De beschrijving van de leeservaring:
1. De primaire gegevens van het gelezen werk.
Auteur: Ronald Giphart
Titel: Gala
Ondertitel:- Verschenen in: 2003
Aantal bladzijdes:87
Leestijd: 4 uur
Uitgelezen op:6 maart 2. Verantwoording van de keuze: Ik heb het boek gekozen op advies van mijn nicht. Zij heeft het boek al eens eerder gelezen en vond het een leuk en aansprekend boek. Omdat ik nog nooit een boek van deze schrijver, Ronald Giphart, had gelezen was ik ook benieuwd naar zijn stijl van schrijven. 3. Verwachtingen vooraf: Ik denk dat het een boek is met een verhaal erin. Dat er een boodschap inzit die wij moeten achterhalen terwijl we het boek lezen. Verder denk ik dat het boek niet heel moeilijk zal zijn. Ik heb nog nooit een boek van Ronald Giphart gelezen maar heb wel verhalen gehoord over zijn manier van vertellen. Ik ga het boek gewoon lezen zonder verwachtingen dan kan het ook nooit tegenvallen.
4. Eerste reactie achteraf:
Ik vind dit werk 1. niet 2. een beetje 3. erg
Spannend X Meeslepend X Ontroerend X Grappig X Realistisch X
Fantasierijk X Interessant X Origineel X
Begrijpelijk X
Dit werk heeft mij aan het denken gezet: nee , want er zat geen boodschap of verhaal in het boek. Er werd een brief geschreven naar een dode persoon. Zulke boeken spreekt mij dus echt niet aan. Dus het boek heeft mij ook niet aan het denken gezet. Ik heb iets aan dit werk gehad: nee, want er zat geen boodschap in waar je iets aan zou kunnen hebben. Dit werk spreekt me niet aan omdat er geen spanning in voorkomt. Geen echte liefde en ook geen extreme gebeurtenissen wat het boek interessant houdt. Het was een saai boek. Geen aanrader. 5. Korte samenvatting van de inhoud: In dit boek schrijft Meija een soort dagboek aan een overleden vriend van haar, dat is haar geheime minnaar ‘Panc’ . Meija is een jonge vrouw en actrice die werkt bij ‘Mijn Mensen’, een agentschap onder leiding van Panc. Meija heeft al een tijdje een ‘I see ya when I see ya-relatie’ met haar vriend Fraser. Dat is een relatie waarbij je erg open bent tegen elkaar. Nadat Meija een tijdje bij ‘’Mijn Mensen’’ heeft gewerkt komt ze in contact met haar nieuwe agent, Panc, waarbij al snel een klik ontstaat. Die klik ontwikkeld zich in een relatie. Maar Panc is al een aantal jaar getrouwd met zijn vrouw, Elaine, die niets van Meija af weet. Omdat het agentschap 15 jaar bestaat, wordt er een gala gehouden in Tivoli. Een aantal weken voor het gala lijdt Panc aan een hersentumor. Hijzelf wist niet eens dat hij een tumor had laat staan de buitenwereld. Een aantal dagen voor het gala wordt hij met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Een dag voor het gala krijgt het personeel van ‘’Mijn Mensen’’ te horen dat Panc het gala niet zou redden. Want hij staat op het punt van overlijden. Hij zou het gala niet redden,maar het gala gaat door; zo had Panc het gewild. Tijdens het gala was er een verwarde stemming. Mensen die verdriet hadden en zich ongemakkelijk voelen tegenover Elaine. Meija die haar minnaar verloor. Maar na een aantal glaasjes alcohol komt de zaal los. Midden op de avond gaat het toch nog fout. Elaine hield een toespraak en gaf iedereen een cadeautje. Iedereen behalve Meija. Fraser pikte dit niet en zei tegen Elaine dat ze Meija vergeten was. Dat was voor Elaine de druppel en ze schreeuwde door de microfoon dat Meija vreemd ging met haar man. Omdat Meija dit niet pikte schreeuwde ze terug dat Elaine zwanger was. Niet van Panc maar van Lolitus. Lolitus was de collega van Panc. Vervolgens kwam er het ene scheldwoord naar het andere, de ene roddel naar de andere aan het licht. Op het einde van de avond ging iedereen weer naar huis. De volgende dag ging het leven gewoon verder, Fraser accepteerde het feit dat Meija vreemd was gegaan en zo was alles toch wel weer ‘goed’ gekomen. Het gala was toch een succes en Panc zou trots zijn geweest. De verdieping: 1. Tijd en ruimte De tijd waar het verhaal zich afspeelt: Het verhaal speelt zich af in het heden. In het boek werd gebruik gemaakt van mobieltjes, laptops en verschillende beamers en speakers. Tijdens het gala was er ook een smartboard aanwezig. De vertelde tijd: Het boek duurt ongeveer een jaar. Meija verteld in haar dagboek over de momenten die zij en Panc samen hebben beleefd. Over de voorbereidingen van het gala en tijdens het gala zelf. Dit alles bij elkaar zal ongeveer een jaar zijn. De verteltijd: Zelf heb ik het boek in 4 uur uitgelezen. Als je het verhaal hard op verteld zul je er minder lang mee bezig zijn. Ik denk dat je dan ruim 3 1/2 uur bezig bent. Het verhaal is niet chronologisch: Tijdens het verhaal worden best grote sprongen gemaakt. Dan weer terug in de tijd en dan weer in het heden. Er wordt ook gebruikt gemaakt van flashbacks. Word er gebruik gemaakt van flashbacks? Ja, er wordt een aantal keer terug ‘’gespoeld’’ naar Panc. Hoe hij er uit zag, wat voor karakter hij had en er wordt terug ‘’gespoeld’’ naar de momenten die Meija en Panc samen hebben beleefd. Het einde is gesloten: Aan het einde van het verhaal heb je geen vragen meer. Toen ik met het boek begon had ik na de 2e bladzijde al een hoop vragen. Deze worden naar mate het boek verder gaat beantwoord zodat je aan het einde van het boek geen vragen meer hebt. Het begint in ab ovo: Het dagboek begint wel bij het begin. Je weet ook al wie welke persoon is en wat die persoon in het verhaal betekend. De plaatsen waar het verhaal zich afspeelt: De plaats waar het verhaal zich afspeelt is in Rotterdam. De meeste tijd brengen ze door in Tivoli, op het gala. Maar ook af en toe buiten Rotterdam. Bijvoorbeeld in het buitenland waar Panc samen met Meija heen is geweest. Een ruimte die ook een aantal keren naar voren wordt gebracht is het hotel, want dit was de enige plek waarbij de geheime relatie tot uiting komt. Het verhaal speelt zich ook in het huis van Fraser en Meijsa, huis van de vader van Meija en bij de stomerij.
2. Vertelwijze
Het boek is verteld in het ik-perspectief. Dit komt omdat Meija eigenlijk een soort ‘dagboek’ schrijft aan Panc. Panc is op het moment dat Meija begint aan haar dagboek 3 weken overleden. Meija zegt in het begin zelf dat ze het een raar idee vind om naar iemand te schrijven die toch niet meer kan lezen omdat die dood is, maar haar vader (de enige persoon die van de relatie met haar agent afwist) overtuigd Meija ervan dat het alleen maar zal helpen.
Deze vertelwijze laat je goed de emoties en gedachtes van de hoofdpersoon zien, ik zelf geef ook de voorkeur aan deze schrijfwijze.
3. Spanning:
Ik vond het boek in het begin niet erg spannend. Er gebeurde weinig, het was gewoon echt een amuserend verhaaltje wat je te lezen kreeg. Maar later, toen Meija echt over het Gala begon te vertellen, werd het heel wat interessanter. Het einde vond ik het spannendste. Toen voelde je ook de spanning tussen de verschillende personen. Daar draaide het verhaal ook voor het grootste deel om, de spanning tussen de verschillende karakters en niet zozeer om de gebeurtenissen. Maar het verhaal op zich was niet heel spannend. Wat ik had niet de drang om elke dag weer in het boek te beginnen.
4. Thema en motieven
Het thema: De dood. Dit weet ik mede dankzij het gegeven dat het boekenweek thema van dat jaar de ‘’dood’’ was. En Ronald Giphart daar toen een prijs voor had gewonnen. En in het boek komt het thema ook duidelijk naar voren. In het boek gaat het over de dood van Panc. Ook daarom wordt het gala voortgezet en komen ze achter de waarheid.
De motieven:
• Bedrog: Bedrog is een motief dat steeds weer terug komt. Meija ging vreemd met Panc en Panc ging vreemd met Meija. Niemand wist hier vanaf en ze hadden een geheime relatie achter de rug van hun partners om.
• Mijn Mensen: ‘Mijn Mensen’ komt ook steeds terug in het verhaal. ‘Mijn Mensen’ is het agentschap waar Meija lid van was. Panc was daar een agent. Meija en Panc hebben elkaar ook bij ‘Mijn Mensen’ leren kennen en daar is hun relatie ook ontstaan
• Liefde: Meija en Panc hielden echt van elkaar ondanks het minnaars van elkaar waren. Dit merk je ook duidelijk aan Meija. Ze mist hem echt heel erg en ze genoot van volle teugen de momenten samen met Panc.
• Onmacht: Toen Panc dood was voelde Meija zich schuldig. Ze wilde alles terug draaide maar ze had daar de macht niet voor. Ze wilde dat alles nooit gebeurd was en dat ze nog van Panc kon genieten, dat ze samen met hem kon zijn.
• Waarheid: Het gehele verhaal leidt uiteindelijk tot de waarheid. Op het gala komt uiteindelijk de waarheid boven water drijven. Meija is opgelucht dat Fraser het weet en dat ze dan geen geheimen meer voor elkaar hebben.
5. Personages
Hoofdpersonen:
Meija: In het verhaal wordt ze beschreven als een kanppe en slimme vrouw die modern leeft. Verder is ze een goede actrice.Ze is tegen de 25 jaar oud.Ze wordt als actrice vaak gevraagd.Ze is de minnares van Panc maar heeft een verhouding met Fraser. Ze zegt wat ze denkt, maar let er toch wel eerst op of het wel verstandig is om te zeggen. Ze heeft een zwak voor getrouwde mannen, vooral als ze gelukkig zijn. Ze is vrij eigenwijs en koppig. Ze laat zich niet snel van haar stuk afbrengen.
Panc: Hij is een wat oudere man. Hij is rond de 45 maar is wel erg aantrekkelijk en charmant. Hij heeft een goddelijk lichaam. Door een hersentumor is hij overleden. Hij is gelukkig getrouwd met Elaine, maar voelt zich aangetrokken door Meija en hebben dus al een heleboel avontuurtjes beleefd. Hij is de agent van Meija.
Bijpersonen:
Edgar Fraser: Die word in het hele verhaal Fraser genoemd op een paar uitzonderingen na. Hij heeft niet echt de looks van een player maar het is meer een man met wie je enorm mee kunt lachen. Hij heeft zich in het verhaal laten steriliseren en daar gebeuren nog leuke dingen mee. Hij heeft totaal geen schaamte en zegt dus vaker dingen die andere mensen shockeren. Fraser heeft drie kinderen van zijn vorige vriendin, maar wil nu geen ‘vaste’ relatie meer.
Elaine: De vrouw van Panc. Ze is een knappe vrouw van een jaar of 40. Ze is ook een actrice. Zelf is ze ook vreemd gegaan en is zwanger van iemand anders. Dit zegt Meija door de microfoon als Elaine heeft gezegd dat Meija vreemd ging met Panc. Ze spreekt niet zo heel goed Nederlands. Dus praat ze alles door elkaar.
6. Titel, ondertitel en motto:
Betekenis van de titel:
De titel van het boek heet ‘Gala’. Dat is een duidelijke titel die weingi uitleg nodig heeft. Bijna het gehele verhaal speelt zich af op het gala. Het gala was georganiseerd ter gedachtenis van Panc en ter viering van het 15 jarige bestaan van het agentschap. Daar vinden ook de ontknopingen van verschillende vraagstukken plaats.
Motto:
Vooruit! Benut dat dichterlijk vermogen,
Beschrijf wat je komt aangevlogen
Alsof je een liefdesavontuur bedrijft:
Een vluchtig oogcontact, je voelt, je blijft,
Je waant je met de ander nauw verbonden,
Geluk bloeit op en wordt geschonden,
De lust verkeert in leed, ach man!
Voor je het weet heb je ’n roman.
Grapjas in Faust van J.W. Goethe (vertaling Ard Posthuma)
Het thema in dit motto is ook de liefde en de leed hierbij (dus als iemand bv. dood gaat). Ik vind dit heel toepasselijk bij het boek, niet alleen om het thema, maar ook omdat Meija zelf ook altijd een soort ‘gedichten-bundel’ bij zich heeft.
Recensie:
Deelopdracht A
Een verliefdheid, die je met niemand kunt delen bestaat niet
Door: Hein van Kemenade
Wat gaat er door je heen wanneer de man waarmee je een geheime, voor iedereen verborgen verhouding hebt plotseling, in de kracht van zijn leven door een hersentumor komt te overlijden. Waar kun je met je verdriet naartoe? Dit is het uitgangspunt van het boekenweekgeschenk van dit jaar, geschreven door Ronald Giphart, een schrijver die bij dertigers de status van een popster heeft (A). Het is misschien niet helemaal toevallig dat Giphart van het thema van de boekenweek gebruik maakt in deze novelle. Het Thema ‘Leven en dood in de letteren’ is genoemd naar de grens tussen leven en dood in de Griekse oudheid. Een veerman Charon bracht de ziel van een gestorvene in zijn bootje over de rivier de Styx naar het rijk der doden. De waakhond Cerberus zorgde ervoor dat teruggaan haast onmogelijk was. Giphart heeft dit gegeven gekoppeld aan het thema van zijn oeuvre: de liefde. Dit vermengd met zijn aanstekelijke schrijfstijl heeft ervoor gezorgd dat iedere koper van boeken volgende week een prachtig lekker leesbaar geschenk krijgt van zijn of haar boekverkoper, wat ook nog ergens over gaat (B) Het pleit voor Giphart dat hij zonder zijn uitgangspunten uit het oog te verliezen het verhaal in een hilarisch, emotioneel spannend en verrassend einde laat ontploffen. Nergens zakt het verhaal in (C). Gipharts criticasters, de fundamentalisten, of zij nu uit christelijke, moslim of anti-vloeken-hoek komen, maken een goede promotie voor deze novelle (D). Daar hou ik wel van. Zij vervallen in de traditionele fout, waar elke slechte lezer in valt. Zij verwarren de standpunten van de hoofdpersoon met die van de schrijver. Levenswijzen, anders dan door hun bekrompen geloof gegeven, moeten afgewezen worden. En dat is precies waar Giphart over schrijft. Hij schrijft over overspel, drankgebruik; Leven voor dit leven, omdat er na de dood niets meer is. Ik citeer: “Ik ben niet op zoek naar antwoorden op levens- of doodsvragen. We hebben een leven en daarna niets meer, nooit.” Giphart beschrijft een artiestenbureau wat voor TV, radio en theater werkt. Het is een snelle rijke wereld in Utrecht. Iedereen is emotioneel met iedereen bezig, carriere, roem, aandacht. In die wereld wordt een jonge actrice verliefd op de baas en gaat vreemd met hem. Voor zichzelf kan zij het verantwoorden omdat zij met haar veel oudere vriend met kinderen een I see ya when I see ya relatie heeft: “Als je bij me bent is het voor eeuwig, als je er niet bent zie ik je later weer.” Erg mooi beschreven is in dit korte verband het eerste gesprek, via de GSM wat ze met haar lover heeft. Ze worden verliefd op elkaars stem. Iets wat ze nooit gedacht hadden. Maar hun verhouding moet geheim blijven. Soms hebben ze een bed in een hotel. Alles wordt anders op het moment dat Panc een dodelijk gezwel in zijn hoofd heeft. Meija staat alleen, kan bij niemand terecht, niet bij haar vriend of bij haar collega’s. “Een verliefdheid, die je met niemand kunt delen bestaat niet.” Denkt ze dan. Behalve met haar vader, met hem kan ze vrijuit praten. Hij vindt dat Meija moet schrijven. En wat zij in vertrouwen, gesteund door haar vader aan haar overleden en verboden geliefde schrijft, daar zijn wij als lezers van deze mooie novelle getuige van. Dat er soms vloeken en onvertogen woorden gebruikt worden is gewoon. Zonder deze woorden zou het verhaal ongeloofwaardig zijn. Lees het. Gala is waardevol, een uitstekend boekenweekgeschenk. En dan heb ik het nog niet gehad over de rol die de dwerg Max speelt (E). Positief Negatief
Structurele argumenten (C) Realistische argumenten Vernieuwings argumenten Morele argumenten (D) Emotivistische argumenten (A) (E) Intentionele argumenten (B) Stilistische argumenten Eindoordeel ++ Deelopdracht B: De recensie van Hein van Kemenade klopt deels met mijn eindoordeel. Ik ben niet vol lof over het boek. De argumenten die Hein gebruikt zijn wel correct, maar dan alleen als je het boek leuk vond om te lezen. Het boek sprak mij totaal niet aan en daarom klopt deze recensie niet bij mijn mening. Ronald Giphart is een uitstekende schrijver met een duidelijk standpunt in zijn boek. Maar als je zijn manier van schrijven niets vind dan vind je geen van zijn boeken leuk. Ze zijn allemaal op het zelfde berust zegt Hein. Ik ben het niet eens met argument (B). De recensent zegt hier dat zijn boeken erg aanstekelijk zijn, maar er zit totaal geen spanning in het verhaal wat het de moeite waard maakt om het boek verder te lezen. Verder vond ik het niet goed leesbaar. Hij gebruikt niet echt een fijn taalgebruik om lekker vlot door het boek te gaan maar een wat moeilijkere versie. Verder ben ik het totaal niet eens met argument (C). De recensent zegt hier dat het einde van het verhaal in een hilarisch, emotioneel spannend en verrassend einde ontploft. Maar het verhaal is juist helemaal niet spannend. Ik had geen drang om het boek tot het einde uit te lezen terwijl ik dat bij boeken van René Appel juist wel heb. Ronald Giphart moet meer spanning in zijn boeken gaan leggen. Alles bij alles kan ik het boek niet aanraden. Het is saai. En als je van boeken met spanning houdt dan moet je dit boek niet lezen.
Titel: Gala
Ondertitel:- Verschenen in: 2003
Aantal bladzijdes:87
Leestijd: 4 uur
Uitgelezen op:6 maart 2. Verantwoording van de keuze: Ik heb het boek gekozen op advies van mijn nicht. Zij heeft het boek al eens eerder gelezen en vond het een leuk en aansprekend boek. Omdat ik nog nooit een boek van deze schrijver, Ronald Giphart, had gelezen was ik ook benieuwd naar zijn stijl van schrijven. 3. Verwachtingen vooraf: Ik denk dat het een boek is met een verhaal erin. Dat er een boodschap inzit die wij moeten achterhalen terwijl we het boek lezen. Verder denk ik dat het boek niet heel moeilijk zal zijn. Ik heb nog nooit een boek van Ronald Giphart gelezen maar heb wel verhalen gehoord over zijn manier van vertellen. Ik ga het boek gewoon lezen zonder verwachtingen dan kan het ook nooit tegenvallen.
