Titel: geestgrond
Auteur: boudewijn buch Uitgever: De Arbeidspers
Jaar van uitgave: 1995 Inhoud: Winkler Bronckhaus is een jongetje van 5 die opgroeit in Wassenaar. Hij heeft niet zo´n fijne jeugd, dat komt omdat hij bij zijn vader en moeder woont. Zijn vader is een nogal mysterieuze man. Als hij boos is, mishandeld hij Winkler, en zegt hem te gaan vermoorden.maar als hij niet boos is dan hebben zij een relatie die niet normaal is voor een vader en zoon. Als Winkler ouder wordt verlaat de vader het gezin. Zijn moeder is daar blij mee maar Winkler niet omdat hij toch een speciale band met hem heeft. Hij moet dan ook naar de psychiater. Die zegt dat hij zijn vader moet vergeten, maar zijn vader heeft een kaart gestuurd(uit Mexico) en na een tijdje pleegt zijn vader zelfmoord. Daardoor doet Winkler nog meer zijn best om iets meer over zijn vader te weten. Dat doet hij door naar veel landen te reizen. Zo bezoekt hij bijvoorbeeld: Mexico, Bad Tölz, de Bering Zee en Nieuw-Zeeland. Winkler is homo maar krijgt toch een relatie met een veel oudere lerares die Mieke heet. Deze verhouding duurt een paar jaar, en ze krijgen een zoontje. Winkler is helemaal gek op het kind en wil het zo vrij mogelijk opvoeden, dat lukt hem dan ook. Maar zijn zoontje sterft al op 6-jarige leeftijd. Behalve zijn vader pleegt ook Mieke zelfmoord. Op haar sterfbed zegt ze dat ze een relatie met zijn vader heeft gehad. Zij is de relatie met Winkler begonnen op aandringen van zijn vader. Die hoopte dat Winkler zo eindelijk eens van dat jongensgedoe af zou komen. Door de bekentenis van Mieke krijgt Winkler twijfels of zijn zoon wel van hem was en niet van zijn vader. Dat gevoel wordt nog erger als hij bij het huis van zijn nicht(in Nieuw-Zeeland) een schilderij vindt die zijn vader heeft gemaakt. Daarop staan mieke, zijn vader en “zijn” zoontje. In het laatste gesprek, die wordt beschreven in het boek, verliest de psychiater zijn geduld en wordt emotioneel en zegt: bevrijd je van die omknelling van het verleden. Zet je vader aan de kant. Godverdomme, hou er mee op. Je moet eruit stappen, maak voor mijn part een nieuw kind. Ga godverdomme Neuken. Maar hierdoor komt Winkler tot de conclusie dat hij naar zijn vader zal moeten zoeken tot zijn leven een geheel wordt en niet meer uit kleine puzzelstukjes bestaat. Hij kan niet dood gaan met de gedachte dat hij niet weet wie hij is of zijn vader. Hoofdpersonen: Winkler en zijn vader. Winkler is een jongen die de hele tijd in de knoop zit met zich zelf. Hij snapt zijn vader maar niet en probeert zijn hele leven omdat wel te doen. Hij heeft een haatliefde verhouding met zijn vader. Zelfs na de dood van zijn vader staat zijn leven in het teken van hem. Vader Rainer: een geheimzinnige man die ook erg met zichzelf in de knoop zit door een oorlog-trauma. Hierdoor is hij heel gesloten en geheimzinnig over zijn afkomst. Hij kan moeilijk zijn woede onder controle houden en laat het dan ook vaak in geweld uitlopen. Hij heeft door dit mysterieuze gedrag en zijn haatliefde verhouding met zijn zoon heel veel invloed op Winkler, ook na zijn dood, wat zijn bedoeling eigenlijk ook was. Het probleem is dat Winkler op zoek is naar de identiteit van zijn vader. Hij wil weten wat voor man het precies was en waarom hij niet van hem los kan komen. De verhoudingen tussen de mensen veranderen eigenlijk niet. Want bijna alles wordt bijna uit Winkler verteld en hij kijkt alleen naar zijn relatie met zijn vader, omdat hij daardoor geobsedeerd is. Aan het eind van het boek weet hij zelf wel zeker dat hij homo is en dat zou zijn relatie met zijn familie en vrienden wel kunnen veranderen. Je leert Winkler van binnen kennen omdat sommige stukken in de ikvorm worden geschreven. Je weet daardoor wat hij denkt en voelt. In een paar hoofdstukken wordt er over zijn belevenissen verteld en daardoor begrijp je nog meer wat hij heeft meegemaakt. Het verhaal speelt zich vooral af in Wassenaar maar ook in de landen waar hij heen reist om meer over zijn vader te komen te weten. Tussen het begin en het eind zit een periode die ik niet weet. Soms worden gebeurtenissen in de verleden tijd verteld maar soms ook alsof het op dat moment gebeurt. Het boek begint als hij 5 jaar is en eindigt als hij een jaar of 45 is. Dus eigenlijk zit er 40 jaar tussen. Dit boek is een roman die over incest, depressie, homoseksualiteit en de dood/zelfmoord gaat. Dit boek heeft duidelijk geen chronologische volgorde want eerst wordt er over zijn jonge jaren verteld dan weer als hij 40 is en dan weer ergens daartussen en er zijn veel terugblikken(flashbacks). Door deze non-chronologische volgorde raak je best wel eens in de war, omdat je dan niet weet in welke tijd hij zich dan weer bevindt. Mening: Ik vond het boek in het begin saai maar toen ik ongeveer op de helft kwam begon ik het steeds leuker te vinden en het ook echt te snappen. Er zijn veel korte zinnen gebruikt met geen moeilijke woorden zodat het niet moeilijk om te lezen was. Soms vond ik het boek ook wel grappig omdat Rainer (Winkler´s vader) grappige opmerkingen maakte. Omdat het verhaal zich op meerdere plaatsen afspeelt en in verschillende tijdperken is er veel afwisseling en wordt het niet saai. Het boek is ook best wel zielig omdat Winkler heel zijn leven opzoek is naar wat zijn vader precies was, maar dat hij daar waarschijnlijk nooit achterkomt.
Auteur: boudewijn buch Uitgever: De Arbeidspers
Jaar van uitgave: 1995 Inhoud: Winkler Bronckhaus is een jongetje van 5 die opgroeit in Wassenaar. Hij heeft niet zo´n fijne jeugd, dat komt omdat hij bij zijn vader en moeder woont. Zijn vader is een nogal mysterieuze man. Als hij boos is, mishandeld hij Winkler, en zegt hem te gaan vermoorden.maar als hij niet boos is dan hebben zij een relatie die niet normaal is voor een vader en zoon. Als Winkler ouder wordt verlaat de vader het gezin. Zijn moeder is daar blij mee maar Winkler niet omdat hij toch een speciale band met hem heeft. Hij moet dan ook naar de psychiater. Die zegt dat hij zijn vader moet vergeten, maar zijn vader heeft een kaart gestuurd(uit Mexico) en na een tijdje pleegt zijn vader zelfmoord. Daardoor doet Winkler nog meer zijn best om iets meer over zijn vader te weten. Dat doet hij door naar veel landen te reizen. Zo bezoekt hij bijvoorbeeld: Mexico, Bad Tölz, de Bering Zee en Nieuw-Zeeland. Winkler is homo maar krijgt toch een relatie met een veel oudere lerares die Mieke heet. Deze verhouding duurt een paar jaar, en ze krijgen een zoontje. Winkler is helemaal gek op het kind en wil het zo vrij mogelijk opvoeden, dat lukt hem dan ook. Maar zijn zoontje sterft al op 6-jarige leeftijd. Behalve zijn vader pleegt ook Mieke zelfmoord. Op haar sterfbed zegt ze dat ze een relatie met zijn vader heeft gehad. Zij is de relatie met Winkler begonnen op aandringen van zijn vader. Die hoopte dat Winkler zo eindelijk eens van dat jongensgedoe af zou komen. Door de bekentenis van Mieke krijgt Winkler twijfels of zijn zoon wel van hem was en niet van zijn vader. Dat gevoel wordt nog erger als hij bij het huis van zijn nicht(in Nieuw-Zeeland) een schilderij vindt die zijn vader heeft gemaakt. Daarop staan mieke, zijn vader en “zijn” zoontje. In het laatste gesprek, die wordt beschreven in het boek, verliest de psychiater zijn geduld en wordt emotioneel en zegt: bevrijd je van die omknelling van het verleden. Zet je vader aan de kant. Godverdomme, hou er mee op. Je moet eruit stappen, maak voor mijn part een nieuw kind. Ga godverdomme Neuken. Maar hierdoor komt Winkler tot de conclusie dat hij naar zijn vader zal moeten zoeken tot zijn leven een geheel wordt en niet meer uit kleine puzzelstukjes bestaat. Hij kan niet dood gaan met de gedachte dat hij niet weet wie hij is of zijn vader. Hoofdpersonen: Winkler en zijn vader. Winkler is een jongen die de hele tijd in de knoop zit met zich zelf. Hij snapt zijn vader maar niet en probeert zijn hele leven omdat wel te doen. Hij heeft een haatliefde verhouding met zijn vader. Zelfs na de dood van zijn vader staat zijn leven in het teken van hem. Vader Rainer: een geheimzinnige man die ook erg met zichzelf in de knoop zit door een oorlog-trauma. Hierdoor is hij heel gesloten en geheimzinnig over zijn afkomst. Hij kan moeilijk zijn woede onder controle houden en laat het dan ook vaak in geweld uitlopen. Hij heeft door dit mysterieuze gedrag en zijn haatliefde verhouding met zijn zoon heel veel invloed op Winkler, ook na zijn dood, wat zijn bedoeling eigenlijk ook was. Het probleem is dat Winkler op zoek is naar de identiteit van zijn vader. Hij wil weten wat voor man het precies was en waarom hij niet van hem los kan komen. De verhoudingen tussen de mensen veranderen eigenlijk niet. Want bijna alles wordt bijna uit Winkler verteld en hij kijkt alleen naar zijn relatie met zijn vader, omdat hij daardoor geobsedeerd is. Aan het eind van het boek weet hij zelf wel zeker dat hij homo is en dat zou zijn relatie met zijn familie en vrienden wel kunnen veranderen. Je leert Winkler van binnen kennen omdat sommige stukken in de ikvorm worden geschreven. Je weet daardoor wat hij denkt en voelt. In een paar hoofdstukken wordt er over zijn belevenissen verteld en daardoor begrijp je nog meer wat hij heeft meegemaakt. Het verhaal speelt zich vooral af in Wassenaar maar ook in de landen waar hij heen reist om meer over zijn vader te komen te weten. Tussen het begin en het eind zit een periode die ik niet weet. Soms worden gebeurtenissen in de verleden tijd verteld maar soms ook alsof het op dat moment gebeurt. Het boek begint als hij 5 jaar is en eindigt als hij een jaar of 45 is. Dus eigenlijk zit er 40 jaar tussen. Dit boek is een roman die over incest, depressie, homoseksualiteit en de dood/zelfmoord gaat. Dit boek heeft duidelijk geen chronologische volgorde want eerst wordt er over zijn jonge jaren verteld dan weer als hij 40 is en dan weer ergens daartussen en er zijn veel terugblikken(flashbacks). Door deze non-chronologische volgorde raak je best wel eens in de war, omdat je dan niet weet in welke tijd hij zich dan weer bevindt. Mening: Ik vond het boek in het begin saai maar toen ik ongeveer op de helft kwam begon ik het steeds leuker te vinden en het ook echt te snappen. Er zijn veel korte zinnen gebruikt met geen moeilijke woorden zodat het niet moeilijk om te lezen was. Soms vond ik het boek ook wel grappig omdat Rainer (Winkler´s vader) grappige opmerkingen maakte. Omdat het verhaal zich op meerdere plaatsen afspeelt en in verschillende tijdperken is er veel afwisseling en wordt het niet saai. Het boek is ook best wel zielig omdat Winkler heel zijn leven opzoek is naar wat zijn vader precies was, maar dat hij daar waarschijnlijk nooit achterkomt.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden