Verwachting en eerste reactie: Ik heb dit boek gelezen omdat het door mijn lerares Nederlands is aangeraden. Toen leek het mij al een mooi boek en ik zag er ook nog allemaal advertenties van hangen. Ik wist alleen dat wat mijn lerares er oververteld had en verder niet. Ik wist ook niet wat ik kon verwachten van deze schrijver, want ik had eigenlijk nog nooit van hem gehoord. Toen ik de eerste bladzijde las, had ik zoiets van ‘waar begin ik aan’, maar ik ben toch doorgegaan met lezen. En uiteindelijk was ik daar blij om, want het is een heel mooi verhaal. Wel is het vrij moeilijk geschreven, het heeft lange zinnen met moeilijke woorden. Beknopte samenvatting en analyse: Samenvatting: Daan Hollander is geschiedenis leraar op het Datacare college. Hij is geeft les aan 5 VWO, dat is ook zijn mentor klas. In die klas zit Hajar Nait Sibaha, Hajar is van Marokkaanse afkomst en is Moslims. Hajar en Daan krijgen een relatie. Daan en Hajar zijn echt super verliefd op elkaar. Hajar is bezig om een aantal moslim vrouwen Nederlands te leren. Er komen steeds meer vrouwen bij, daarom zet ze een stichting op, Moeder Marokko Vadertje Holland (MMVH). Om steun van de imam te krijgen, gaat ze zich wat meer moslims gedragen, ze gaat een hijab dragen (een hoofddoek die onder haar kin doorloopt) en ze gaat ook een djellaba dragen. Hajar heeft het erg druk met MMHV en daarom zien zij en Daan elkaar nog maar weinig. Daan heeft het daar heel moeilijk mee: “de marteling van Hajars aanwezigheid in de klas verwisseld voor de zeurende pijn van haar afwezigheid daarbuiten.” Na de eeuwwisseling krijgt Daan een brief van Hajar (die inmiddels in 6 VWO zit). Als Daan de aanhef leest “Lieve Daan” weet hij al wat er in staat en het staat er ook allemaal in. Hajar heeft geschreven, dat ze erg van Daan heeft gehouden en nog steeds doet, maar dat hun relatie moet eindigen, dat ze niet bij elkaar passen. Daan is er kapot van en valt in een diep gat. Het enige wat hij doet is zuipen, slapen, janken en zich zelf aftrekken. Als de school begint blijft Daan nog een week ‘ziek’ thuis. Daarna denkt hij, als ik naar school ga, zie ik haar tenminste. Maar er veranderd niks tussen hen. Maandag 12 maart krijgt Daan te horen, dat Hakan, een leerling van het Datacare college, het weekend er voor is doodgeschoten in een discotheek. Dit brengt bij de hele school veel los. Dinsdags hebben ze een stille tocht. Bij een muziektent in een park worden bloemen en knuffels neergelegd ter nagedachtenis van Hakan. Daan en Hajar leggen beiden een knuffel neer, ze zetten de knuffels dicht tegen elkaar. Dat raakt Daan en elke keer gaat hij naar het muziektentje toe en drukt de knuffels weer stijf tegen elkaar. In de zomervakantie die volgt gaat Daan met zijn vriend Jim Pretzel mee naar Venetië. Jim is eigenaar van het ICT bedrijf Datacare (de school heet net zo, omdat Jim daar voor computers heeft gezorgd). In Venetië verandert Daan, hij denkt minder aan Hajar en wordt wat serieuzer. Ook gaat hij wat meer aandacht besteden aan de geschiedenis van Amsterdam. En hij gaat meer lezen, hij heeft wat titels gekregen van Phreek, leraar Nederlands op het Datacare college. Hij wordt zelfs, als de school weer begint, serieuzer in zijn werk. Hij komt zelf met ideeën voor projecten en hij biedt zich aan voor de MR. Ook koopt Daan een nieuw huis. Hij woonde in de Bijlmer, maar hij vond het handiger om ‘echt’ in Amsterdam te gaan wonen. Ook krijgt Daan een nieuwe vriendin, Maaike. Maaike is buitenlandsredacteur bij het NRC, ze heeft overal een uitgesproken mening over. Daan heeft haar verteld over Hajar. Maar het gaat redelijk goed tussen Daan en Maaike en hij denkt niet zo veel meer aan Hajar. Totdat hij een interview + foto van haar ziet in Het Parool. Hij valt weer in een gat, hij meld zich ziek en het gaat net als een tijd geleden. Als Daan Jim wil bellen krijgt hij geen contact. Van Brian, een andere vriend van Daan, hoort hij dat Jim’s bedrijfje failliet is gegaan en dat Jim geen geld meer heeft, hij zit in de bijstand. Op een maandagmiddag (de zomervakantie is net begonnen) is Daan aan het shoppen. Hij kijkt bij wat boekenstalletjes en herkent Hajar, die uit de universiteit komt. Ze praatten wat en dan blijkt dat Hajar getrouwd is met een Marokkaanse man. Daan vraagt haar te scheiden en bij hem te komen. Hajar stemt in. Maar dat scheiden brengt heel wat met zich mee. Hajar gaat naar Marokko om aan haar man te vragen of hij haar wil verstoten, dat wil hij niet. Hierdoor kan de scheiding nog lang gaan duren. Hajar gaat ook nog even naar haar opa. Die sluit haar op, omdat hij vindt dat ze niet mag scheiden, een buurjongen bevrijd haar. In de tijd die volgt hebben Daan en Hajar het heel goed samen. Tot sinterklaas. Als Daan in zijn woning komt, is Hajar daar niet terwijl ze dat wel hadden afgesproken. Meteen heeft Daan door dat er iets niet klopt. Hij belt de ambassade in Rabat en doet aangifte bij de politie, het helpt niet. Hij kan geen contact krijgen met de familie van Hajar. Hij meldt zich weer ziek van school en is weer helemaal kapot. Een paar dagen later, het is tegen kerst, loopt Daan over straat. Hij wordt in elkaar geslagen door Khalid en een paar vrienden, omdat Daan van zijn zus een slet heeft gemaakt. Daan komt in het ziekenhuis terecht. Als hij ontslagen is gaat hij met Jannnie (zijn moeder) mee naar haar huis, want in zijn eigen huis moet hij alleen aan Hajar denken. Tijdens zijn herstel maakt hij het plan om naar Marokko te gaan om Hajar te zoeken. Dit doet hij in de krokusvakantie. Daan gaat naar Tetouan en Chaouen om daar met Hajars familie te praten, maar zij zeggen niks te weten. Behalve een oom, die zegt dat hij van Hajars vader naar de scheiding moest informeren. Dat heeft hij gedaan, maar er was helemaal geen scheiding. Daarna had de oom ook niks meer gehoord. Ook gaat Daan naar Fès. Ook daar vindt hij haar niet, maar hij heeft een gevoel (redeloos weten) dat ze daar wel is. Daan komt kaal weer naar Nederland. Na een aantal weken weer les te hebben gegeven, meld Daan zich weer ziek. Na een paar weken ‘ziek’ thuis te hebben gezeten, beld hij het Datacare college op met de mededeling dat hij ontslag neemt. Hij gaat in Fès wonen. Hij gaat een djellaba dragen en laat zich Daniil noemen. Daar droomt hij dat hij Hajar ziet. In de zelfde tijd komen er op het voormalig adres van Daan vreemde brieven aan.