Spannend X Meeslepend X Ontroerend X Grappig X Realistisch X
Fantasierijk X Interessant X Origineel X
Begrijpelijk X
Dit werk heeft mij aan het denken gezet: nee , want er zat geen boodschap of verhaal in het boek. Er werd een brief geschreven naar een dode persoon. Zulke boeken spreekt mij dus echt niet aan. Dus het boek heeft mij ook niet aan het denken gezet. Ik heb iets aan dit werk gehad: nee, want er zat geen boodschap in waar je iets aan zou kunnen hebben. Dit werk spreekt me niet aan omdat er geen spanning in voorkomt. Geen echte liefde en ook geen extreme gebeurtenissen wat het boek interessant houdt. Het was een saai boek. Geen aanrader. 5. Korte samenvatting van de inhoud: In dit boek schrijft Meija een soort dagboek aan een overleden vriend van haar, dat is haar geheime minnaar ‘Panc’ . Meija is een jonge vrouw en actrice die werkt bij ‘Mijn Mensen’, een agentschap onder leiding van Panc. Meija heeft al een tijdje een ‘I see ya when I see ya-relatie’ met haar vriend Fraser. Dat is een relatie waarbij je erg open bent tegen elkaar. Nadat Meija een tijdje bij ‘’Mijn Mensen’’ heeft gewerkt komt ze in contact met haar nieuwe agent, Panc, waarbij al snel een klik ontstaat. Die klik ontwikkeld zich in een relatie. Maar Panc is al een aantal jaar getrouwd met zijn vrouw, Elaine, die niets van Meija af weet. Omdat het agentschap 15 jaar bestaat, wordt er een gala gehouden in Tivoli. Een aantal weken voor het gala lijdt Panc aan een hersentumor. Hijzelf wist niet eens dat hij een tumor had laat staan de buitenwereld. Een aantal dagen voor het gala wordt hij met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Een dag voor het gala krijgt het personeel van ‘’Mijn Mensen’’ te horen dat Panc het gala niet zou redden. Want hij staat op het punt van overlijden. Hij zou het gala niet redden,maar het gala gaat door; zo had Panc het gewild. Tijdens het gala was er een verwarde stemming. Mensen die verdriet hadden en zich ongemakkelijk voelen tegenover Elaine. Meija die haar minnaar verloor. Maar na een aantal glaasjes alcohol komt de zaal los. Midden op de avond gaat het toch nog fout. Elaine hield een toespraak en gaf iedereen een cadeautje. Iedereen behalve Meija. Fraser pikte dit niet en zei tegen Elaine dat ze Meija vergeten was. Dat was voor Elaine de druppel en ze schreeuwde door de microfoon dat Meija vreemd ging met haar man. Omdat Meija dit niet pikte schreeuwde ze terug dat Elaine zwanger was. Niet van Panc maar van Lolitus. Lolitus was de collega van Panc. Vervolgens kwam er het ene scheldwoord naar het andere, de ene roddel naar de andere aan het licht. Op het einde van de avond ging iedereen weer naar huis. De volgende dag ging het leven gewoon verder, Fraser accepteerde het feit dat Meija vreemd was gegaan en zo was alles toch wel weer ‘goed’ gekomen. Het gala was toch een succes en Panc zou trots zijn geweest. De verdieping: 1. Tijd en ruimte De tijd waar het verhaal zich afspeelt: Het verhaal speelt zich af in het heden. In het boek werd gebruik gemaakt van mobieltjes, laptops en verschillende beamers en speakers. Tijdens het gala was er ook een smartboard aanwezig. De vertelde tijd: Het boek duurt ongeveer een jaar. Meija verteld in haar dagboek over de momenten die zij en Panc samen hebben beleefd. Over de voorbereidingen van het gala en tijdens het gala zelf. Dit alles bij elkaar zal ongeveer een