Goed fout! door Mirjam Mous

Genre De genre is liefde, omdat Stine verliefdt wordt op Dieter. Ze krijgen verkering en sluiten en soort vriendenschapliefde met elkaar. Dieter en Stine kunnen goed met elkaar opschieten. De genre is ook drama. Als Stine hoort dat haar moeder zwanger is van ’t derde kindje, stort haar hele wereld in. Ze moet nu veel op haar zusje passen en heeft bijna geen tijd voor haar zelf. Maar als Stine hoort dat de kippenboer Luif een kinderlokker is, is ’t allemaal niet meer duidelijk. Als haar zusje Emma wordt misbruikt, moet Luif weg. Titel “Goed fout!” is de titel van ’t boek. Als Stine vriendschap sluit met Luif, een kippenboer die daar net is komen wonen, gaan de geruchten dat Luif kleine meisjes misbruikt. Stine trekt daar niets van aan en gaat nog steeds langs bij Luif. Ze neemt ook der zusje Emma een keer mee. Luif is helemaal gek op Emma en Emma op de beer van Luif Ollekebolleke. Van Stine mag Emma er niet alleen naar toe, maar dat doet Emma toch. Als Stine er achterkomt dat Emma misbruikt is, is het allemaal “Goed Fout!”.
Hoofdpersoon Stine: Stine is 13 jaar en zit in de brugklas. Stine heeft veel vrienden, maar haar beste vriendin is Frederiek. Ze is helemaal verliefd p Dieter. Alleen als Stine hoort dat haar moeder zwanger is van het 3e kind, stort haar wereld in. Ze moet veel op haar zusje Emma passen. Gelukkig helpt Luif haar met haar problemen op te lossen. Stine krijgt verkering met Dieter. Stine is een gewoon meisje die niet op haar uiterlijk let. Haar uiterlijk wordt eigenlijk niet beschreven in het boek, alleen welke kledingstukken ze aan heeft. Haar karakter is dat ze hopeloos verliefdt is op Dieter. “ “Dieter, Dieter, DIETER!!!” zingt er in me hoofd” en “ In mijn buik maken vlinders een duikvlucht” (bladzijde 87). Stine heeft ook gekke acties. Ze maakt een soort dagboek. Doormiddel van allemaal briefjes, bierviltjes en nog andere dingen waar je op kan schrijven, onder te kalken. En die “briefjes” doet ze in een doos onder der bed. “Intussen krabbel ik een servetje met mosterdvlekken vol. Je moet toch wat als je niet zo’n jongensgek bent. De prins op het witte paard hoeft niet geweldig knap te zijn want dan liggen er steeds andere meiden op de loer. Maar hij mag natuurlijk ook niet op Frankenstein lijken. Hij mag niet saai zijn en denken dat Studio Sport op zondag belangrijkste gebeurtenis van de week is. En hij maf zeker géén kippenvanger worden.” “Thuis stop ik het servetje in de schoenendoos onder mijn bed staat. Er is genoeg ruimte voor leven lang briefjes” (bladzijde 11). Bijpersonen Frederiek: Frederiek is de beste vriendin van Stine. Ze gaat 3 weken op vakantie in het begin van het boek. Stine mist haar heel erg. Als ze ook naar het feest gaat, wat Frederiek samen met Stine en Luif georganiseerd heeft, wordt ze gesnapt en heeft ze 3 weken huisarrest. Stine en Frederiek communiceren door gebaren te seinen naar elkaar. Ze wonen toch tegen elkaar. En ze moeten alles vertellen wat er gebeurt elke dag. Frederiek laat Stine niet vallen. Emma: Emma is het zusje van Stine. Ze is ongeveer een jaar of 5/6. Emma kan goed met haar grote zus opschieten. Als Stine op haar moet oppassen wilt ze meestal fietsen. Als Emma een keer mee gaat naar Luif, dan is ze helemaal verslingerd aan de beer van Luif: Ollekebolleke. Emma is zo verslaafd, dat ze een keer alleen terug gaat naar Luif. Ze wordt dan misbruikt door Luif. Luif: Luif is een kippenboer die net in het dorp is komen wonen, Als Stine, Jules en Frederiek kippen zien rond lopen, vangen ze de kippen en brengen Stine en Frederiek netjes terug naar Luif. Zo raakt Stine bevriend met Luif. Als de geruchten rondgaan dat Luif een pedofiel is, gelooft Stine de geruchten niet. Het is tenslotte een vriend van haar. Als ze hoort dat Luif haar zusje heeft misbruikt, kan ze het helemaal niet geloven. Ze is gewoon boos. Luif Moet weg uit het dorp en wordt opgenomen in een inrichting. Plaats en tijd De boerderij van Luif is de belangrijkste plaats. Hier is Stine vaak te vinden, hier wordt een feest geven en hier woont en werkt Luif zelf. Voor de rest is het kris kras waar iets gebeurt. Bijvoorbeeld: Stine’s huis, de duinen, in het dorp, de schrothoop van auto’s, schoolplein en in school zelf. Het is allemaal heel verschillend. Het meest speelt zich af in de boerderij van Luif. Er worden alleen flashbacks gebruikt als Stine ergens aan terug denkt. Er is eigenlijk geen tijd in het verhaal. Het verhaal kan nu gebeuren maar ook vijf jaar geleden of over vijf jaar. Het duurt wel een periode. De periode is ongeveer een half jaar. Samenvatting Frederiek gaat voor 3 weken op vakantie. Als Stine vraagt of ze mee mag, krijgt ze te horen dat haar moeder zwanger is. Ze mag niet mee want ze moet helpen in huis. Voor Stine zijn 3 weken zonder beste vriendin erg lang. Ze sluit vriendschap met Luif. Met Luif kan ze over alle problemen praten. Stine moet vaak op haar zusje passen en besluit Emma een keer mee te nemen naar Luif. Luif heeft alleen maar aandacht voor Emma en niet meer voor Stine. Stine wordt jaloers. Stine krijgt verkering met Dieter. Als Stine op een dag thuis komt van Dieter is Emma’s jas weg. Stine denkt dat ze met der vader mee is. Maar als Emma alleen thuis komt, vraagt ze waar Emma is geweest. Emma zegt helemaal niets. Als Emma later op de avond vraagt of ze nog een keer naar Luif gaan, antwoordt Stine dat Luif weg is. Emma zegt dan op eens dat hij er wel is. Stine schrikt en realiseert dat Emma vanmiddag bij Luif was. Stine vertelt alles aan der ouders. Haar ouders bellen de politie. Voor Emma komt er een soort therapeut om uit te zoeken wat er die middag is gebeurd. Voor Luif weg gaat, moet Stine weten waarom hij zo is. Het enige wat Luif kan zeggen dat hij van kleine kinderen houdt. De rust keert terug als Luif weg is. Eigen mening Ik hou totaal niet van ik-boeken. Dit boek was erg interessant, omdat je niet veel boeken leest over pedofilie. In het begin vond ik het boek een beetje saai, omdat er niets gebeurde. Midden in het boek werd het boek erg spannend want er gebeuren in eens veel en er gebeurden ook veel onverwachtste dingen. Toen ik de achterkant las, leek me het een saai boek. Maar ik wilde het lezen. Toen ik begon te lezen werd het steeds interessanter en spannender. De opbouw was erg logisch. Er zaten weinig flashbacks in dat vond ik erg prettig. De schrijfstijl was erg duidelijk. Er werden weinig moeilijke woorden gebruikt. Ik wist alleen niet hoe je Stine uitspreekte. In me hoofd zei ik Stein of Stien. Het onderwerp was erg originaal want ik heb weinig boeken gelezen over pedofilie. Ik kon dit boek helemaal zelf meemaken. Daarom zat er heel veel werkelijkheid in. Ik kon me eigenlijk helemaal in leven in het boek.