A Het leesverslag Eerste reactie achteraf Ik vind dit werk: spannend - niet meeslepend - niet ontroerend - een beetje grappig - niet realistisch - erg fantasierijk - een beetje interessant - een beetje origineel - een beetje goed te begrijpen - erg optimistisch - niet goed geschreven - een beetje Dit werk heeft mij wel aan het denken gezet, Dit werk spreekt me wel aan, omdat je je bij het lezen van het boek afvraagt in hoeverre het op Wolkers zelf slaat. Analyse van de tekst Titelbeschrijving     Jan Wolkers, Gifsla. Uitgeverij De Bezige Bij, Amsterdam, vierde druk, 2000
Thema De vader en dochter die elkaar mislopen is het thema. Het gaat om Rob Dilling die zijn dochter Ellen eigenlijk constant misloopt totdat het te laat is. Dit mislopen is figuurlijk bedoeld. Ze zitten gewoon niet op dezelfde golflengte. Daarnaast is ook verrotting een thema, in de vorm van de aftakeling van Rob's lichaam. Motieven Een klein motief zou het autobiografische karakter kunnen zijn De hoofdpersoon is net als Wolkers schrijver en gescheiden. Vraatzucht: Rob Dilling lijdt aan een ongelooflijk ongezonde vraatzucht, en dan met name van Engelse drop en vis in blik. Deze vraatzucht zou een aanwijzing kunnen zijn naar zijn aankomende dood. Drankzucht: Ook heeft Rob Dilling hier last van en net als bij het volgende kan dit een mogelijke aanwijzing zijn naar zijn dood. Seks: De seks die hij beleeft mijn Jeanne en zijn fantasieën over seks, verwijzen naar een verlangen naar het jeugdige en hij legt een verband tussen seks en de eeuwige jeugd. Titel, ondertitel en motto Titel; Gifsla is een plant, zeer hoog en met gifgroene bladeren die heel geschikt is om een corpus delicti in te verbergen. Dat is dus wat de hoofdpersoon, Van Wijck, in het boek van Dilling doet: hij sleurt het lichaam van het meisje in de Gifsla. Gifsla is uiteindelijk ook het bewijs dat Van Wijck het meisje in het moeras begraven heeft. Motto; Sleep, sleep. The ocean, grinding stones, Can only speak the present tense; Nothing will age, nothing will last, Or take corruption from the past. A hand, your hand then! I'm afraid To touch the crisp hair on your head - Monster loved for what you are, Till time, that buries us, lay bare. ROBERT LOWELL  Near the Ocean Structuur Er is geen pro- of epiloog. Het is opgedeeld in 4 hoofdstukken en elk hoofdstuk heeft als titel de datum van de dag waarop het verhaal zich afspeelt. Het verhaal begint op 29 december en begint met een zin uit het boek dat hij aan het schrijven is. Dit boek heet ook Gifsla. Het verhaal heeft een gesloten einde. Rob sterft en je blijft niet meer met vragen zitten, het is hoogstens betreurenswaardig dat hij juist nu moest sterven, terwijl hij net allemaal voornemens had om zijn leven te verbeteren. Bovendien was hij nog geen 60 en dus te jong om te sterven. Er is sprake van 2 verhaallijnen. Het ene verhaal is het verhaal uit het boek dat Dilling aan het schrijven is. Het andere is het verhaal van de dingen die hij meemaakt zo rond de wisseling van het jaar. Personages Rob:Ongezond levende schrijver van middelbare leeftijd, vervuld van zelfwalging en liefde voor zijn enige dochter. Ellen:Depressief vanwege een relatiecrisis, lesbisch, intelligent, snel aangebrand. Jeanne:Naïeve supermarktmedewerkster, 20 jaar, kijkt enorm op tegen Rob en ziet een soort vaderfiguur in hem. Nancy:Spontane, vrolijke, positieve jonge vrouw, houdt zeer veel van Ellen en ziet Rob als tweede vader. Rob is het enige round-character: ondanks dat je het boek in de hij-vorm leest, worden zijn gedachten wel beschreven, met name over hoe hij zich naar zijn dochter toe voelt. De andere 'personen' zijn flat-characters.
Historische tijd Het boek is gedrukt in 1983 en zou zich ook goed in die tijd af kunnen spelen. Maar net zo goed ook in deze tijd. Er wordt wel over muziek als Sinatra gesproken, maar dat is iets blijvends. Daarnaast typt Rob zijn boeken op een typmachine in plaats van een pc, maar hij is typisch een figuur om gewoon dwars te doen en eeuwig op een typmachine te blijven werken. Ruimte Het verhaal speelt zich op een waddeneiland af, vermoedelijk Texel, omdat Wolkers daar zelf ook woont. De plaats is van belang voor het verhaal, omdat Rob vlakbij het strand en het bos woont en Ellen daar graag heengaat als ze zich gefrustreerd voelt. Tijdsduur Het verhaal is over een lange tijd verspreid. Dit komt doordat er veel herinneringen in voorkomen. Het loopt van Renés jeugd tot rond 1982, toen het boek voor het eerst uitkwam. Tijdsvolgorde Het verhaal verloopt chronologisch. Het begint op 29 december en eindigt op 1 januari. Perspectief Het boek is in het auctoriaal perspectief geschreven. Maar toch wordt er ook veel geschreven wat hij denkt, dit is uiteraard in de ik-vorm. Het gevolg hiervan is dat je toch het meeste te weten komt over Robs bezigheden en zijn denkwereld daaromheen. Idee Het idee is waarschijnlijk dat je dingen niet kunt forceren. Ondanks dat Rob enorm veel van zijn dochter houdt en dit zal waarschijnlijk ook wel wederzijds zijn, lopen ze elkaar toch mis en komen maar heel zelden op dezelfde golflengte. Daarnaast zou de schrijver misschien wel willen laten zien dat tijd slechts relatief is: als je plannen hebt, voer ze dan gelijk uit anders kan het wel eens te laat zijn. Literaire stroming Naar mijn mening behoort dit boek niet tot een literaire stroming.
Relatie met ander werk van de auteur Door de manier van schrijven van seksscènes is het boek een typische Wolkers, maar het geloof wordt in dit boek niet zo veroordeelt als we gewend zijn van deze schrijver. Hij heeft de gewoonte om enorm af te geven op het geloof en dan met name het gereformeerde. Samenvatting De misdaadschrijver Rob Dilling woont op een van de Waddeneilanden en is daar bezig met het schrijven van een boek: Gifsla. Het boek gaat over een ornitholoog, van Wijck, die bij toeval getuige is van een moord: Terwijl hij een merelsnest bestudeerd in zijn tuin gaat een meisje tegenover zijn tuinhuis aan de overkant van het water zitten plassen. Er komt een andere vrouw, waarschijnlijk haar moeder, die haar een zetpil in haar achterste duwt, waarna ze overlijdt. Als de ornitholoog gaat kijken bij het lijk verkracht hij haar in een opwelling. Als hij dan stemmen hoort sleept hij het meisje zijn tuin in en verstopt haar tussen de Gifsla. Later wordt hij ondervraagt door de politie, maar hij zegt iets te hebben gezien. De politie vindt echter aantekenen bij hem waarin de moord staat beschreven. Ze verdenken hem niet, omdat ze vermoeden dat hij geen zin heeft in gedoe. Van Wijck wil van het lijk af en dumpt het in een moerassig vogelreservaat. Gesnapt wordt hij niet, maar hij heeft per ongeluk een hele grote zeelt gevangen en dit wordt opgemerkt door een groepje vissers. Van Wijck komt met zijn vangst in de krant. Twee jaar later pakt de politie hem op, op een plek in het reservaat is Gifsla aangetroffen, terwijl dit daar niet thuishoort. Als men gaat graven wordt het lijk gevonden. Van Wijck wordt als dader beschouwt, omdat hij Gifsla in zijn tuin heeft. Na hevig ontkennen, bezwijkt hij en geeft de moord toe, ookal heeft hij dit eigenlijk niet gedaan. Maar hij vindt dat hij voor zijn daad, de verkrachting, gestraft moet worden en neemt daarom de schuld op zich.   Dilling heeft een dochter: Ellen en hij houdt zielsveel van haar. Zij is de dochter van zijn ex-vrouw Evelien en 25 jaar oud. Ze heeft een relatie met Nancy, maar hebben een ruzie gehad, omdat Nancy is vreemdgegaan met een man. Dilling's minnares is 20 jarige Jeanne, een beetje een dom blondje, die werkzaam is in de plaatselijke supermarkt. Hij nodigt de 3 dames uit om de jaarwisseling bij hem te vieren. Eerst moeten Nancy en Ellen het bijleggen, maar dit blijkt niet zo'n probleem. Dilling leeft erg ongezond: hij zuipt, rookt en eet alleen maar slechte dingen, met name (bijna dwangmatig Engelse drop). Kort nadat het nieuwe jaar is aangebroken, wordt Ellen boos op Rob en loopt weg. Hij gaat haar achterna en vindt haar. Als ze weer bij hem in de auto zit, krijgt hij een hartaanval en sterft. Zijn boek schrijft hij dus nooit af. Evaluatie van de tekst: de literaire recensie Gulzigheid op oudjaar Gifsla is een van Wolkers betere boeken en anders dan we van hem gewend zijn. Dood, hel, verrotting en seks, volgens de auteur zijn veelgebruikte thema's, krijgen in dit boek een geheel nieuwe wending. Een van de thema's, verrotting, kennen we al van Wolkers, maar hij weet in Gifsla dit thema een heel andere inslag te geven door de verrotting nu eens niet na de dood te laten plaatsvinden, maar ervóór. Rob Dilling is langzaam aan het wegrotten, dit weliswaar door eigen toedoen. De man is verslaafd aan alles wat slecht voor hem is. Dat de vader en zijn dochter niet op een golflengte zitten, ondanks hun liefde voor elkaar, en met name de manier waarop dit beschreven is, brengt een nieuw element in het boek en maakt het dat je meeleeft met Rob die zo zijn best doet om toch tot zijn dochter door te dringen Rob is de vadsige persoon die we wel vaker in Wolkers boeken zien terugkomen, bijvoorbeeld in Ruwiel in de Perzik van de Onsterfelijkheid. De personages die Rob in zijn boek slaan terug op personen uit zijn eigen omgeving. Bij de blote billen van het meisje denkt hij bijvoorbeeld aan zijn ex Greetje. Verder laat Wolkers de karakters van de personages goed naar voren komen, zodat je voor jezelf kunt bepalen wat jouw mening over hen is. De structuur in het boek levert ook geen moeilijkheden op; elk hoofdstuk is betiteld met de datum van die dag en de overgang tussen het boek van Dilling en Wolkers is ook duidelijk te onderscheiden. Dit maakt het boek zeer gemakkelijk leesbaar. Ondanks dat het boek vertellend is geschreven, laat Wolkers Dilling zijn gedachten wel uiten door hem bijvoorbeeld hardop te laten denken en tegen zichzelf te laten praten. Als lezer maak je dus wel goed kennis met de hoofdpersoon. Gifsla is een absolute aanrader en geeft een frisse nieuwe kijk op het werk van Wolkers. Bovendien krijg je er een tweede verhaal, dat van Dilling er gratis bij. Dus sla twee vliegen in een klap en lees Gifsla!