Fantoompijn door Arnon Grunberg

Motivatie Ik ben dit boek gaan lezen omdat het me wel een leuk boek leek. Ik had al wel eens gehoord van Arnold Grunberg en was benieuwd hoe hij schreef. Toen ik ging lezen waar dit boek over ging kwam ik erachter dat het over het leven van een schrijver ging. Dat had ik niet verwacht bij te titel Fantoompijn. Ik heb al eens boeken gelezen van Ronald Giphart Giph, ik ook van jou en Ik omhels je met duizend armen. In die boeken wordt ook ingegaan op het leven van een schrijver en die vond ik heel erg luk dus ik dacht dat dit boek ook wel leuk zou zijn. Ik vind dat dit boek ook wel past bij de boeken die ik hiervoor heb gelezen oor mijn lijst. Samenvatting Het eerste gedeelte van het boek gaat over Harpo de zoon van Robert G. Mehlman. Robert zelf is een schrijver. Hij komt uit Amsterdam maar woont in New York. Op een dag vindt hij een stukje karton voor zijn deur met een telefoonnummer erop. Dit blijkt van een vrouw te zijn die een pakje voor hem heeft. Robert gaat de vrouw ontmoeten in het Museum Of Natural History. Vanaf dat moment komt hij niet meer van de vrouw (Rebecca)af. Ze gaan samen naar Atlantic City om te gokken, terwijl Robert helemaal geen geld meer heeft alleen nog het krediet van een creditcard. Ondertussen zit zijn vrouw op een congres in Wenen. Na een poosje zijn ze zat van het gokken en besluiten ze weer verder te gaan. Robert zou een boek gaan schrijven een kookboek. Hij plaatst een advertentie in een krant en komt zo bij de oude joodse mevrouw Fisher terecht. Hij hoort haar uit over recepten van de pools-joodse keuken en troggelt haar ondertussen geld af. Zijn kookboek wordt een groot succes. Na een tijdje besluit hij dat hij genoeg heeft van Rebecca en gaat hij weer terug naar zijn vrouw. Ondertussen wordt ook nog eerdere geschiedenis verteld van hoe zijn vrouw en hij bij elkaar zijn gekomen. Robert werkte in een avondwinkel waar zij vaak langs kwam. Op gegeven moment kwamen ze in gesprek en toen hij ophield met werken gingen ze samenwonen. Robert schreef toen een boek ‘268 op de wereldranglijst’ over zijn vader die ooit met tennissen die positie behaalde. Zijn vader bleef zijn hele leven geloven dat hij een belangrijk tennisser was. Dit boek ‘268 op de wereldranglijst’ werd aardig populair en daarmee verdiende Robert Mehlman dan ook veel geld. Na dit boek heeft hij eigenlijk geen goede bestellers meer geschreven maar hij bleef el doorleven alsof hij veel geld had. Dan wordt het laatste gedeelte weer verteld door Harpo zijn zoon. Robert en zijn vrouw blijven nog 12 jaar bij elkaar en krijgen in die tijd ook een kind Harpo. Na twaalf jaar gaat Robert eindelijk bij zijn vrouw weg. Hij eindigt al zwaaiend met een mes op een strand in Spanje waar hij wordt neergeschoten door de politie.
