Auteur: J.K. Rowling
Vertaling: Wiebe Buddingh
Uitgeverij: De Harmonie Amsterdam/Standaard Uitgeverij Antwerpen
Eerste druk: 2007, Bloomsbury Publishing Plc. Londen

Inhoud

• Samenvatting;
• Personages;
• Leeservaring;
• Dagboek;
• Krantenartikel;
• Boekpromotie;
• Bronnen.

Samenvatting

Harry moet in dit laatste boek de opdracht die hij van Perkamentus heeft gekregen voltooien, samen met Ron en Hermelien, zijn beste vrienden, die vastberaden zijn om hem te helpen. Deze geheimzinnige opdracht is de overgebleven gruzielementen vernietigen, die Voldemort gebruikt heeft om daar een stukje van zijn ziel in te verstoppen; niemand mag het drietal helpen, omdat er maar heel weinig mensen te vertrouwen zijn.

Terwijl Voldemort steeds machtiger wordt, moet Harry met Ron en Hermelien gaan kamperen, omdat ze nergens meer veilig zijn en er een hoge beloning op hun hoofden staat. Perkamentus heeft wel iets voor ieder achtergelaten, wat ze allemaal uitvoerig bestuderen. Harry breekt in op het Ministerie van Toverkunst en weet het eerste gruzielement te bemachtigen, het Medaillon van Zwadderich. Met het Zwaard van Griffoendor, dat ze daarna vinden, weten ze het te vernietigen. Een tijdje later breken ze in bij Goudgrijp, de tovenaarsbank, en stelen daar de Beker van Huffelpuf, die ook vernietigd wordt.

Harry begint bezeten te raken door de relieken van de dood, de Onzichtbaarheidsmantel (die Harry al heeft), de Steen van Wederkeer, waarmee doden teruggeroepen konden worden en de Zegevlier, de toverstaf die geen duel verliest.

Op Zweinstein vinden ze de Diadeem van Ravenklauw, die ze in de kamer van hoge nood vinden. Deze wordt per ongeluk vernietigd door een vriend van Draco Malfidus. Inmiddels wordt Zweinstein belegerd door de aanhangers van Voldemort en op het moment dat er een tijdje rust is, offert Harry zich op door naar Voldemort te gaan. Harry wordt vermoord en komt op een plek waar Perkamentus ook is. Perkamentus vertelt hem dat hij expres is vermoord, dat Voldemort hem niet vermoord heeft, maar het gruzielement, dat zijn litteken was, en dat hij, Harry, de rechtmatige eigenaar van de Zegevlier is geworden.

Harry komt terug in de echte wereld en staat nu tegenover Voldemort, die nu sterfelijk is, omdat ook Nagini gedood is door Marcel Lubbermans. Voldemort spreekt de Avada Kadevravloek uit, terwijl Harry tegelijkertijd de Expelliarmusspreuk zegt. De doodsvloek kaatst terug op Voldemort zelf, omdat hij niet de rechtmatige eigenaar is van de Zegevlier, die in de handen van Harry Potter valt. Harry gebruikt hem om zijn oude toverstok te repareren en besluit de Zegevlier terug te leggen in de witte tombe van Perkamentus.

Personages

Harry Potter is de hoofdpersoon; in dit laatste boek is hij zestien jaar oud. Hij heeft het zwarte, onhandelbare haar van zijn vader en de groene ogen van zijn moeder geërfd. Hij is erg onzelfzuchtig en wil altijd helpen. Hij is niet erg blij met het feit dat hij zo beroemd is (iets dat Ron niet snapt), maar hij heeft wel geleerd om het te accepteren en de taak op zich genomen de Heer van het Duister te doden.

Ron Wemel is de beste vriend van Harry, heeft vuurrood haar en is soms een beetje jaloers op Harry, omdat hij zo bekend is. Zijn ouders zijn niet erg rijk en daardoor moet hij weleens tweedehands spullen dragen; daar heeft Ron wel erg moeite mee. Ron is best onzeker en is dan ook erg blij als hij aandacht krijgt. Hij is erg trouw aan zijn twee beste vrienden: Harry en Hermelien.

Hermelien Griffel is de beste vriendin van Harry, niet meer dan dat (waar Ron altijd zo bang voor is). Ze wordt soms geplaagd met haar grote krullige bos haar en haar te grote voortanden. Ze is erg intelligent en dat komt goed van pas in de avonturen die ze beleven. Allebei haar ouders zijn dreuzels; ze wordt soms ook daardoor modderbloedje genoemd. Ze is erg bazig, maar ook heel zenuwachtig als ze op de proef gesteld wordt.

Als ze in het oude huis van Sirius overnachten, komt Lupos, zijn oude, vertrouwde leraar hem opzoeken, hij wil hen helpen en vraagt of ze hem de geheime opdracht willen vertellen. Harry wil het niet, omdat Lupos dan weg moet gaan bij zijn kind, waar hij niet zo blij mee blijkt te zijn. Dat snap ik wel, maar hij kan toch gewoon de opdracht alleen maar vertellen? Misschien dat Lupos iets wist, waardoor ze sneller vooruit konden. Ik vind het dus al helemaal raar dat Harry zelfs boos wordt!

In het rustmoment tijdens de strijd bij Zweinstein wordt er gerouwd om de doden in de Grote Zaal. Harry kan het allemaal niet aanzien omdat hij zich schuldig voelt en besluit weg te gaan om de herinnering van Sneep te zien. In zo'n situatie zou ik niet weggaan, en hij zou zich ook niet schuldig mogen voelen; de mensen hebben er zelf voor gekozen om aan zijn kant te staan en om met hem mee te vechten. Het is dan ook respectloos om gewoon weg te gaan, omdat hij te nieuwsgierig is naar die herinnering.

Leeservaring

Ik vond het een leuk boek; ik had er al lang naar uitgekeken om het te lezen. Het leest heel lekker, omdat het zo spannend is en ik heb me geen moment verveeld tijdens het lezen. Het einde had ik totaal niet zo verwacht, maar het is wel allemaal echt heel goed geschreven; ik kan me gewoon bijna niet voorstellen dat een mens zoiets geniaals kan bedenken. Het is duidelijk het leukste boek dat ik ooit gelezen heb, ook al heb ik dat wel bij heel veel boeken als ik ze uit heb. Het was ook wel teleurstellend dat er hierna geen Harry Potter boeken meer zijn, dat dit het dan was, maar ik ga zeker de hele reeks nog eens opnieuw lezen. De film heb ik pas daarna gezien, om mijn eigen fantasie de loop te kunnen laten over de situaties. Dat was wel moeilijk, omdat ik de vorige films wel gezien heb.