Giph door Ronald Giphart

OVER HET BOEK
Plaats van uitgave: Amsterdam
Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar, 1993, 5e druk
Jaar van eerste uitgave: 1993
Het boek heeft 220 pagina´s verdeeld over 10 hoofdstukken. De omslag laat een lichaam van een vrouw zien, wat de lezer een ´hint` geeft over wat hij te lezen krijgt. Op de achterkant staat een foto van Giphart met een stukje over het boek. Verder staan er nog twee reacties van recensenten, die natuurlijk positief zijn. SCHRIJVER
Ronald Giphart (1965) Over de schrijver: in 1987 is Giphart verhuisd naar Utrecht waar hij een studie Nederlands volgt. Na drie jaar breekt hij deze studie af om zich aan het schrijven te wijden.Vanaf 1994 is hij pas fulltime schrijver, omdat hij eerst nog een baantje erbij had. In "Giph" rekent hij af met zijn vroegere idool Jeroen Brouwers. GENRE, MOTTO

Genre: In dit boek wordt vooral veel verteld over het leven van een student. Het is misschien dan ook een studentenroman. Motto: Er stond niets aan het begin van het boek dat het motto zou kunnen zijn. Ikzelf zou ook niet kunnen vertellen wat het motto is van dit boek. MOTIVATIE BOEKKEUZE
Willekeurig uitgekozen, had geen zin om te gaan zoeken naar een goed boek. EERSTE PERSOONLIJKE REACTIE
Ik vond het een heel goed en grappig boek, maar je moet dit boek niet één adem uitlezen, want dan word je echt gek. Hij schrijft zo vies, vaag en melig dat je af en toe even moet stoppen om op adem te komen. Hij draait ook om alles heen, gaat veel langer ergens over door dan nodig is. Maar dat is (vind ik) het leuke van deze schrijver, zijn logica en zijn mening over bepaalde dingen is gewoon heel komisch. Verder vond ik het einde van het boek verrassend, want in het begin verwacht je echt niet dat hij aan het eind van het verhaal ergens in de goot ligt. DE SAMENVATTING
In het eerste hoofdstuk vertelt Giph, de hoofdpersoon, waarom hij schrijver wilde worden. Hij concludeert dat de mens eigenlijk maar een kinderachtig wezen is. Hij heeft twee vrienden, Thijm en Monk, die net als hij, gek zijn van Brouwers. Een manie, een ziekte is het zelfs. Hij leert ook Asja kennen, die serveerster is in zijn stamkroeg, De Wingerd. Met haar brengt hij de nacht door, waarna ze weer vertrekt. In het tweede hoofdstuk maakt hij een studentenorgie door. Hij praat met een vloerenlegger, terwijl zijn vriendin opeens gek wordt. Ze smijt de laatjes van de keuken op de grond en begint te huilen. Giph noemt haar een ´rare halfmongool´, waarna de vloerenlegger zegt dat dat zijn vriendin is. Later spreekt hij met Andrea, een vriend van Giph, over zijn lul, wat hilarische situaties met zich brengt. Dan ontstaat er, zoals Giph het noemt, een borstenfeest, waarna Giph met een paar vrienden een ´gevaarlijke vragenspelletje´ doen waarbij Giph een beschouwing geeft over aftrekken. Het volgende hoofdstuk gaat over een skivakantie in Veysonnaz, waar hij met een paar vrienden van eethuis naar eethuis skiet. Hij vertelt over zijn liefde voor Noëlle, hoewel hij verliefd is op alle vrouwen. Tijdens deze vakantie bestudeert hij nauwlettend het groepsgedrag. Op een terras denkt hij dat iemand zijn idool Brouwers citeert, wat niet waar blijkt te zijn. ´s Avonds in de disco wordt hij verliefd op Constance, een skilerares. Hij probeert haar te versieren, maar later blijkt dat ze niet bij elkaar passen. In hoofdstuk 4 leest hij drie brieven, nadat hij thuisgekomen is van zijn vakantie. De eerste is van een niet nader genoemd persoon. Hij noemt die persoon jou, zodat het lijkt of ze van de lezer zijn. De tweede brief blijkt van Asja te zijn, die ervandoor is gegaan met een ander tijdens Giph´s vakantie. De laatste is van Freanne. Freanne is de moeder van Noëlle, maar ziet er ondanks haar leeftijd, nog goed uit. Zij is uitgeefster. Freanne laat in de brief doorschemeren dat ze verliefd is op Giph. Ze geeft hem een kaartje voor het boekenbal. Giph vertelt over de mislukte poging van twee jaar geleden om binnen te komen. Het jaar daarop lukte echter wel. Als ze naar het boekenbal zijn geweest gaat Giph met Freanne mee naar haar huis in Utrecht. Daar brengt Giph de nacht door met Freanne. Nadat Giph in dit hoofdstuk gefilosofeerd heeft over het feit dat hij soms best blij is, denkt hij na over zijn relatie met Freanne. Daarna