Titel

De titel van mijn boek is ‘Grip’.

Jaar van Uitgave

Grip werd in november van 2011 uitgegeven door de Uitgeverij Van Oorschot.

Auteur

De auteur van Grip is Stephan Enter.

Stephan Enter, geboren in 1968, studeerde in Utrecht Nederlandse taal- en letterkunde en Keltische letterkunde en cultuur, waarvoor hij enkele malen Ierland bezocht. Sindsdien schreef hij drie boeken, waarvan er twee op de shortlist en een op de longlist van de Librisprijs zijn beland.

Zijn debuut is de verhalenbundel 'Winterhanden', dat uit zes verhalen bestaat en waarbij de hoofdpersoon steeds een jongen of man is die niet bij machte is om in relatie met anderen het heft in handen te nemen. Enter is de lieveling van veel literaire critici en wordt door velen beschouwd als een van de grote nieuwe talenten van de Nederlandse literatuur. Zijn tweede boek, de roman 'Lichtjaren', speelt vrijwel geheel in de stad Utrecht en de naaste omgeving. Voor deze roman werd Enter in 2005 genomineerd door de Libris Literatuurprijs en de Gerard Walschapprijs. Door Rudy Kousbroek werd Enter bestempeld als de beste Nederlandse auteur van dit moment. Wat opvalt is Enters geraffineerde spel met de taal. Iets dat ook tot het grote publiek doordringt met het verschijnen van zijn roman 'Grip' in 2011. Dit werk, over een groep vrienden die elkaar na lange tijd weer ziet, vestigt Enters naam als unieke schrijver. Vertalingen verschenen onder meer in het Duits en in het Noors.

Bibliografie van de auteur

• Winterhanden (1999)
• Lichtjaren (2004)
• Macho (1997)
• Verlichting (2002)
• Heroïsch (2006)
• Stroom (2006)
• Spel (2007)
• Grip (2011)

Bron: http://www.hetliteratuurhuis.nl/literair-utrecht/utrechtse-canon/auteurs/568/

Samenvatting

Deel Een
Paul van Woerden (40 jaar) wacht op het station in Brussel op een medereiziger, zijn vroegere studentenvriend Vincent Voogd. Samen zullen ze met de trein reizen naar een reünie die de andere twee klimmers van hun groepje hebben georganiseerd. Het zijn Lotte de Greve en Martin Beers. De klimtocht ging destijds naar de Noorse eilandengroep Lofoten. Paul en Vincent zitten bij elkaar in de trein en Vincent praat over een artikel dat hij net in de ochtendkrant heeft gelezen. Over twintig jaar zal de wetenschap zover kunnen zijn dat de mens onsterfelijk kan worden. Ze praten over de voor - en nadelen van die onsterfelijkheid. Paul denkt daarna aan de klimtocht van twintig jaar geleden.  Er is toen iets gebeurd. Lotte was door een zwak stuk gletsjerijs gevallen en  hij had Lotte van een bijna zekere dood gered. Zij had hem gevraagd net te doen alsof het een ongeluk was. Hij heeft dat beloofd.  

Deel Twee
In dit deel krijgen we te maken met een andere verteller, namelijk Martin die met zijn dochter Fiona in de bus op weg is naar het station om Vincent en Paul op te halen. We leren de gedachten van Martin kennen. Hij heeft niet zo veel met kinderen, eigenlijk is hij ook nooit echt verliefd op Lotte geweest. Ze was wel aantrekkelijk (niet heel erg mooi)  maar  ze was slordig en kon ook heel direct uit de hoek komen met gevatte opmerkingen.  Hij beseft heel goed dat hij uit een ander, eenvoudiger milieu afkomstig is en dat heeft hem bijna een minderwaardigheidscomplex bezorgd.

Deel Drie
In dit deel is Vincent Voogd de personale verteller. Hij begint met een herinnering aan de tijd dat hij en Lotte elkaar kenden. Ze kennen elkaar van de middelbare school en ze waren toen als gewone vriend en vriendin onafscheidelijk. Maar tijdens de Noorse klimreis komen ze bij elkaar en zoenen ze elkaar heftig. Het lijkt het begin van een romance te zijn, maar Vincent is niet iemand die zich graag wil binden en daardoor de grip op zijn eigen leven zou kunnen kwijtraken. Hij wijst haar verzoek om een relatie te beginnen af en Lotte wordt daarover woedend en zegt dat ze zich aan de “eerste de beste zal verbinden.”   Daags daarna valt ze in de bergen en later heeft ze een relatie met Martin.

Omdat het prachtig weer is, wil Martin hen de laatste kilometers laten lopen. Maar er gaat iets gebeuren: het water komt plots hoger en Vincent  die zijn koffer aan de vloedlijn had staan, merkt dat die verdwenen is. Hij gaat verwoed zoeken en hij ziet dat zijn koffer door het opkomende water is meegenomen. Hij wordt woedend op Martin, die hem had moeten waarschuwen en hij schreeuwt dat Lotte verliefd was op hem en helemaal niet op Martin. Hij krijgt later zijn koffer met moeite weer te pakken. Hij doet zijn schoenen uit en gaat op blote voeten verder. Vincent taxeert de klifachtige rotskust en besluit naar boven te klimmen, omdat hij genoeg punten ziet waaraan hij grip kan ontleven. Maar de klim blijkt veel lastiger dan hij had gedacht en als ervaren klimmer is hij zo stom geweest niet na te denken over de manier waarop hij eventueel zou moeten teruggaan. Hij komt in grote problemen. Hij heeft maar weinig houvast en zou te pletter kunnen vallen. Hij denkt weer aan Lotte. Op het moment dat hij het kalme ruisen van de branding hoort, wijkt zijn angst. 

Deel Vier 
Paul is weer de verteller  van dit laatste (heel korte deel). Hij heeft een andere doorgang van het klif genomen dan Vincent en loopt op de huizen in het dorpje af. In de verte ontwaart hij iemand die Lotte kan zijn.

Bron: https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/grip-stephan-enter

Perspectief

Grip is in een wisselend perspectief geschreven. Het boek bestaat uit vier delen. In deel een ligt het perspectief bij Paul, in deel twee bij Martin, in deel drie bij Vincent en in deel vier weer bij Paul.