Beknopte samenvatting en analyse:
Op het eiland Vlieland ligt het zomerhuisje Duinroos. Gedurende het zomerseizoen, komen er in het huisje verschillende mensen te wonen. Bijvoorbeeld een echtpaar met een jong kind, waarvan de man een paar weken geleden is vreemdgegaan. Later komen er een vrouw in te wonen samen met de dochter van haar beste vriendin. De dochter is er net achtergekomen dat ze zwanger is en weet niet wat ze moet doen. Dan komt er een oude man te wonen die het moeilijk heeft met de dood van zijn vrouw en van plan is om zelfmoord te plegen. Daarna komt er een gezin met twee jonge kinderen in het huisje te wonen. De man is erg in de war, omdat een jongere collega een promotie heeft gekregen en hij niet. Later komen er drie jonge mensen, waarvan een meisje en twee jongens. Ze zijn onzeker in hun relatie. Ze weten niet wie bij wie hoort. Als laatst komt er nog een vrouw met een ernstige ziekte die bang is voor de toekomst.
Het boek heeft veel personages maar de hoofdpersoon is de schoonmaakster, die af en toe langskomt om het huis schoon te maken. Ze houdt erg van het huis en wil graag weten wat er binnen gebeurt. Dit blijkt wel, omdat ze zegt dat ze graag zou willen dat de muren van het huisje haar armen waren en de ramen haar ogen. Omdat dit niet kan en ze toch erg nieuwsgierig is, fietst ze iedere dag langs het huis om te kijken wie er in het huisje wonen en hoe ze leven. Ze is een oudere vrouw die heel statig op de fiets zit volgens Dana. Net zoals een koningin.
De bijpersonen zijn de mensen die in het huisje komen wonen.
De eerste gasten zijn: Chiel, Dana en Floris
· Chiel, een man van rond de veertig, die zes weken voordat hij in het huisje komt een congres heeft gehad en een vrouw heeft ontmoet genaamd Helga. Zij is erg arm, maar wil het geld niet zomaar aannemen dat hij haar wil geven. Ze wil er iets voor doen. Hij is toen met haar vreemdgegaan. Hij zit daar erg mee, want hij is een getrouwde man met een jong zoontje, Floris. Hij probeert de vakantie te gebruiken om het weer goed te maken met Dana.
· Dana, de vrouw van Chiel, ze is ook ongeveer veertig, heeft het er later moeilijk mee dat Chiel is vreemdgegaan. Ze twijfelt of ze goed genoeg is voor hem. Ook al heeft ze tegen Chiel gezegd dat zij hem vergeeft, weten ze allebei dat ze dat nooit zal doen.
Het tweede stel gasten zijn: Martine en Sanne
· Martine heeft het huisje besproken om er samen met haar vriend Bas naartoe te gaan. Toen Bas afzegde heeft ze haar beste vriendin Jetta uitgenodigd. Zij vraagt of haar dochter Sanne ook mee mag, want ze zit volgens Jetta niet lekker in haar vel. Later zegt Jetta ook af en gaat Martine samen met Sanne op vakantie. Martine vindt dit niet leuk, want ze vindt Sanne een beetje saai, maar ze weet dat ze een probleem heeft. Als ze te horen krijgt dat Sanne zwanger is doet dat haar denken aan haarzelf. Zij was ook op jonge leeftijd zwanger geraakt, maar had het kind weg laten halen. Ze is erg jaloers op Sanne, omdat zij het kind wil houden. Ook al omdat ze zelf graag kinderen zou willen hebben en ze een goed huis kan bieden. Dat kan Sanne niet. Volgens haar is dat niet eerlijk, want zij heeft geen kinderen en Sanne zal er wel één krijgen. Op het eind kan ze zich erbij neerleggen en begrijpt ze dat ze gewoon niet anders kon en wil dat Sanne de baby gaat krijgen.
· Sanne, een jonge vrouw van ongeveer twintig. Ze weet dat ze zwanger is, maar weet niet hoe ze dat moet vertellen aan haar moeder. Ze kent de vader van het kind tenslotte nog maar een paar maanden. Ook heeft ze het kind niet veel te bieden. Ze weet dat iedereen het haar zou afraden, maar ze wil het kind houden. Ze is heel blij met het idee dat Martine weet dat ze zwanger is en erg verrast dat Martine ook in dezelfde situatie is geweest.
