Engelen van het asfalt door Ineke Holtwijk

A. Algemene Informatie: Auteur : Lemniscaat-Novib. Schrijver : Ineke Holtwijk. Titel : Engelen van het asfalt. Jaar uitgave : 1995
Blz : 159. B.Genre Van Het Boek: Het is een avonturenverhaal, waargebeurd verhaal en je ziet het hele verhaal door de ogen van Alex. Hij “vertelt” ook al zijn gevoelens. C. Beschrijving Van De Inhoud: Personages: Hoofdpersoon: Alex “cruso”
Andere Belangrijke personen: Robson, Dona Lica, Alberto “Bocão, Grote Mond”, Carlos “Chincheiro, Snuif”, “Tesourinho, Schaar”, José “Pera, Peer”, Duda en Roy (Dit zijn alex’ vrienden en de leden van ‘Engelen van het asfalt’.Behalve Robson en Dona Lica.) Iets over de hoofdpersoon: Alex is een zwarte jongen met zwarte tanden, omdat hij heel arm is kan hij geen mooie kleren kopen. Als zijn pleegmoeder overlijdt schopt zijn stiefvader hem op straat. In het begin kan hij maar niet wennen aan de stelende kinderen, maar snapt later waarom ze dat doen en begint zelf ook te stelen. Als Roy, zijn vriend, overreden wordt door een bus ziet Alex het allemaal niet meer zitten en wild zelfmoord plegen. Als hij dan weer een vroegere vriendin tegen komt, die hem wat moed inspreekt, ziet hij het weer zitten en vindt hij uiteindelijk een baan. Plaats : Waar spelen de gebeurtenissen zich af?: In Brazilië, Rio De Janeiro. In de stad zijn verschillende delen, delen van ‘Engelen van het asfalt’, van de ‘ Perron Panters’ en van de drugsbendes. In de stad lopen veel toeristen rond, deze zijn een goeie prooi voor ‘Engelen van het asfalt’. Zij stelen al het geld van deze toeristen en kopen van het geld eten en lijm, om op te snuiven. Tijd: Rond 1994, want in het boek staat dat Alex 13 is en in het nawoord staat dat hij in 1995 op zijn 14de werk kreeg als bediende in een kantoor en dat hij ’s avonds naar school gaat. Ook kan je het merken aan hoe de stad is omschreven, er zijn gewoon treinen en bussen. Lengte verhaal: Hoelang duurt het verhaal? Ongeveer een jaar. Hoe begint het verhaal en hoe eindigt het verhaal?: Begin: Alex’ moeder overlijdt en hij wordt door zijn stiefvader uit het huis geschopt. Hij moet op straat gaan leven en wordt opgevangen door de bende van ‘Engelen van het asfalt’. Einde: Duda, de vriendin van Alex, is eindelijk weer terug en helpt Alex toen hij het moeilijk had. Alex gaat uiteindelijk met een paar jongens in een opvanghuis wonen en krijgt een baan als jongste bediende in een kantoor. Hij gaat ’s avonds naar school. Waarom denk je dat de schrijver deze titel heeft gekozen? Omdat de bende van Alex ‘ Engelen van het asfalt ‘ heet.
Samenvatting: Het verhaal speelt zich af in Brazilië. Alex’ moeder overlijdt en hij wordt door zijn stiefvader het huis uitgezet. Alex gaat op straat leven en komt al snel een meisje tegen, Duda. Zij is lid van de bende ‘Engelen van het asfalt’. Hij wordt later ook lid van deze bende. Omdat, als de kinderen gaan bedelen, mensen geen geld geven moeten ze gaan stelen. Ook smokkelen ze pakjes voor drugsbendes door de stad. Van dit geld kopen ze eten en lijm. De lijm snuiven ze op, Alex doet hier niet aan mee. Als Duda word opgepakt na het stelen van een walkman, vindt Roy het tijd om te vertrekken. Hij heeft nog ergens een tante op het platteland wonen. Ze plannen een overval in een bus om aan geld te komen voor een buskaartje. Alles verloopt volgens plan, Roy heeft een pistool geleend en er zitten alleen maar toeristen in de bus. Maar een passagier heeft ook een wapen op zak en er ontstaat een gevecht. In het gevecht springt Roy uit de bus en wordt overreden door de bus die er achter rijdt. Alex is kapot en overweegt zelfmoord te plegen. Duda is inmiddels al weer vrijgelaten, komt naar de stad en als ze Alex tegenkomt spreekt ze hem wat moed in. Alex voelt zich hierdoor stukken beter. Hier eindigt het boek, maar in het naschrift staat dat het een waar gebeurd verhaal is en dat alleen Alex’ naam is veranderd en dat hij werk heeft gevonden en in een opvanghuis woont. Het is dus allemaal goed afgelopen!!! D.Eigen Mening Er was een fragment dat ik heel zielig vond: de ‘Engelen van het asfalt’ lagen te slapen en toen kwamen er opeens twee politieagenten, die ze meenamen en in elkaar sloegen en schopten. De twee lieten ze tegen de muur op een rij staan en begonnen te schieten. Ze schotten gelukkig allemaal expres mis. Ze zeiden “Dit doen we met boeven, we weten dat jullie boeven zijn. Als jullie ons de helft van de buit geven doen we jullie niks!”. De ‘engelen van het asfalt’ renden toen snel weg en ontsnapten. Ik vond dit een heel zielig en spannend stukje, want Alex dacht dat al zijn vrienden dood waren geschoten en je kon zijn angst gewoon voelen!