A. Titel: Hasse Simonsdochter. Auteur: Thea Beckman. Omslagillustrator: Jan Wesseling. Eerste druk: 1983. Uitgever en plaats van uitgave: Rotterdam, Lemniscaat. Thea Beckman is geboren op 23 juli 1923 in Rotterdam. Ze was enig kind. Ze groeide op in de crisistijd. Haar vader kwam zonder werk te zitten, daardoor kon ze niet gaan studeren. Vroeger was het trouwens ongewoon dat meisjes gingen studeren en ook haar ouders wilden dat ze een ‘nuttig’ vak ging leren. Ze werd na de lagere school op de industrieschool opgeleid tot naaister. Dit was niets voor haar en ze werd van school gestuurd. Ze ging naar de MULO en werkte tot ze ging trouwen op een kantoor. Ze trouwde in 1945 met Dirk Hendrik Beckmann en kreeg 3 kinderen: Rien, Jerry en Marianne. Nu (1997) heeft ze ook vijf kleinkinderen. In 1993 overleed haar man. Nadat ze haar kinderen had opgevoed besloot ze alsnog te gaan studeren. En in 1981 behaalde ze haar doctoraal in de psychologie. Haar doctoraalscriptie ging over de invloed van jeugdboeken op kinderen. Met schrijven begon ze in 1947. Eerst verhalen in jeugdtijdschriften (korte (kinder)verhalen in 'Kris Kras' en 'Taptoe') en journalistieke stukjes in kranten (de Haagse Post) daarna begon ze met boeken schrijven. Ze debuteerde in 1957 met een roman voor volwassenen: 'Anjers voor Adèle'. In de jaren 70 begon ze met het schrijven van jeugdboeken. Thea Beckman schrijft vooral historische boeken. Voor haar historische kinderboeken documenteert Thea Beckman zich uitvoerig. Ze wil alles weten van de kleding en de gebruiksvoorwerpen van die tijd. Ze leest veel en reist naar de plaatsen waar het verhaal gaat spelen. Soms duurt zo'n voorbereiding wel anderhalf jaar, voordat ze echt gaat schrijven. In de boeken van Thea Beckman komt altijd wel een kind voor dat kritisch, onafhankelijk en zelfs koppig is. Omdat ze graag wil laten zien dat meisjes net zoveel waard zijn als jongens, gaan haar vrouwelijke figuren vaak de strijd aan tegen een door mannen beheerste wereld. Zelf zegt ze dat ze twee belangrijke redenen heeft om Jeugdliteratuur te schrijven namelijk dat ze dol is op kinderen en dat ze boeken schrijft die ze vroeger als kind zelf had willen lezen. Werk van Thea Beckman is vertaald in allerlei talen, bijv.: Deens, Duits, Engels, Ests, Fins, Fries, Hongaars, IJslands, Japans, Russisch, Spaans (Castiliaans, Catelaans en Baskisch) en Zuid-Afrikaans. En voor haar als voor haar meeste hoofdpersonen geld dit motto: ‘laat je niet van de wijs brengen en zet door’. Thea Beckman stierf in de nacht van 4 op 5 mei 2004, na een ziekbed van 2 maanden, op 80 jarige leeftijd in haar huis in Bunnik aan de gevolgen van kanker. Ik heb het boek gelezen op zaterdag 10 juni 2006. B. Genre: een historisch verhaal, het speelt zich af in de 15de eeuw.
C. Over Hasse/Simonsdochter die een man van de dood redt en met hem trouwt om dan het roverspad op te gaan. D. De boodschap van dit boek is erg duidelijk, namelijk dat je, ook als vrouw, je niet moet laten overheersen en dat je ook kan doen wat je wilt. Voor een vrouw in de tijd waarin het boek is geschreven was het erg moeilijk om een vrij leven te hebben, want je eigenlijk gedwongen om maar huisvrouw te worden. Door de hoofdpersoon in het boek zie je ook de andere keuze die er is, al hoewel het criminele pad opgaan niet het beste pad is. E. Hasse, een wisselkind dat in de ogen van haar ouders niks goed doet. Ze leert voor zichzelf te zorgen, en van zich af te bijten. Tot de dag dat ze een soldaat verbidt (trouwt) die terecht zou worden gesteld nadat hij haar had gered en daarbij iemand vermoorde. Samen met deze man, Jan van Schaffelaar, leidt zij een vendel dat bestaat uit zo’n 20 man, huurlingen. Ze worden in heel Gelre gevreesd. Ze doet zich voor als een man doordat ze soldatenkleding draagt haar haar verbergt en met het vendel meevecht. Dit brengt veel verwarring bij degene die dachten dat Hasse een man was. Het vendel wordt vervolgd en als ze in de toren van Barneveld zijn gedreven, geven de belegeraars opdracht om de kapitein (Jan van Schaffelaar) en zijn vrouw (Hasse) uit te leveren, Jan wil niet dat Hasse meegaat om dat ze vermoord zouden worden en geeft opdracht aan het vendel om voor haar te