De derde gast is Leo
· Leo, een oude man, ongeveer tachtig jaar. Hij heeft elf maanden geleden zijn vrouw Johanna verloren en heeft het er nog steeds moeilijk mee. Thuis doet hij niets meer en verzint allerlei smoesjes om de hele dag in bed te liggen. Hij komt alleen uit bed om te eten. Hij heeft twee dochters, Bea en An, waar hij erg van houdt. Hij heeft geen zin meer om steeds maar beslissingen te moeten nemen in het leven. Hij wil er een eind aan maken. Dit wil hij doen door middel van onderkoeling, want het huisje ligt aan de zee. Maar hij wil dat zijn dochters niet weten dat hij zelfmoord wil gaan plegen en wil het op een ongeluk laten lijken. Leo heeft wel een plan en lijkt vastberaden. Maar eigenlijk is het een bangerik, want als het er op aan komt durft hij niet en doet hij het niet meer. Het is maar goed dat hij zo is, want anders was hij dood geweest. Aan het einde van de vakantie ziet hij de zin van het leven weer in en wil hij nog heel lang leven.
De vierde groep gasten zijn: Nils, Simone, Karlien en Roos
· Nils is een man van 43 jaar en hij werkt bij een bedrijf dat systeemplafonds maakt. Hij werkt daar al een aantal jaren en hij wil geen andere baan hebben. Totdat hij wordt opgebeld met het bericht dat een 36-jarige arbeidskracht die 1 jaar bij het bedrijf werkt, Dennis, een hogere functie krijgt dan dat hij heeft. Deze functie had Nils ook wel gewild, alleen niet meteen. Hij kan er niet goed tegen dat hij niet is gevraagd voor de baan. Hij zou het waarschijnlijk zien als een beloning voor veel jaren werken bij het bedrijf. En omdat hij veel langer bij het bedrijf werkt dat Dennis vindt hij het oneerlijk. Hij heeft het er erg moeilijk mee en laat zijn gezin een beetje in de steek.
· Simone is de vrouw van Nils en moeder van de kinderen Karlien en Roos. Zij vindt het probleem waar Nils mee zit erg klein en kan maar niet inzien waarom hij zo doet. Ze is er radeloos door. Waarschijnlijk heeft ze een leuke vakantie voorgesteld en daar hoort geen werk bij. Ze vindt dat Nils zich er snel van los moet maken, of anders zou ze weggaan. Blijkbaar zit hun liefde erg diep, want hoe lang het ook duurt, ze gaat niet weg.
De vijfde groep gasten zijn: Tom, Willemijn en Walter
· Tom is de buitenstaander van deze drie. Hij is verliefd op Willemijn. Hij durft alleen niet op haar af te stappen, omdat hij denkt dat Willemijn en Walter een relatie hebben. Als Walter hem in een café vertelt dat hij en Willemijn geen relatie hebben, vraagt Tom of Walter hem aan Willemijn wil koppelen. Tom is in het begin erg terughoudend, maar als hij hoort dat Willemijn ook verliefd is op hem, komt hij op gang.
· Willemijn is een studente geschiedenis in Groningen en heeft Walter in huis genomen toen hij uit huis werd gezet. Ze kan het heel goed met hem vinden, maar er is geen passie tussen hen. Ze is wel een beetje verliefd op Tom, die door haar en Walter is meegevraagd, alleen ze durft niet op hem af te gaan. Walter heeft haar namelijk vertelt dat Tom niet verliefd op haar is. Ze weet niet meer wat ze nu wil, want ze ziet wel in dat als ze nog langer bij Walter blijft, het steeds moeilijker wordt om een vaste relatie te krijgen met een andere jongen.
· Walter is een student kunstgeschiedenis. Hij heeft het moeilijk met het feit dat het niet klikt tussen hem en Willemijn. Hij gelooft dat dit weekend de doorslag zal geven, maar het lukt nog niet. Als Tom hem vertelt dat hij verliefd is op Willemijn schrikt hij. Maar hij ziet wel in dat het zo veel beter zal worden voor Willemijn. Na een tijdje kan hij er niet meer tegen en vertrekt met de eerstvolgende boot.
