Boekverslag
Auteur:
Louis Couperus
Titel:
Eline Vere
Het boek is vernoemd naar de hoofdpersoon
De ondertitel, ‘Een Haagse Roman’, verwijst naar de plaats waar de meeste ontwikkelingen zich afspelen.
Motto:
Opgedragen aan ‘mijn vriend Gerrit Jäger’.
Eerste uitgave:
1987
Aantal pagina’s:
568
Genre:
Psychologische Roman
Motivatie:
Ik heb ooit eens een klein stukje van de verfilming gezien en toen ik het boek in de bieb zag staan, wou ik graag het hele verhaal lezen.
Eerste reactie:
Ik vond het boek een beetje te langdradig en er gebeurt niet zoveel. Er zitten ook zoveel verschillende personen in, dat je soms even moet bedenken wie ook alweer wie was.
Korte inhoud:
Eline leeft in de hogere kringen van Den Haag. Ze wordt verliefd op Otto, die smoorverliefd op haar is. Maar de angst voor het nootlot treft Eline. Omdat ze bang is dat haar huwelijk met Otto slechts bepaald is door omstandigheden, blaast ze alles af.
Eline heeft een slechte relatie met haar zus Betsy en na een ruzie gaat ze ervandoor. Ze wordt ernstig ziek, maar als ze weer wat beter is besluit naar haar oom en tante in Brussel te gaan. Die nemen haar mee op reis.
Na anderhalf jaar komt Eline weer terug in Den Haag, waar ze bij mevrouw Van Raat intrekt. Maar het levensdoel waar ze zo wanhopig naar op zoek is, blijft uit en Eline vindt dat ze niet voldoende rust krijgt. Terug dus naar oom en tante.
In Brussel ontmoet ze een Amerikaan, maar als hij haar een huwelijksaanzoek doet, durft Eline niet direct antwoord te geven. Ze zegt dat ze dat zal doen als hij terug komt van zijn reis door Rusland.
Terwijl hij weg is, besluit Eline weer naar Den Haag te gaan, waar haar zus een pension voor haar vindt. Daar begint Eline serieus na te denken over haar leven. Ze wordt depressief en denkt aan zelfmoord. Eline ziet absoluut geen verschil meer tussen haar fantasie en de werkelijkheid. Ze is van mening dat niet zij, maar Otto trouweloos is geweest. De dokter heeft haar morfine gegeven om haar hysterieaanvallen te onderdrukken en in een vlaag van waanzin, neemt ze daar te veel van in, waardoor ze voorgoed inslaapt.
In het verhaal wordt niet alleen het leven van Eline beschreven. Sommige delen gaan over de vrienden van Eline, hun belevenissen en problemen, maar dat is nogal ingewikkeld.
Personages:
De hoofdpersoon is Eline Vere. Eline is een nogal gevoelig en zwak persoontje. Ze leeft in een droomwereldje, waar ze zich verstopt voor de beangstigende werkelijkheid. Jammer genoeg wordt ze daardoor alleen maar zwakker en banger en dat leid uiteindelijk tot haar dood.
De andere personages zijn niet erg uitgewerkt. Je leest wel wat er met ze gebeurt, maar erg veel weet je niet van hen af.
Thema:
Het thema van het boek is volgens mij het noodlot. Volgens Eline’s neef Vincent heeft de mens geen eigen wil en is de toekomst bepaald door het noodlot. Dat is waar Eline bang voor is en daardoor verpest ze haar eigen leven.
Motieven:
Noodlot
Liefde
Dromen
Angsten
Tijd:
Het verhaal is chronologisch en speelt zich af aan het eind van de 19e eeuw.
Ruimte:
Het speelt zich vooral af in Den Haag, maar soms ook in Brussel of op het platteland.
Perspectief:
Het is een personaal verhaal. Het perspectief ligt afwisselend bij verschillende personages.
Structuur:
Het verhaal is opgedeeld in hoofdstukken en ieder hoofdstuk is weer onderverdeeld in verschillende delen. Zo nu en dan schiet het verhaal van de hoofdpersoon naar een ander personage.
Stijl:
Het hele boek is in nogal ouderwetse taal geschreven. Ook wordt iedere gedachte honderd keer verwoord, waardoor het verhaal een beetje langdradig wordt.
Waardeoordeel:
Ik vind op zich het algemene verhaal wel leuk, maar je moet echt doorzettingsvermogen hebben om het hele boek uit te lezen. Ik was blij toen Eline uiteindelijk dood ging, omdat dat één van de weinige echte gebeurtenissen was. Wat ik vervelend vind van het boek, is dat het zo lang is dat je het iedere keer weer neer moet leggen, waardoor je nooit lekker in het verhaal komt en je iedere keer weer vergeet wie wie is.
Het drong eigenlijk pas later tot me door dat het eigenlijke verhaal was, dat Eline zich zo verloor in haar liefdes, dat ze er zelf bang van werd. Er worden zoveel andere dingen verteld, dat je de draad kwijt raakt.
Ik werd een beetje depressief van het verhaal, het is niet echt vrolijk, maar er zaten ook wel leuke stukjes in. Bijvoorbeeld wanneer Marie en Freddy het nieuwe huisje van de pasgetrouwde
Lili en Georges inrichten en zich verstoppen als ze terug komen van hun huwelijksreis.
Ik denk niet dat ik nog iets anders van deze schrijver zal lezen. Het is gewoon te zware kost. Maar ik vond het wel heel leuk om eindelijk het hele verhaal van Eline Vere te lezen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden