Eigen rechter door Jan Terlouw

Samenvatting Wat gaat er door je heen als je hoort dat je vader wordt vrijgesproken van oplichting wegens gebrek aan bewijs, maar je er vervolgens achter komt dat hij het wèl gedaan heeft? Justus kan er in ieder geval niet mee uit de voeten en loopt van huis weg. Zo ontmoet hij een illegale vluchteling die hier al jaren werkt en plotseling het land uitgezet dreigt te worden. Ook raakt hij betrokken bij een euthanasiezaak en hoort hij dat de vader van zijn vriendinnetje een loer is gedraaid door een gewiekste zakenman. Daardoor is hij zo in de financiële problemen gekomen dat hij zijn huis moet verkopen. Dat wordt Justus te veel. Samen met zijn vrienden beraamt hij een plan om deze zakenman te pakken te nemen. Geheel binnen de wet, dat wel. Behalve een "klein inbraakje". Dat het uiteindelijk lukt is vooral te danken aan een heel slim plan! De keuze van verhaal of boek Mijn broertje had dit boek pas voor zijn verjaardag kregen. Toen ik op een zondagmiddag aan mijn boekverslag wilde beginnen was de bieb dicht waardoor ik geen boeken kon halen. Ik heb toen dit boek gepakt. Ik wist dat een rechter een persoon is die met gezag beslist, een uitspraak doet. Niemand kan rechter zijn in zijn eigen zaak. De titel van dit boek is ‘Eigen rechter’. Niemand kan dus eigen rechter zijn waardoor de titel van dit boek mij wel aansprak. Van de schrijver had ik ook al eerder boeken gelezen. Uit de verhalen die Jan Terlouw aan zijn kinderen vertelde, ontstonden zijn eerste boeken: ‘Oom Willibrord’, ‘Pjotr’ en ‘Briefgeheim’. Grote populariteit kreeg Jan Terlouw door ‘Koning van Katoren’. (bekroond met de Gouden Griffel e Oostenrijkse Jeugdboekenprijs). Ook ‘Oorlogswinter’, kreeg een Gouden Griffel. Dit zijn pas enkele boeken van Jan Terlouw, er zijn er nog veel meer. Jan Terlouw is niet alleen de schrijver van kinderboeken, maar hij is ook politicus. Hij is 15 november 1931 geboren te Kamperveen. Hij was Tweede Kamerlid en minister voor D66. Sinds 1991 is hij commissaris van de Koningin in Gelderland.
De personen De hoofdpersonen van dit verhaal zijn Justus Verdaasdonk en Noortje van der Molen. Justus is goudeerlijk. Hij zou zelfs nooit een appel stelen. Hij vindt dat je de wet moet accepteren en moet naleven, want daar is hij tenslotte voor. Als zijn vader wordt vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs, zit het Justus niet lekker en gaat hij op onderzoek uit. Hij komt er achter dat zijn vader wel degelijk met de wet heeft gesjoemeld, door middel van het kopen en verkopen van grond op een niet eerlijke manier met heel veel winst. Justus weet niet wat hij hier mee aan moet en loopt van huis weg. Door middel van een baantje (die hij met moeite heeft gevonden) leert hij Noortje kennen. Hij komt erachter dat de vader van Noortje een loer is gedraaid door een gewiekste zakenman, de heer Kozijnse. Daardoor is hij zo in de financiële problemen gekomen dat hij zijn huis heeft moeten verkopen en zijn zaak heeft moeten opgeven. De heer Kozijnse heeft toen zijn huis over gekocht en is daar een klein bedrijfje in begonnen. Justus werkt nu in dat bedrijfje, dus voor de heer Kozijnse, en besluit samen met Noortje die zakenman terug te pakken. Doordat Noortje en Justus dit hele plan hebben bedacht en met nog een aantal vrienden hebben uitgevoerd trekken ze veel met elkaar op en raken ze uiteindelijk verliefd op elkaar. Justus en Noortje houden allebei wel van een avontuurtje waardoor Justus meteen klaar stond om Noortje te helpen met het terugpakken van de zakenman. Justus is een ontzettend aardige, verlegen, maar vooral erg slimme jongen. Ondanks dat hij pas zestien is bemoeit hij zich nu al met zaken die bij de rechter terecht komen. Hij houdt van rechtvaardigheid. Hierdoor neemt hij het recht in eigen handen en zorgt ervoor dat er ook werkelijk rechtvaardigheid komt. Noortje is een aardige meid en ook zij staat altijd voor iedereen klaar. Justus en Noortje vinden allebei dat er teveel ongelijkheid in de wereld is. Zij willen daar iets aan doen. Als zij daar eenmaal een plan voor in hun hoofd hebben kan niemand hen daar nog vanaf brengen. Zo ben ik ook. Ik zet net zo lang door totdat ik bereikt heb wat ik in gedachten had. Ik vind het dan ook goed dat Justus en Noortje samen meneer Kozijnse terug hebben gepakt. Dat had hij wel verdiend. Het plan wat Justus en Noortje hebben bedacht is perfect. Dat het is gelukt is helemaal geweldig. Doordat meneer Kozijnse heel veel waarde hechtte aan geld konden Justus en Noortje hem makkelijk oplichten met een oude viool, waardoor meneer van der Molen zijn eigen huis weer terug kreeg. Ik weet niet of ik zo’n plan had kunnen bedenken. Ik had ook wel een poging gedaan om meneer Kozijnse terug te pakken, maar of het zo goed gelukt zou zijn.....? Justus vind ik de meest sympathieke persoon in dit boek. Hij staat altijd voor iedereen klaar, waardoor hij zichzelf nog al eens vergeet. Hij zou nooit iets doen wat tegen de wet is. Sommige mensen in de wereld worden onrechtvaardig behandeld. Justus is daar verschrikkelijk tegen. Hij probeert deze mensen te helpen via hun rechten en met behulp van de wet. Als dat allemaal niet lukt en zelfs niet een klein beetje helpt neemt hij het recht in eigen handen. De minst sympathieke persoon van dit boek vind ik toch zeker meneer Kozijnse. Hij lijkt een goedaardige man, toch doet hij alleen iets als hij er zelf ook beter van wordt. Hij heeft alles, maar dan ook echt alles voor geld over. Meneer Kozijnse had een lederzaak naast de tuinmeubelenzaak van meneer van der Molen. Na een aantal jaren wilde de heer Kozijnse uitbreiden. De enige uitbreidingsmogelijkheid was in de zaak van meneer van der Molen waar de familie zelf boven woonde. Meneer Kozijnse heeft meneer van der Molen een plastieken partij tuinstoelen aangesmeerd terwijl hij zelf wist dat houten tuinstoelen dit jaar in zouden zijn. Door deze miskoop is de zaak van de heer van der Molen failliet gegaan. Meneer Kozijnse heeft dit pand gekocht waardoor de familie moest verhuizen. Justus kon hier niet tegen en samen met Noortje, de dochter van meneer van der Molen, heeft hij ervoor gezorgd dat de familie van der Molen weer in hun oude huis woont. Meneer Kozijnse heeft daardoor zijn eigen bedrijf weer moeten sluiten. De tijd Het verhaal speelt zich af rond deze tijd. Dat is voor het verhaal maar een klein beetje belangrijk. Het verhaal had zich bijvoorbeeld niet in de middeleeuwen kunnen afspelen. Toen gingen heel weinig kinderen naar school. En meisjes gingen al bijna helemaal niet naar school. De zus van Justus, Yvonne, studeert rechten. Dat zou een meisje in de middeleeuwen nooit gemogen of gekund hebben. We leven nu in de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Over deze tijd wist ik dus alles bijna alles al. Alleen door dit boek heb wel gemerkt dat er ook in Nederland nog steeds een grote ongelijkheid is. De ene groep mensen heeft meer rechten dan de andere groep mensen (denk bijvoorbeeld aan asielzoekers etc.), terwijl iedereen eigenlijk gelijk behoort te zijn. De plaats (ruimte) Het verhaal speelt zich af in Stoutendam in Nederland. Ik wist nog niets van deze plaats. Ik wist amper dat Stoutendam bestond. Het verhaal had zich net zo goed in Woerden kunnen afspelen, dus de plaats geeft het verhaal geen extra betekenis. In het verhaal komen verschillende onrechtvaardige situaties voor. Justus probeert deze situaties weer rechtvaardig te maken door middel van een aantal slimme plannen. Alle beslissingen die in dit boek worden genomen en alle plannen die worden gemaakt zijn in strijd met de wet. Ze proberen toch zo veel mogelijk binnen de wet te blijven om een straf te voorkomen. Justus maakt daardoor flink gebruik van zijn zus, die rechten studeert. Bij alles wat ze doen vraagt Justus aan Yvonne of dat zou mogen van de wet en of dat strafbaar zou kunnen zijn. Als Justus de wet op een gegeven moment onrechtvaardig vindt neemt hij het recht in eigen handen. Al deze omstandigheden vormen het onderwerp van het verhaal. Het vertelstandpunt (perspectief) Het verhaal wordt verteld door een persoon van buiten af. Deze persoon heeft verder niets met het verhaal te maken. De schrijver heeft dit boek heel duidelijk geschreven. Iedere handeling wordt duidelijk verteld en overal wordt op ingegaan. De woorden en zinnen die de personen in het verhaal zeggen zijn letterlijk opgeschreven (tussen aanhalingstekens). Ik denk dat je je voornamelijk door dat laatste zo goed kunt verplaatsen in de personen in het boek. En door alle gebeurtenissen krijg je van iedere persoon een apart beeld doordat iedereen iets anders doet in dezelfde situatie. Wat wil het verhaal de lezer zeggen? (thema, idee) De schrijver van dit boek zet je aan het denken over het recht in eigen handen nemen en recht en onrecht in de wereld. Ik vind het een goed onderwerp voor een boek. Het zet je aan het denken. Eigenlijk zou iedereen in de wereld evenveel rechten moeten hebben en gelijk behandeld moeten worden. Ik heb van dit boek een heleboel geleerd. Het boek gaat over rechten en rond dit onderwerp komen begrippen voor als vormfout, euthanasiezaak enz. Na het lezen van dit boek begrijp je deze begrippen en weet je waar ze voor staan. Ook weet je iets beter hoe de wetten in elkaar steken. De wetten zijn er om de samenleving geordend te laten verlopen. Mensen moeten zich aan deze wetten houden. Na het lezen van dit boek ga je hier over nadenken.
Zou je nog eens een verhaal/boek lezen Over de schrijver van dit boek, Jan Terlouw, zou ik graag nog een keer een boek lezen. Dit was niet het eerste boek wat ik van hem las. In zijn boeken zit een goed verhaal en een mooi onderwerp. Zijn boeken zijn van de eerste tot de laatste bladzijde spannend en boeiend. Je leest zijn boeken in een ruk uit. Over de tijd uit dit boek lees je wel vaker een boek. Veel boeken worden geschreven in de tijd waarin we leven. Dat vind ik leuk om te lezen. Of ik nog een keer een boek zou lezen over dezelfde plaats weet ik niet. Ik kan daar eigenlijk ook niets over zeggen. De plaats waar het verhaal zich afspeelde had geen invloed op het verhaal. Er werd ook niets over deze plaats verteld. Het verhaal moest zich gewoon ergens afspelen en dat werd heel toevallig Stoutendam. Ik vond het onderwerp erg interessant. Daar zou ik graag nog wel een keer een boek over willen lezen. Ik vind het leuk om te weten hoe de wet in elkaar zit en hoe mensen de wet weten te omzeilen.