Gegijzeld door Evert Hartman

Gegevens Titel: Gegijzeld
Auteur: Evert Hartman
Genre: Actie boek
Uitgevers: Lemniscaat, uitgegeven in 1995 de 11de druk Inhoud Gebeurtenissen: Op een middag als er nog vier kinderen op school zijn: Gerard, Bertus, Henk en Jacqueline komen er twee gewapende mannen het lokaal in rennen. Ze roepen: 'Allemaal liggen, snel!'. Al gauw komt de politie die niets kan beginnen. Eerst eisten ze eten. Toen het eten kwam lag er een portofoon bij, nu kon de politie contact met de gijzelaars leggen. Daarna eisten ze dat de regering mensen helpt die door de regering in een ander land worden vervolgd. Langzamerhand worden de gijzelaars steeds losser. De kinderen mogen gewoon weer praten. Als iemand vraagt waarom ze nog worden gegijzeld vertelt Leon (een van de gijzelaars) zijn verhaal. Leon's verhaal: Leon woonde samen met zijn vader, broer Edgar en zus Ramona in een dorpje op een heuvel. In die tijd was een dictator de baas. Met die dictator was niet iedereen het eens, maar dat mocht men niet zeggen of denken, want anders werd je opgehaald door de GEPO. De vader en broer van Leon waren van die mensen die voor hun rechten op kwamen. Maar dat had niet altijd zulke goede gevolgen. Edgar (Leon's broer) had in de stad, toen hij te veel had gedronken, de GEPO uitgescholden. Dus kwam de GEPO hem ophalen maar de vader van Leon had Edgar verborgen in een schuilplaats. De GEPO vond hem niet maar namen de vader van Leon mee tot dat Edgar weer kwam opdagen. Een paar dagen daarna werden Leon en Ramona opgehaald maar ze wisten niet waarom. Leon en Ramona werden naar een instituut gebracht. Op het instituut werden Leon en Ramona gesplitst. Leon kwam op een kamer met nog een paar andere jongens. Waaronder Chris die net als Leon wil proberen te vluchten. De regels waren in het instituut heel erg streng. Leon deed wat fout en de jongens die ook op zijn kamer sliepen kregen samen met hem een hele zware strafmiddag. Zo zwaar dat Leon zo moe werd dat hij op de grond viel. Toen hij weer wakker werd lag hij in het ziekenhuisbed van het instituut. De zuster was daar erg aardig vergeleken bij de bewakers in het instituut. De dokter zei dat hij twee dagen moest uitrusten en dat hij dan weer naar zijn kamer in het instituut mocht. De zuster vindt dat te weinig dagen om beter te worden. Dus houdt ze hem verstopt in een oude schuur naast de ziekenzaal zodat als de dokter komt, hij hem niet terug kan sturen naar het instituut. In die schuur vindt hij gereedschap. Hij verbergt een tang onder het golfplaten dak zodat als hij wil ontsnappen hij het hek door kan knippen. Als hij weer op het ziekenhuis bed ligt ontmoet hij een meisje dat graag wil vluchten uit het instituut net als hij. Het meisje heet Shaire en is erg mooi en aardig. Leon zegt tegen haar dat hij een tang heeft weg gelegd en dat hij een vlucht plan heeft. Hij spreekt met haar af dat Shaire zou zorgen dat Leon's zusje ook in de ziekenzaal kwam te liggen dan zouden ze met zijn drieën ontsnappen. Als Shair en Ramona in de ziekenzaal waren moesten ze een deken uit het raam hangen. Zo zou Leon weten wanneer hij ook naar de ziekenzaal kon komen. Als hij een paar dagen later naar de ziekenzaal kijkt zag hij een deken uit het raam hangen. Hij was enorm blij dat het ze gelukt was om in de ziekenzaal te komen, alleen nu moest hij nog een smoes hebben om er te komen. Hij deed net alsof hij door het glas viel en zich in zijn arm sneed. Het was een diepe wond en een bewaker stuurde hem naar de ziekenzaal. Hij werd gebracht door twee jongens en dat hoorde niet bij zijn plan. Hij moest die jongen zien kwijt te raken maar het lukte niet. Maar als hij nu niet zal vluchten is het niet meer mogelijk dus hij verteld tegen de twee jongens dat hij wil vluchten. Een van die jongens wil mee met hun en Leon vond het goed. Het vlucht plan lukt. Chris (de jongen die mee wou), Shaire, Leon en Ramona zijn vrij maar nu moeten ze nog aan eten zien te komen. Een aardige mevrouw help hen daarmee. Uiteindelijk worden ze toch weer opgepakt door de GEPO. Als ze in de auto van de GEPO zitten wordt er op de wagen geschoten. Door die schietpartij sterft Shaire. Maar worden Chris, Ramona en Leon door Edgar (Leon's broer) bevrijdt. Kort daarna wordt de vader van Leon ook bevrijdt. Dan stopt Leon met praten. De gijzelaars zien in dat ze het niet goed hebben aangepakt en zegt tegen de kinderen: "het is voorbij, jullie mogen gaan". Als de politie binnen komt roept Gerard nog dat de gijzelaars hun niks hebben gedaan, maar de politie die hem begeleidt glimlacht alleen maar.