ergert hij zich aan de bemoeizucht van sommige mensen en denkt hij aan zelfmoord, wat overigens niet serieus is. Hierbij vertelt hij over een zelfmoordpoging van een soldaat in de Wingerd. In hoofdstuk 6 spreekt hij de lezer toe, als in een brief. Het verhaal speelt zich af in het huis van Freanne in Baarn. Hij slaapt die nacht weer met Freanne. De dag daarop komen Nic (de man van Freanne) en Noëlle onverwachts thuis. Nic is niet boos over het feit dat Giph met zijn vrouw heeft geslapen. Nic en Freanne gaan naar Utrecht en Noëlle en Giph blijven thuis. `s Avonds besluiten ze mee te doen aan een traditie dat luilakken heet. Het gaat erom om zoveel mogelijk lawaai te maken en uit de handen van de politie te blijven. Tijdens dit spel bekent Noëlle haar liefde voor Giph. Daarna worden ze gepakt door de politie en afgezet bij een afgelegen haven. Noëlle herkent de haven, want zij heeft er een boot liggen. De nacht brengen ze samen door op een boot. In hoofdstuk zeven is Giph ziek. Na een uitgebreid ziekenbezoek denkt hij na over een boek dat hij vroeger eens heeft gelezen, waarin een jongetje doodverklaard wordt. Dit slaat eigenlijk op Fritsjof, een man van in de dertig die ook in het studentenhuis woont. Ook denkt hij over boekhandelaren dat ze veel te veel geld verdienen in verhouding met de schrijver, terwijl ze niet eens van literatuur houden. In hoofdstuk 8 denkt hij, aan het begin van het hoofdstuk, aan zelfmoord(quasi-hypothetisch en depressief) en spreekt de jij-figuur aan. ("Misschien zeg ik jou naam wel, dat zou misschien wel het mooiste zijn. Jouw naam op mijn lippen, terwijl ik langzaam wegzak in het eeuwige asfalt van de gelukzalige vergetelheid.") De rest van dit hoofdstuk wordt besteed aan het vergelijken van zijn tijd bij Freanne en zijn tijd bij Noëlle (hij weet niet voor wie hij zou kiezen als hem dat ooit zou worden gevraagd.) Ook aan het begin van hoofdstuk 9 denkt Giph aan zelfmoord. Daarna lopen er twee verhaallijnen door elkaar heen. Ten eerste vertelt hij over hoe hij de liefde bedrijft met Freanne en Noëlle tegelijk. Ten tweede vertelt hij over de vakantie in de Ardennen, die hij samen met Thijm en Monk doorbrengt. Ze willen Fritsjof vermoorden, want ze denken dat dit een uitgelezen mogelijkheid is, omdat niemand ze zal verdenken, omdat ze op vakantie zijn. Ze proberen Daan en Floor, die ook op de camping zijn, te versieren. Ze houden als het ware een wedstrijdje omdat ze met z´n drieën zijn. Giph verliest. In hoofdstuk 10 wordt er een feest georganiseerd in Sub Rosa, de uitgeverij van Freanne en haar man Nic. Jeroen Brouwers, de favoriete schrijver van Thijm, Giph en Monk is uitgenodigd. De drie spreken een tijdlang met de schrijver en besluiten om door te feesten als de anderen al vertrokken zijn. Er wordt nogal veel gedronken en Jeroen Brouwers maakt Giph tot officiële bibliograaf, nadat hij een citaat van Jeroen goed wist te plaatsen in het juiste boek, in tegenstelling tot Jeroen. Na een tijd begint hij toch aan zijn idool te twijfelen. Het boek eindigt als Giph in de spiegel van het toilet kijkt, zich afvragend: ´Hoe moet dat nou met ons, mijn jongen´. PERSONAGES
Giph: eigenlijk wordt alleen hij goed uitgewerkt. Dit komt vanzelfsprekend doordat het een autobiografisch werk is. We zien in dit karakter duidelijk dat hij vaak depressief is, doordat hij bijna het hele verhaal satirisch afschildert, weliswaar met daar doorheen enige zeer vrolijke of vreugdevolle passages (bijvoorbeeld Blije Mensen of p.137, als Noëlle en hij zich in Baarn vermaken). Giph is zeer kritisch, bijvoorbeeld wat betreft de Nederlandse literatuur of andere mensen. Hij is tegelijkertijd ook zeer open. Dit zien we wanneer hij vrijelijk over 'zijn lul' praat met zeven meisjes (en hoe hij over meisjes denkt is ook wel duidelijk) of aan het feit dat hij altijd zijn mening meteen geeft over alle beschreven zaken. De rest van de personen, inclusief Monk en Thijm, zijn types. Monk en Thijm worden afgeschildert als Giph's goede (beste?) vrienden terwijl de rest van de groep geschetst wordt als studentikoze, op impuls reagerende jongeren.Giph ziet ze als aardige en leuke mensen om mee samen te zijn, terwijl Monk en Thijm zijn echte vrienden zijn. Van Monk en Thijm is niet veel meer bekend dan dat ze zes jaar bevriend zijn met Giph, dat ze dezelfde literatuuropvattingen hebben en dat ze intussen elkaar geworden zijn. Freanne, de 36-jarige uitgeefster en oudere zus van Thijm, is getrouwd met Nic en houdt er een tiental minnaren op na waar Giph er later een van wordt. Tegelijkertijd bloeit er een liefde tussen Giph en Noelle, de 17-jarige dochter van Freanne. Monk en Thijm zijn de meest sympathieke personen, omdat ze altijd voor iedereen aardig zijn. De meest onsympathieke persoon is Giph, want hij gaat meestal vreemd en dat vind ik lullig voor de vriendinnen van hem. TIJD