jaar zijn. De verteltijd: Zelf heb ik het boek in 4 uur uitgelezen. Als je het verhaal hard op verteld zul je er minder lang mee bezig zijn. Ik denk dat je dan ruim 3 1/2 uur bezig bent. Het verhaal is niet chronologisch: Tijdens het verhaal worden best grote sprongen gemaakt. Dan weer terug in de tijd en dan weer in het heden. Er wordt ook gebruikt gemaakt van flashbacks. Word er gebruik gemaakt van flashbacks? Ja, er wordt een aantal keer terug ‘’gespoeld’’ naar Panc. Hoe hij er uit zag, wat voor karakter hij had en er wordt terug ‘’gespoeld’’ naar de momenten die Meija en Panc samen hebben beleefd. Het einde is gesloten: Aan het einde van het verhaal heb je geen vragen meer. Toen ik met het boek begon had ik na de 2e bladzijde al een hoop vragen. Deze worden naar mate het boek verder gaat beantwoord zodat je aan het einde van het boek geen vragen meer hebt. Het begint in ab ovo: Het dagboek begint wel bij het begin. Je weet ook al wie welke persoon is en wat die persoon in het verhaal betekend. De plaatsen waar het verhaal zich afspeelt: De plaats waar het verhaal zich afspeelt is in Rotterdam. De meeste tijd brengen ze door in Tivoli, op het gala. Maar ook af en toe buiten Rotterdam. Bijvoorbeeld in het buitenland waar Panc samen met Meija heen is geweest. Een ruimte die ook een aantal keren naar voren wordt gebracht is het hotel, want dit was de enige plek waarbij de geheime relatie tot uiting komt. Het verhaal speelt zich ook in het huis van Fraser en Meijsa, huis van de vader van Meija en bij de stomerij.
Door: Hein van Kemenade
Wat gaat er door je heen wanneer de man waarmee je een geheime, voor iedereen verborgen verhouding hebt plotseling, in de kracht van zijn leven door een hersentumor komt te overlijden. Waar kun je met je verdriet naartoe? Dit is het uitgangspunt van het boekenweekgeschenk van dit jaar, geschreven door Ronald Giphart, een schrijver die bij dertigers de status van een popster heeft (A). Het is misschien niet helemaal toevallig dat Giphart van het thema van de boekenweek gebruik maakt in deze novelle. Het Thema ‘Leven en dood in de letteren’ is genoemd naar de grens tussen leven en dood in de Griekse oudheid. Een veerman Charon bracht de ziel van een gestorvene in zijn bootje over de rivier de Styx naar het rijk der doden. De waakhond Cerberus zorgde ervoor dat teruggaan haast onmogelijk was. Giphart heeft dit gegeven gekoppeld aan het thema van zijn oeuvre: de liefde. Dit vermengd met zijn aanstekelijke schrijfstijl heeft ervoor gezorgd dat iedere koper van boeken volgende week een prachtig lekker leesbaar geschenk krijgt van zijn of haar boekverkoper, wat ook nog ergens over gaat (B) Het pleit voor Giphart dat hij zonder zijn uitgangspunten uit het oog te verliezen het verhaal in een hilarisch, emotioneel spannend en verrassend einde laat ontploffen. Nergens zakt het verhaal in (C). Gipharts criticasters, de fundamentalisten, of zij nu uit christelijke, moslim of anti-vloeken-hoek komen, maken een goede promotie voor deze novelle (D). Daar hou ik wel van. Zij vervallen in de traditionele fout, waar elke slechte lezer in valt. Zij verwarren de standpunten van de hoofdpersoon met die van de schrijver. Levenswijzen, anders dan door hun bekrompen geloof gegeven, moeten afgewezen worden. En dat is precies waar Giphart over schrijft. Hij schrijft over overspel, drankgebruik; Leven voor