Er zit geen spek in de val door Anton Koolhaas

1a) A. Koolhaas. b) ‘Er zit geen spek in de val’ in: Er zit geen spek in de val, G.A. van Oorschot, Amsterdam, 1986-6, 152 blz. (eerste druk 1958). c) Het genre is een verhaal. 2a) Ik heb dit werk gekozen omdat het op de lijst van Nederlandse literatuur stond, en ik wel benieuwd was naar de achterliggende gedachte die in de verhalen zou zitten. b) Ik vond het boek wel aardig. De vijf verhalen die erin staan heb ik maar moeizaam gelezen, omdat ik tijdens het lezen erg over het verhaal nadacht. Ik zocht naar de gelijkenissen van de beschreven dierenwereld en de mensenwereld. 3a) Ik heb gekozen voor het verhaal: Er zit geen spek in de val. Volgens mij was het de bedoeling om maar één verhaal te kiezen om een verslag over te schrijven. De muis Karel is een echte playboy. Iedereen heeft al wel ’s met hem gehad en hij heeft er nu voornamelijk 5 minnaressen aan overgehouden. Hoewel hij ook met de andere meisjes muizen scharrelt. Hij leeft in een muizen kolonie in een oud huis bij een oud dametje. Op de zolder staat een oude muizenval. Dit is een soort kooi, waar een muis nooit meer uit kan komen als hij er eenmaal in gegaan is door het gat aan de bovenkant. Karel is niet meer helemaal tevreden met zijn status van playboy. Hij wil eigenlijk meer aandacht van de wat jongere generatie, maar hij wordt al wat ouder. Vooral van het meisje Pieta wilde hij wel wat meer aandacht. Maar zij zit de hele dag te kijken naar de uitslover, Gaston. Gaston durft heel gewaagd dicht bij de kooi te komen, en de jongere muizen kijken hierdoor naar hem op. Karel is eigenlijk jaloers op Gaston, maar houdt zichzelf voor dat de oudere muizen niet op kijken naar het uitsloverige gedrag van Gaston. Maar na een hele tijd jaloers naar Gaston te hebben gekeken en met pijn in z’n hart te hebben geconstateerd dat Pieta hem niet opmerkt, besluit hij om een sprong in het diepe te maken. Hij springt op de kooi (wat opzich al een hele prestatie is, aangezien Gaston er alleen maar naast heeft gezeten) en laat zichzelf zakken. Meteen ziet hij het stomme van zijn daad in, maar het is te laat. De muizenkolonie besluit te verhuizen, weg van de kooi. En Karel verhongert daar. De oude vrouw in het huis werd elke dag bezocht door Karel. Ze gaf hem altijd kruimeltjes brood te eten. Maar toen Karel niet meer op kwam dagen raakte ze in paniek. De huishoudster zou een nieuwe muis voor haar vangen zodat ze die kon temmen. Ze vond de kooi met Karel erin. Hij was al dood. De oude vrouw beschuldigde haar ervan de muis gedood te hebben en ontsloeg haar. Opeens had de oude vrouw niemand meer en was alleen in het oude huis. b) Het verhaal speelt zich af in het huis van de oude vrouw. Vooral in de zolder waar de kooi staat. Bij deze zolder is er ook een hokje dat ze de appelzolder noemen. Hier kwam Karel vaak met een van zijn vriendinnetjes en hier kwam de oude vrouw op het einde van het verhaal langs. Er kwamen herinneringen boven van haar overleden man, waardoor ze zich nog droeviger ging voelen. c) De hoofdgedachten in dit verhaal is volgens mij ‘hoogmoed komt voor de val’. De muis Karel was zo bezig om zich beter te voelen dan de rest en om zich geliefd te maken bij de jeugdige muizen, dat hij zichzelf de dood in jaagt. d) A. Koolhaas staat bekend om zijn nuchtere en poëtische schrijftaal. Zijn eerste bundels bestaan ook uit dieren verhalen die een bijzondere gelijkenis vertonen met onze wereld. De tijd waarin dit verhaal is geschreven is niet typerend voor dit verhaal. In die tijd was deze schrijfstijl heel ongewoon. 4 De verhaalelementen die voor mij een positieve werking hebben zijn: ongewoon, verrassend en grappig. Als je de verhalen in dit boek leest met in je achterhoofd je eigen mensenwereld, dat is het best grappig om te lezen hoe A. Koolhaas de gelijkenis zo goed heeft beschreven. De verhaalelementen die voor mij een negatieve werking hebben zijn: saai, vervelend en te langdradig. Sommige verhalen of stukjes van verhalen zijn zo langdradig of zo vergezocht dat het moeilijk is om er doorheen te komen. Ik kan dit boek vergelijken met het boek: Animal farm. Hierin is ook een link gelegd tussen de dierenwereld en de mensenwereld. Alleen gaat het in dat boek weer een stukje verder. Mijn eindoordeel over dit werk is niet echt positief. Ik vond het wel leuk om te lezen. Vooral de eerste twee à drie verhalen. Maar dat is het nieuwe eraf, en dan wordt het wat saai. Ook omdat het verhaal van de broedende eend echt helemaal nergens over gaat. Ik had geen zin meer om overal iets achter te zoeken, en dan is zo’n verhaal niet leuk.