Als laatst komt Marleen in Duinroos te wonen.
· Marleen is ernstig ziek, ze heeft darmkanker. Ze weet niet hoe lang ze nog zal leven en heeft het er moeilijk mee. Ze schrijft haar problemen op in het gastenboek, waarin ze vertelt over haar problemen met haar moeder en met haar man Edu. Na enige tijd ziet ze het positieve van het leven weer en kan ze het weer aan.
Het verhaal speelt zich af op het eiland Vlieland, vooral in het zomerhuisje Duinroos. De rest van het verhaal speelt zich op andere delen van het eiland af, zoals de kroeg en de duinen. Alle gasten wandelen en fietsen van de ene kant van het eiland naar de andere. Meestal de route van Duinroos naar het enige dorp. Ze gaan nooit met de auto, omdat alleen mensen die op Vlieland wonen een auto mogen hebben. Het is er heel rustig en de personages kunnen er allemaal goed nadenken en tot rust komen.
“Eilandgasten” speelt zich af in het heden, de mensen zijn typische mensen van deze eeuw, qua kleding, qua denken en doen. De tijd die wordt vertelt beslaat ongeveer vijf maanden, namelijk van april tot en met augustus. Het verhaal speelt zich voor een groot gedeelte af in chronologische volgorde, soms zijn er wat flashbacks in de vorm van herinneringen, maar dat gebeurt maar een paar keer.
Het boek heeft een open einde, omdat het verhaal alleen gaat over een zomerseizoen. Het volgende jaar komen er weer nieuwe gasten, en zijn er weer andere mensen die in het huis komen.
Het belangrijkste motief is liefde, want in alle verhalen komt liefde voor en die liefde zorgt er in elk verhaal voor dat de problemen worden opgelost. Een ander motief is het gastenboek. Omdat bijna iedereen er wat in opschrijft, komen andere mensen wat te weten over het leven van diegene.
Het thema is: iedereen heeft wel eens problemen in zijn of haar leven. Je moet daar overheen komen en daar van leren.
Het boek heeft een hij/zij-perspectief met een verborgen verteller, behalve in het een na laatste hoofdstuk, want dat is in dagboekvorm geschreven met een ik-prespectief en een ik-verteller.
Vonne van der Meer heeft volgens mij een heel fijne schrijfstijl. In het boek staan niet veel moeilijke woorden, maar het is niet zo makkelijk dat je het idee hebt dat je kleuterboek aan het lezen bent. De lengte van de zinnen is erg afwisselend, soms lang en soms kort. Ze schrijft alles heel precies op, zodat het een heel realistisch verhaal wordt.
De titel `eilandgasten` vind ik heel duidelijk slaan op het feit dat elke persoon gast is van het eiland. Ook dat iedereen zijn verhaal vertelt als gast en vervolgens weer verder gaat met zijn of haar leven. Net alsof je gasten hebt.
D eindoordeel en evaluatie
Ik vind `eilandgasten` een heel mooi boek. De stijl van Vonne van der Meer is erg fijn om te lezen. Vooral omdat ze een heel mooie woordkeuze heeft. Dit is echt het soort boek dat ik vaak voor mijn plezier lees. Ik hou wel van een open einde. Het boek heeft in zijn totaal een open eind, maar ook alle losse verhalen hebben een open einde. De stijl van de schrijver is realistisch, je hebt het gevoel dat je de personages echt leert kennen. Waarschijnlijk komt dit, omdat alles ook echt kan gebeuren. Het zijn problemen die iedereen kan overkomen. Omdat er elke keer nieuwe mensen komen, lijkt het niet op een soap. De personages hebben allemaal één probleem en niet veel problemen na elkaar. Ook vind ik het leuk dat er voorwerpen in het huisje lagen die door veel personages worden aangeraakt. Ze verzinnen er allemaal een eigen verhaal bij en kennen de verhalen niet van elkaar. Maar het leukste van `eilandgasten`is dat het een heel origineel verhaal is. Ik vind het leuk een verhaal te lezen dat ingaat op vele verschillende problemen. En dat alle problemen op dezelfde manier opgelost worden, namelijk door na te denken over je leven en nadenkt over wat je nu echt wilt.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden