Gebr. door Ted van Lieshout

Titel: Gebr. Auteur: Ted van Lieshout
Eerste druk: Juni 1996
Gelezen druk: 2e druk, oktober 1996
Aantal pagina’s: 188
Titelverklaring: het boek heet gebr. Omdat het over 2 broers gaat. Uitgever: van Goor A’dam Typering: het is een psychologische roman. Samenvatting: Marius, het broertje van Luuk, is een half jaar geleden overleden aan de ziekte van Wilson, dat is een ernstige aandoening aan je stofwisseling. Hun moeder wil de spulletjes verbranden in de achter tuin. Dat is haar manier van afscheid nemen. Luuks moeder had gezegd dat hij de spulletjes die Luuk wilde bewaren mocht pakken uit Marius kamer. Ze had de nadruk gelegd dat Luuk absoluut niet aan Marius privé-spullen mocht zitten. Toch pakt hij z’n broers dagboek en gaat er in schrijven, maar niet lezen. Dat dagboek had Marius gekregen voor zijn 12e verjaardag van Luuk. Volgens hem bestaat er een wet dat je niet in iemands dagboek mag lezen, maar wel in een andermans dagboek schrijven. Daarom schrijft hij er in wat hij altijd doet overdag allemaal doet. Op een dag begint hij te lezen wat er allemaal in het dagboek stond wat zijn broer allemaal geschreven heeft. Het valt hem op dat het meestal alleen over hemzelf en Marius ging. Door het te lezen komt Luuk zijn overleden broer beter kennen, maar ook zichzelf. Marius had toch een heel ander beeld dan Luuk zelf van zelf zichzelf had. Hij ontdekte dat hij meer van jongens hield dan van meisjes. Luuk had dat zelf ook. Hij hield ook meer van jongens dan van meisjes. Hij had gelezen dat in één gezin vaak maar één homoseksuele kon voorkomen. Er staat ook een heel stuk in over Alex en Maus (zo noemde Luuk hem) die samen in naakt in bed liggen en een beetje met elkaars piemel te spelen. Als hij alles in het dagboek heeft gelezen dan vertelt hij over de tijd toen Marius nog leefde. Op een dag was hun moeder een keer in een melige bui en zei dat ze eigenlijk een zigeuner was en dat Luuk en Maus zigeuner kinderen waren. Ze wisten dat er op een veldje vlak bij hun huis zigeuners hun kamp hadden. Na schooltijd zijn ze er heengegaan en in de bosjes naar de zigeuners gaan kijken hoe ze er nou uitzagen hoe ze zich gedroegen. Opeens kwam er een zigeunerjongen op hen af. Ze schrokken allebei en ze wilden weg rennen. Marius zei wat tegen Luuk maar er kwam geen antwoord want Luuk was in een boom geklommen en de zigeunerjongen stond er in een vreemde taal onder te praten. Luuk verstond er niets van maar het waren vriendelijke woorden die uit de mond kwamen van de zigeunerjongen en dat hoorde Luuk wel en kwam uit de boom. Marius rende door naar huis om het zilveren bestek op te halen omdat hij wist dat zigeuners gek op zilver waren. Ondertussen zaten Luuk en de zigeunerjongen, met de naam Tibor, samen een bloemen krans te maken. Dat vond Luuk heel leuk want toen werd hij eindelijk gerespecteerd zoals hij is. Een paar dagen later waren de zigeuners alweer vertrokken. Omdat Marius gestorven was aan de ziekte van Wilson, moest Luuk ook onderzocht worden. Hij had gelukkig geen Wilson. Zijn moeder wilde 's middags de spulletjes van Marius verbranden en ook zijn dagboek. De moeder van Luuk had gezegd dat hij van Marius z’n privé-spullen moest afblijven. Hij zal nu moeten zeggen dat hij Marius dagboek had. Toen hij het aan zijn moeder vertelde was zijn ze helemaal niet boos want ze had het wel verwacht dat hij zijn broers dagboek zou pakken. Toen hij ook nog eens vertelde dat hij homoseksueel was werd zij ook niet boos, dat wisten ze al vanaf zijn geboorte. Dat voel je als moeder zijnde, had ze gezegd. En dat ze geen kleinkinderen zou krijgen vond ze ook niet erg. Ze namen wel een hond. Thema: omgaan met het verlies van een geliefde en homoseksualiteit.
