Een tafel vol vlinders
Tim Krabbé
23-1-2011
Inhoudsopgave
Algemene Boekgegevens pg. 3
Samenvatting pg. 3
Hoofdpersonen pg. 5
Waar speelt het verhaal zich af? pg. 5
Motto en Opdracht pg. 6
Buitenkant pg. 6
Opbouw van het verhaal pg. 6
De Schrijver pg. 7
Officiële recensies pg. 8
Eigen recensie pg. 10
Brief aan de hoofdpersoon pg. 11
Kernwoorden pg. 11
Tafelschikking pg. 12
Algemene gegevens
Titel: Een tafel vol vlinders
Schrijver: Tim Krabbé
Uitgeverij: Uitgeverij Prometheus
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van Uitgave: 2009
Druk: 1ste druk 2009
Vertaling: nee
Samenvatting
Fred Berkow is journalist en reislustig. Hij is op het moment dat het boek begint op reis in Siberië, waar hij met een kleine groep de krater van de Gloebinyi-vulkaan beklimt. Hij durft niet helemaal tot het einde te gaan.
Wanneer ze weer teruggekeerd zijn, belt hij zijn vrouw Carla, maar tegelijkertijd belt zij hem. Ze vraagt hem straks terug te bellen en vanaf dat moment voelt Fred zich onrustig. Hij denkt dat Bram dood is en hoort zichzelf al een toespraak houden voor zijn overleden zoon.
Daarna denkt hij terug aan de wijze waarop hij Bram leerde kennen. Bram was de 3-jarige zoon van Nicolien en vanaf het eerste moment was hij niet alleen op Nicolien gevallen maar ook op haar zoontje. Hij voelde meteen liefde voor het ventje en hij doet er heel veel voor. Ook al is Fred nog maar 19 jaar. Nicolien laat Fred daarna in de steek voor een tandarts, maar Fred krijgt de halve voogdij over Bram. Ze doen aan een soort co-ouderschap. Bram is een heel slim ventje dat al snel kan lezen en schrijven. Hij wil ook te allen tijde voorkomen dat Bram confectie wordt, zo’n doorsnee mannetje. Bram moet origineel blijven.
Bram's echte vader is een week na de geboorte weggelopen. Volgens Nicolien was het een echte klootzak.
Als Nicolien zwanger raakt van de tandarts, stelt ze voor Bram de achternaam van de tandarts te geven, zodat het gezin allemaal één achternaam draagt. Bram zelf heet Bontje, maar Fred is het niet eens met het voorstel. Wanneer Bram acht is, wil hij van Fred weten wat zijn vader heeft uitgespookt. Die heeft namelijk zelfmoord gepleegd door van een dak te springen en Fred laat de plek zien aan Bram waar dit is gebeurd. Vooralsnog maakt het niet veel indruk. Fred maakt reizen met Bram en die mag dan als schrijvertje ook zijn reisverhalen publiceren in de bladen. Dat is in het begin erg succesvol en Fred denkt dat Bram later echt een schrijver zal worden. Bij een van die reizen naar Schotland krijgen ze verschil van mening over een te volgen route. Bram doet zijn eigen zin en raakt even verdwaald van Fred. Wanneer hij ’s avonds naar hem zoekt, ziet hij aan de overkant van een vijver een silhouet. Fred vaagt zich af of die “vijverspook” Bram is, maar hij vraagt er niet naar. Daarna gaan ze steeds minder vaak samen op reis en op één van zijn soloreizen ontmoet Fred Carla: een heel aardige vrouw die bovendien goed voor Bram is.
Bram is wel intelligent maar werkt niet hard op school. In zijn jeugd heeft hij van Fred een boek gekregen overeen magische steen in Nieuw-Zeeland. Die moet je aanraken en dan begint je leven opnieuw. Hij wil de man van het verhaal zijn en naar Nieuw -Zeeland vertrekken. Bram gaat daarom na zijn eindexamen werken om de reis te kunnen maken. Bram weet via Griekenland vrij snel Nieuw-Zeeland te bereiken en gaat ook naar de magische steen, maar komt daarna toch vrij snel weer terug naar Nederland.
