DE AUTEUR
De auteur van het boek:En de groeten van groep 8 is Jacques Vriens.
Hij is in 1946 geboren.
Hij werd geboren in Den Bosch en verhuisde in 1952 naar Helmond, waar zijn ouders een hotel begonnen.
In het hotel was een toneelzaaltje, daar voerde Jacques samen met vriendjes en vriendinnetjes toneelstukken op. Ze verzonnen dan een verhaal en speelden dat voor de andere kinderen uit de buurt.
De voorstellingen draaide nogal eens op ruzie uit, omdat sommige spelers zich niet aan hun rol hielden. Ineens wilde iemand geen heks meer zijn of voor boef spelen. Op een dag besloot Jacques (hij was toen acht jaar) alles op te schrijven, zodat iedereen voortaan precies wist hoe het toneelstuk in elkaar zat. Zo ontdekte Jacques dat hij schrijven erg leuk vond en hij begon ook verhalen te schrijven.
Het werd een echte hobby van hem. Op de middelbare school werd hij al snel lid van de schoolkrantredactie en hij deed ook mee met verschillende verhalenwedstrijden. Op zijn zestiende verhuisde hij met zijn moeder naar Amsterdam. Daar maakte hij de HBS (een soort Havo) af en ging daarna op de PABO(de PABO heten toen ‘de kweekschool’). Op de HBS en op de PABO(‘kweekschool’) deed hij volop mee met het schooltoneel en schoolcabaret waarvoor hij ook teksten schreef.
Na zijn opleiding werkte hij met veel plezier in het basisonderwijs en was ook nog negentien jaar directeur van twee verschillende scholen. Het onderwijs maakte hem enthousiast voor kinderboeken.
SAMENVATTING VAN DE INHOUD:
Meester Siem is leraar op een basisschool en hij is nu 57 jaar. Hij geeft het niet graag toe maar hij wordt nu toch echt te oud voor zijn vak.
Dit zal dan ook zijn laatste kamp worden en dit zal ook de laatste groep zijn die hij netjes aflevert (zoals hij het noemt.)
Het is zover de meeste kinderen staan al op het station afscheid te nemen van hun ouders om zich daarna bij Siem te verzamelen en de trein in te stappen op naar het kamp.
Eenmaal op het eiland aan gekomen gingen ze meteen naar het boerderijtje waar ze de hele week zouden verblijven.
Ze waren nu 3 dagen op het kamp en alles verliep goed er werd niet gepest en er heerste een goede stemming. Tot dat Michiel en die andere twee iets heel gemeens met Frans uithaalde.
Frans was aan het douchen en Michiel en Govert vroegen heel aardig aan Frans of hij wilde stoppen met douchen omdat hun zogenaamd wilden douchen.
Frans stopte met douchen en kwam met alleen maar een handdoek om zijn middel gewikkeld de douche uit. Wat er toen allemaal gebeurde ging wel zo snel. De twee jongens pakten Frans beet en trokken zijn handdoek weg en sleurde hem naar de meisjeszaal. Ondertussen had Charlotte alle meiden gewaarschuwd. Iedereen moest lachen omdat ze dachten dat Frans het uit zichzelf deed. Daar zat die arme jongen dan te huilen.
Toen Siem zag wat er gebeurde werd hij wel zo kwaad. Hij kleedde Frans aan en legde hem voorzichtig op zijn bed. Even later ging Casper (een jongen uit de klas) kijken bij Frans en zag tot ieders schrik dag Frans weg was. Iedereen ging zoeken maar niemand kon hem vinden.
Eerst gingen ze naar de vuurtoren. Toen ze daarboven op stonden zagen ze Frans aan de rand van het bos zitten. Iedereen begon naar Frans te roepen. Frans hoorde het en rende het bos verder in. Die avond was Frans nog steeds niet terug. Casper was met zijn verrekijker aan het rondkijken en hij zag Frans boven op de vuurtoren staan. Hij rende naar Siem en die vertrok meteen naar de vuurtoren met alle kinderen achter hem aan.
Siem en nog een paar kinderen rende naar boven op de vuurtoren en konden Frans gelukkig over te halen om weer met hen mee naar het kamp te gaan.
Toen ze allemaal weer beneden waren zei Siem tegen de vuurtorenwachter:
,,En de groeten van groep 8.” Omdat ze zo vaak in de vuurtoren waren geweest en dit echt de laatste keer zou zijn.
EIGEN MENING:
Spannend: het moment dat Frans weg is, is best spannend, omdat niemand weet waar hij naar toe is.
gemakkelijk: omdat er geen taal fouten in zitten en ook geen moeilijke woorden.