zorgen. Zelf springt hij van de toren en is op slag dood. Hasse moet verder leven zonder Jan, maar met dochter. Ze ontmoet Gerrit en trouwt met hem. Van de wilde Hasse blijft weinig over, ze is nu een brave huisvrouw, dit is niet wat ze wil maar ze denkt aan haar belofte aan Jan en schikt zich in haar lot… F. Hasse is een wild meisje dat donker haar heeft en bijna zwarte ogen, ze is zeer slank en heeft een mooi figuur. Ze accepteert niet dat de mensen haar willen ‘temmen’ en van haar verwachten dat ze zich ook als een vrouw gedraagt. Want dat doet ze niet; ze rijdt rond op een mannenzadel en loopt in soldatenkleren, ze jaagt met pijl en boog en haar man is een huurling!! Ze houdt ervan om vrij te zijn en te kunnen gaan en staan waar ze wilt! Daarom is een huisvrouwen leven niks voor haar. Haar ouders en kennissen denken dat Hasse een wisselkind is: een kind wat eigenlijk van de rietelfen is en dat altijd ongehoorzaam is, zo’n kind moet je minstens elke dag een goed pak slaag geven in de hoop dat de rietelfen haar komen terughalen. Vandaar dat Hasse wordt geminacht, verafschuwd en geslagen. Alleen Jan van Schaffelaar, de man met wie zij trouwt accepteert haar en heeft haar lief zoals ze is. G. Het verhaal begint in Kampen waar Hasse eerst woont, als ze getrouwd is gaat ze wonen in het toenmalige Gelre, op de Veluwe waar de ‘graafschappers’ hun huis hebben. Op het eind sterft Jan nog in de toren in Barneveld.
H. Het verhaal speelt zich af in de 15e eeuw.alles wordt in chronologische volgorde verteld. Wel is het zo dat er op een gegeven moment twee situaties door elkaar gaan lopen. Hasse bij de Graafschappers en Gerrit als knecht van een klokkengieter. Je moet daardoor in rust lezen en je goed concentreren anders raak je in de war. I. Het verhaal wordt verteld in een hij-/zijpersectief. J. De omgeving is spannend want er is een soort oorlog tussen de rovers en het leger. De tijd is neutraal wamt er is geen grote oorlog ofzo, maar het is wel onrustig. De personen zijn erg boeiend, want Hasse is een wilde vrouw, terwijl vrouwen juist heel rustig zijn, en Jan geeft ze leven voor Hasse, wat ook erg moedig is. K. De verteltijd is heel lang. Het is een boek van 260 bladzijden. Ik weet het niet precies, maar je doet er meer dan 15 uur over om het hele boek gelezen te hebben. De vertelde tijd is veel langer. Ik denk wel zo'n 5 a 6 jaar. Er zijn geen flashbacks . Het hoogtepunt maar eigenlijk ook het dieptepunt is als Jan van de toren springt om zo het leven van Hasse en zijn mannen te redden. Het slot is eigenlijk open maar je zie wel een historische verwijzing dat Hasse is getrouwd met Gerrit. L. ~ spannend ~ levensecht ~ droevig ~ neutraal ~ sympathiek ~ goed van lengte ~ orgineel ~ makkelijk

Spannend; je denkt de hele tijd aan wat er zal gebeuren en dat maakt het zo spannend, het is geen verhaal dat ‘vanzelfsprekend’ is. Droevig; sommige stukken uit het boek zijn heel zielig zoals toen Jan van de toren sprong. Makkelijk; ik vind het een best makkelijk boek al kan ik me voorstellen dat het voor een ander moeilijk is, ik denk dat het komt omdat ik het boek al meerdere keren heb gelezen en ik al weet waar je op moet ‘letten’. Origineel: Ik ken naast dit boek geen ander boek die gaat over een vrouw die gaat roven enzovoort. Levensecht: Het verhaal is realistisch, het kan zo gebeurt zijn. Ik vond het een prachtig boek. Doordat het zo realistisch was, leef je mee en van dat soort boeken hou ik. Toen Jan van Schaffelaar zelfmoord pleegde,was het wel een beetje zielig. Het verdriet dat Hasse voelt, voel jij ook laat maar zeggen. De zelfmoord van Jan komt heel plotseling, je verwacht het niet. Juist daarom is het zo mooi. Het is geen extreem moeilijk taalgebruik. Gewoon, niet makkelijk, maar ook niet moeilijk. Het taalgebruik is heel mooi, mooie zinnen, mooie opbouw. Ook veel situatie beschrijvende woorden. Je kan je de sfeer heel goed voorstellen. Het boek spannend, avontuurlijk en ook historisch. Een prachtige combinatie! Het boek mocht wel 2 keer zo dik zijn, want dit soort boeken zijn echt mijn favoriete soort boeken. Daarom heb ik het boek ook al eerder gelezen, dus het verhaal kon ik al een beetje maar elke keer blijft het spannend.