dit leven, omdat er na de dood niets meer is. Ik citeer: “Ik ben niet op zoek naar antwoorden op levens- of doodsvragen. We hebben een leven en daarna niets meer, nooit.” Giphart beschrijft een artiestenbureau wat voor TV, radio en theater werkt. Het is een snelle rijke wereld in Utrecht. Iedereen is emotioneel met iedereen bezig, carriere, roem, aandacht. In die wereld wordt een jonge actrice verliefd op de baas en gaat vreemd met hem. Voor zichzelf kan zij het verantwoorden omdat zij met haar veel oudere vriend met kinderen een I see ya when I see ya relatie heeft: “Als je bij me bent is het voor eeuwig, als je er niet bent zie ik je later weer.” Erg mooi beschreven is in dit korte verband het eerste gesprek, via de GSM wat ze met haar lover heeft. Ze worden verliefd op elkaars stem. Iets wat ze nooit gedacht hadden. Maar hun verhouding moet geheim blijven. Soms hebben ze een bed in een hotel. Alles wordt anders op het moment dat Panc een dodelijk gezwel in zijn hoofd heeft. Meija staat alleen, kan bij niemand terecht, niet bij haar vriend of bij haar collega’s. “Een verliefdheid, die je met niemand kunt delen bestaat niet.” Denkt ze dan. Behalve met haar vader, met hem kan ze vrijuit praten. Hij vindt dat Meija moet schrijven. En wat zij in vertrouwen, gesteund door haar vader aan haar overleden en verboden geliefde schrijft, daar zijn wij als lezers van deze mooie novelle getuige van. Dat er soms vloeken en onvertogen woorden gebruikt worden is gewoon. Zonder deze woorden zou het verhaal ongeloofwaardig zijn. Lees het. Gala is waardevol, een uitstekend boekenweekgeschenk. En dan heb ik het nog niet gehad over de rol die de dwerg Max speelt (E). Positief Negatief
Structurele argumenten (C) Realistische argumenten Vernieuwings argumenten Morele argumenten (D) Emotivistische argumenten (A) (E) Intentionele argumenten (B) Stilistische argumenten Eindoordeel ++ Deelopdracht B: De recensie van Hein van Kemenade klopt deels met mijn eindoordeel. Ik ben niet vol lof over het boek. De argumenten die Hein gebruikt zijn wel correct, maar dan alleen als je het boek leuk vond om te lezen. Het boek sprak mij totaal niet aan en daarom klopt deze recensie niet bij mijn mening. Ronald Giphart is een uitstekende schrijver met een duidelijk standpunt in zijn boek. Maar als je zijn manier van schrijven niets vind dan vind je geen van zijn boeken leuk. Ze zijn allemaal op het zelfde berust zegt Hein. Ik ben het niet eens met argument (B). De recensent zegt hier dat zijn boeken erg aanstekelijk zijn, maar er zit totaal geen spanning in het verhaal wat het de moeite waard maakt om het boek verder te lezen. Verder vond ik het niet goed leesbaar. Hij gebruikt niet echt een fijn taalgebruik om lekker vlot door het boek te gaan maar een wat moeilijkere versie. Verder ben ik het totaal niet eens met argument (C). De recensent zegt hier dat het einde van het verhaal in een hilarisch, emotioneel spannend en verrassend einde ontploft. Maar het verhaal is juist helemaal niet spannend. Ik had geen drang om het boek tot het einde uit te lezen terwijl ik dat bij boeken van René Appel juist wel heb. Ronald Giphart moet meer spanning in zijn boeken gaan leggen. Alles bij alles kan ik het boek niet aanraden. Het is saai. En als je van boeken met spanning houdt dan moet je dit boek niet lezen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden