Gala door Ronald Giphart

Praktische gegevens: 1.1: Het boek heet Gala en is geschreven door Ronald Giphart. 1.2: Het boek is in 2003 uitgegeven als boekenweekgeschenk door CPNB. 1.3: 89 bladzijden. 1.4: 24-04-2003 Inhoud en Opbouw: 2.1: Het is een psychologische liefdesroman. 2.2: Samenvatting: Meija, de hoofdpersoon en de vertelster van het verhaal, is een actrice. Zij heeft een “I see ya when I see ya” relatie met Edgar Fraser, een midden dertiger, gescheiden, vader van drie dochters. Meija heeft een tijdje lang een geheime liefdesrelatie met haar agent Panc. Panc krijgt een hersentumor en overlijdt hier binnen korte tijd aan. Meija had niemand verteld over haar relatie met Panc. Zij stond nu ook alleen met haar verdriet. Alleen haar vader was op de hoogte, hij raadde haar aan een brief te schrijven aan Panc, om zo haar gevoelens op een rijtje te zetten. Vlak na zijn dood organiseren Panc’s vrouw Elaine en medewerkers een groots galafeest ter nagedachtenis aan Panc. Meija en Fraser gaan hier samen naar toe. Voorafgaand aan het gala gaan zij uit eten met een stel vrienden en relaties van Mijn Mensen. Mijn Mensen is het gezelschap waarover Panc agent was. Zij zagen er allemaal mooi uitgedost uit, Fraser had een rokkostuum gehuurd. Hij voelde zich niet al te best want was dezelfde dag gesteriliseerd. Het was een bont gezelschap. Naousa, een allochtoonse dichteres, een nieuwslezeres, acteur en actrices. Het galafeest werd gehouden in Tivoli op de oude gracht. De vrouw van Panc heette iedereen welkom. Tegen Meija zegt ze in het Engels (ze is Amerikaanse): “You can go fuck yourself”. Fraser begrijpt er niets van maar Meija denkt dat Elaine weet van haar relatie met Panc. Op het einde van het feest deelt Elaine cadeautjes uit voor iedereen, iets persoonlijks van Panc. Meija krijgt niets. Fraser, die behoorlijk dronken is, windt zich hier over op en vraagt luidkeels een paar keer waarom “zijn meisje” niets krijgt. Dan gilt Elaine dat zij een verhouding had met Panc. Iedereen reageert boos op Meija. Meija vertelt, aan het publiek dat Elaine zwanger is van een ander ook iemand van Mijn Mensen en ook Naousa blijkt vreemd te gaan met een getrouwde man van Mijn Mensen. Uiteindelijk weet Meija de stomdronken Fraser met zich mee te zeulen en verlaten zij het gala. 2.3a: De gebeurtenissen spelen zich in deze tijd af. 2.3b: De verhaaltijd is twee dagen, de dag voor en de dag van het gala. Maar door de vele flashbacks, wordt een verhaal verteld van enkele maanden. De leestijd van het boek is ongeveer 4 uur. 2.3c: Een belangrijke vertraging in het boek begint op bladzijde 80. Het begint met: En dan komt het hoogtepunt van het dieptepunt. Hier wordt uitvoerig beschreven wat iedereen elkaar verwijt en wat ze er van vinden. Fraser is stomdronken en hoort om hem heen iedereen tegen elkaar en hem schreeuwen. Dit hele stuk speelt als in slowmotion af. Fraser staat op de catwalk en zijn broek zakt af. Dit duurt natuurlijk maar een paar seconden maar het hele stuk beslaat een bladzijde. Deze vertraging is belangrijk in het verhaal omdat hier uitkomt wie er allemaal met wie vreemdgaat en dat allemaal naar aanleiding van de verhouding van Panc en Meija. 2.3d: Een versnelling in het boek is er bijvoorbeeld op bladzijde 19. De eerste ontmoeting tussen Meija en Fraser is uitgebreid beschreven, dan staat er: ‘De eerste maanden was ik gefascineerd door zijn vrijheid en het stuwmeer van liefde waarin hij mij liet zwemmen.’ Deze maanden werden dus versneld genoemd. 2.3e: Het boek bevat veel flashbacks. Tijdens een flashback wordt verteld van Meija die met Panc in Turkije was. Zij waren hier met nog andere mensen op een filmfestival. Zij hadden al een geheime verhouding en tijdens deze dagen wordt beschreven dat ze veel tijd met elkaar doorbrachten en werd duidelijk dat ze heel verliefd op elkaar waren maar dat Panc wel bij zijn vrouw zou blijven. Bladzijde 69 t/m 73. 2.4a: De gebeurtenissen spelen zich af in Utrecht. Het gala wordt gehouden in Tivoli op de oude gracht. 2.4b: Een belangenruimte is Tivoli. In Tivoli wordt het galafeest gehouden. Hier speelt het grootste gedeelte van het verhaal af. 2.5a: Meija, de hoofdpersoon en vertelster van dit verhaal, heeft een geheime liefdesrelatie met haar agent Panc. Zij is brutaal, grappig, scherpzinnig. Zij heeft veel verdreit over de dood van Panc en moet dit alleen verwerken. Fraser, de vriend van Meija is een dikke midden dertiger. Hij is journalist, gescheiden en heeft drie dochters. Hij is sympathiek, aandoenlijk, vriendelijk, humoristiek, verbaal onbesuisd en wil zich niet meer binden aan een vrouw. 