Zakelijke gegevens:

Titel: Eiland in de wind.
Schrijfster: Lieneke Dijkzeul
Data van uitgeverij: 2001
Uitgeverij: Lemniscaat b.v. Rotterdam
Omslagillustratie: Martijn van der Linden

Motivering:

Ik heb dit boek gekozen, omdat mijn moeder had gezegd dat het een leuk boek was. Het is een realistisch boek en dat soort boeken vind ik altijd leuker dan fantasieboeken.

Titelverklaring:

De titel van het boek is: eiland in de wind. Ik weet niet waarom het zo heet maar ik denk omdat het verhaal zich afspeelt op Bonaire. Vandaar het woord eiland.

Thema:

Het thema van het boek is smokkel/ontvoering. Omdat er een smokkel gebeurt. En later wordt Andreas ontvoerd door de zelfde man als die de smokkelaar is. Maar het meest gaat het boek over de smokkel, want als die niet geweest was hadden de hoofdpersonen een minder spannende vakantie.

De Hoofdpersonen:

De hoofdpersonen heten: Emma, Roy en Andreas.
Emma: ze is 14 jaar en zit in de 3e van Atheneum. Ze is de zus van Andreas. Ze is eerst nog op Roy maar als ze weet dat hij meedoet aan de smokkel is ze niet meer op hem verliefd. Zij weet ook niks van de smokkel af. En Andreas wel.
Andreas: hij is het broertje van Emma en is 10 jaar. Iets over zijn uiterlijk staat er niet in. Hij wil ook heel graag leren duiken en Roy heeft hem leren duiken op Bonaire in een piertje.
Roy: hij woont op Bonaire en is even oud als Emma. Zijn huidskleur is donkerbruin. Hij wil niet dat er iets met zijn zusje Gina gebeurd.
De bijrollen hebben: Carlos, de broer van Roy, Titia, de tante van Andreas en Emma, en Gina, het zusje van Roy en Carlos. Carlos heeft de diamanten over de grens gesmokkeld en Gina wordt bedreigd door de diamtsmokkelaar.

Samenvatting:

Het boek begint met Roy, Gina en hun moeder. Zij krijgen een brief waarin staat dat Carlos de broer van Roy en Gina terug naar Bonaire komt. Carlos was eerst in Nederland om te studeren.
Daarna gaat het over Roy en zijn zus Emma. Die zitten op het vliegveld om te wachten op hun vlucht naar Bonaire. Er komt een man naast hun zitten met een roze teddybeer. Als ze horen dat hun vlucht vertraging heeft komt er politie. De man van de teddybeer moet meekomen en vergeet de teddybeer. Als het vliegtuig gaat vertrekken neemt Andreas de beer mee omdat hij dacht dat de man wel in het vliegtuig zou zitten. De man zat er niet in. De man was Carlos maar daar kwam Roy pas later achter. Andreas en Emma gingen naar Bonaire omdat hun ouders naar Amerika omdat ze soms ruzie hadden. Ze konden nergens anders terecht dan bij hun tante Titia. Als ze op Bonaire zijn is er ingebroken in het huis van Titia. Er was niks gestolen maar en was van alles overhoop gehaald. Later gaan Andreas en Emma zwemmen en komen Roy tegen. Ze maken kennis met elkaar.
Weer thuis bij Titia komt Andreas erachter dat er edelstenen in de teddybeer zitten. Roy kreeg een opdracht van een vreemde man in een rode auto om de edelstenen aan de man te geven. Het lukt hem eerst niet want Andreas had de stenen in zijn schoen verstopt. Als de man gaat dreigen om Gina pijn te doen schrijft Roy een brief aan Andreas. Hij komt aan de brief als de man hem heeft ontvoerd. Andreas zorgt dat Roy de edelstenen krijgt. De man krijgt de stenen van Roy en alles is weer goed. Een paar dagen later als Andreas en Emma weer naar Nederland gaan, komt Roy erachter waar de man is, dankzij een vriend. Die vriend had ook gezorgd dat de man bij de politie hem oppakte, omdat hij zei dat de man zijn portemonnee had gestolen. Hij zegt dat nog tegen Andreas en Emma.

Mening:

Ik vond het boek leuk om te lezen, want het zou echt gebeurd kunnen zijn. En dat soort boeken vind ik altijd leuk om te lezen. Een voorbeeld van realisme is de diamantsmokkel. Die zou echt kunnen gebeuren vooral omdat Bonaire vlakbij Brazilië ligt. Daar komen de diamanten vandaan en die worden dan gesmokkeld naar Nederland. In het boek wordt ook de eilandtaal gesproken. En de namen van straten en gebieden zijn ook echt. Alleen vind ik het boek wel raar aflopen. In een hoofdstuk is alles opgelost. En je hoort niks meer van de personen. Als de smokkelaar is opgepakt is het verhaal ook meteen afgelopen.

Iets over de schrijfster:

Biografie: Als kind hield Lieneke Dijkzeul van lezen, schrijven en muziek. Ze schreef uitgebreide dagboeken en wilde paukeniste worden. Maar ze kreeg werk als secretaresse en psychologisch assistente. Ook studeerde ze een jaar Frans. Ze trouwde in 1976 en haar dochter werd drie jaar later geboren. Door het voorlezen aan haar dochter kwamen de schrijfkriebels uit haar jeugd weer terug. Ze begon in 1987 met het schrijven van verhalen voor bladen als Okki, Bobo, Taptoe en Donald Duck. Haar eerste boek verscheen in 1990. Lieneke Dijkzeul woont met haar man en dochter in Culemborg.
Profiel: De boeken van Lieneke Dijkzeul zijn meestal realistisch en spannend. Haar hoofdpersonen hebben herkenbare problemen; ze zijn vaak eenzaam, er zijn thuis problemen en ze zijn op zoek naar contact en vriendschap. Door de avonturen die ze beleven vinden ze die vriendschap ook. Haar boeken bevatten detective-achtige elementen, en muziek en bejaarden spelen vaak een belangrijke rol. Naast de boeken voor kinderen vanaf een jaar of 9 schreef Lieneke Dijkzeul een heleboel boeken voor beginnende lezers.

Bronvermelding:

Ik heb alle informatie uit het boek behalve het over de schrijfster. Dat komt van Internet www.geocities.com /Athens/Ithaca/2249/dijkzeullieneke.html