Engelandvaarders door Klaas Norel

Ondertitel : -Vogelvrij -Vuur en vlam -Verzet en victorie
Verschenen in: 1972
Aantal blz.: 451
Leestijd: ongeveer 35 uur
Uitgelezen op: 23 augustus 2000

Verwachting vooraf: Het leek me een mooi boek om te lezen, omdat het over de Tweede Wereldoorlog gaat. Ik heb al veel oorlogsboeken gelezen en daarom leek dit me ook een heel mooi boek. Een groepje mensen vlucht uit Nederland en gaat naar Engeland om daar tegen de Duitsers te vechten. In de reis naar Engeland worden ze nog beschoten door Duitsers en meegenomen door een Engels marineschip. Verder in het boek sterft een persoon in een aanval op de Duitsers met zijn vliegtuig. Hoofdpersonen in die boek zijn: - Evert Gnodde, een visser uit Urk - Jan, een onderduiker waar Evert mee naar Engeland vlucht. Opvallende passages vond ik dat de Duitsers soms niks door hadden wat de Engelsen deden,`bijvoorbeeld dat er door de Engelsen een aanval werd voorbereid en dat de Duitse spionnen dat niet doorhadden. De schrijver vertelt het verhaal vanuit de personen, dat maakt het boek extra spannend.

Verwerkingsopdracht 29:

Kies uit het door jou gelezen boek een belangrijke gebeurtenis. Schrijf een dagboekfragment uit het dagboek van een hoofdpersoon die bij deze gebeurtenis betrokken is.

Gebeurtenis; het is de dag waarop het dorp en de familie van Evert wordt bevrijdt, daarbij vindt Evert zijn vriendin Alie ook weer. De geallieerden waren al een tijdje vlakbij het dorp Urk, maar ze gingen eerst naar andere delen van het land. De mensen van de ondergrondse mogen niks doen tegen de Duitsers totdat de geallieerden er zijn, dit heeft Prins Bernard bekend gemaakt.

Dagboekfragment: 4 mei 1945: ik word wakker in mijn eigen dorp in een lekker warm bed. Alie komt bij me zitten en we kijken samen naar de mooie natuur. Er komen al weer knoppen aan de bomen en de tulpen bloeien al weer, de winter is voorbij, eindelijk. Gisteren heb ik Alie weer gevonden na elkaar een lange tijd niet gezien te hebben. Dan begin ik weer aan de oorlog te denken. Nog niet het hele land is bevrijdt, Holland is nog bezet door de Duitsers. Ik wil ze daar bevrijden uit de handen van die moffen. Ik loop, na mij aangekleed te hebben, naar de schuur waar mijn makkers ook al zitten te wachten op de geallieerden. Eén van mijn makkers zegt: ik wil vechten, er antwoord een ander, we mogen pas van onze Prins vechten als de Tommy’s hier zijn. Er lopen een paar Duitse soldaten voor het huis langs met zo’n vieze bloedvlag met een hakenkruis erop. We beginnen allemaal te schelden van binnen want we moeten ons nog schuilhouden. Er is geen honger meer in ons land denk ik, maar die vieze Duitsers hebben nog wel op sommige plaatsen de macht in handen. De baron komt brood brengen en zegt dat ons land vandaag of morgen helemaal bevrijd is, ik heb de twijfels daarover. Diezelfde avond horen we het gezang van blijde mensen, ik ren naar buiten en zie daar allemaal mensen dansen en springen over de straat. Er komt een man naar me toelopen en hij zegt tegen me, we zijn bevrijdt, de Tommy’s zijn er. Ik loop met de mensen mee en zing het Wilhelmus. Na een paar uur ga ik naar huis en kruip snel in bed.

5 mei 1945: ik word vroeg wakker en ik kijk naar buiten, het is mooi weer, de zon schijnt en er hangen oranje vlaggen in de straat. Ik heb het dus niet gedroomd. Ik loop naar beneden en zie de baron naar buiten lopen met de Nederlandse vlag. Ik loop snel achter haar aan de tuin in en ik help haar de vlag op te hangen. Ze zegt tegen me, wat geeft het een goed gevoel, niet? Ik zeg, ja, het heeft lang geduurd maar nu is het zo ver, eindelijk bevrijding. We lopen samen naar binnen en zetten de radio aan, we luisteren naar het nieuws en die zegt dat heel Nederland bevrijd is van de Duitsers. Ik ren het huis uit naar een boer waar mijn auto onder het hooi staat. Bij de boer aangekomen staat de boer al buiten en ik praat even met hem over de bevrijding, dan loop ik naar de schuur waar de auto staat en haal het hooi van de auto. Ik rijd weer terug naar de baron om Alie op te halen. Ik zeg tegen Alie, kom mee we gaan naar Rotterdam, naar mijn familie. Alie stapt snel in en we nemen afscheid van de baron. Alie zegt, we komen zo snel mogelijk weer terug. We rijden snel naar Rotterdam, daar aangekomen zien we allemaal stukke huizen en neergestorte vliegtuigen. Ik weet nog waar mijn ouders wonen en ik hoop dat het huis er nog staat. We rijden de straat in en ik zie dat het huis er nog staat. Ik stap snel uit en ren het huis in, ik doe de deur open en daar staat moeder. Ze is even in de war maar dan weet ze het weer, Evert jij bent het. Ze roept vader en die komt ook snel aangerend. We praten nog lang door over wat ik allemaal beleefd heb en gaan dan naar andere familie in Rotterdam. Dit zijn de mooiste dagen sinds vijf lange jaren oorlog.

Eindoordeel: Het onderwerp vond ik prachtig, ik heb al veel oorlogsboeken gelezen, maar dit was een heel bijzonder oorlogsboek. Het onderwerp was wel herkenbaar in mijn eigen belevingswereld. Ik lees veel meer oorlogsboeken dus ik denk daar wel vaker aan. Ik ben wel anders over de oorlog gaan denken dan voor de tijd, de mensen hebben veel meer meegemaakt dan ik gedacht had. Er zat voldoende diepgang in het verhaal, het werd heel gedetailleerd verteld. Ik zou niks aan het verhaal willen veranderen. Ik ken wel een paar films die over dit zelfde onderwerp gaan. Bijvoorbeeld: A Bridge too far, saving private Ryan.

Het belangrijkste in het boek vond ik de gebeurtenissen. Het aantal gebeurtenissen in het boek was goed, het bleef de hele tijd spannend en ik vond het mooi om door te lezen. De gebeurtenissen waren erg geloofwaardig, zo was het ook in de oorlogstijd. Er vonden schokkende gebeurtenissen plaats, zo stierf een goede vliegenier in een aanval op de Duitsers. Sommige gebeurtenissen riepen wel gevoelens bij me op, je gaat er echt over nadenken waarom er oorlog was en wat de mensen hebben meegemaakt. Het einde van het boek was mooi, want toen werd Nederland bevrijd.

De hoofdpersoon kwam zeker levensecht over, er waren hele precieze details. Ik kon me goed in de persoon inleven, want het werd zo levensecht verteld. Bepaalde eigenschappen kon ik wel terugvinden in mezelf, vooral om te vechten voor het vaderland. Ik ben niet door het gedrag van de hoofdpersoon beïnvloed. Positieve eigenschappen van de hoofdpersoon vond ik dat hij altijd weer klaar stond om te vechten. Negatieve eigenschappen had hij eigenlijk niet. Als ik auteur zou zijn geweest had ik hem net zo behandeld.

Het verhaal was vlot te lezen, er waren niet veel moeilijke woorden en niet te lange zinnen. Soms was het best wel moeilijk lezen doordat de schrijver veranderde van persoon. Er zaten geen saaie delen in het boek, het was altijd wel interessant om te lezen. Spannende delen waren als de Engelsen de Duitsers gingen aanvallen, die delen kwamen op meestal een onverwacht moment, wel mooi om te lezen. De afloop wist ik al omdat het over de oorlog ging, maar de manier waarop was mooi om te lezen.

Het taalgebruik was niet moeilijk. Het werd op een heldere wijze geschreven, want ik kon me wel in het verhaal inbeelden. Er kwamen veel dialogen voor, dat vond ik interessant om te lezen. De aanvallen op de Duitsers zal ik altijd onthouden omdat ze heel gevoelig zijn.

Bibliografie: 1; Norel, K., Engelandvaarders, Amsterdam 1972
2; www.uittreksels.nl/Engelandvaarders