Geestgrond door Boudewijn Büch

1. Ik heb dit boek gekozen omdat ik al wel eens van Boudewijn Büch’s tv programma’s had gezien en ik deze wel leuk vond, dus ik dacht dan zal hij ook wel mooie boeken schrijven. Toen ik het stukje voor in het boek had gelezen, leek het me wel een leuk boek.ik heb ong. 3.5 uur over dit boek gedaan. 2. Ik vind het wel een geloofwaardig boek want alles wat er gebeurd is zou echt gebeurd kunnen zijn. a. Hij reed langs een moeder met een kind dat op een stoeltje aan haar stuur hing en hij dacht: Verdraait, dat is göttge. (Oude vriendin die hij weer tegen kwam)hoofdstuk 13 blz.37 B.
Hoe ver zeilen we vandaag? Vroeg de kleine bleke jongen.(de kleine bleke jongen is Winkler die dat aan zijn vader vraagt) hoofdstuk 44 blz. 71
C. Winkler liep naast zijn vader het kerkhof op. De buurman was dood en ‘hij moest begraven worden’, zoals zijn vader het had uit gedrukt.hoofdstuk 60 blz. 97
3. Zoals ik ook al bij Turks fruit heb aangegeven vind ik romans niet de mooiste boeken die er zijn, maar net zoals bij Turks fruit viel het wel mee. Hoewel me deze minder aansprak, want ik heb niet iets met psychologen, en daar ging hij heel vaak heen. Dat gezanik tegen zo’n vent en dan moet je je maar beter voelen. O.k in het normale leven als je met een echt probleem zit o.k maar zoals het hoofd figuur, die stelt zich eigenlijk maar aan. En daar heb ik een hekel aan. 5. de verhaalfiguren reageren vind ik wel voorspelbaar want iedereen van wie hij houd gaat naar mexico of sterft
vb1 “ik bedoel: je ziet toch wat in haar? Nou en of, maar ze zal wel naar meico vluchten. Iedereen om wie ik iets geef, gaat uiteindelijk naar mexico. Dat is een buitensporig vreemd hersenspinsel. Daarom ben ik hier ook, meneer de zielenknijper. Voor dat soort dingen. Je weet heus wel wat ik wil zeggen. Wedden dat ze ook naar mexico gaat? Zullen we een dealtje maken? Het werd maar al te waar:”hoofdstuk 17 blz. 38
En de hoofdpersoon gaat altijd naar de Beringzee want daar vindt hij een soort rust die hem dichter bij zijn vader brengt. En om rust te krijgen in zijn kop. Vb 2
maar de plek(bering zee)had voor hem al sedert hij kon horen en begrijpen het gevoel, de klank en de historische lading van absolute verlatenheid. Hoofdstuk 20 blz. 42
Vb 3 toen winklers vader uit zijn leven verdween, werd de hele wereld de zee van bering. De dagen die winkler aan de bering zee doorbracht waren vervuldvan verdriet dat de ene keer heel dichtbij, de andere keer heel ver weg. Hoofdstuk 69 blz. 112
6. ik vind het wel een redelijk boek. Maar omdat dit eigenlijk een vervolg is van de kleine blonde dood, kan het zijn als ik die ook gelezen heb dat ik het wel wat meer in de belevings wereld van de hoofdpersoon kan komen want zoals ik in dit boek lees is het eigenlijk een man die ergens een steekje los heeft en dat hij bijna zijn hele leven naar de psychiater is geweest en het toch niks geholpen heeft zegt wel wat over de hoofd persoon. Het boek zit ook wel makkelijk in elkaar want hij kan geen vaste relatie beginnen want dan gaan ze naar mexico
zijn familie brokkelt af totdat hij op het eind van het boek geen familie meer heeft, alleen zijn moeder en die beschouwd hij eigenlijk niet als familie. Maar tussendoor zitten er wel grappige leuke opmerkingen tussen waardoor het boek toch wel leesbaar is. 7. samenvatting
Het gaat over Winkler Brockhaus. Hij is een jongen uit een standaardgezin. Later valt dit uit elkaar; zijn vader verlaat zijn moeder, waar hij eigenlijk een haatliefde verhouding mee heeft (meer haat als liefde). Winkler gaat hem achterna omdat hij de enige is waarvan hij echt ooit heeft van gehouden, deze liefde zal nooit ophouden. Dit brengt hem meerdere keren naar Mexico en later ook naar de Beringzee en Nieuw-zeeland. Hiertussen heeft hij ook nog meerdere ‘liefdes’ gehad. Deze gingen of naar mexico of ze gingen dood. Van een van zijn voorgaande relaties had hij een kind maar dat was ook overleden. Vooral omdat zijn vader en zijn moeder uit elkaar waren en daarom zijn vader nooit mee zag zat hij bij een psychiater waar hij veel tijd doorbracht. Dit blijft hij tot het einde doen. Hij zoekt dus zijn vader maar deze sterft en is hij ontroostbaar; daarom gaat hij zoeken wat het verleden van hem is. Zo komt hij bij de Beringzee en in Nieuw-zeeland in christchurch waar zijn nicht woonde. Maar die een paar weken voordat hij kwam overleden was. Het enige wat nog over was daar was een schilderij met zijn vader, Winkler, een vrouw waar Winkler en ook de vader een relatie mee hebben gehad en waar Winkler een zoon van had. Die was overleden, zoals zijn vader en winkler het hadden gewild. Hierdoor blijft hij doorzoeken. Titel verklaring. Hoofdstuk 32 Na de geestgrond ontvouwde Copacabana zich nooit meer voor Winkler. Nergens op de hele wereld kwam hij zo’n landschap meer tegen. Het landschap uit zijn jeugd leek steeds meer een droom landschap te worden; zijn vader een gedroomde vader. ( het landschap uit zijn jeugd worden de plaatsen mee bedoeld waar hij echt gelukkig was en die dus nooit meer terug komen.)