Motieven: -Homoseksualiteit -Overlijden -Dagboek Hoofdpersonen: Maus: over Maus kom je niet al te veel van te weten omdat hij dood is. Hij had de ziekte van Wilson. Voor zijn 19e verjaardag kreeg hij een dagboek van zijn oudere broer Luuk. Daarin schrijft hij hoe hij zich voelt. Maus is homo en durft dat niet aan zijn ouders te vertellen want hij is bang dat ze boos worden op hem. Achteraf blijkt dat niet zo te zijn. Luuk: is de oudere broer van Maus. Luuk vindt de manier waarop zijn moeder de dood van Maus wil verwerken niet goed. Ze wil alles wat van Maus was verbranden. Hij ziet dat niet zitten en gaat in de kamer van Maus opzoek naar spulletjes die hij wilt houden. Zijn moeder had gezegd dat hij niet in zijn privé-spullen mag komen maar doet dat toch. Hij vindt de dagboek van zijn broertje die hij hem voor zijn 19e verjaardag gegeven had. Hij gaat er verder inschrijven in de hoop dat zijn moeder hem nu niet wil verbranden. Ook leest hij de dingen die Maus erin had geschreven en komt nu veel meer te weten over zijn broertje. Bijpersonen: Moeder: haar zoon in overleden. Ze wil dat verwerken door alle spullen van Maus te verbranden. Ze wil niet luisteren naar haar andere zoon Luuk. Hij is het namelijk niet met haar eens. Wanneer speelt het zich af: In 1973 heeft Luuk er voor het eerst in geschreven. Het verhaal speelt zich af wanneer Luuk erin schrijft. Hoe lang duurt het boek: Ongeveer een half jaar. Zitten er tijdsversnellingen of vertragingen in: Ja tijdsversnellingen. Bijv. ‘de volgende dag’ en ‘de weken daarna’. Tijdsverloop: De tijdsverloop is chronologisch. Er komen wel flashbacks in voor. Op een gegeven moment denkt Luuk terug aan die tijd dat zijn broer er nog was. Ook vertelt hij dat zijn moeder aan tafel zat en dat ze als hoer verkleed was vanwege carnaval. Waar speelt het zich af: Het verhaal speelt zich af in Eindhoven. In het huis van Maus en Luuk. Ook op de kamer van Maus en Luuk en in de achtertuin waar hun moeder de spullen van Maus wil verbranden.
In welk milieu: Het speelt zich in een goed milieu af. Ze wonen in een gewoon huis. In dat huis zit de kamer van Maus waar al zijn spullen nog liggen. Past de plek goed bij het verhaal: Ja, want het verhaal gaat over dat de spullen van Maus verbrand worden en alle spullen van Maus staan in zijn kamer. Een groot deel van het verhaal speelt zich daar ook af. Vertelwijze: Het boek is in de ik­perspectief geschreven. Je leest het verhaal door de ogen van Luuk en Maus. Maus is dan wel is waar dood maar wat in zijn dagboek staat geschreven staat ook in de ik­perspectief geschreven. Er is sprake van een meervoudig ik­perspectief. Wat voor een soort begin heeft het boek: Het boek komt gelijk op gang. Omdat de schrijver je laat weten dat Luuk zijn broertje is kwijt geraakt, maar niet hoe. Dat kom je pas veel later te weten, en dat maakt de lezers. Nieuwssgierig. De opbouw van het verhaal is makkelijk en er zijn geen overbodige of losstaande stukken. Het was niet moeilijk om het verhaal te blijven volgen. Het was een heel duidelijk boek. Het boek heeft dus een goed begin. Wat voor een soort einde heeft het boek: Een gesloten einde want er komt geen vervolg op dit boek. Ik vond dat het boek een mooi einde had. Op het einde werd ook alles duidelijk bijv. waaraan Maus overleden was enz. Mijn mening: Ik vond het een mooi boek met mooie personages. Een broer die zich helemaal in zijn broertje gaat verdiepen. Alleen de moeder sprak me niet echt aan het ging eigenlijk alleen maar om haar gevoelens en niet om die van Luuk. Ze luisterde niet eens naar Luuk ze vond de manier waarop zij de dood van Maus verwerkte een goede en het kon haar niets schelen wat Luuk er van vond. Was het reëel of onwaarschijnlijk: Het was reëel omdat alles klopte in dit boek en alles gewoon kan. De goede en de slechte kanten van de personages: Maus: alleen maar goede kanten omdat je maar weinig van hem te weten komt. Het is een lieve jongen. Luuk: zijn goede kant is dat hij alle herinneringen aan zijn broertje wilt bewaren alleen wat niet goed is, is dat hij het dagboek van zijn broertje gaat lezen en dat mag niet ook al is hij dood. Moeder: een goede kant is dat ze het niet erg vindt dat Maus homo was. Maar een slechte kant is, is dat zij alle herinneringen aan Maus wil verbranden terwijl ze het niet eens heeft overlegd met Luuk ze heeft nooit naar zijn mening gevraagd. Ik vond het een mooi boek omdat de personages me aanspraken. En ook omdat het een op een mooie manier geschreven is. Ik vind het mooi dat een broer naar zijn overleden broer schrijft. Het is ook een heel droevig boek waar van alles in gebeurd het is zeker niet saai en langdradig omdat er steeds weer iets anders gebeurd wat je aanspreekt. De ene keer is het wel een conflict tussen de moeder en Luuk en de andere keer is het weer een stukje waarin Luuk naar Maus schrijft. Het is een duidelijk verhaal en niet te moeilijk te lezen je kan goed in het boek komen en dat vind ik mooi. Je kan echt goed meeleven met de personen uit het boek.