analyse: personages: Daan: Daan Hollander is leraar geschiedenis op het Datacare collge. Hij heeft dik krullend zwart haar, waar hij altijd een zonnebril in heeft staan om het in model te houden. Hij heeft hel blauwe ogen en een brede mond met smalle lippen. Hij houdt van een wild leven, met veel feesten, drugs, drank en seks. Hij is niet serieus in zijn werk en leeft nog al makkelijk. Hij is smoor verliefd op Hajar, en als zij weg is, valt hij in een diep gat. Nadat hij Maaike heeft leren kennen, verandert hij. Hij gaat serieuzer leven en wordt ook in zijn werk serieuzer. Aan het eind, als hij Hajar aan het zoeken is in Marokko scheert hij zijn hoofd kaal. En als hij in Marokko woont noemt hij zichzelf Daniil en heeft hij een ringbaardje. Hij is ook nog vader van Dakkie (Jessica), maar hij is al een paar jaar niet meer samen met de moeder van Dakkie. Hajar: Hajar Nait Sibaha is, als zij met Daan een relatie krijgt, een meisje uit 5 VWO. Ze is Marokkaans en moslim. Ze heeft lang, zwart, krullend haar, ze heeft lekkende zwarte ogen en een krul lip. Ze heeft de stichting MMVH opgezet en daar krijgt ze het heel druk mee. Om steun te krijgen van de imam gaat ze zich geheel moslims kleden. Ze heeft samen met Daan ‘iets’. Zij schrijft zijn naam in het Nederlands met haar linker hand van links naar rechts en Daan schrijft haar naam in het Arabisch met zijn rechterhand van rechts naar links. Als Hajar in 6 VWO zit maakt ze het rond oud en nieuw uit met Daan. Later ontmoet ze Daan weer, maar dan is ze inmiddels getrouwd met een Marokkaanse man. Ze besluit te scheiden en wil met Daan trouwen. Het scheiden gaat niet echt vlot. Op een dag verdwijnt ze. Daan gaat haar zoeken in Marokko, maar vind haar niet. Wat er met Hajar gebeurd is en waar ze is, krijg je niet te weten. Jim: Jim Pretzel is de beste vriend van Daan. Ook Jim houdt van het losse leven, die Daan er op na houdt. Jim is eigenaar van het ICT bedrijf Data care. Het bedrijf gaat goed en Jim is rijk. Hij maakt dan ook vaak reizen naar het buitenland met vrienden. En hij rijd met een super mooie, dure auto. Later in het verhaal gaat het bedrijfj mfailliet. Jim komt in de bijstand terecht. Hij besluit om zijn moeder in Israël op te zoeken. Als hij daar is, besluit hij daar te blijven wonen. Hij wordt Joods. Brian: Brian is ook een goede vriend van Daan en Jim. Hij is Surinamer en is opgegroeid en Drietabbetje. Hij werkt een tijdje bij waterbeheer maar neemt daar ontslag. Hij besluit weer in Drietabbetje te gaan wonen. Khalid: Khalid is het broertje van Hajar. Hij is een beetje crimineel en heeft vaak problemen. Hij is nogal moslims en hij is niet blij met het gedrag van zijn zus. Aan het eind van het verhaal slaat hij samen met wat vrienden Daan in elkaar omdat hij van Hajar een slet heeft gemaakt. Later staat in de krant dat hij is gearresteerd omdat hij een training volgde voor de jihad. tijd: Het verhaal wordt in de niet-chronologische tijd verteld. Het begint bijvoorbeeld dat Hajar bij Daan thuis is. Pas daarna lees je hoe ze daar gekomen is. Ook heb je veel flashbacks. Je hebt een heel stuk waar het gaat over hoe Jaak (de vader van Daan) vroeger was. En Daan denkt tijdens een gesprek met Pé Wessels (vroeger leraar op het Datacare collge en nu de directeur ervan) terug aan een werkweek in Tsjechië. ruimte: Het verhaal speelt zich af in het huis van Daan en ook een paar keer in het huis van Hajar. Ook speelt zich veel van het verhaal af in het Datacare college. Af en toe speelt het zich af op feesten. Aan het eind van het boek speelt het verhaal zich af in Marokko. Daan heeft een zeer apart ingerichte woning. Er zijn geen stoelen, alleen een heel groot bed. Hij heeft een soort zeepbellen machine en een biemer die steeds verschillende plaatjes van vrouwen op zijn plafond projecteert. Hij heeft een grote verzameling knuffels. Het Data care college is van oorsprong een school voeg goed opgeleiden: gymnasium en VWO en HAVO, maar tegenwoordig is er ook de VMBO. Hierdoor komen er steeds meer buitenlanders op school. En daardoor steeds minder leerlingen. Want mensen willen hun kinderen naar ‘witte’ scholen sturen. Het gaat dus niet goed met de school. Op het Data care college spelen de verschillen tussen culturen erg. perspectief: Het verhaal staat in het auctoriale perspectief. Er is een verteller die niet deel heeft genomen aan het verhaal, maar wel van alles af weet. Dit merk je als er staat: “……, zou ze later schrijven”. thema en motieven: thema: cultuur verschillen. Het hele verhaal gaat eigenlijk over de cultuurverschillen tussen Daan en Hajar, tussen het westen en de moslims. En over de problemen die zich met zich meebrengt. Ook worden de verschillen tijdens het verhaal goed zichtbaar. Dit onderwerp staat ook vaak centraal in de lerarenvergaderingen van het Datacare college. Bijv. over een gebedsruimte voor de moslims in de school. motieven: liefde. Het verhaal gaat vooral over de liefde tussen Hajar en Daan. De problemen die ze hebben, doordat hun relatie geheim moet blijven. Je ziet hoe groot Daans liefde voor Hajar is. Hij valt in een diep gat als het uit is. Hoe het dan met Hajar is, krijg je niet helemaal te weten. titel en motto: titel: ‘Hajar en Daan’ De titel is eenvoudig te verklaren: het verhaal gaat over de liefde tussen Hajar en Daan. Het hele verhaal gaat over hen, zij staan centraal. motto: Het motto luid: Bernardo: ‘He’s one of them!’ Maria: ‘No he’s only him.’ West Side Story

Het motto valt als volgt te verklaren: Maria (zus van Bernardo, en Bernardo is de leider van de Sharks) is verliefd op Tony (leider van de Sharks, de bende waar de Jets ruzie mee hebben). Bernardo vindt dit niet goed en zegt: “het is één van hen”, maar Maria zegt: “nee het is alleen hem”. Haar maakt het dus niet uit in welke bende hij zit, het gaat haar er om hoe hij is. Zo is het ook tussen Hajar en Daan. Ze komen uit twee verschillende culturen. Veel familie van Hajar (Khalid en haar opa) vinden het niet goed dat Hajar een relatie heeft met een Nederlander. Terwijl het Hajar niet uitmaakt, zij is gewoon verliefd op Daan en het maakt haar niet uit of hij een Nederlander of Marokkaan is. stijl: Robert Anker heeft een opvallende schrijfstijl. Als mensen met een accent praten, schrijft Robert Anker dat accent ook: “Ze dat meisken uit je höfd” (blz. 165). Dat vond ik soms heel irritant. Ook schrijft Robert Anker met erg lange zinnen. Soms ongeveer een halve bladzijde. Bijvoorbeeld: ‘Hij is … te nemen’ (blz. 38/39). Dit was vrij moeilijk, want vaak wist ik bij het einde van de zin niet meer wat er in het begin stond. Soms moest ik dus de zin twee keer lezen. Soms gebruikt hij ook moeilijke woorden. Maar als je gewoon doorleest en daar niet te veel op let, snap je waar het uiteindelijk om gaat wel. Hij schrijft vrij populair. Er worden ook genoeg Engelse woorden gebruikt en woorden die heel erg van nu zijn en die je niet echt in een literatuur boek zou verwachten. Eindoordeel en evaluatie: Ik vind het een heel mooi boek. Ik leefde echt helemaal mee met aan. Ik vind het alleen wel heel jammer, dat je niet echt te weten krijgt hoe het verder gaat met Daan en Hajar. Je weet niet eens of ze elkaar ooit nog vinden, je weet ook niet waarom Hajar weg is gegaan en waar ze die tijd heeft gezeten. Dat vind ik heel jammer, ik heb liever een boek waarbij ik weet hoe het afloopt. Ook vind ik het jammer dat er van die moeilijke zinnen en woorden zijn gebruikt. Ik snapte het verhaal uiteindelijk wel en als je door leest dan vallen die zinnen en woorden je op den duur niet meer zo op, omdat je helemaal in het verhaal verdiept bent. Maar het verhaal van het boek, was echt heel mooi en ook helemaal van nu. Dat vond ik heel mooi, want je hebt heel veel boeken over de II WO, maar de problemen in dit verhaal spelen zich echt in de tegenwoordige tijd af. Het onderwerp zette me ook wel een beetje aan het denken. Over hoe je buitenlanders het beste kunt laten integreren en tot hoever je hun, hun gang moet laten gaan.