2.6: Het verhaal is verteld in het ik-perspectief. Alles wordt gezien vanuit de ogen van de ik-figuur. De ik-figuur vertelt het verhaal aan haar overleden minnaar, zij schrijft hem een brief. 2.7a: Het boek heeft zes hoofdstukken. Voor in het boek staat een stukje uit een gedicht van Goethe. 2.7b: Het boek begint met dat de vader van Meija vindt dat zijn dochter haar dode minnaar moet schrijven. Zo vertelt zij het verhaal. 2.7c: Het boek heeft volgens mij een gesloten einde. Het verloop van het gala is verteld, het gala is afgelopen. De relatie van Meija en Panc is afgelopen door de dood van Panc. De geheimen zijn niet meer geheim, iedereen weet nu alles van elkaar. Motieven en Thema: 3.1: De motieven zijn liefde, dood en ontrouw. Enkele tekstgegevens bij het motief liefde zijn bijvoorbeeld: Het laatste gesprek dat Meija en Panc voor zijn dood voerden en waarin ze elkaar vertellen hoeveel ze van elkaar hebben gehouden. (bladzijde 79 + 80) Op bladzijde 8 zegt Meija: Mijn grote liefde heet Fraser. Hiermee bedoelt Meija dat niet haar overleden minnaar haar grote liefde is maar eigenlijk haar vaste vriend. Enkele tekstgegevens over het motief dood, op bijna elke bladzijde wordt er wel gesproken over de dood: Bladzijde 7: ‘Je bent nu drie weken dood’ Hierna volgt een beschrijving hoe en waaraan Panc is overleden. Telkens in het boek wordt gesproken over Panc’s dood. Bladzijde 32: ‘En daarmee valt jou naam. We spreken lange tijd over je en later over dood in het algemeen……’ Op bladzijde 66 wordt gesproken over: ars moriendi, de kunst van het sterven. Op bladzijde 59 zegt Meija dat er volgens haar na de dood niets is. Enkele tekstgegevens over het motief ontrouw: Bladzijde 7: ‘Ik was één van jouw geheimen en jij één van de mijne.’ De relatie moest geheim blijven omdat ze hun vaste partners ontrouw waren. Op bladzijde 71 zegt Panc dat hij niet bij zijn vrouw weggaat, Panc en Meija zijn dan veel bij elkaar in Turkije. 3.2: Het thema van het boek is een geheime liefde waarbij de één plotseling overlijdt en de ander alleen met haar verdriet achterblijft. 3.3: Het boek heet Gala omdat het gaat over een gala wat is georganiseerd ter nagedachtenis van een overledene.
Persoonlijke Mening: 4.1: Het meest treffende gedeelte van het boek vind ik dat op het gala de persoonlijke cadeaus worden uitgedeeld van Panc door zijn vrouw Elaine maar dat Meija niks krijgt omdat ze de geheime vrienden van Panc was. Ik vond dat erg zielig voor haar omdat zij het meest verdrietig was van iedereen, Panc had waarschijnlijk wel een cadeau voor haar alleen dat kreeg ze niet van Elaine. Terwijl Elaine notabene zwanger was van een ander! 4.2: Eigenlijk niet, in de Ortolaan van Maarten t Hart, werd de hoofdpersoon wel verliefd op een ander maar er was geen liefdesrelatie. 4.3: Ik vind het een goed boek, het is leuk om te lezen want er zit erg veel humor in. Het verhaal is goed te begrijpen, er zitten geen moeilijke woorden en zinnen in. Wat ik ook erg leuk vind van het boek is dat het verhaal zich in Utrecht afspeelt: het gala speelt zich af in Tivoli op de Oude Gracht, veel straten worden genoemd die ik ken en ook de Catharijnesingel wordt genoemd, dat vind ik wel grappig omdat ik op de Catharijnesingel woon. Ik vind de grappen die de schrijver maakt erg leuk: “Op een gegeven moment roept ze voor de zoveelste keer dat ze niet de allochtoon-van-dienst is. ‘Maar je schrijft toch juist erg mooie, ingetogen poëzie?’ probeert de nieuwslezeres te kalmeren (die dus inderdaad nog nooit een letter van haar heeft gelezen). ‘Ik denk dat de mensen je daarom waarderen, niet om het feit dat je een mooie Marokkaanse bent die foutloos Nederlands praat.’ ‘O ja?’ roept Naousa. ‘Weet je wat? Ik zweer het: om te provoceren zal ik de zaken eens op scherp zetten en mijn volgende dichtbundel Ik krijg een natte kut van Allah noemen. Of Masturberen met mijn spleet naar het Oosten. Benieuwd of ik door al die moslimmannenclubs en integratiegeile subsidiestichtingen dan nog steeds “exponent van multiculti” zal worden genoemd.’ Zo zit er nog veel meer humor in het boek. Maar verder is het ook mooi en gevoelig beschreven en vaak verdrietig: de ik-persoon verliest iemand waarvan ze houdt, de man is nog jong en krijgt een hersentumor. Ik vind ook dat dit het modernste boek is dat ik tot nu toe heb gelezen. Het is echt iets van deze tijd. De manier waarop Ronald Giphart schrijft spreekt me wel aan en ik ben ook van plan om nog meer van hem te lezen.