Gemar Tow

Toelichting van mijn boekkeuze

Ik heb dit boek gekozen omdat het over oorlog moest gaan, en ik het eerste deel ook thuis heb. Mijn moeder houdt erg van Israël, en heeft deze boeken gekocht voor mij (omdat ze ze zelf dan ook kan lezen). Dit is het tweede deel en deze had ik het laatst gelezen.

Samenvatting

Het boek speelt zich af in Israël, vanaf 1948. David Ben Goerion – de leider van Israël – heeft Israël tot staat uitgeroepen. De Arabieren zijn het daar helemaal niet mee eens, ze willen ‘hun’ land terug.

Er komt oorlog.

Sam, z’n zusje Leah, Gili, Arik, Oeri en nog veel meer anderen wonen in kibboets Degania.

Op een vroege morgen ziet Oeri tanks aan komen rijden. Dat wordt dus vechten……. Met aan allebei de kanten veel doden, wordt het gevecht gewonnen door de Joden.

Als Mosje Dayan – een commandant – op een dag met het bericht komt dat er mannen naar Tel Aviv moeten, is Sam er één van. Ze moeten vechten tegen de Irgoen, een bepaalde bevolkingsgroep van Israël. Het gevecht vindt plaats bij een schip en Joden winnen.

Ondertussen zijn Chananja, Asjer en Ilan in Jeruzalem. Ze moeten vechten tegen het Arabische Legioen. De Joden verliezen en moeten zich overgeven. Iedereen die mee heeft gevochten, mag niet meer in het oude Jeruzalem komen.

Asjer en Ilan mogen bij een Duits echtpaar verblijven. Chananja blijft in de oude stad en probeert die terug te veroveren. Tijdens een gevecht gaat Chananja dood.

Op een dag komt Sam naar Jeruzalem en ziet Asjer en Ilan, ze kennen elkaar uit de kibboets. Sam moet bijna meteen weer weg en haalt Asjer en Ilan over om mee te gaan. Ze gaan naar de Negev-woestijn om tegen Egypte te vechten. Ze zitten samen met Gersjon in een grot. Gersjon, Asjer en Sam leggen een bom neer bij de Egyptenaren. Als ze terug komen, zien ze dat Ilan gebeten is door een slang en dood is.

De Egyptenaren komen met een onverwachte aanval. Asjer, Ilan en Gersjon raken gewond en komen in het ziekenhuis.

Hier eindigt het boek.

Mijn mening over het thema

Het boek ‘Gemar tow’ is geschreven door M. Kanis. Hij is geboren in 1934 en overleden in 2000. Hij hield van geschiedenis en schreef er ook boeken over, vandaar dit boek. Hij gebruikte verschillende betrouwbare bronnen. Zijn boeken zijn dus heel realistisch.

Zelf vind ik dat ook, omdat er best veel mensen dood gaan, zelfs hoofdpersonen; Chananja en Ilan namelijk.

Je leert dus veel over de oorlogen en de geschiedenis van Israël, en het lijkt (het is misschien ook zo) dat de schrijver de oorlogen belangrijker vond dan het verhaal zelf.

Dit wil je ook lezen:

Online oplichting

‘Gemar tow’ betekent trouwens: ‘Goed tot aan het eind’, of zoals wij het meestal zeggen: ‘Eind goed, al goed’. Ze gebruiken deze uitdrukking als wens en ook als aansporing. Zo van: ‘Vooruit doe je best, houd vol tot aan het eind!’

Ik denk dat de schrijver heeft geprobeerd het boek ontroerend te maken, maar ik vind dat het niet heel goed is gelukt, je kan je er niet zo goed in inleven: “Ilan is dood. Hij strijkt met een teer gebaar over het voorhoofd van z’n jonge vriend, voelt de pols, blijft dan bewegingsloos naast hem zitten. Dood! DOOD!”

(Tenminste, dat vind ik, als iemand anders het boek leest, vindt die het misschien wel niet).

Ik vind dat de schrijver ook ietwat kinderachtige woorden gebruikt: “Boenk! Boenk! rettettettet!”

Ik vind het grappig dat in elk bijna boek, waar het ook over gaat, iets met liefde staat. Zelfs in dit boek! Namelijk: “Hallo Sam! Ze slaat zomaar beide armen om z’n hals en geeft hem een ferme pakker.”

Er gebeuren veel dingen in dit boek, en aangezien het realistisch is, zijn en waren er dus ook veel oorlogen in Israël! Dat wist ik helemaal niet, en ook niet dat het zo erg is. Toch vind ik dat het niet te rommelig is, en het staat op een vrij logische volgorde. Ik begreep ook goed waar en met wie de gevechten waren. Bijna alle dingen die gebeurden waren echt belangrijk, daarom vond ik het aardig moeilijk om een goede samenvatting te maken.

Je kunt in het boek merken dat ze Joods zijn, er staan verschillende stukjes in waar God in voorkomt: “Voor de rest moeten jullie vertrouwen op God en jullie eigen moed.”

Er staan ook een aantal kaarten in, om de plaats waar het zich afspeelt duidelijker te maken, zodat je het verhaal beter begrijpt.

Er staan een voorwoord en een naschrift in. Het naschrift is eigenlijk een inleiding op het deel dat erna komt.

Het viel me ook op dat de schrijver niet heel negatief is over de Arabieren, een beetje neutraal. Dat vind ik wel goed, want als mensen van een andere afkomst (Arabieren) dat lezen, voelen ze zich niet meteen gediscrimineerd.

Tenslotte wil ik iedereen dit leest – niet zo veel waarschijnlijk – dit boek echt aanraden om te lezen!

Slot

Ik vond het leuk om dit boekverslag over ‘Gemar tow’ te doen, en ik heb ook meteen wat over de oorlogen in Israël geleerd.