Personen: Gerard – een jongen van een jaar of veertien. Hij is één van de vier kinderen die ontvoerd wordt. Vanuit het gezichtspunt van Gerard wordt het verhaal geschreven. Je merkt dat hij bang is als de gijzelaars binnenkomen en erg meeleeft met Leon als hij zijn verhaal verteld. Jacqueline, Bertus en Henk – Het zijn de andere drie leerlingen die gegijzeld zijn. Jacqueline is net als Gerard eerst ook erg bang, maar later begint ze een beetje met de gijzelaars te praten. Bertus is op het begin ook erg bang, maar trekt zich van Leon en David niet veel aan. Henk is alleen in het begin een beetje geschrokken en zegt de raarste dingen tegen de gijzelaars. Hij kan het goed met de gijzelaars vinden. Leon – Eén van de gijzelnemers, afkomstig uit een Zuid-Amerikaans land waar een dictatuur heerst. Hij is fanatiek voor de beweging, maar toch niet gewelddadig. Leon vertelt zijn levensverhaal en beleeft daarin veel hectische dingen. Hij neemt ook het besluit om zich over te geven. David - De tweede gijzelnemer. David is erg gesloten en zegt niet veel. Hij is ook erg fanatiek voor de beweging, maar laat dat veel minder merken. Hij let veel meer op de gijzelaars en vindt het ook niet erg fijn als de kinderen praten. David kent Leon van vroeger toen ze in hetzelfde dorpje woonden. Chris, Luc, David, Walter en Kasper – Het zijn de jongens die in het instituut bij Leon op de kamer zaten. Leon kon het beste vinden met Chris. Ze zijn later in het verhaal ook samen met een paar andere uit het instituut gevlucht. Ramona en Shaira – Ramona is het zusje van Leon en ze is ook opgesloten in het instituut. Ze ontmoette Shaira waarmee ze samen Leon en Chris ontsnapten. Gustaf en Edgar Brenda – Gustaf is de vader van Leon die ook werd opgesloten door de GEPO. Edgar is de broer van Leon die zich verstopte toen de GEPO kwam. Toen hij hoorde van de buren dat zijn familie gevangen was genomen organiseerde hij een verzet tegen het onrecht in het land. Ontwikkeling: De personen maken in het verhaal geen ontwikkeling mee. Plaats: In een klaslokaal ergens op een school en in het verhaal van Leon in zijn vaderland waar geen naam van genoemd werd. Tijd: Het speelt zich af in op een dag in de maand maart van het jaar 1984. Het stond achter de voorkant van de kaft. Verteltijd: Ik heb twee weken aan dit boek besteed. Vertelde tijd: Het verhaal speelt zich af in een paar dagen. Chronologische volgorde: Het verhaal wordt verteld in een chronologische volgorde. Eigenlijk bestaat het verhaal uit drie delen. De inval in de klas. Het verhaal van Leon en de overgave van Leon en David. Flashbacks: Er was maar 1 flashback in het verhaal en dat was het verhaal van Leon.
Begin: Het verhaal begint niet met een inleiding het gebeurt eigenlijk midden in een gebeurtenis. Probleem en afloop: Het probleem is dat de leerlingen van de die klas zijn gegijzeld. Het boek heeft een goed einde. Omdat je er niets meer achteraan vast kan maken. Dus een gesloten einde. Realistisch: Het boek is heel realistisch, want het kan wel echt gebeurd zijn. Perspectief: Het verhaal is wel en niet in de ikvorm geschreven. Als Leon zijn verhaal gaat vertellen dan is het geschreven in de ikvorm, de rest van het verhaal wordt verteld door de schrijver. Titel: De titel “gegijzeld” is aardig makkelijk te verklaren, omdat de vier kinderen en hun docent door twee mannen worden gegijzeld. Toch zit er volgens mij nog een klein beetje meer achter, omdat je je kunt afvragen of het wel een echte gijzeling is, omdat de kinderen juist Leon en David gelijk gaan geven en één van de vijf gegijzelden (de leerling Bertus) het daar eigenlijk fijner vind dan de moeilijke situatie thuis. Beoordeling Mening: Ik vond het boek erg realistisch, omdat het in een land waar nu oorlog is nu net zo goed kinderen in een instituut zitten en willen ontsnappen. Het wordt aan het begin van het boek nog niet “verklapt” wat er gaat gebeuren. Je zou aan het begin zelfs kunnen denken dat de gijzelnemers twee terroristen zijn die net een bank hebben beroofd en nu gijzelaars nemen om vrij te komen. Evert Hartman laat je zelfs het vermoeden krijgen dat de gijzelnemers in het boek wel minstens één van de gijzelaars gaat neerschieten, maar laat je langzaam zien dat dit niet hun bedoeling is. Ik kreeg ook meer begrip voor gijzelnemers die mensen gijzelen om andere mensen te helpen. Je hoort ook wel eens verhalen van gijzelaars die later met hun gijzelnemers trouwen, wat door dit boek een beetje te begrijpen is. Ik vind dat Hartman eigenlijk het deel dat ze in het klaslokaal zitten moest schrappen, zodat alleen Leons verhaal overblijft, en dan het gedeelte dat ze Nederland binnenkomen erbij. Daarbij zou het verhaal dus uit Leons perspectief geschreven moeten worden. Het verhaal is erg meeslepend, vooral het verhaal van Leon. Omdat Leons verhaal zo meeslepend is, had ik daarna niet meer zo’n zin om het “saaie” gedeelte verder te lezen. Het eindigt eigenlijk anders dan ik had verwacht, want Leon en David geven gewoon op, en komen bijna zeker in de gevangenis terecht.