Figuranten
Arnon Grunberg, Figuranten. Amsterdam 1997 (vijfde druk) Verwachtingen Ik had verwacht dat het een geestig boek zou zijn, er staan wat recensies op de achterkant waarin stond dat het zo grappig was. Ook had ik verwacht dat het (voor een deel) in Hollywood af zo spelen en dat geld een grote rol zou spelen. Verder had ik niet echt veel verwachtingen. Uitgewerkte persoonlijke reactie Ik vond het een leuk boek. Het leukste vond ik denk ik dat de hoofdpersonen een soort vreemd overkwamen, alsof ze niet echt helemaal gezond waren. Ze deden allemaal ‘gekke’ dingen zeg maar, (…) Ze zeiden ook vaak dingen die echt nergens mee te maken hadden
Ik vond de het boek vooral amusant, ik ben er niet anders door gaan denken. Het was ook geen ontroerend verhaal, het was vooral grappig en raar. Het kwam ook heel droog over allemaal, dat was ook wel grappig.
Verhaal aspecten
1. Onderwerp. Het onderwerp van de tekst was volgens mij, een del uit het leven van Ewald, Broccoli en Elvira.
2. Gebeurtenissen. Er zijn niet echt belangrijkste gebeurtenissen.
3. Personages. De personages vind ik het belangrijkst van het boek, omdat ze enigszins eigenaardig zijn.
De hoofdpersonages zijn geen helden, het zijn gewoon mensen, ze doen geen heldendaden ofzo.
Het karakter van de hoofdpersonen wordt goed beschreven. Ze hebben niet echt een heel diep karakter maar wel een duidelijk karakter. Ze doen wel een rare dingen (bijvoorbeeld de vereniging van genieën oprichten) maar je kan er wel inkomen dat ze het doen.
De personages in dit boek (Ewald, Elvira en Broccoli) hebben als doel het maken van een film carrière. (dit doel is vooral voor broccoli erg belangrijk, Ewald en Elvira lopen er eigenlijk maar een beetje achteraan) Er komen een aantal helpers en tegenstanders in het boek voor, meneer Berk, mevrouw Meerschwam, meneer en mevrouw Eckstein, Frederika Steinman…
Ik kon me niet echt identificeren met karakters uit dit boek, ze zijn gewoon heel anders dan ik.
4. Opbouw. Het boek is niet ingewikkeld opgebouwd. Er zitten wel vrij veel flashbacks in maar het is goed duidelijk wanneer die ingaan. Je ziet de gebeurtenissen in principe vanuit een oogpunt, maar er wordt ook een keer een flashback verteld aan de ik persoon. Je ziet de gebeurtenissen dan dus uit een ander oogpunt.
Aan het eind had ik nog vrij veel vragen, bijvoorbeeld wat er met Broccoli en Elvira gebeurt is, hoe het met de ouders van Broccoli gaat enz…
5. Taalgebruik. Ik vond het taalgebruik niet moeilijk. Het taalgebruik paste ook bij de personages.
Structuur
Het boek is ingedeeld in delen en hoofdstukken Deel 1 tot en met 5, de delen bestaan respectievelijk uit: 12, 11, 9, 8, 13 hoofdstukken. In de hoofdstukken komen ook witregels voor.
Er zit niet een hele duidelijke samenhang tussen gebeurtenissen. Het boek begint met ‘post rem’, hij vertelt het verhaal over een bepaalde tijd in zijn leven, het verhaal is dus eigenlijk 1 grote flashback, maar is wel in de tegenwoordige tijd verteld.
Ruimte
Het boek speelt zich voor het grootste deel af in Amsterdam. In cafés, het huis van Broccoli, het huis van Elvira, op straat… een flashback van Elvira speelt zich af in Argentinië. Op een gegeven moment gaan ze naar Parijs omdat ze daar de film waar Elvira in speelde lieten zien (ook al was ie niet helemaal af).
