Hasse Simonsdochter Hasse Simonsdochter komt uit een mandenvlechtersgezin. Toen ze geboren werd, viel het de mensen op dat ze donker haar en donkere ogen had. Later, toen ze wat ouder werd, kreeg ze verschrikkelijke driftbuien. Daardoor dacht men dat ze een wisselkind was. Men dacht dat ze na haar geboorte omgewisseld was met een lelijk elfenkind omdat ze zo mooi was. Als de ouders hun echte kind weer terug wilde moesten ze haar een harde opvoeding geven. Daardoor zouden de elfen medelijden met hun wisselkind krijgen, zodat ze het weer zouden omruilen. Hasse was een buitenkind, ze voelde zich thuis in de rietlanden. Op een keer toen ze daar was kwamen er een paar veedrijvers langs. Die zagen haar en probeerde haar toen te verkrachten. Op dat moment kwam Jan van Schaffelaar langs en redde haar door een van haar belagers te doden. Dat gebeurde vlak bij Kampen. De andere belager was hem in Kampen gaan aangeven. Toen hij Kampen binnen reedt, werd hij opgepakt door de schout. Hij kreeg de doodstraf. Hij zou worden onthoofd. Maar toen hij op het schavot stond, kwam Hasse en ze riep: Ik verbid hem! Dat betekent dat ze met hem zou trouwen en hem daardoor redde van de dood. Jan van Schaffelaar had een huurlingenbende waarmee Hasse ook zou moeten optrekken. Deze mannen hadden respect voor haar, omdat ze de vrouw va Jan van Schaffelaar was. Als Jan van Schaffelaar en z’n bende worden ingehuurd om te gaan vechten voor een heer blijft Hasse alleen achter. Ze kan zich niet aanpassen aan het gewone stadsleven en trekt zich weer terug in de vrije natuur. Als ze na 3 maande weer terug komt hoort ze dat zijn groep verloren had. Ze dacht dat hij dood was en vertrok weer terug naar Kampen. 2 dagen later kwam Jan van Schaffelaar weer terug. Hij hoorde dat ze vertrokken was en ging haar zoeken hij zocht dagen, weken en vond haar terug op de plaats waar ze hun huwelijksnacht hadden gevierd. Alles ging goed samen met Hasse en de bende van Jan van Schaffelaar. Maar in tijd van vrede kwam de bende aan de kost door te stelen en te plunderen, waardoor ze in de streek heel berucht waren. Zo overviel ze een keer de koets van Gerrit van Wou, een meester klokkengieter en zijn neef. Ze waren op weg naar Amsterdam maar Gerrit van Wou durfde niet over water, dus gingen ze over land. Hasse zorgde er uiteindelijk voor dat ze vrij kwamen. In de tijd dat ze gevangen zaten werden ze niet slecht behandelt. De neef van Gerrit van Wou heette Geert. Hij was in de tijd dat ze gevangen waren, erg verliefd op Hasse geworden. Maar Hasse wilde niets van hem weten. Hasse was ondertussen bevallen van een meisje die ze Lysken noemt. Daardoor doet Hasse doet meer mee met de roof tochten. Als Lysken wat ouder is weer wel.