Hij gaat als chauffeur werken bij een transportbedrijf. Fred wil hem uitnodigen om mee naar Siberië te gaan, maar Bram weigert. Wel zal hij Fred naar Schiphol brengen. Wanneer hij Bram gaat afhalen, ziet hij dat de jongen verliefd is. In de auto vertelt hij over zijn liefde Emma die voor hem geschapen is. Fred waarschuwt hem voor te veel impulsiviteit. Geniet eerst van je leven is zijn advies aan Bram. Dan vraagt hij vlak voor Schiphol nog of Bram het vijverspook was. Die ontkent het.
Deel 2
Dit deel is in de vorm van een dagboek van Bram. Hij vertelt van zijn eerste bijzondere ontmoeting met Emma, een meisje dat hij op de tram ontmoet door een wonderlijk toeval. Maar hij vindt dat het geen toeval is, sinds hij in Nieuw-Zeeland is geweest. Hij is daar met een oudere vrouw Naomi Silver naar bed geweest. (ze was 36 jaar geweest toen hij korte tijd bij haar verbleef) Het meisje heeft een vriend in Amerika en zal binnenkort met hem trouwen. Maar ze wordt toch ook verliefd op Bram en het duurt niet lang of ze hebben voor de eerste keer seks met elkaar. Dat gebeurt op de kleine kamer van Bram en daarna brengt hij haar steeds naar huis, waarbij ze elkaar altijd kussen bij de tramhalte. Een mooi ritueel. Ze denken dat ze de twee helften van de ziel zijn, zoals in de klassieke mythologie wordt voorgesteld.
Hoewel ze een lager IQ heeft dan Bram, vindt hij dat toch niet zo erg. Ze maakt het uit met haar vriend die overkomt: een erg zekere en saaie jongen, Arnold Danmaarweer (bijnaam omdat ze altijd na een verkering weer op hem terugviel).
Emma heeft ook een eigen poldertje waar vrijwel niemand komt en waar ze dus ook de liefde in het open veld kunnen bedrijven. Ze worden aanvankelijk steeds gekker op elkaar. Doen dingen die verliefden doen: bijvoorbeeld overdag in de auto van de zaak naar het polderweitje om daar te vrijen.
De illusie wordt dan ook later wreed verstoord wanneer twee milieutypes in het poldertje bloemen komen plukken.
Bram gaat Fred wegbrengen naar Schiphol, zodat hij een week de auto heeft om met Emma naar het strand te kunnen gaan. Hij praat met hem over zijn liefde voor Emma en zijn vader waarschuwt hem voor een te vaste band op een te jonge leeftijd. Op de terugweg rijdt hij op een weg langs een spoorbaan, waarlangs verlepte sla groeit.
Bram gaat ook nadenken over zijn biologische vader Menno en zoekt contact met zijn grootouders van die kant. Hij maakt een afspraak en wanneer hij ze ontmoet, weet zijn oma hem zover te krijgen dat hij gaat nadenken over zijn bestaan. “Breek met alles”. Zegt zijn oma. Hij gaat weg bij het transportbedrijf en wil nu Nederlands gaan studeren, maar zijn eerste kennismaking met de studentes, is niet best. Hij weet niet goed wat hij moet doen: weggaan en eerst reizen en hopen dat Emma op hem zal wachten. Of blijven voor Emma en dan toch meer een confectiemannetje worden. Dan neemt hij een beslissing. ‘De rest van mijn leven is een tafel vol vlinders’
Hij gaat in Fred’s auto met Emma naar het strand en besluit haar recht in haar gezicht te zeggen dat hij niet meer van haar houdt. Gelijk keert Emma zich om en zegt dat ze hem nooit meer wil zien. Waarschijnlijk gaat ze weer terug naar Arnold ‘Danmaarweer’. Diezelfde avond heeft hij al spijt. Hij gaat schrijven aan zijn tafel. De tafel met vlinders raakt leger en leger.
Bram wordt ineens depressief: hij denkt dat hij de mensen in zijn omgeving ongeluk brengt. Hij neemt een besluit: .
Ik ben de zoon van Menno Bontje van wie ik niets weet, behalve dat hij de kracht had om te den wat ik ga doen. Zijn moeder heeft het me zelf gezegd: “Breek met alles wat je dacht te zijn.”
Mijn sleutels liggen voor me, klaar om mee te nemen. Sorry van je auto, Fred. Ik stap in en rijd naar de verlepte kropjes sla. Daar kijk ik op mijn horloge en zal zien dat het op nul staat.
En nu krijg ik te zien wat geen schrijver kan beschrijven: het opdrogen van de laatste punt.
Hoofdpersonen
Fred: hij is de man/vader die voor bram zorgt. Hij en zijn vrouw zijn op het moment aan het scheiden en daarom is bram niet altijd bij hem, maar ook vaak bij zijn moeder.
Bram: Zoon van Fred. Zijn leven is niet zo makkelijk en gaat daarom op reis naar Tepuki daar is een steen en ze zeggen dat die steen de rest van je leven kan helpen leiden.
Waar speelt het verhaal zich af?
Het verhaal speelt zich af in Siberië en Amsterdam
“Bel ik je eindelijk eens van een vulkaan in Siberië, ligt je met een vrouw in bed”
(blz. 10)
“Ze zou wel denken dat ik een gewone jongen uit Amsterdam ben.” (blz. 49)
Het boek speelt zich af na de Tweede Wereld oorlog want er zijn al telefoons en computers, Trams. Verder wordt er niet echt een jaartal genoemd, maar ik vind dat het best gewoon nu zou kunnen gebeuren. Het verhaal duurt in totaal 16 jaar want je leest over bram als hij 3 is totdat hij 19 is want dan pleegt hij zelfmoord.
Motto & Opdracht
In het boek “Een tafel vol vlinders” zit geen motto en ook geen opdracht.
Buitenkant
Als ik de Buitenkant van het boek zou moeten omschrijven zou ik vertellen dat hij groen is met de schrijver in grote witte letters en de titel in grote roze/rode letters. Op de achterkant is een foto van de schrijver te zien. Met daaronder een klein stukje tekst wat over het boek gaat.
Opbouw van het verhaal
Het boek is op gebouwd uit 2 delen deel 1 is: “Het Vijverspook” en deel 2 is: “Het Scherfje”. Het boek heeft 90 pagina’s, de alinea’s zijn aangegeven met witregels.
Het boek is eigenlijk een grote Flashback want aan het begin van het boek word je op een vulkaan neergezet in een excursie naar de top van de vulkaan. En dan lees je dat Fred word gebeld dat zijn zoon is overleden. En daarna is de rest allemaal wat daarvoor is gebeurd en lees je dus eigenlijk naar het begin van het boek toe.
De schrijver
Tim Krabbe is geboren op 13 april 1943 in Amsterdam, waar hij nog woont. Zijn eindexamen heeft hij gehaald in 1960 voor HBS aan het "Spinoza Lyceum".
Sinds 1967 ‘leeft hij van de pen’. Hij is getrouwd geweest met Liz Snoijink, en heeft een zoon die Esra heet. Zijn vader en grootvader waren en zijn bekende schilders, evenals zijn broer Jeroen, die ook acteur is.
Zijn moeder is filmvertaalster en schrijfster. Tim heeft ook wat geacteerd, en een tijdje psychologie gestudeerd aan de GU in Amsterdam, maar van beroep is hij altijd schrijver geweest. Zijn debuten als schrijver en als journalist vielen samen in 1967. Zijn romans zijn in 12 talen vertaald, en vier ervan zijn verfilmd. 'Spoorloos', naar Het gouden ei, waar hijzelf het scenario voor schreef, won het Gouden Kalf 1988 voor de beste Nederlandse film. Hij wordt nog steeds gedraaid in Amerika, en in 1993 werd er daar een remake van gemaakt onder de titel 'The Vanishing.' Niet zo goed als het origineel. In maart 1998 zijn er drie films naar werk van hem in voorproductie; twee naar romans, de derde naar een oorspronkelijk scenario.
Naast zijn romans, verhalen en journalistieke werk heeft hij vele artikelen en een paar boeken over schaken geschreven. Van 1967-1972 hoorde hij bij de beste twintig schakers van Nederland, maar nooit bij de beste tien. Hij heeft ook een aantal schaakproblemen gecomponeerd.
Andere boeken van Tim Krabbé:
- Het gouden ei (1984)
- De grot (1997)
- Vertraging (1994)
- De stad in het midden (1978)
- Kathy’s Dochter (2002)
- Een Goede Dag Voor De Ezels (2005)
- Marte Jacobs (2007)
Recensie
NRC handelsblad
‘Van welk boek zou u het einde graag veranderen?’ vroeg Het Parool in de jaren ’90 wekelijks aan iemand uit de literaire wereld. Het was een vraag die me altijd aan het denken zette. Kandidaten te over, al besefte ik dat de kracht van romans als 1984 of Anna Karenina voor een groot deel ligt in het feit dat het slecht afloopt met de hoofdpersonen. Maar nu ik het Boekenweekgeschenk 2009 gelezen heb, zou ik antwoorden: Een tafel vol vlinders. De novelle van Tim Krabbé is goed geschreven, mooi geconstrueerd, en spannend tot op de laatste bladzijde. Dat laatste bedoel ik letterlijk, want het zijn de 25 zinnen aan het slot die de subtiliteit van het boek teniet doen; die een roerende roman veranderen in een uitleggerige draak.
Een tafel vol vlinders, waarvan deze week bijna een miljoen exemplaren over de boekhandels verspreid zijn, heeft niets te maken met het thema van de Boekenweek. Dat wordt gedekt door Midas Dekkers’ ‘kleine biologie der letteren’ Piep. De titel van Krabbés roman is de metafoor die een van de hoofdpersonen, Bram, gebruikt voor de rest van zijn leven: ‘Iedere seconde vliegt er één weg. Als de tafel leeg is ben ik dood.’ Niet zo’n sterke metafoor, maar Bram is dan ook jong, een jaar of negentien, en hij is niet gelukkig. Zijn naschoolse leven loopt niet zoals hij het voor zich had gezien en nu heeft hij het ook al uitgemaakt met zijn eerste echte liefde – om redenen die hij zelf niet eens doorgrondt.
Het dagboek van Bram, een jongen die door zijn stiefvader is voorbestemd om schrijver te worden, beslaat de tweede helft van Een tafel vol vlinders en beschrijft de wording en verwording van de bliksemende liefde voor (en van) Emma. De eerste helft van het boek begint op een vulkaan in Siberië en registreert de gedachten van Fred, die op de terugweg van de top een raar telefoontje krijgt van zijn vriendin: hij moet haar bellen zodra hij in zijn hotel is. Omdat hij vervolgens bij zijn stiefzoon in Amsterdam geen gehoor krijgt, haalt hij zich in zijn hoofd dat Bram dood is en laat hij in een lange flashback hun relatie de revue passeren.
Zoals dat hoort in het betere Boekenweekgeschenk, biedt Een tafel vol vlinders een compendium van de thema’s van de schrijver: de liefde van een vader voor zijn zoon, de rol van toeval in een mensenleven, the joy of sex, de betovering van het rozevingerige verleden en de relatie tussen het geluk en de dood. Wat de novelle extra kracht geeft is dat je in de tweede helft (het dagboek van Bram) zó meegesleept wordt dat je Fred's angstige vermoedens uit het eerste deel, over de dood van Bram, vergeet. Totdat de waarheid plotseling indaalt.
Ik zou de clou van het verhaal (die eigenlijk al aan het begin van het boek weggegeven wordt) nooit verklapt hebben, als Krabbé niet iets vergelijkbaars doet in de laatste zinnen van Een tafel vol vlinders. Heel expliciet meldt Bram daarin dat (en hoe) hij zelfmoord gaat plegen: ‘De tafel is leeg […] Sorry van je auto, Fred.’ Het is een onnodig slot bij een tot op dat moment sterke novelle; een regelrechte onderschatting van de lezer. Je mag alleen maar hopen dat het geen knieval is voor de macht van het grote getal die iedere Boekenweek auteur bedreigt.
(bron:http://www.nrcboeken.nl/recensie/gratis-krabbe-ontbeert-gouden-eind)
Recensie
Parool
Eigenlijk is het een onmogelijk iets, dat Boekenweekgeschenk (om over die hele Boekenweek maar te zwijgen). Een literaire auteur krijgt opdracht binnen een bepaalde tijd een afgesproken aantal woorden te leveren.
Hij wordt daarmee een soort journalist. In elk geval wordt de mythe van het schrijversvak uitgehold: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg en nu niet langer zeuren, maar tikken.
Gelukkig is dit aan Tim Krabbé wel toevertrouwd. Met het geschenk Een tafel vol vlinders heeft hij goed aan de opdracht voldaan. Het boekje telt negentig bladzijden en kan precies in tweeën worden gedeeld - vakwerk.
In de eerste helft wordt verteld over reisjournalist Fred. Vanaf bladzijde 47 krijgen we dagboekaantekeningen te lezen van Bram. Bram is de stiefzoon, zeg maar, van Fred. Bram is het belangrijkste in Fred’s leven en Fred heeft hoge verwachtingen van Bram: 'De vrouwen die hij nog zou hebben! De boeken die hij zou schrijven!' Uit de dagboekaantekeningen van Bram wordt duidelijk dat hier niets van terecht zal komen.
Een tafel vol vlinders begint met Fred die bezig is de top van de Gloebinyivulkaan te bereiken. Terug in het dorp voert hij een onaangenaam telefoongesprekje met zijn vriendin Carla. En Bram krijgt hij vervolgens niet te pakken. Daarna stelt hij zich voor dat hij een toespraak houdt in de aula bij de begrafenis van Bram. 'Jezus Fred,' denkt Fred afrondend zelf. 'Deze keer ga je wel erg ver.'
Maar hoogstwaarschijnlijk niet ten onrechte, want vanaf dat moment is de voornaamste vraag hóé Bram aan zijn einde zal komen en niet óf, want dat dit niet goed zal aflopen, staat wel zo'n beetje vanaf bladzijde 11 vast.
Krabbé blikt met Fred terug op de jeugd van Bram en op de manier waarop Bram zich heeft ontwikkeld tot de man die hij nu is. Dat is een enigszins rare vorm, omdat daardoor een groot deel van dit boekje uit terugblikken bestaat. Veel urgentie lijkt een en ander niet te hebben. Tegelijkertijd is dat ook een sterk punt van Krabbé; hij weet als geen andere schrijver mooie nostalgische gevoelens op te roepen. Welke ellende er in het verleden ook is geweest, hij weet die tijd toch maar fraai te beschrijven.
En dan komt Bram dus aan het woord. Ook hier krijg je weer al die weemoedige emoties. Bram is een jonge man, of liever gezegd een jongen nog, die voornamelijk schrijft over zijn eerste verliefdheid. Het zijn de problemen van een adolescent, maar er komt bij Bram wel iets bij, namelijk de wijze waarop zijn echte vader dood is gegaan. Nu ja, aan het eind zitten we toch allemaal te snikken. (ARIE STORM)
(bron: http://www.parool.nl/parool/nl/26/boeken/article/detail/206563/2009/03/11/Tim-Krabbe---Een-tafel-vol-vlinders.dhtml)
Eigen recensie
Ik heb het boek “Een tafel vol vlinder”gelezen. Ik vond het een heel leuk en mooi boek omdat het iets is wat bij iedereen kan gebeuren. Je ouders scheiden al jij nog jong bent en dan leef je de rest van je leven dubbel. Bij wie wil ik leven, wat ga je doen. Daar gaat het boek een beetje over. Het verhaal vind ik heel goed geschreven, het is niet te moeilijk en niet te ingewikkeld. Het verhaal begint in een situatie en daarvan uit lees je eigenlijk het hele boek. Je komt steeds meer te weten over die eerst gegeven situatie. De opbouw van het boek vind ik ook heel goed want ik houd wel van dit soort boeken(Ook al houd ik absoluut niet van lezen) en de onwetendheid in het boek vind ik ook leuk, je weet nooit wat er gebeurd, alleen dat je uiteindelijk eindigt met het begin van het boek. Het einde van het boek vond ik alleen wat minder omdat dat eigenlijk wel vaag is maar toch ook niet, er word gezegd “ Er zijn niet zo veel vlinders meer.” “De tafel raakt leeg.” Daar uit zou ik denken dat hij dood gaat maar ik vind het een beetje raar omschreven maar het zal wel met de titel van het boek te maken hebben. Dus het einde is eigenlijk wel open maar ook gesloten want je weet dat hij dood gaat maar je weet ook dat Fred daar op die vulkaan te horen krijgt dat ze zoon dood is, maar wat er daarna gebeurd hoor je niks over. Dat zou ik als enige nadeel van dit boek kunnen zien maar verder heb ik er niets op aan te merken. Mijn conclusie is dus dat het een heel mooi /leuk boek is dat niet te moeilijk is, dus daarom voor veel mensen een leuk boek.
(309 woorden)
Brief aan de hoofdpersoon
Beste Bram,
Ik weet dat je dood bent in het boek maar ik wil je toch een aantal dingen vertellen.
Ik vind je een heel goed mens, je doet waarvoor je op aarde bent. Je haalt je diploma je gaat dan opzoek naar je waren “ik”. Ik hoop dit ook na me school te gaan doen, gewoon er een jaartje tussen uit, rond reizen, mensen leren kennen, andere culturen bekijken, gewoon even niet je makkelijke leventje van wat ik hier nu heb. Gewoon weggaan en maar zien hoever je komt.
Ik hoop dat jij je doel hebt gehaald en je nu in rust kan rusten.
Erwin van Duijvenbode
Kernwoorden
Vrijheid:
Omdat vrijheid een heel groot deel van het boek is. Ze gaan op reis en doen leuke dingen. Dat noem ik vrijheid.
Verdriet:
Omdat Bram zelfmoord pleegt zijn vader en moeder veel verdriet zullen hebben want, ze zijn hun zoon kwijt.
Liefde:
Omdat heel deel 2 over de liefde van Bram gaat, hij komt Emma tegen en daar wordt hij heel erg verliefd op.
Vriendschap:
De vriendschap tussen bram en zijn vader Fred is heel erg hecht en ik denk dat je dan pas echt kan zeggen dat je vrienden bent.
Zelfmoord:
Bram pleegt aan het einde zelfmoord, en dat heeft te maken met de titel van “Een tafel vol vlinders”, op een gegeven moment zijn de vlinders op en gaat Bram dood.
Het toeval
Het toeval dat Bram Emma ontmoet heeft is toeval en dat gaat dan weer verder in de rest van het boek.
Opvolgen:
Fred hoopt dat Bram hem zal opvolgen en ook een schrijver wordt.
Onduidelijkheid:
Wat is er met Bram’s echte vader gebeurd?
Vragen:
Bram vraagt zich af wat hij met zijn leven moet doen en gaat daarom naar die “steen”.
Reizen:
Bram en Fred houden allebei heel veel van reizen ze zijn al samen op een heleboel plekken geweest waar ze dan ook over schrijven.
Tafelschikking
Ik heb voor deze opstelling gekozen omdat het mij niet uitmaakt waar wie zit, omdat het allebei goede mensen zijn.
Tim Krabbé
23-1-2011
Inhoudsopgave
Algemene Boekgegevens pg. 3
Samenvatting pg. 3
Hoofdpersonen pg. 5
Waar speelt het verhaal zich af? pg. 5
Motto en Opdracht pg. 6
Buitenkant pg. 6
Opbouw van het verhaal pg. 6
Officiële recensies pg. 8
Eigen recensie pg. 10
Brief aan de hoofdpersoon pg. 11
Kernwoorden pg. 11
Tafelschikking pg. 12
Algemene gegevens
Titel: Een tafel vol vlinders
Schrijver: Tim Krabbé
Uitgeverij: Uitgeverij Prometheus
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van Uitgave: 2009
Druk: 1ste druk 2009
Vertaling: nee
Samenvatting
Fred Berkow is journalist en reislustig. Hij is op het moment dat het boek begint op reis in Siberië, waar hij met een kleine groep de krater van de Gloebinyi-vulkaan beklimt. Hij durft niet helemaal tot het einde te gaan.
Wanneer ze weer teruggekeerd zijn, belt hij zijn vrouw Carla, maar tegelijkertijd belt zij hem. Ze vraagt hem straks terug te bellen en vanaf dat moment voelt Fred zich onrustig. Hij denkt dat Bram dood is en hoort zichzelf al een toespraak houden voor zijn overleden zoon.
Bram's echte vader is een week na de geboorte weggelopen. Volgens Nicolien was het een echte klootzak.
Als Nicolien zwanger raakt van de tandarts, stelt ze voor Bram de achternaam van de tandarts te geven, zodat het gezin allemaal één achternaam draagt. Bram zelf heet Bontje, maar Fred is het niet eens met het voorstel. Wanneer Bram acht is, wil hij van Fred weten wat zijn vader heeft uitgespookt. Die heeft namelijk zelfmoord gepleegd door van een dak te springen en Fred laat de plek zien aan Bram waar dit is gebeurd. Vooralsnog maakt het niet veel indruk. Fred maakt reizen met Bram en die mag dan als schrijvertje ook zijn reisverhalen publiceren in de bladen. Dat is in het begin erg succesvol en Fred denkt dat Bram later echt een schrijver zal worden. Bij een van die reizen naar Schotland krijgen ze verschil van mening over een te volgen route. Bram doet zijn eigen zin en raakt even verdwaald van Fred. Wanneer hij ’s avonds naar hem zoekt, ziet hij aan de overkant van een vijver een silhouet. Fred vaagt zich af of die “vijverspook” Bram is, maar hij vraagt er niet naar. Daarna gaan ze steeds minder vaak samen op reis en op één van zijn soloreizen ontmoet Fred Carla: een heel aardige vrouw die bovendien goed voor Bram is.