Verwerkingsopdracht C3: Alternatieve titels Bepaal eerst goed voor jezelf wat de auteur met de door hem/haar gekozen titel al “weggeeft” over de inhoud: is er een duidelijke link of is het een titel waarover je wat langer moet nadenken wil je het verband zien…Noteer! Nu is de beurt aan jou: Bedenk 5 mogelijke alternatieve titels voor het boek en geef bij elke titel aan waarom je vind dat die goed bij het boek past! Houd daarbij rekening met de essentie van het verhaal en het feit dat een titel pakkend moet zijn… De titel van dit boek is Fantoompijn dit betekent letterlijk: pijn na amputatie van een lichaamsdeel, alsof dat lichaamsdeel er nog is. Hierbij denk je al snel aan een boek wat over een tragische gebeurtenis gaat of zoiets. Dit boek gaat over het leven van een schrijver. In het begin wist ik ook echt niet waar die titel dan op sloeg. Toen ik het boek uit had werd dit me wel duidelijk. Fantoompijn is de pijn van het gemis. Van iets wat de hoofdpersoon in het boek mist maar niet weet wat dit dan is. Ik vind het een hele mooie titel voor dit boek. Toch ga ik proberen om zelf wat titels te geven. 1. Illusie
Deze titel die geeft aan hoe de hoofdpersoon Robert Mehlman het leven ziet als één grote illusie. Hij leeft zo omdat hij wil voorkomen dat hij zijn hele leven in de schaduw van zijn vader blijft staan. Zijn vader was ooit een groot tennisspeler (hij kwam nooit verder dan 268 op de wereldranglijst) en heeft dit zijn hele leven uitgebuit. ”Er is maar één manier om aan een mythe te ontkomen en dat is zelf een mythe creëren.” Dit was zo ongeveer het levensmotto van Robert en vandaar de titel illusie. 2. Robert G. Mehlman
Dit is de naam van de hoofdpersoon in het boek. Het onderwerp van het boek is zijn levensverhaal. Dus daarom vind ik dat het boek ook best zijn naam mag hebben. 3. Het Lege Vat en andere parels
Dit is de titel van het manuscript dat eigenlijk op een stukje inleiding en uitleiding samenvalt met het boek. Ik vind dat deze titel ook wel bij het boek past omdat direct aangeeft waar het boek over gaat. 4. Harpo verteld
Harpo is de zoon van Robert Mehlman. Hij is de verteller van het begin en van het eind van het boek. Daarom zou dit boek ook naar hem vernoemd kunnen worden. 5. Kleine toneelstukjes
Dit is een titel naar aanleiding van de gebeurtenissen in het boek. Robert Mehlman houd gedurende het boek steeds een soort van kleine toneelstukjes, met andere personen maar ook met zich zelf. Hij doet alsof alle gebeurtenissen in zijn leven niet echt gebeurd zijn, alsof het toneelstukjes zijn. Eindoordeel Ik vond dit uiteindelijk wel een leuk boek. Het was soms een beetje warrig en onduidelijk. Er werd snel overgegaan van het eigenlijke verhaal naar een flashback en dat was soms onduidelijk. Het waren eigenlijk twee verhalen door elkaar. Naarmate het verhaal vorderde werd ook de achtergrond iets duidelijker. De flashbacks gingen steeds over dingen die vooraf waren gegaan aan de gebeurtenissen in het boek. Hierdoor kwam het ook dat het verhaal hoe verder in het boek hoe duidelijker werd. Maar er was niet zoveel dat duidelijker kon worden. Het was niet echt een verhaal alleen bepaalde gebeurtenissen die elkaar op een onduidelijke manier opvolgen. Ik kon me niet echt in de hoofdpersoon inleven omdat de dingen die hij doet gewoon zo raar zijn. Het wordt niet duidelijk waarom de hoofdpersoon op bepaalde besluiten overgaat. De manier van denken van de hoofdpersoon is een manier die moeilijk te volgen is. Ik vond het boek ook wel grappig. Vooral in het begin. Toen ik verder las in het boek kwam ik erachter dat het eigenlijk best wel een triest verhaal is. De hoofdpersoon zakt eigenlijk steeds verder af en komt uiteindelijk terecht in dezelfde positie als zijn vader die hij eigenlijk altijd daarvoor verafschuwt heeft. Iemand die denkt dat hij beroemd is en dat eigenlijk helemaal niet meer is (als hij dat al ooit geweest is). Ik had bij dit boek ook soms zoiets van ‘waar gaat het over’. Dit had ik nog steeds toen ik het boek uit had. Pas toe in wat recensies had gelezen werd het me een beetje duidelijker.