Eilandgasten door Vonne van der Meer

Titel Het boek heet zo omdat het verhaal zich afspeelt in een vakantiehuisje op een waddeneiland. Soort boek Het is een roman. Personages In het huisje komen de hele tijd nieuwe mensen met allemaal verschillende karakters. Bijna alle mensen zijn aan het eind van hun vakantie wel veranderd, ze beginnen weer met een nieuwe start. Door het hele boek is er één persoon die de hele tijd terugkomt, namelijk de schoonmaakster. Zij weet verder niks van de bewoners in het huisje, behalve dat wat ze schrijven in het gastenboek. Tijd Het verhaal speelt zich af in deze tijd, en is niet chronologisch verteld. Ook komen er flashbacks in voor. Tussen het begin en het eind verlopen enkele maanden, een seizoen. Het is verteld in de verleden tijd.
Vertelsituatie Het is een personale vertelsituatie, maar wel de hele tijd andere personen, de ene keer wordt het verteld door de schoonmaakster en de andere keer door bewoners. Dat vind ik erg leuk, want zo krijg je elke keer een heel andere blik op de situatie en kom je soms meer te weten dan andere personen. De schoonmaakster weet bijvoorbeeld niks van de bewoners af en jij als lezer wel. Ruimte Het verhaal speelt zich af in een vakantiehuisje in de duinen. De ruimte is dus erg belangrijk, want de bewoners zijn op vakantie en soms zijn ze weggegaan omdat ze even van huis weg wilden, er dus even een poosje tussenuit en even uitwaaien op het strand. Ruimte is hier ook letterlijk ruimte omdat ze het weer lucht geeft. Opbouw Het eerste hoofdstuk is een soort inleiding, de schoonmaakster komt dan nog even alles controleren voordat het nieuwe seizoen begint, en dan komen de eerste gasten. Het is niet zo dat er ergens een hoogtepunt in voorkomt, of dat het verhaal ergens naar toe leidt. Het zijn gewoon gasten die elkaar opvolgen en dat is elke keer verschillend. Wel hebben de gasten elke keer een probleem dat vaak aan het eind van hun vakantie niet echt opgelost wordt, maar ze weten dan wel weer hoe ze verder moeten, dat zou je dus als hoogtepunten van de verhalen kunnen zien. Het boek eindigt aan het eind van het seizoen, als de schoonmaakster het huisje afsluit en het gastenboek opstuurt naar de eigenaar van het huisje. Thema Er is geen vast thema. Er komen gasten in het huisje, en je beleeft dan wat die gasten meemaken. Een terugkerend element is het gastenboek, met een veertje wat door de eerste gasten erin wordt gelegd en aan het eind van het boek wordt weggeblazen door de wind Taal/stijl Het verhaal was niet moeilijk geschreven. Het bevat redelijk veel dialogen, het meeste worden de gedachtes van personen beschreven. Eigen mening Ik vond het een erg mooi boek, vooral omdat het op zich afzonderlijk verhalen waren, maar ze vormen toch ook weer een verhaal omdat het in dezelfde ruimte afspeelt en er komen de hele tijd dingen weer terug. Je kan je het ook erg goed inleven, in zo'n vakantie huisje. Ik vond vooral de eindes mooi, want de problemen werden niet opgelost, maar de hoofdpersonen wisten wel weer hoe ze verder moeten en dat wordt op het einde elke keer weer heel mooi beschreven.
Auteur Vonne van der Meer (1952) debuteerde in 1985 met Het limonadegevoel en andere verhalen, waarvoor zij de Geertjan Lubberhuizenprijs kreeg. Daarna volgden drie romans, verhalenbundels en toneel. De reis naar het kind is in het Duits vertaald en zal verfilmd worden. Verschillende verhalen zijn tot televisiespelen bewerkt. Vorig jaar schreef zij in De Volkskrant een aantal portretten met als inzet de vraag wat geloof in mensen kan bewerkstelligen. Samenvatting In Duinroos, een eenvoudig maar gastvrij huurhuis op een Waddeneiland, volgen de vakantiegangers elkaar op. Een stel jonge ouders komt naar het eiland in een poging hun huwelijk te redden; een weduwnaar met het voornemen een einde aan zijn leven te maken; een twintigjarig meisje dat net ontdekt heeft dat ze zwanger is; een veertiger die op zijn werk wordt ingehaald door een jongere, energiekere collega; drie studenten die twijfelen wie voor wie bestemd is. De tijdelijke bewoners van Duinroos kennen elkaar niet, maar doordat ze van dezelfde tafel eten, in hetzelfde bed slapen en in het gastenboek schrijven, komen ze met elkaar in aanraking. Zonder het te weten en haast onmerkbaar beïnvloeden ze elkaars leven en voegen ze zich tot één verhaal. De werkster, die het huis aan het begin van de zomer schoonmaakt en aan het einde van het seizoen winterklaar afsluit, beziet van een afstand het komen en gaan. Alleen de lezer is getuige van alle dromen en geheimen die schuilgaan achter de zinnetjes in het gastenboek. Eilandgasten is een subtiel en kleurrijk weefsel van mensen, dat de lezer van meet af aan inspint.