Eilandgasten door Vonne van der Meer

Vonne van der Meer (2001/1999). Eilandgasten. Amsterdam/Antwerpen: Uitgeverij Contact. (205 blz.)

Genre
Psychologische roman

Onderwerp
Verschillende vakantiegangers komen om beurten naar vakantiehuis “Duinroos” met hun eigen problemen.

Thematiek
De eilandgasten, die onderling verbonden zijn door het rode gastenboek, een zorgzame schoonmaakster en een gezamenlijk huis, vullen een vakantiehuisje met hun verschillende levensverhalen en komen aan het eind van de vakantie tot een beslissing.

Perspectief
Het boek is geschreven in een wisselend perspectief. De stukken van de schoonmaakster van de Duinroos zijn in het ik-perspectief geschreven. De stukken van de vakantiegangers zijn in het personaal perspectief geschreven.

Tijd en structuur
Het boek verloopt in de chronologische volgorde. Maar bijna bij elk personage komt een flashback voor.

Beoordeling
Het thema van ‘Eilandgasten’ vond ik erg aansprekend: Een vakantiehuis op een eiland, met een mooi stuk natuur waar de vakantiegangers tot rust komen, en vaak hun problemen aan de kant zetten. Wat het boek vooral erg origineel maakt is dat de werkster, het vakantiehuisje aan het begin van de vakantieperiode, grondig schoonmaakt en dan achter zich dichttrekt als de nieuwe vakantiegangers komen. En aan het eind van de vakantie maakt ze heel het huis weer schoon. En leest natuurlijk wat de vakantiegangers dit jaar weer in het gastenboek hebben geschreven. Zo staat ze als het ware boven de duinroos, ze maakt voor een deel mee wat de vakantiegangers ook meemaken.
De verhaallijn van het boek is duidelijk. Een nieuw hoofdstuk zorgde voor een nieuwe vakantieganger met weer een ander probleem. Elke keer als er een nieuw hoofdstuk begon moest je je inleven in een ander persoon. Het boek is niet moeilijk geschreven, ik kon me goed inleven in de personages. Vaak zijn de problemen in het boek zo erg dat je even je adem inhoudt. Zo wilde er een man zelfmoord plegen. een bij weer een ander liepen de ruzies zo hoog op dat zijn vrouw eraan dacht om te scheiden. De afloop van het boek is helemaal compleet: de werkster die na het seizoen weer de Duinroos inkomt, vindt het gastenboek, en komt dan gedeeltelijk de problemen te weten die de vakantiegangers achter zich gelaten hebben.
Vanaf het eerste hoofdstuk zit je meteen helemaal in het boek, ook omdat de achterkant van het boek voldoende informatie geeft waar het boek over gaat.
Nadat ik drie hoofdstukken uit het boek gelezen had, snapte ik niet meer wat bij elkaar hoorde en wat niet. Je kwam telkens weer nieuwe mensen tegen. Gelukkig begon ik na een paar hoofdstukken te begrijpen hoe het zat, natuurlijk komt het ook voor dat mensen het gastenboek totaal vergeten, en er dan niets inschrijven. Er lopen ongeveer zes à zeven verhaallijnen doorelkaar. Aanvankelijk hebben ze niets met elkaar te maken maar door middel van het gastenboek beïnvloeden ze elkaar toch. Bijvoorbeeld Simone, haar man heeft door middel van een telefoontje gehoord dat zijn jongere collega een hogere functie krijgt. Daar is hij twee weken erg onredelijk over, –tijdens hun vakantie- Simone probeert hem bij te praten maar hij blijft koppig. Uiteindelijk denkt ze er maar over om te scheiden want zo trekt zij, en haar kinderen, het ook niet langer. Dan komt ze het gastenboek tegen en leest over een eerdere familie die vaker in de Duinroos is geweest. Dat echtpaar heeft een paar jaar terug een zoon verloren in Melbourne. Ze hebben moeilijke tijden meegemaakt en dat geeft Simone de moed om weer verder te gaan.
Het taalgebruik is beschaaft, en er wordt geloof ik een keer in gevloekt.
Uit het feit dat de vakantiegangers problemen hebben zoals; overspel, ongewenst zwanger raken, de gedachte om een eind aan je leven te maken, blijkt dat het geen christelijk boek is. Ik snap natuurlijk wel dat dit onder christelijke mensen ook voor komt. Toch denk ik dat deze daar anders mee om gaan. Maar dat betekent niet dat je het niet mag lezen, anders zou je denk ik een ander beeld hebben van de wereld om je heen. Die dingen gebeuren nu eenmaal. Toch vind ik het raar dat Martine in het hoofdstuk over Sanne, haar probeert over te halen om abortus te doen.

Citaten
1. “Het oneindige verhaal.” (blz 29)
Chiel, de man van Dana, heeft overspel gepleegd toen hij een keer voor een congres in Berlijn moest zijn. Hij gaf haar –degene met wie hij overspel pleegde- het boek: ‘Het oneindige verhaal’, aan die vrouw, met het idee dat Dana het vast niet erg vond. Als Dana het later kwijt is, blijkt het voor haar toch wel emotionele waarde te hebben. Omdat ze het boek kreeg van haar ouders voor haar huwelijk. Ik vind dit citaat ook mooi omdat het eigenlijk van toepassing is op het hele boek. De Duinroos is een oneindig verhaal. Er blijven gasten komen en gaan.

2. “All shall be well.” (blz. 60)
Deze uitspraak word meerdere keren in het boek herhaald. Hij is van Sanne, ze is ongewenst zwanger. Het heeft de betekenis van: ‘alles komt goed.’ Ik vind het een mooie uitspraak, want je moet je geen zorgen maken voor de dag van morgen. De uitspraak had Sanne in het gastenboek geschreven. Later hebben er nog andere bezoekers en de werkster dit ook gelezen en dat bleef enigszins in hun hoofd zitten.