Bram is wel intelligent maar werkt niet hard op school. In zijn jeugd heeft hij van Fred een boek gekregen overeen magische steen in Nieuw-Zeeland. Die moet je aanraken en dan begint je leven opnieuw. Hij wil de man van het verhaal zijn en naar Nieuw -Zeeland vertrekken. Bram gaat daarom na zijn eindexamen werken om de reis te kunnen maken. Bram weet via Griekenland vrij snel Nieuw-Zeeland te bereiken en gaat ook naar de magische steen, maar komt daarna toch vrij snel weer terug naar Nederland.
Hij gaat als chauffeur werken bij een transportbedrijf. Fred wil hem uitnodigen om mee naar Siberië te gaan, maar Bram weigert. Wel zal hij Fred naar Schiphol brengen. Wanneer hij Bram gaat afhalen, ziet hij dat de jongen verliefd is. In de auto vertelt hij over zijn liefde Emma die voor hem geschapen is. Fred waarschuwt hem voor te veel impulsiviteit. Geniet eerst van je leven is zijn advies aan Bram. Dan vraagt hij vlak voor Schiphol nog of Bram het vijverspook was. Die ontkent het.
Deel 2
Dit deel is in de vorm van een dagboek van Bram. Hij vertelt van zijn eerste bijzondere ontmoeting met Emma, een meisje dat hij op de tram ontmoet door een wonderlijk toeval. Maar hij vindt dat het geen toeval is, sinds hij in Nieuw-Zeeland is geweest. Hij is daar met een oudere vrouw Naomi Silver naar bed geweest. (ze was 36 jaar geweest toen hij korte tijd bij haar verbleef) Het meisje heeft een vriend in Amerika en zal binnenkort met hem trouwen. Maar ze wordt toch ook verliefd op Bram en het duurt niet lang of ze hebben voor de eerste keer seks met elkaar. Dat gebeurt op de kleine kamer van Bram en daarna brengt hij haar steeds naar huis, waarbij ze elkaar altijd kussen bij de tramhalte. Een mooi ritueel. Ze denken dat ze de twee helften van de ziel zijn, zoals in de klassieke mythologie wordt voorgesteld.
Hoewel ze een lager IQ heeft dan Bram, vindt hij dat toch niet zo erg. Ze maakt het uit met haar vriend die overkomt: een erg zekere en saaie jongen, Arnold Danmaarweer (bijnaam omdat ze altijd na een verkering weer op hem terugviel).
Emma heeft ook een eigen poldertje waar vrijwel niemand komt en waar ze dus ook de liefde in het open veld kunnen bedrijven. Ze worden aanvankelijk steeds gekker op elkaar. Doen dingen die verliefden doen: bijvoorbeeld overdag in de auto van de zaak naar het polderweitje om daar te vrijen.
De illusie wordt dan ook later wreed verstoord wanneer twee milieutypes in het poldertje bloemen komen plukken.
Bram gaat ook nadenken over zijn biologische vader Menno en zoekt contact met zijn grootouders van die kant. Hij maakt een afspraak en wanneer hij ze ontmoet, weet zijn oma hem zover te krijgen dat hij gaat nadenken over zijn bestaan. “Breek met alles”. Zegt zijn oma. Hij gaat weg bij het transportbedrijf en wil nu Nederlands gaan studeren, maar zijn eerste kennismaking met de studentes, is niet best. Hij weet niet goed wat hij moet doen: weggaan en eerst reizen en hopen dat Emma op hem zal wachten. Of blijven voor Emma en dan toch meer een confectiemannetje worden. Dan neemt hij een beslissing. ‘De rest van mijn leven is een tafel vol vlinders’
Hij gaat in Fred’s auto met Emma naar het strand en besluit haar recht in haar gezicht te zeggen dat hij niet meer van haar houdt. Gelijk keert Emma zich om en zegt dat ze hem nooit meer wil zien. Waarschijnlijk gaat ze weer terug naar Arnold ‘Danmaarweer’. Diezelfde avond heeft hij al spijt. Hij gaat schrijven aan zijn tafel. De tafel met vlinders raakt leger en leger.
Bram wordt ineens depressief: hij denkt dat hij de mensen in zijn omgeving ongeluk brengt. Hij neemt een besluit: .
Ik ben de zoon van Menno Bontje van wie ik niets weet, behalve dat hij de kracht had om te den wat ik ga doen. Zijn moeder heeft het me zelf gezegd: “Breek met alles wat je dacht te zijn.”
Mijn sleutels liggen voor me, klaar om mee te nemen. Sorry van je auto, Fred. Ik stap in en rijd naar de verlepte kropjes sla. Daar kijk ik op mijn horloge en zal zien dat het op nul staat.
En nu krijg ik te zien wat geen schrijver kan beschrijven: het opdrogen van de laatste punt.
Hoofdpersonen
Fred: hij is de man/vader die voor bram zorgt. Hij en zijn vrouw zijn op het moment aan het scheiden en daarom is bram niet altijd bij hem, maar ook vaak bij zijn moeder.
Bram: Zoon van Fred. Zijn leven is niet zo makkelijk en gaat daarom op reis naar Tepuki daar is een steen en ze zeggen dat die steen de rest van je leven kan helpen leiden.
Waar speelt het verhaal zich af?
Het verhaal speelt zich af in Siberië en Amsterdam
“Bel ik je eindelijk eens van een vulkaan in Siberië, ligt je met een vrouw in bed”
“Ze zou wel denken dat ik een gewone jongen uit Amsterdam ben.” (blz. 49)
Het boek speelt zich af na de Tweede Wereld oorlog want er zijn al telefoons en computers, Trams. Verder wordt er niet echt een jaartal genoemd, maar ik vind dat het best gewoon nu zou kunnen gebeuren. Het verhaal duurt in totaal 16 jaar want je leest over bram als hij 3 is totdat hij 19 is want dan pleegt hij zelfmoord.
Motto & Opdracht
In het boek “Een tafel vol vlinders” zit geen motto en ook geen opdracht.
Buitenkant
Als ik de Buitenkant van het boek zou moeten omschrijven zou ik vertellen dat hij groen is met de schrijver in grote witte letters en de titel in grote roze/rode letters. Op de achterkant is een foto van de schrijver te zien. Met daaronder een klein stukje tekst wat over het boek gaat.
Opbouw van het verhaal
Het boek is op gebouwd uit 2 delen deel 1 is: “Het Vijverspook” en deel 2 is: “Het Scherfje”. Het boek heeft 90 pagina’s, de alinea’s zijn aangegeven met witregels.
Het boek is eigenlijk een grote Flashback want aan het begin van het boek word je op een vulkaan neergezet in een excursie naar de top van de vulkaan. En dan lees je dat Fred word gebeld dat zijn zoon is overleden. En daarna is de rest allemaal wat daarvoor is gebeurd en lees je dus eigenlijk naar het begin van het boek toe.
De schrijver
Tim Krabbe is geboren op 13 april 1943 in Amsterdam, waar hij nog woont. Zijn eindexamen heeft hij gehaald in 1960 voor HBS aan het "Spinoza Lyceum".
Zijn moeder is filmvertaalster en schrijfster. Tim heeft ook wat geacteerd, en een tijdje psychologie gestudeerd aan de GU in Amsterdam, maar van beroep is hij altijd schrijver geweest. Zijn debuten als schrijver en als journalist vielen samen in 1967. Zijn romans zijn in 12 talen vertaald, en vier ervan zijn verfilmd. 'Spoorloos', naar Het gouden ei, waar hijzelf het scenario voor schreef, won het Gouden Kalf 1988 voor de beste Nederlandse film. Hij wordt nog steeds gedraaid in Amerika, en in 1993 werd er daar een remake van gemaakt onder de titel 'The Vanishing.' Niet zo goed als het origineel. In maart 1998 zijn er drie films naar werk van hem in voorproductie; twee naar romans, de derde naar een oorspronkelijk scenario.
Naast zijn romans, verhalen en journalistieke werk heeft hij vele artikelen en een paar boeken over schaken geschreven. Van 1967-1972 hoorde hij bij de beste twintig schakers van Nederland, maar nooit bij de beste tien. Hij heeft ook een aantal schaakproblemen gecomponeerd.
Andere boeken van Tim Krabbé:
- Het gouden ei (1984)
- De grot (1997)
- Vertraging (1994)
- De stad in het midden (1978)
- Kathy’s Dochter (2002)
- Een Goede Dag Voor De Ezels (2005)
- