Schrijver: Evert Hartman
Samenvatting
Gerard, Bertus, Henk en Jacqueline volgen de bijles bij meneer De Rooij, als de gijzelaars met pistolen de klas in
komen. Iedereen moet op de grond gaan liggen roepen de gijzelaars. De gijzelaars eisen eten, een radio en
schoonmaakspullen. In de kartonnen doos met deze spullen die ze krijgen zit ook speelgoed. Dus beginnen ze (Gerard, Bertus, Henk en Jacqueline) te spelen. De gijzelaars vinden dat allemaal goed en zo langzamerhand
beginnen ze ook meer te praten. Dan begint Leon een van de gijzelaars te vertellen wat ze vroeger hebben
meegemaakt en waarom ze hen gijzelen.
Leons verhaal:
Leon woonde samen met zijn vader, broer Edgar en zus Ramona in een dorpje op een heuvel. In die tijd was een
dictator de baas. Met die dictator was niet iedereen het eens, maar dat mocht je niet zeggen of denken. Als je dat
wel deed werd je opgehaald door de GEPO. Zo werden ook Leons vader en broer opgehaald.Leon en zijn zus
Ramona werden naar een instituut gebracht, omdat er nu niemand was die voor hen kon zorgen. Op het instituut
werden ze gesplitst. Leon kwam op een kamer met nog een paar andere jongens. Waaronder Chris die net als Leon
wilde proberen te vluchten. De regels waren in het instituut heel erg streng. Leon deed wat fout en de jongens die
ook op zijn kamer sliepen kregen samen met hem een hele zware strafmiddag. Dat was zo zwaar dat Leon het niet
volhield en op de grond neer viel. Toen hij weer wakker werd lag hij in een ziekenhuisbed van het instituut. De zuster
was daar erg aardig vergeleken bij de bewakers in het instituut.In de ziekenzaal ontmoette hij een meisje, die net als
hij graag wilde vluchten uit het instituut. Het meisje heette Shaire en was erg mooi en aardig. Samen bedachten ze
een plan om te ontsnappen. Verder sprak hij met haar af dat ze zou zorgen dat Leons zusje ook in de ziekenzaal
kwam te liggen en dan zouden ze met zijn drieën ontsnappen. Een paar weken later
lukte het hun om in de ziekenzaal te komen. Leon nam Chris ook mee. En met z’n vieren lukte het hun om te
ontsnappen. Eindelijk waren ze vrij, maar nu moesten ze nog aan eten zien te komen. Een aardige mevrouw hielp
hen daarmee. Maar uiteindelijk werden ze toch weer opgepakt door de GEPO. Toen ze in de auto van de GEPO
zitten werd er op de wagen geschoten. Door die schietpartij stierf Shaire, maar werden Chris, Ramona en Leon
door Edgar (Leons broer) bevrijd. Kort daarna werd ook de vader van Leon bevrijd. Dan stopt Leon met praten. De gijzelaars zien in dat ze het niet goed hebben aangepakt en zegen tegen de
kinderen: "het is voorbij, jullie mogen gaan". Als de politie binnen komt roept Gerard nog dat de gijzelaars hun niks
hebben gedaan, maar de politie die hem begeleidt glimlacht alleen maar. De hoofdpersonen
Leon en David zijn de gijzelaars, ze zijn eigenlijk hele aardige jongens, die de gijzeling zien als een manier om te
protesteren tegen het onrecht in hun land. Gerard, Jacqueline, Bertus en Henk zijn de gegijzelde kinderen. Henk en Jacqueline zijn in het begin heel erg bang, maar Bertus blijft heel rustig en probeert hen tot rust te brengen. Gerard begrijpt de gijzelaars en vindt hen geen
echte misdadigers. Meneer de Rooij is de gegijzelde leraar. Hij probeert de gijzelaars met veel praten ervan te overtuigen dat ze een
einde moeten maken aan de gijzeling. Chris, Luc, David, Walter en Kasper zijn de jongens die in het instituut bij Leon op de kamer zaten. Leon kon het het
beste vinden met Chris.
Ramona en Shaira vluchten samen met Leon en Chris uit het instituut. Ramona is het zusje van Leon en Leon leert
Shaira op de ziekenzaal kennen. Gustaf en Edgar Benda: Gustaf is Leons vader en Edgar is Leons broer. Zij werden door de GEPO opgehaald, maar Edgar lukte het om te ontsnappen en ging in het verzet tegen de GEPO. Plaats
Het Het verhaal speelt zich in en om de school af. In de flashback speelt het in een instituut in een vreemd
land af. Tijd
Hoofdstuk Hoofdstuk 1 t/m 7 zijn in de tegenwoordige tijd geschreven. De rest is een flashback die bijna tot het
eind van het boek duurt. De flashback speelt zich in 1974 af. Eigen mening Zet me aan het denken: Dit boek zette me
behoorlijk aan het denken. Want ik heb er eigenlijk nooit echt bij stil gestaan dat er landen zijn waar het er netzo aan
toe gaat. Interessant: Het is ook een heel interessant boek. Evert Hartman laat in zijn
boek heel goed zien hoe het is als een dictator de baas. Boeken met een verhaal en een leerzaam onderwerp vind
ik altijd hele toffe boeken. Werkelijk: Het boek Gegijzeld is heel
erg werkelijk geschreven. Tijdens het lezen kon ik me namelijk makkelijk verplaatsen naar die
tijd.
Makkelijk:
Evert Hartman heeft dit boek in niet in al te
moeilijke taal geschreven. Ik zelf vind dat wel prettig, omdat je dan gemakkelijk aan een stuk door kan
lezen. Spannend: Als Leon zijn verhaal verteld is het best wel spannend. En
aangezien het grootste deel van het boek uit Leons verhaal bestaat is het dus best wel een spannend boek. Invloed Het boek had best wel invloed op mij. Zowel na
als tijdens het lezen moest ik wel eens aan de personen in het boek denken. Maar vooral Leons verhaal over de
dictatuur zette me behoorlijk aan het denken. Ik zou niet erg graag de personen uit het boek willen zijn, want het leven
daar was totaal geen pretje. Aanraden Ik zou dit boek zeker aan iemand aanraden. Het boek is gewoon heel erg goed geschreven, waardoor je je helemaal in die tijd kan inleven. Evert Hartman Evert Hartman werd op 12 juli 1937 in
Dedemsvaart geboren. Hij studeerde aardrijkskunde aan de universiteit van Utrecht en werkt sinds 1962 als leraar
aardrijkskunde in Hoogeveen. Hij is getrouwd en heeft twee zonen. Als jongen van 16 wilde hij al verhalen schrijven. Zijn eerste boeken waren romans voor volwassenen. Pas in 1979 verscheen zijn eerste jeugdboek, Oorlog zonder
vrienden, dat meteen de Europese Jeugdboekenprijs voor actuele literatuur kreeg. De kinderboeken die hij allemaal
geschreven heeft zijn: 1979 Oorlog zonder vrienden. (15+) 1980 Vechten voor overmorgen. (15+) 1982 Het onzichtbare licht. (13+) 1984 Gegijzeld. (12+) 1986 Buitenspel. (13+) 1987 Morgen ben ik beter. (12+) 1988 Het bedreigde land. (13+) Evert Hartman overleed in april 1994.
Samenvatting
Gerard, Bertus, Henk en Jacqueline volgen de bijles bij meneer De Rooij, als de gijzelaars met pistolen de klas in
komen. Iedereen moet op de grond gaan liggen roepen de gijzelaars. De gijzelaars eisen eten, een radio en
schoonmaakspullen. In de kartonnen doos met deze spullen die ze krijgen zit ook speelgoed. Dus beginnen ze (Gerard, Bertus, Henk en Jacqueline) te spelen. De gijzelaars vinden dat allemaal goed en zo langzamerhand
beginnen ze ook meer te praten. Dan begint Leon een van de gijzelaars te vertellen wat ze vroeger hebben
dictator de baas. Met die dictator was niet iedereen het eens, maar dat mocht je niet zeggen of denken. Als je dat
wel deed werd je opgehaald door de GEPO. Zo werden ook Leons vader en broer opgehaald.Leon en zijn zus
Ramona werden naar een instituut gebracht, omdat er nu niemand was die voor hen kon zorgen. Op het instituut
werden ze gesplitst. Leon kwam op een kamer met nog een paar andere jongens. Waaronder Chris die net als Leon
wilde proberen te vluchten. De regels waren in het instituut heel erg streng. Leon deed wat fout en de jongens die
ook op zijn kamer sliepen kregen samen met hem een hele zware strafmiddag. Dat was zo zwaar dat Leon het niet
volhield en op de grond neer viel. Toen hij weer wakker werd lag hij in een ziekenhuisbed van het instituut. De zuster
was daar erg aardig vergeleken bij de bewakers in het instituut.In de ziekenzaal ontmoette hij een meisje, die net als
hij graag wilde vluchten uit het instituut. Het meisje heette Shaire en was erg mooi en aardig. Samen bedachten ze
een plan om te ontsnappen. Verder sprak hij met haar af dat ze zou zorgen dat Leons zusje ook in de ziekenzaal
kwam te liggen en dan zouden ze met zijn drieën ontsnappen. Een paar weken later
ontsnappen. Eindelijk waren ze vrij, maar nu moesten ze nog aan eten zien te komen. Een aardige mevrouw hielp
hen daarmee. Maar uiteindelijk werden ze toch weer opgepakt door de GEPO. Toen ze in de auto van de GEPO
zitten werd er op de wagen geschoten. Door die schietpartij stierf Shaire, maar werden Chris, Ramona en Leon
door Edgar (Leons broer) bevrijd. Kort daarna werd ook de vader van Leon bevrijd. Dan stopt Leon met praten. De gijzelaars zien in dat ze het niet goed hebben aangepakt en zegen tegen de
kinderen: "het is voorbij, jullie mogen gaan". Als de politie binnen komt roept Gerard nog dat de gijzelaars hun niks
hebben gedaan, maar de politie die hem begeleidt glimlacht alleen maar. De hoofdpersonen
Leon en David zijn de gijzelaars, ze zijn eigenlijk hele aardige jongens, die de gijzeling zien als een manier om te
protesteren tegen het onrecht in hun land. Gerard, Jacqueline, Bertus en Henk zijn de gegijzelde kinderen. Henk en Jacqueline zijn in het begin heel erg bang, maar Bertus blijft heel rustig en probeert hen tot rust te brengen. Gerard begrijpt de gijzelaars en vindt hen geen
echte misdadigers. Meneer de Rooij is de gegijzelde leraar. Hij probeert de gijzelaars met veel praten ervan te overtuigen dat ze een
einde moeten maken aan de gijzeling. Chris, Luc, David, Walter en Kasper zijn de jongens die in het instituut bij Leon op de kamer zaten. Leon kon het het
Shaira op de ziekenzaal kennen. Gustaf en Edgar Benda: Gustaf is Leons vader en Edgar is Leons broer. Zij werden door de GEPO opgehaald, maar Edgar lukte het om te ontsnappen en ging in het verzet tegen de GEPO. Plaats
Het Het verhaal speelt zich in en om de school af. In de flashback speelt het in een instituut in een vreemd
land af. Tijd
Hoofdstuk Hoofdstuk 1 t/m 7 zijn in de tegenwoordige tijd geschreven. De rest is een flashback die bijna tot het
eind van het boek duurt. De flashback speelt zich in 1974 af. Eigen mening Zet me aan het denken: Dit boek zette me
behoorlijk aan het denken. Want ik heb er eigenlijk nooit echt bij stil gestaan dat er landen zijn waar het er netzo aan
toe gaat. Interessant: Het is ook een heel interessant boek. Evert Hartman laat in zijn
boek heel goed zien hoe het is als een dictator de baas. Boeken met een verhaal en een leerzaam onderwerp vind
ik altijd hele toffe boeken. Werkelijk: Het boek Gegijzeld is heel
erg werkelijk geschreven. Tijdens het lezen kon ik me namelijk makkelijk verplaatsen naar die
moeilijke taal geschreven. Ik zelf vind dat wel prettig, omdat je dan gemakkelijk aan een stuk door kan
lezen. Spannend: Als Leon zijn verhaal verteld is het best wel spannend. En
aangezien het grootste deel van het boek uit Leons verhaal bestaat is het dus best wel een spannend boek. Invloed Het boek had best wel invloed op mij. Zowel na
als tijdens het lezen moest ik wel eens aan de personen in het boek denken. Maar vooral Leons verhaal over de
dictatuur zette me behoorlijk aan het denken. Ik zou niet erg graag de personen uit het boek willen zijn, want het leven
daar was totaal geen pretje. Aanraden Ik zou dit boek zeker aan iemand aanraden. Het boek is gewoon heel erg goed geschreven, waardoor je je helemaal in die tijd kan inleven. Evert Hartman Evert Hartman werd op 12 juli 1937 in
Dedemsvaart geboren. Hij studeerde aardrijkskunde aan de universiteit van Utrecht en werkt sinds 1962 als leraar
aardrijkskunde in Hoogeveen. Hij is getrouwd en heeft twee zonen. Als jongen van 16 wilde hij al verhalen schrijven. Zijn eerste boeken waren romans voor volwassenen. Pas in 1979 verscheen zijn eerste jeugdboek, Oorlog zonder
vrienden, dat meteen de Europese Jeugdboekenprijs voor actuele literatuur kreeg. De kinderboeken die hij allemaal
geschreven heeft zijn: 1979 Oorlog zonder vrienden. (15+) 1980 Vechten voor overmorgen. (15+) 1982 Het onzichtbare licht. (13+) 1984 Gegijzeld. (12+) 1986 Buitenspel. (13+) 1987 Morgen ben ik beter. (12+) 1988 Het bedreigde land. (13+) Evert Hartman overleed in april 1994.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden