Gebroken wit door Marianne Witvliet

Gebroken wit – Marianne Witvliet

Uitleg titel: Gebroken wit verwijst naar de imperfectie van deze wereld. Zoals Yara zelf ook in het boek zegt: zuiver wit is alleen in de hemel te vinden. Witte voorwerpen op deze aarde kunnen nooit helemaal puur wit blijven. Ze zullen aangetast worden en verkleuren.

Auteur (leven, andere boeken): Andere boeken zoals; Kind van het water, Toen je nog huppelde en Enkele reis Aix. Marianne Witvliet werd geboren in 1951 in Rotterdam. Na de middelbare school werd ze verpleegkundige en studeerde ze Maatschappelijke Gezondheidszorg. Sinds 1987 is zij als journalist en redacteur verbonden aan het Reformatorisch Dagblad. Van 2005 tot 2006 zat ze in het bestuur van het Christelijk Literair Overleg (CLO). Daarnaast schrijft en illustreert zij boeken voor kinderen en volwassenen. Ze geeft regelmatig lezingen.

Inhoud (kenmerken streekgewoonten, familieverhoudingen): Yara Burger heeft het erg moeilijk met haar verleden. Als haar drie zoons getrouwd zijn, blijft zij helemaal alleen achter. Hierdoor komt al het verdriet van haar omgekomen man en doodgeboren dochtertje, Nina, weer op haar af. Ze had niet zo’n goed en open huwelijk met Jef, haar man. Ook had ze een grote hekel aan Jochem de vriend van Jef met wie hij een bedrijf had opgestart. Om alles even achter zich te laten gaat ze een half jaar naar een Frans eiland om tot rust te komen, en haar verdriet te verwerken. Als ze daar aankomt merkt ze dat alle mensen erg behulpzaam zijn. Door haar ontmoetingen met andere mensen, komt al het verdriet weer op haar af. Zoals bijvoorbeeld Louise Leclerc, een oude vrouw, die net zo’n verdriet heeft als zij zelf. Ze gaat een keer naar Louise toe en eet dan bij haar. Doordat Louise ook veel verdriet kent, begrijpen de vrouwen elkaar goed. Ze vertellen elkaar over hun verdriet. Hierdoor ontstaat er een hechte band tussen Louise en Yara. Ook Dominic de baas van het café op het eiland is haar tot steun. Ze gaat af en toe bij hem koffiedrinken. Wanneer ze met een probleem zit kan ze ook bij haar buren Luc en Francoise terecht die erg behulpzaam zijn. Wanneer ze op een keer tijdens een strandwandeling een verlamde vogel ziet, besluit ze hem van zijn lijden te verlossen. Hierbij gaan haar gedachten terug naar Jochem die ook iets in haar leven kapot heeft gemaakt. Wanneer hij op een middag plotseling naar haar toe komt, versiert hij haar en hij zoent haar. Van woede geeft ze hem een klap in zijn gezicht. Dan gaat hij weg .Ze krijgt tijdens haar vakantie een brief van haar zoon David, die haar bemoedigt om door te gaan. En hij schrijft dat hij hoopt dat ze met een lach op haar gezicht terug komt. Op het strand ontmoet ze een meisje van een jaar of tien. Het is een nichtje van de buren van Yara. Het meisje heet Monique, maar iedereen noemt haar Mo. Doordat ze dit meisje ontmoet komt het verdriet om haar eigen doodgeboren kindje weer op haar af. Ze ziet als het ware Nina voor haar staan. Ook met dit meisje ontstaat een hechte vriendschap. Yara leest Mo vaak voor en ze zoeken elkaar vaak op. Mo zorgt er ook voor dat de muur van weerstand, waarachter Yara zich verschuilt, afbrokkelt. Door de kinderlijke openheid veranderd Yara’s eigen relatie met God.
Terwijl ze zo haar leed verwerkt krijgt ze het idee om alles op papier te schrijven. Ze richt haar brief aan een oude vriendin die inmiddels al overleden is. Als ze dit gedaan heeft stapt ze op de fiets en rijd naar het strand. Wanneer ze op het strand aankomt, maakt ze een vuurtje aan en verbrand de brief. Wanneer haar zoon naar het eiland komt is ze erg blij. Hij vraagt haar of ze haar verdriet een plaatsje heeft kunnen geven. Yara heeft haar verdriet een plek kunnen geven. David vertelt haar de volgende dag over Jochem die fraude heeft gepleegd vlak voor de dood van Jef. Hier schrikt ze erg van. Ook hoort ze dan dat ze oma wordt. Wanneer ze naar huis gaat belooft ze aan al haar nieuwe vrienden te zullen schrijven. Op de laatste dag staat ze op het strand. Ze schrijft met een stokje haar gebed in het zand. Nog een keer kijkt ze naar de golven die langzaam opschoven en aan haar letters begonnen te sabbelen. Ze heeft nog steeds twijfel maar ze heeft geleerd dat ze daar vrede mee moet hebben.

Thema: Je hoeft in moeilijke tijden niet al je verdriet voor jezelf te houden, want God is altijd bij je om je te helpen.

Tijd en ruimte: Het verhaal speelt zich af op een Frans eiland. Dit kiest Yara speciaal om echt helemaal afgezonderd te zijn van haar bekende omgeving. Ze zoekt de stilte op. In het begin merk je dat ze daar nog moeite mee heeft. Doordat het zo stil is, denkt ze telkens weer terug aan vroeger. Ook gaat ze vaak naar het strand. Ze vindt het geluid van de golven inspirerend. Aan het begin van het verhaal heeft Yara niet zoveel behoefte aan mensen om mee te praten. Dat zou het onmogelijk maken om haar pijn voor zichzelf te houden. Daarom is ze dus vaak op het strand te vinden.

Opbouw boek: een goedlopend verhaal met flashbacks over haar man.

Personages: Yara: Een gesloten vrouw. Ze heeft al veel verdriet meegemaakt. Ze is een serieuze vrouw die veel nadenkt. Ze is niet zo’n prater maar meer iemand die toekijkt en stil een oordeel velt. Doordat ze niet veel praat heeft ze in al die jaren haar verdriet opgekropt. Nu weet ze dat dat niet meer langer kan en vertrekt ze naar een Frans eiland om tot zichzelf te komen. Met haar gedachten zit ze echter nog steeds in het verleden.

Jef: Een hardwerkende man. Hij heeft veel over voor zijn werk. Aan het begin van het huwelijk maakt hij Yara aan het lachen. Maar aan het eind van zijn leven wordt hij telkens stiller en serieuzer. Dat komt natuurlijk door de fraude die Jochem heeft gepleegd maar dat houdt hij voor zich. Wat dat betreft lijkt hij op Yara. Hij praat nauwelijks over zijn gevoelens.