Voor mijn leeftijd: ik vind het voor mijn leeftijd, omdat ik het schoolverlaterkamp vorig jaar ook heb meegemaakt en dat is nog niet zo lang geleden.
Origineel: het kan echt allemaal gebeuren en daarom vind ik dat origineel.
Herkenbaar: het is herkenbaar, omdat je het zelf ook meemaakt.
De auteur van het boek:En de groeten van groep 8 is Jacques Vriens.
Hij is in 1946 geboren.
Hij werd geboren in Den Bosch en verhuisde in 1952 naar Helmond, waar zijn ouders een hotel begonnen.
In het hotel was een toneelzaaltje, daar voerde Jacques samen met vriendjes en vriendinnetjes toneelstukken op. Ze verzonnen dan een verhaal en speelden dat voor de andere kinderen uit de buurt.
De voorstellingen draaide nogal eens op ruzie uit, omdat sommige spelers zich niet aan hun rol hielden. Ineens wilde iemand geen heks meer zijn of voor boef spelen. Op een dag besloot Jacques (hij was toen acht jaar) alles op te schrijven, zodat iedereen voortaan precies wist hoe het toneelstuk in elkaar zat. Zo ontdekte Jacques dat hij schrijven erg leuk vond en hij begon ook verhalen te schrijven.
Het werd een echte hobby van hem. Op de middelbare school werd hij al snel lid van de schoolkrantredactie en hij deed ook mee met verschillende verhalenwedstrijden. Op zijn zestiende verhuisde hij met zijn moeder naar Amsterdam. Daar maakte hij de HBS (een soort Havo) af en ging daarna op de PABO(de PABO heten toen ‘de kweekschool’). Op de HBS en op de PABO(‘kweekschool’) deed hij volop mee met het schooltoneel en schoolcabaret waarvoor hij ook teksten schreef.
SAMENVATTING VAN DE INHOUD:
Meester Siem is leraar op een basisschool en hij is nu 57 jaar. Hij geeft het niet graag toe maar hij wordt nu toch echt te oud voor zijn vak.
Dit zal dan ook zijn laatste kamp worden en dit zal ook de laatste groep zijn die hij netjes aflevert (zoals hij het noemt.)
Het is zover de meeste kinderen staan al op het station afscheid te nemen van hun ouders om zich daarna bij Siem te verzamelen en de trein in te stappen op naar het kamp.
Eenmaal op het eiland aan gekomen gingen ze meteen naar het boerderijtje waar ze de hele week zouden verblijven.
Ze waren nu 3 dagen op het kamp en alles verliep goed er werd niet gepest en er heerste een goede stemming. Tot dat Michiel en die andere twee iets heel gemeens met Frans uithaalde.
Frans was aan het douchen en Michiel en Govert vroegen heel aardig aan Frans of hij wilde stoppen met douchen omdat hun zogenaamd wilden douchen.
Frans stopte met douchen en kwam met alleen maar een handdoek om zijn middel gewikkeld de douche uit. Wat er toen allemaal gebeurde ging wel zo snel. De twee jongens pakten Frans beet en trokken zijn handdoek weg en sleurde hem naar de meisjeszaal. Ondertussen had Charlotte alle meiden gewaarschuwd. Iedereen moest lachen omdat ze dachten dat Frans het uit zichzelf deed. Daar zat die arme jongen dan te huilen.
Toen Siem zag wat er gebeurde werd hij wel zo kwaad. Hij kleedde Frans aan en legde hem voorzichtig op zijn bed. Even later ging Casper (een jongen uit de klas) kijken bij Frans en zag tot ieders schrik dag Frans weg was. Iedereen ging zoeken maar niemand kon hem vinden.
Siem en nog een paar kinderen rende naar boven op de vuurtoren en konden Frans gelukkig over te halen om weer met hen mee naar het kamp te gaan.
Toen ze allemaal weer beneden waren zei Siem tegen de vuurtorenwachter:
,,En de groeten van groep 8.” Omdat ze zo vaak in de vuurtoren waren geweest en dit echt de laatste keer zou zijn.
EIGEN MENING:
Spannend: het moment dat Frans weg is, is best spannend, omdat niemand weet waar hij naar toe is.
gemakkelijk: omdat er geen taal fouten in zitten en ook geen moeilijke woorden.
Voor mijn leeftijd: ik vind het voor mijn leeftijd, omdat ik het schoolverlaterkamp vorig jaar ook heb meegemaakt en dat is nog niet zo lang geleden.
Origineel: het kan echt allemaal gebeuren en daarom vind ik dat origineel.
Herkenbaar: het is herkenbaar, omdat je het zelf ook meemaakt.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
H.
H.
hoho geen samenvatting schrijven he
12 jaar geleden
Antwoorden