A.Het voorwerk 1. Primaire gegevens van het werk
Arthur van Schendel, Een zwerver verliefd, 1904 (eerste druk), 1976 (eerste druk) van het eerste deel uit het verzameld werk van Arthur van Schendel, 90 blz., uitgelezen op 16 november. 2.Verantwoording van de keuze
Het sprak me wel aan dat het zich afspeelde in de middeleeuwen, omdat ik dat een leukere periode vindt om uit te lezen, omdat het nog niet zo modern is. Het leek me over het algemeen ook een mooi verhaal. 3. Verwachtingen vooraf
Het gaat over een rondzwervende monnik die verliefd wordt op de geliefde van een legerkapitein. Het zal wel allemaal erg geromantiseerd zijn, aangezien het in de neoromantiek is geschreven. 4. Eerste reactie achteraf

Ik vond het inderdaad wel een mooi verhaal, al was het niet altijd makkelijk om te lezen, omdat alles uitvoerig beschreven wordt en dat gebeurt met ouderwetse taal. Ook zijn hierdoor de zinnen soms heel erg lang wat ook niet fijn leest. 5. De auteur en zijn wereldbeeld
Arthur van Schendel heeft vele boeken geschreven, de meeste neoromantisch volgens mij. Ik denk niet dat het verhaal auto-biografisch is wat de gebeurtenissen betrefd, maar hij zal misschien wel de zelfde gevoelens gehad hebben als de hoofdpersoon, want deze worden ook uitvoerig beschreven en aangezien Van Schendel een romanticus was zal hij ook wel zo over bepaalde dingen nagedacht hebben. Misschien was hij net zo eenzaam als Tamalone
Arthur van Schendel wilde waarschijnlijk dat de wereld mooier was dan dat hij daadwerkelijk was, maar uit het boek blijkt dat hij of Tamalone zich wel beseft dat de wereld bij lange na niet perfect is. B.Korte samenvatting van de inhoud 1. Hoofdpersoon en bijpersonen
De hoofdpersoon is Tamalone. De andere personen zijn; Rogier, een kapitein in het leger van de keizer, Mevena, de dochter van Lugina, Lugina, een edelman die tegen de keizer is en voor de Paus, Carolus, de brigadier van Rogier, Walid, de Oosterse bevelhebber van Rogier, en Simon, een goede vriend van Tamalone. 2. Gebeurtenissen
Tamalone is een stille jongen van 13 jaar en zijn vaders lieveling, maar hij komt erachter dat hij liever zwerft dan werkt. Als hij 16 is, verlaat hij zijn ouders en de stad. Hij leeft losbandig tot hij door een priester mee wordt genomen naar een klooster. Maar als een aantal broeders, onder wie zijn vriend Simon, vluchten omdat de aartsbisschop hen van ketterij verdenkt,vertrekt ook Tamelone. Hij zwerft in monnikspij door vele streken en komt, jaren later, in Italië terecht bij de troepen van Rogier. Dit is een kapitein in het keizerlijke leger. Zij vechten tegen de troepen van de Paus en zijn volgelingen. Het keizerlijke leger neemt een stad in waar Lugina, een oude vijand van Rogier, naar toe is gevlucht. Rogier ontmoet Lugina’s dochter Mevena en zij worden verliefd op elkaar. Als de twee buiten de stadsmuren samen de nacht doorbrengen, worden ze bespied door een broer van haar. Deze wordt de volgende ochtend met doorgesneden keel gevonden. Bij de begrafenis breekt een opstand uit, waarbij Rogier ook de andere zoon van Lugina doodt. Hij vertrekt met zijn leger de stad uit. Enige tijd daarna raakt Rogier gewond tijdens een slag met de kerkelijke troepen. Zijn trouwe brigadier Carolus en de bevelhebber Walid geven Mevena de schuld van deze tegenslag. Tamalone verschijnt in het kamp met een boodschap en een bloedsteen die van Mevena waren. Rogier vraagt hem Mevena te gaan halen.Dit doet Tamalone, omdat hij wil dat Mevena gelukkig wordt. Hij beseft zich dat hij op haar verliefd is. Hij ontvoert haar voor Rogier, maar het leger moet al snel weer verder en Mevena kan niet mee. Tamalone neemt haar mee naar Simon in Pisa. Hier is Tamalone gelukkig samen met het meisje en zijn vrienden. Tamalone merkt, dat Mevena in verwachting is. Rogier laat na het bericht van Mevena's zwangerschap weten, niet te kunnen komen. Ook als het kind eenmaal geboren is, laat hij niets van zich horen. Mevena, steeds verdrietiger, neemt tenslotte het besluit naar hem toe te gaan; Tamalone begeleidt haar, verkleed als krijgsman, met tegenzin. Hij moet echter al snel uit het kamp vluchten omdat er een klopjacht op hem geopend is door een edelman die hem heeft beschuldigt van diefstal. Mevena probeert Rogier over te halen uit het leger te stappen, maar hij krijgt geen toestemming van de keizer en er wordt hem stadhouderschap over Toscane beloofd als hij blijft totdat de oorlog voorbij is. Mevena wordt teruggestuurd naar Pisa, zonder dat Tamalone dit weet. Uiteindelijk gaat Rogier trouwen met de dochter van een graaf. Tamalone verneemt dit als hij, op de vlucht voor Lugina (hij had hem de dag van Mevena's ontvoering in ruil voor geld beloofd Rogier te doden), weer in Rogiers kamp belandt. Hij hoort daar ook dat Mevena weer in Pisa is en gaat haar achterna. Daar komt Mevena er achter dat Rogier gaat trouwen met een ander en ze loopt weg. Tamalone gaat haar achterna in de richting van het kamp waar Rogier verblijft. Hij vreest namelijk dat Walid haar gaat vermoorden als ze nog een keer bij Rogier verschijnt. Onderweg ziet hij ook nog Lugina en diens zoon,samen met een aantal krijgslieden waarschijnlijk een hinderlaag voorbereiden, voor Rogier of voor Mevena. Hij ziet Mevena als ze, met het kind op de arm, uit het kamp terugkomt. Rogier heeft haar verstoten. Mevena wil nu terug naar haar vader, overtuigd dat deze haar zal vergeven. Tamalone loopt 's avonds rond op zoek naar een plek om te rusten. Hij vindt Rogier en in een opwelling doodt hij hem. De volgende ochtend gaat hij als nog Mevena achterna. Op de weg ziet hij sporen van paardehoeven, en de muts van een oosterling. Hij holt naar de plek waar hij Lugina en zijn zoon het laatst heeft gezien en vindt Mevena, dood, met het schreiende kind naast zich. De bloedsteen ligt op haar borst. Samen met Walid begraaft hij Mevena. Dan neemt hij het kind op de arm en loopt weg. 3. Opvallende passage
Een opvallende passage is het eerste hoofdstuk waarin bijna tien jaar van Tamalone’s leven wordt beschreven, het echte verhaal begint eigenlijk pas na het eerste hoofdstuk, en eigenlijk is het eerste hoofdtuk dus een soort van proloog of inleiding op de rest van het verhaal. C. De verdieping 1.Het perspectief
Het verhaal is geschreven vanuit een personaal perspectief. De auteur weet nog niet hoe het afloopt of wat er gebeuren zal, maar het is ook niet zo dat hij alleen verteld wat de hoofdpersoon meemaakt, want je komt namelijk niet alleen achter de gedachten en gevoelens van Tamalone, de hoofdpersoon, maar ook achter de gedachten van anderen, als Rogier en Mevena. Er wordt met het verhaal meeverteld en soms zijn er flashbacks, maar niet heel erg vaak. 2. Ruimte
Het eerste hoofdstuk speelt zich af in Frankrijk, maar daar kom je pas veel later in het verhaal achter. De rest van het verhaal speelt zich af in Italië. De stad waar Rogier Mevena ontmoet wordt niet met name genoemd, maar zal niet erg ver liggen van Bologna, omdat Lugina daar eigenlijk naar toe wilde vluchten. De andere steden die belegerd worden, zijn ook niet met name genoemd, maar liggen volgens mij in Toscane, want daar krijgt Rogier later zeggenschap over. Pisa is een belangrijke stad, omdat Mevena en Tamalone daar verblijven gedurende het grootste deel van de oorlog. Alhoewel niet alle ruimtes erg belangrijk zijn, worden ze toch veel en uitvoerig beschreven, omdat er bepaalde gevoelens bij loskomen in zowel de lezer als de hoofdpersoon. De stad heeft wel een symbolische betekenis voor Tamalone, want alhoewel hij zich er tijdelijk gelukkig kan voelen, voelt hij zich na lange tijd opgesloten en krijgt hij de behoefte weer te zwerven. De drukte en de beweging in de stad verstikt hem soms. Ik weet niet of de jaargetijden ook daadwerkelijk symbolisch zijn in dit verhaal, maar ze worden ook beschreven en het kan zijn dat het symbolisch is dat bijvoorbeeld het einde zich in de herfst afspeelt, want in de herfst houdt loopt alles langzaam naar het einde toe en het kan ook een droevig seizoen zijn. Zo regent het in de nacht dat Tamalone achter Mevena aan gaat als zij is wegegelopen. Tamalone komt in die nacht ook door een moeras waar hij bijna verdwaald is en de kans loop te sterven. Dit is ook symbolisch omdat het moeras erg onheilspellend is en mysterieus, bovendien was Tamalone op dat moment ook geestelijk de weg kwijt. 3. Tijd

Het verhaal speelt zich af in de middeleeuwen. De totale vertelde tijd is ongeveer 18 jaar. Het geheel is chronologisch verteld in de onvoltooid verleden tijd. In het eerste hoofdstuk wordt er verteld over de jeugd van Tamalone, van zijn 13e tot ongeveer zijn 20e levensjaar. Daarna worden 10 jaar overgeslagen. Het eigenlijke verhaal begint als hij ongeveer 30 jaar oud is.Het verhaal wordt chronologisch verteld, maar niet altijd, want zo is er een hoofdstuk waarin er bijvoorbeeld wordt verteld wat Rogier meemaakt in dezelfde tijd dat Tamalone en Mevena ook het een en ander meemaken. Soms kijkt Tamalone terug op eerdere gebeurtenissen, met name zijn jeugd en hoe zijn leven eruit had gezien als hij in zijn geboortestad was gebleven. Echt veel tijdssymboliek zit er niet in het verhaal, de tijd wordt ook niet uitvoerig beschreven. De nacht heeft in het boek wellicht wel tijdssymboliek, want bijna iedere keer als het nacht is denkt Tamalone diep na over de gebeurtenissen en worden zijn gedachten steeds vager. Vaak kunnen zijn gevoelens ook erg makkelijk veranderen in de nacht, zo voelt hij zich eerst gelukkig en een paar seconde later voelt hij zich diep bedroefd. De nacht heeft soms ook iets onheilspellends en gaat vooraf aan een belangrijke gebeurtenis. Bijvoorbeeld de nacht die Rogier en Mevena samen door brengen is het begin van een heleboel intriges en gebeurtenissen in de stad die Rogie heeft ingenomen. Rogier wordt ook ’s nachts gedood door Tamalone, als Tamalone zijn gedachten weer vreemd worden en niet helder. 4. Personages
De hoofdpersoon, Tamalone, is iemand die erg veel nadenkt over verschillende dingen die hij op zijn weg tegen komt. Hij kan erg goed met mensen omgaan en is erg slim. Mensen luisteren graag naar zijn verhalen. Hij wil alleen nooit te lang op dezelfde plek blijven en moet zwerven om nieuwe mensen te ontmoeten en plaatsen te zien die hij nog niet eerder heeft gezien. Hij wordt verliefd op Mevena, maar behalve dat zij denkt dat hij een monnik is (hij doet zich voor als een monnik, maar is geen echte monnik) houdt zij op een andere manier van hem dan hij van haar. Tamalone doet soms dingen in een opwelling, zo doodt hij Rogier in een opwelling en wil hij van het ene op het andere moment ook de stad Pisa verlaten zonder Mevena mee te nemen. Alhoewel hij goed met mensen om kan gaan is hij ook graag alleen. Hij twijfelt tussen de realiteit of de liefde en het zwerven of de vrijheid. Zijn eenzaamheid blijkt ook uit zijn naam. Als je een streepje bij de T zet krijg je I am alone, wat betekent ik ben alleen. Dit is duidelijk symbolisch door de schrijver gebruikt. Rogier is een belangrijke kapitein in het keizerlijke leger. Vechten en oorlog betekenen heel erg veel voor hem en hij vecht dan ook altijd vurig mee in een slag. Hij wordt verliefd op Mevena, maar kan het niet aan om voor haar de oorlog achter zich te laten. Uiteindelijk verstoot Rogier haar dan ook min of meer, alhoewel hij het daar wel moeilijk mee heeft. Hij laat zich soms wat makkelijk ompraten, vooral als het gaat om Mevena, want de keizer heeft hem omgepraat in de oorlog te blijven en een graaf heeft Rogier omgepraat met één van zijn dochters te trouwen. Mevena is de dochter van Lugina, een edelman en een aanhanger van de Paus, zij wordt ook verliefd op Rogier en wil dat hij de oorlog voor haar verlaat. Zij is soms net als Tamalone heel erg alleen, want ze heeft huis en haard verlaten om bij haar geliefde te zijn, die haar vervolgens in de steek laat. Ze ziet Tamalone als een zeer goede vriend, misschien soms wel meer dan dat, maar ze denkt dat hij een monnik is. Volgens de beschrijvingen is ze een tenger, lief meisje met grote ogen. Ze praat niet gemakkelijk over haar eigen verdriet, maar men kon het wel goed aan haar merken als ze droevig was. Minder belangrijke figuren zijn: Lugina, Mevena’s vader en een sluwe man. De beste vriend van Tamalone, Simon, is gevlucht uit het klooster en woont bij zijn broer en diens zoon in Pisa. Carolus, de brigadier van Rogier en iemand die zijn hand voor Rogier in het vuur zou steken. Walid, een bijgelovige oosterse bevelhebber, die genegenheid heeft voor Tamalone, omdat hij slim is, maar die wel met zijn mannen Mevena doodt als hij denkt dat het haar schuld is dat Rogier is vermoord. De citatenmatrix hoort bij Tamalone: - De burgers in de steden kenden hem als een vriendelijke eerzame broeder, die talloze verhalen wist en hen aan het lachen kon maken, zodat zij hem gaarne zagen; maar sommigen ook zeiden kwade dingen van hem, dat hij een bedrieglijke sluwerd was en een dief. (blz. 122 van het verzamelde werk) - Walid tegen Tamalone:” Gij zijt wijzer dan ik.” (blz. 147) - Mevena over Tamalone: …en bij het zijn gemoedelijke verhalen begon zij te zien dat hij veel beminnelijker was dan zij tevoren dacht. (blz. 159) - Tamalone over Simon: Hij wist, dat de goede Simon al sedert hun kloosterjaren hem genegen was, dat hij de enige was die wat om hem gaf. (blz.171) - Walid over Tamalone: “Die monnik is een slimme vogel.” (blz. 177) - Mevena tegen Rogier over Tamalone:Zij smeekte Rogier de goede man te helpen, die hun beider beste vriend was, zij smeekte met aandrang, dat hij dadelijk moest gaan om te helpen, haar woorden waren snel van angst en het kindje schreide klagelijk mee. (blz.178) - Over de zonnige wegen ging Tamalone, thans weer in een pij gekleed, eenzaam als voorheen en gelijk voorheen ook. (blz. 185) - Tamalone over zichzelf: Zijn liefde was het, de liefde van een deugniet, van de onverschillige schooier, die zich om geen mens ooit bekommerde, waardoor al het ongeluk was gebeurd. (blz. 203) Dit verteld over wat voor iemand Tamalone is en wat hij betekent voor anderen in zijn omgeving. Hieruit blijkt dat hij eenzaam is en er maar weinig mensen zijn die echt van hem houden. Hij houdt niet eens echt van zichzelf. 5. Motieven
Een concreet motief is dat er twee of meer keer een nacht in voorkomt, waarin de hemel is bezaaid met sterren, want voor Tamalone betekent dat, dat er iets groots gaat gebeuren of iets onheilspellends. Er zijn wel veel abstract motieven. Eenzaamheid is een motief, want Tamalone voelt zich vaak eenzaam en Mevena blijkt net zo eenzaam te zijn als hij. Tamalone zwerft ook altijd alleen en er zijn weinig mensen die echt iets om hem geven. Een ander motief is de liefde. Tamalone en Rogier zijn beiden verliefd op Mevena. Mevena is verliefd op Rogier en houdt van Tamalone als een vriend. Carolus en Walid houden allebei van hun meester Rogier. Lugina houdt van zijn dochter en wil daarom wraak en Simon houdt van Tamalone als zijn beste vriend. De strijd tussen godsdienst en antigodsdienst is ook een motief. De paus strijdt tegen de keizer. Rogier die vecht voor de keizer heeft zelf geen geloof meer, maar zijn geliefde Mevena, wiens vader vecht voor de paus, gelooft nog erg sterk. Tamalone doet zich voor als een monnik, maar dat is slechts een vermomming, want ook hij gelooft minder sterk dan Mevena. Walid gelooft ook weer sterk in wat de sterren hem ‘vertellen’, terwijl Carolus daar juist niet in gelooft en Walid vecht wel tegen de paus en dus tegen het geloof, wat een beetje tegenstrijdig is misschien. Het zwerven van Tamalone is ook een motief, want hij zwerft van plek naar plek, mensen vinden het leuk als hij er is, maar vergeten hem weer als hij weg is. Tamalone wil zwerven, zodat hij alleen kan zijn en hij zoekt ‘iets’ wat hij nooit vindt. Het enige wat hij op zijn zwerftochten heeft zijn zijn dromen die nooit verwezenlijkt zullen worden en die hij liever heeft dat de realiteit. 6. Grondmotief
Het grondmotief is de eenzaamheid die Tamalone kent, waardeert en wat altijd bij hem zal blijven zelfs al is hij bij diegene van wie hij houdt. Het grondmotief blijkt ook uit de naam Tamalone, aangezien het betekent dat hij alleen is. 7. Titelverklaring
Een zwerver verliefd betekent simpelweg dat de zwerver, Tamalone, verliefd is op in dit geval Mevena en alles voor haar doet en zelfs voor haar zou sterven als hij dat zou moeten. D.Relatie tussen tekst en auteur Gegevens over Arthur van Schendel: Geboren in 1874, gestorven in 1946. Vader v. Schendel stierf toen Arthur zes jaar was. Hij gaat op zijn veertiende zelfstandig wonen. Zijn eerste vrouw en dochtertje sterven, zijn tweede vrouw wordt ernstig ziek net als zijn zoon. Hij heeft in verschillende landen gewoond, waarna hij met moeite weer wordt toegelaten in Nederland, waar hij in 1946 sterft. Een zwerver verliefd komt uit v. Schendels ‘Italiaanse’ periode, de boeken die hij in deze periode schreef waren historische romans. De hoofdpersonen verlangen naar geluk en zijn vaak eenzaam. Zoals eerder gezegd zitten er niet erg veel autobiografische elementen in het verhaal, maar ik denk wel dat de gevoelens van Tamalone in sommige opzichten overeen komen met de gevoelens van de auteur. Arthur van Schendel heeft veel meegemaakt in zijn leven en dat zal hem zeker beïnvloed hebben bij het schrijven van zijn boeken. Bijna al zijn boeken zijn geschreven met een dromerige fantasie. Hij had waarschijnlijk zelf het verlangen naar een mooiere wereld. E.Relatie tussen tekst en contekst Het werk is duidelijk neoromantisch. Dit blijkt uit onder andere de manier waarmee alles wordt beschreven, redelijk uitgebreid en mooier voorgedaan dan het eigenlijk is. De zinnen zijn dan ook erg lang, omdat er veel bijvoeglijke naamwoorden in staan. Kenmerkend voor deze periode is het verlangen naar geluk. Dit komt ook naar voren in het boek. Liefde is ook een belangrijk deel van de neoromantiek. Het verhaal is nogal melancholisch en dat zal waarschijnlijk ook bij de neoromantiek hebben gehoord, omdat de auteurs zelf vaak ook eenzaam waren en misschien ook depressief