Het verhaal speelt zich af in deze tijd.(er komen moderne voorwerpen in voor zoals bijvorbeeld een cd). De gebeurtenissen spelen zich af in negen maanden tijd; van oudjaar 1990 tot het begin van de nazomer in 1991. Het verhaal wordt verteld in de verleden tijd, omdat het boek geschreven is in briefvorm en Giph daarin zijn gebeurtenissen verteld die eerder zijn gebeurt. Er zijn geen duidelijke flash-backs aan te wijzen. Wel heeft hij wat herinneringen die hij naverteld. De vertelde tijd is ongeveer een half jaar. Enkele keren blikt hij terug op de vertelde gebeurtenissen terwijl hij daar doorheen vertelt over de huidige situatie (bijvoorbeeld Storm en drank: tussen en camping en het feest bij Freanne of in Normale liefde: de vergelijking tussen de tijd bij Freanne en die bij Noëlle of wanneer hij terugblikt op de pogingen Het Boekenbal binnen te komen). Er zit ook een tijdssprong in het verhaal, een hele lollige, op een treintraject (lezen p.96). RUIMTE
Het verhaal speelt zich voor het grootste gedeelte af in Utrecht waar Giph, Monk en Thijm samen met nog een groep anderen in een groot studentenhuis leven. De twee belangrijkste vakantiebestemmingen zijn: *Veysonnaz (Zwitserland) *Houffalize (de Belgische Ardennen) Giph logeert ook een keer in Baarn bij Freanne en gaat daar met Noelle luilakken. In de tijd dat Giph tegelijkertijd een relatie met Noelle en Freanne heeft is hij met Freanne in een Limburgs kasteeltje en met Noelle in een lagune met een zeilbootje in het IJsselmeer.De literaire feesten vinden vooral in Amsterdam plaats. PERPECTIEF
Het is een ik-verhaal, Ronald Giphart schrijft over alles wat hij meemaakt. Hij schrijft ook naar iemand, maar het is niet duidelijk naar wie precies, naar de lezer of naar een vriend of vriendin. Het is ook niet echt een brief, meer een verhaal, maar heel af en toe schrijft hij iets van “Is het jou wel eens opgevallen dat….”. Het is geen betrouwbare persoon, want hij gaat elke keer vreemd, dus hij zou kunnen liegen. STRUCTUUR
Het boek bestaat uit hoofdstukken, maar dat heeft niet echt invloed op het verloop van het verhaal volgens mij. Er is sprake van 1 verhaallijn. Het is een boek met een gesloten einde, want zijn relaties met Noëlle en Freanne zijn voorbij en hij is het vertrouwen in Jeroen Brouwers verloren, doordat deze zich als een zielige zuiplap gedraagt op een feestje. THEMATIEK

Het draait in "Giph" om relaties in vele opzichten. Vriendschap, liefde, familie en de relatie tussen mensen die elkaar voor het eerst ontmoeten. Giph staat centraal in het aangaan of het verbreken van relaties. Hypocrisie is ook een belangrijk thema. In dit boek komt hypocrisie naar voren in vele vormen van al dan niet verborgen overspel. Motieven: * vriendschap * seks * macht * groepen * literatuur * verstoting * overspel * het getal 3
De titel slaat natuurlijk terug op de hoofdpersoon Giph, en Giph is weer afgeleid van de naam van de auteur. Maar het is ook een woordgrapje, lettend op de uitspraak:gif. Dit zou kunnen wijzen op de giftigheid waar Giph over verschillende situaties vertelt.(hij gaat bijv. vreemd). LEESERVARING
Het onderwerp van het verhaal is duidelijk. Het boek gaat over Ronald Giphart zelf. Hij vertelt over de avonturen die hij beleeft met zijn beste vrienden Monk en Thijm. Het verhaal spreekt me niet aan. Na het lezen van het boek ben ik niet anders gaan denken. Ik vond het niet een boek waarvan ik denk: wow, wat een boek. Het was wel makkelijk om te lezen, want het was een boek waarin weinig moeilijke woorden voorkomen en makkelijk taalgebruik. Ik zou andere mensen niet aanraden om dit boek te lezen. BRONNEN
Ik heb bij het maken van dit verslag gebruik gemaakt van het boek zelf en internet.