De ruimte heeft verder geen belangrijke rol in het boek.
Perspectief
Het verhaalt wordt verteld vanuit de ikvertelsituatie, de ik persoon is Ewald Stanislas Krieg.
Thematiek
Het verlangen naar succes.
Kunstgrepen
De tijdsverloop is niet-chronologisch en niet-conitnu. Er wordt gebruik gemaakt van flashbacks.
Openplekken
In het boek zaten wel wat openplekken. De belangrijkste vind ik waarom de ouders van Broccoli op de vlucht slaan. Dat gebeurt ongeveer halverwege het boek, maar de openplek wordt pas helemaal op het eind ingevuld. Een andere openplek is dat Elvira de vader van Broccoli al schijnt te kennen. Ewald wil wel weten waarvan maar hij komt er niet achter, deze openplek wordt dan ook niet ingevuld.
Samenvatting
Ewald Krieg is en geldwolf en makelaar in krotten in New York. Hij kijkt terug op de periode van zijn leven in Amsterdam met Broccoli en Elvira.
Broccoli is en jongen die alleen in een groot huis woont in Amsterdam zijn rijke ouders (meneer en mevrouw Eckstein) zitten in Zwitserland. Broccoli was er van overtuigd dat ze een glansrijken filmcarrière zouden gaan maken in Hollywood.
Elvira is een meisje uit Argentinië die daar in een film heeft gespeeld maar die film is nooit afgekomen omdat het geld op was. Ewald wort verliefd op Elvira.
Ze spelen in een FNV film en krijgt Ewald een figuranten rol in een film waar hij van de trap af wordt gegooid. Broccoli richt operatie-Brando op, een geheim plan dat ze naar de top zal leiden (ze moeten zorgen dat ze zoveel mogelijk op Marlon Brando gaan lijken)
De ouders van Broccoli komen terug naar Nederland (ze woonden in Zwitserland) om hun huis te verkopen en vervolgens weer naar Zwitserland te vluchten voor de politie. Meneer Berk is een vriend van de vader van Broccoli die voor hun zaken in Nederland zorgde, en ervoor zorgde dat Broccoli geld kreeg. Na het vertrek van meneer en mevrouw Eckstein stort hij in en overlijdt.
Ewald krijgt een rol in een toneelstukje waar hij een jongen moest spelen die verliefd is op een vuurvogel. Daar ontmoet hij Frederika Steinman. Zij vroeg hem een monoloog voor haar te schrijven, maar die komt nooit af.
Broccoli en Elvira vertrekken naar Amerika om daar hun carrière te maken. Ewald blijft in Nederland en hun contact raakt verloren.
6 Jaar later gaat ook Ewald naar Amerika maar hij vindt Broccoli en Elvira niet meer terug.
Uitgekomen verwachtingen
Na het lezen bleek het boek inderdaad geestig te zijn, maar het speelde zich niet in Hollywood af.
Arnon Grunberg, Figuranten. Amsterdam 1997 (vijfde druk) Verwachtingen Ik had verwacht dat het een geestig boek zou zijn, er staan wat recensies op de achterkant waarin stond dat het zo grappig was. Ook had ik verwacht dat het (voor een deel) in Hollywood af zo spelen en dat geld een grote rol zou spelen. Verder had ik niet echt veel verwachtingen. Uitgewerkte persoonlijke reactie Ik vond het een leuk boek. Het leukste vond ik denk ik dat de hoofdpersonen een soort vreemd overkwamen, alsof ze niet echt helemaal gezond waren. Ze deden allemaal ‘gekke’ dingen zeg maar, (…) Ze zeiden ook vaak dingen die echt nergens mee te maken hadden
Ik vond de het boek vooral amusant, ik ben er niet anders door gaan denken. Het was ook geen ontroerend verhaal, het was vooral grappig en raar. Het kwam ook heel droog over allemaal, dat was ook wel grappig.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden