Hoe kies jij een studie?

Daar zijn wij benieuwd naar. Vul onze vragenlijst in en bepaal zelf wat voor beloning je daarvoor wilt krijgen! Meedoen duurt ongeveer 7 minuten.

Meedoen

Giph door Ronald Giphart

Beoordeling 6.1
Foto van een scholier
Boekcover Giph
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • Klas onbekend | 1733 woorden
  • 10 december 2001
  • 31 keer beoordeeld
Cijfer 6.1
31 keer beoordeeld

Boekcover Giph
Shadow
Giph door Ronald Giphart
Shadow
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Thema Het boek gaat over het studentenleven van Giph en zijn relaties tot andere mensen: vriendschap, liefde, seks en de relatie tussen mensen die elkaar voor het eerst ontmoeten. Verder staan de gedachte van Giph erg centraal, die worden verder in het verhaal steeds depressiever. Vertelwijze Het verhaal wordt helemaal door Giph als herinnering aan vroeger, dus in de verleden tijd, verteld. Titel, ondertitel en motto De titel is Giph en dat is de naam van de persoon waar het hele verhaal om draait, het is de verteller, je ziet alles vanuit zijn oogpunt. Ik heb geen ondertitel en motto kunnen ontdekken.
Opbouw Er is geen proloog of epiloog en het boek is verdeeld in 11 hoofdstukken: Jonge-meisjesharten, De avonden daarna, The last Christmas Tour, Nooit meer Amsterdam, Blije mensen, Liefde in tijden van oorlog, Giph en de stroper van Tjod Idi, Normale liefde, Het gezelschapsspel, Storm en drank en ‘Ik ben de verhalen die ik vertel’. Aan de hoofdstuktitel valt mij op dat er wel grappig tussenzitten, zoals De avonden daarna, waarin het boek De avonden in een zin verwerkt wordt en Giph en de stroper van Tjod Idi, wat klink als een titel in een kinderboek. Personages Eigenlijk wordt alleen Giph goed uitgewerkt. Dit komt vanzelfsprekend doordat het een autobiografisch werk is. We zien in dit karakter duidelijk dat hij vaak depressief is, doordat hij bijna het hele verhaal satirisch afschildert, weliswaar met daar doorheen enige zeer vrolijke of vreugdevolle passages (bijvoorbeeld het hoofdstuk Blije mensen). Giph is zeer kritisch, bijvoorbeeld wat betreft de Nederlandse literatuur of andere mensen. Hij is tegelijkertijd ook zeer open. Dit zien we wanneer hij vrijelijk over ‘zijn lul’ praat met zeven meisjes of aan het feit dat hij altijd zijn mening meteen geeft over alle beschreven zaken. De rest van de personen, ook zijn vrienden Monk en Thijm, zijn types. Monk en Thijm worden afgeschilderd als Giph’s beste vrienden terwijl de rest van de groep geschetst wordt als studentikoze, op impuls reagerende jongeren, Giph ziet ze als aardige en leuke mensen om mee samen t zijn, terwijl Monk en Thijm zijn echte vrienden zijn. Van die twee is niet meer bekend dan dat ze zes jaar bevriend zijn met Giph en dat ze dezelfde literatuuropvattingen hebben. Freanne, de 36-jarige uitgeefster, is getrouwd met Nic en houdt er een tiental minnaren op na waar Giph er later een van wordt. Historische tijd Het verhaal speelt zich af in deze tijd (er komen moderne voorwerpen in voor zoals een cd). De tijd is wel van belang, omdat je in de middeleeuwen iedereen heel anders leefde en zulke studentenhuizen als in dit boek beschreven worden toen nog niet bestonden. Maar het had bijvoorbeeld wel 20 jaar later of eerder af kunnen spelen. Plaats en ruimte Het verhaal speelt zich voor het grootste gedeelte af in Utrecht, waar Giph, Monk en Thijm samen met nog een groep anderen in een groot studentenhuis leven. De twee belangrijkste vakantiebestemmingen zijn Veysonnaz (Zwitserland) en Houffalize (de Belgische Ardennen) Giph logeert ook een keer in Baarn bij Freanne en gaat daar met Noelle luilakken. In de tijd dat Giph tegelijkertijd een relatie met Noëlle en Freanne heeft is hij met Freanne in een Limburgs kasteeltje en met No:elle in een lagune met een zeilbootje in het IIsselmeer. De literaire feesten zijn vooral in Amsterdam. De plaats Utrecht is van belang omdat je daar literatuur kan studeren, maar de rest van de plaatsen is tamelijk willekeurig gekozen. Tijdsduur Het verhaal duurt ongeveer negen maanden; van uitjaar 1990 tot het begin van de nazomer in 1991. Er zitten niet echt opvallende versnellingen of vertragingen in het spel.
Tijdsvolgorde Het verhaal is in grote lijnen chronologisch verteld maar af en toe blikt Giph terug op de vertelde gebeurtenissen terwijl hij daardoorheen verteld over de huidige situatie (bijvoorbeeld in het hoofdstuk Normale liefde waarin hij de tijd bij Franne vergelijkt met die bij Noëlle). De functie is dan een vergelijking trekken tussen twee situaties. Perspectief Het verhaal wordt personaal, uit de ogen van Giph, verteld. Hij vertelt het hele verhaal. Idee Volgend mij is het verhaal niet met een duidelijk idee geschreven, maar gewoon een leuk verhaaltje om even lekker weg te lezen. Samenvatting In het eerste hoofdstuk vertelt Giph, de hoofdpersoon, waarom hij schrijver wilde worden. Hij concludeert dat de mens eigenlijk maar een kinderachtig wezen is. Hij heeft twee vrienden, Thijm en Monk, die net als hij, gek zijn van Brouwers. Een manie, een ziekte is het zelfs. Hij leert ook Asja kennen, die serveerster is in zijn stamkroeg, De Wingerd. Met haar brengt hij de nacht door, waarna ze weer vertrekt. In het tweede hoofdstuk maakt hij een studentenorgie door. Hij praat met een vloerenlegger, terwijl zijn vriendin opeens gek wordt. Ze smijt de laatjes van de keuken op de grond en begint te huilen. Giph noemt haar een ´rare halfmongool´, waarna de vloerenlegger zegt dat dat zijn vriendin is. Later spreekt hij met Andrea, een vriend van Giph, over zijn lul, wat hilarische situaties met zich brengt. Dan ontstaat er, zoals Giph het noemt, een borstenfeest, waarna Giph met een paar vrienden een ´gevaarlijke vragenspelletje´ doen waarbij Giph een beschouwing geeft over aftrekken. Het volgende hoofdstuk gaat over een skivakantie in Veysonnaz, waar hij met een paar vrienden van eethuis naar eethuis skiet. Hij vertelt over zijn liefde voor Noëlle, hoewel hij verliefd is op alle vrouwen. Tijdens deze vakantie bestudeert hij nauwlettend het groepsgedrag. Op een terras denkt hij dat iemand zijn idool Brouwers citeert, wat niet waar blijkt te zijn. ´s Avonds in de disco wordt hij verliefd op Constance, een skilerares. Hij probeert haar te versieren, maar later blijkt dat ze niet bij elkaar passen. In hoofdstuk 4 leest hij drie brieven, nadat hij thuisgekomen is van zijn vakantie. De eerste is van een niet nader genoemd persoon. Hij noemt die persoon jou, zodat het lijkt of ze van de lezer zijn. De tweede brief blijkt van Asja te zijn, die ervandoor is gegaan met een ander tijdens Giph´s vakantie. De laatste is van Freanne. Freanne is de moeder van Noëlle, maar ziet er ondanks haar leeftijd, nog goed uit. Zij is uitgeefster. Freanne laat in de brief doorschemeren dat ze verliefd is op Giph. Ze geeft hem een kaartje voor het boekenbal. Giph vertelt over de mislukte poging van twee jaar geleden om binnen te komen. Het jaar daarop lukte echter wel. Als ze naar het boekenbal zijn geweest gaat Giph met Freanne mee naar haar huis in Utrecht. Daar brengt Giph de nacht door met Freanne. Nadat Giph in dit hoofdstuk gefilosofeerd heeft over het feit dat hij soms best blij is, denkt hij na over zijn relatie met Freanne. Daarna ergert hij zich aan de bemoeizucht van sommige mensen en denkt hij aan zelfmoord, wat overigens niet serieus is. Hierbij vertelt hij over een zelfmoordpoging van een soldaat in de Wingerd. In hoofdstuk 6 spreekt hij de lezer toe, als in een brief. Het verhaal speelt zich af in het huis van Freanne in Baarn. Hij slaapt die nacht weer met Freanne. De dag daarop komen Nic (de man van Freanne) en Noëlle onverwachts thuis. Nic is niet boos over het feit dat Giph met zijn vrouw heeft geslapen. Nic en Freanne gaan naar Utrecht en Noëlle en Giph blijven thuis. `s Avonds besluiten ze mee te doen aan een traditie dat luilakken heet. Het gaat erom om zoveel mogelijk lawaai te maken en uit de handen van de politie te blijven. Tijdens dit spel bekent Noëlle haar liefde voor Giph. Daarna worden ze gepakt door de politie en afgezet bij een afgelegen haven. Noëlle herkent de haven, want zij heeft er een boot liggen. De nacht brengen ze samen door op een boot. In hoofdstuk zeven is Giph ziek. Na een uitgebreid ziekenbezoek denkt hij na over een boek dat hij vroeger eens heeft gelezen, waarin een jongetje doodverklaard wordt. Dit slaat eigenlijk op Fritsjof, een man van in de dertig die ook in het studentenhuis woont. Ook denkt hij over boekhandelaren dat ze veel te veel geld verdienen in verhouding met de schrijver, terwijl ze niet eens van literatuur houden. In hoofdstuk 8 denkt hij, aan het begin van het hoofdstuk, aan zelfmoord(quasi-hypothetisch en depressief) en spreekt de jij-figuur aan. ("Misschien zeg ik jou naam wel, dat zou misschien wel het mooiste zijn. Jouw naam op mijn lippen, terwijl ik langzaam wegzak in het eeuwige asfalt van de gelukzalige vergetelheid.") De rest van dit hoofdstuk wordt besteed aan het vergelijken van zijn tijd bij Freanne en zijn tijd bij Noëlle (hij weet niet voor wie hij zou kiezen als hem dat ooit zou worden gevraagd.) Ook aan het begin van hoofdstuk 9 denkt Giph aan zelfmoord. Daarna lopen er twee verhaallijnen door elkaar heen. Ten eerste vertelt hij over hoe hij de liefde bedrijft met Freanne en Noëlle tegelijk. Ten tweede vertelt hij over de vakantie in de Ardennen, die hij samen met Thijm en Monk doorbrengt. Ze willen Fritsjof vermoorden, want ze denken dat dit een uitgelezen mogelijkheid is, omdat niemand ze zal verdenken, omdat ze op vakantie zijn. Ze proberen Daan en Floor, die ook op de camping zijn, te versieren. Ze houden als het ware een wedstrijdje omdat ze met z´n drieën zijn. Giph verliest. In hoofdstuk 10 wordt er een feest georganiseerd in Sub Rosa, de uitgeverij van Freanne en haar man Nic. Jeroen Brouwers, de favoriete schrijver van Thijm, Giph en Monk is uitgenodigd. De drie spreken een tijdlang met de schrijver en besluiten om door te feesten als de anderen al vertrokken zijn. Er wordt nogal veel gedronken en Jeroen Brouwers maakt Giph tot officiële bibliograaf, nadat hij een citaat van Jeroen goed wist te plaatsen in het juiste boek, in tegenstelling tot Jeroen. Na een tijd begint hij toch aan zijn idool te twijfelen. Het boek eindigt als Giph in de spiegel van het toilet kijkt, zich afvragend: ´Hoe moet dat nou met ons, mijn jongen´. Eigen mening Ik vond het boek heel erg leuk, alles was toen erg grappig en positief, maar hoe verder het boek kwam, hoe depressiever Giph wordt en daarom vind ik het verhaal ook steeds minder leuk worden, het wordt allemaal nogal zwaar. Maar over het algemeen vond ik het wel een goed boek, wat erg makkelijk en grappig (vooral in het begin) geschreven is.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Giph door Ronald Giphart"