaart.

Daarna wordt het stil. Judith krijgt wel een brief van een Grieks vriendje Lefteris. Hij leeft nog steeds met het ongeluk in zijn hoofd. Nikos is echter zijn weg gegaan. Judith heeft een verhaal over het ongeluk en de vakantie geschreven, maar de andere meiden vinden dat het haar verhaal is en vinden zichzelf er niet in terug.

Judith krijgt het in Baarn flink benauwd: ze kan niet meer gewoon doorleven met de gevolgen van het ongeluk. Ze wil weten wat er is gebeurd. Ze bezoekt af en toe de ouders van Annette en ziet ook hoe hans, Annettes broer, lijdt onder het verlies van zijn zus. Zij denken dat de ziel van Annette nog op Paros is en willen terug naar het Griekse eiland. Ook Judith wil graag terug. Ze komt in een soort negatieve spiraal, snapt niet wat ze met haar studie aan moet en besluit terug te gaan naar het verleden.

Deel drie:  Mijn kleine odyssee

In 1987 gaat ze terug naar het eiland. Ze gaat o.a. met Hans Sierhuis ook naar de discotheek waar ze het laatste was geweest met Annette. Rein en Corry Sierhuis besluiten hun bestaan in Nederland in te ruilen voor een verblijf op Paros. Judith gaat ze ook een keer bezoeken. Alles staat bij hen in het teken van Annette. Bijzonder is wel  dat ze elkaar steeds hebben gesteund in het verdriet, wat bij andere ouders nog wel eens kan misgaan en op een echtscheiding kan uitlopen.

Judith gaat na haar kleine odyssee terug naar Nederlands en schrijft zich in voor een andere studie. Ze probeert  het verleden achter zich te laten en trouwt met een fijne man, Vuk, met wie ze goed kan praten over het ongeluk.

Pas in 2009 (24 jaar na de dood van Annette) ontmoet ze Hans Sierhuis weer: ze is helemaal van slag als hij vertelt dat Judith indirect schuldig is aan de dood van zijn zus. Omdat Judith haar tas zou zijn vergeten, zou ze terug gereden zijn naar de discotheek. Dat is geen goede voorstelling van zaken, maar de Sierhuisjes denken dat het zo gebeurd is. Ook Hans voelt zich schuldig: hij kampt met het syndroom van de overlevenden. Waarom is hij niet gedood? De moeilijke jongen voor zijn ouders, terwijl zijn zus het oogappeltje was en desondanks  een heleboel dingen uitvrat. Wanneer Judith nog een keer met haar vriendinnen van toen praat, blijkt dat ze er allemaal een eigen versie op nahouden. Ieder heeft zo zijn eigen herinnering van het ongeluk gemaakt. Judith wil nu graag de echte versie weten.

Deel vier: Dossier 531/1985

Judith gaat terug in 2010 naar het eiland om de officiële stukken op te vragen die gemaakt zijn door justitie. De Duitse jongen was namelijk opgepakt en de volgende dag al veroordeeld tot 18 maanden gevangenisstraf die hij echter had kunnen afkopen. Hij had niet gedronken en was eigenlijk niet schuldig. Met de nodige moeite kan Judith bij de tegenwerkende ambtenaren de beide dossiers (no. 531- de eerste behandeling) en twee jaar later (het hoger beroep) loskrijgen. Het is weer Maria Hemelvaart. 24 jaar eerder is Annette gestorven. In de papieren staat dat de Duitse jonge man Dieter Dunkelmann  de veroorzaker van het ongeluk is. Hij had niet gedronken volgens de politie, maar een bloedtest was er niet afgenomen. De Duitse jongens kenden elkaar nog niet lang. Ze vertellen min of meer allemaal het hetzelfde verhaal. Omdat de stukken in het Grieks zijn, heeft Judith in Nederland een Griekse Maria die alles voor haar heeft vertaald. Die vindt alles wel heel toevallig. Ook in Hoger beroep is Dieter veroordeeld tot een boete, maar er lijkt niet veel aan de hand.

Deel vijf : Dieter Dunkelmann

Via internet gaat Judith op zoek naar de Duitse jongens. Herbert Lange wil alleen telefonisch met haar spreken. Bij hem zat Annette achterop, maar hij kende haar nauwelijks. Omdat ze de weg niet wisten, waren ze gestopt en Dieter (een student) was bovenop hen geknald. In de tussentijd praat Judith ook nog met een van de vriendinnen Paulien, die een verhaal vertelt over de vijf tickets voor de boot die ze  destijds maar hadden kunnen krijgen. Vijf, terwijl ze met zijn zessen waren, dat was dus een voorteken.

In december 2010 krijgt Judith Dieter aan de lijn: hij is biochemicus aan een Universiteit en wil graag met Judith over het ongeluk praten: zijn vrouw vindt het minder geslaagd. Als ze in een park met elkaar erover praten, zegt hij dat hij zich wel schuldig voelt, maar dat het eigenlijk een stom noodlottig ongeval was. Ze hadden echt niet veel gedronken en waarom hij de motor waarop Annette zat niet meer had kunnen ontwijken, weet hij niet. Hij was opgepakt en veroordeeld. In hoger beroep was hij niet verschenen bij de Griekse rechtbank. Hij was veroordeeld, maar had nooit meer een rekening gekregen. Judith krijgt het gevoel dat ze een vergeefse zoektocht heeft gemaakt en een dwaalspoor heeft gevolgd. Er is gewoon geen reden voor het ongeluk te bedenken. Dieter heeft zich altijd schuldig gevoeld aan de dood van Annette maar had zich voorgenomen dat in zijn leven goed te maken met bijvoorbeeld het uitvinden van een medicijn tegen kanker, waardoor hij andere mensen het leven had kunnen teruggeven. Dat is tot nu toe niet gebeurd. Na het gesprek loopt Dieter uit Judiths leven weg.

Nawoord

In een nawoord vertelt Judith dat ze aan de ouders van Annette heeft gevraagd of ze het verhaal van het ongeluk van hun dochter in een verhaal mocht opschrijven. Die toestemming kreeg ze, maar de moeder van Annette krijgt longkanker en sterft voordat het boek is uitgekomen. Ze wordt in hetzelfde crematorium in Driehuis-Velzen als haar dochter 25 jaar eerder gecremeerd.

Bron: http://www.scholieren.com/boek/12601/hemelvaart/zekerwetengoed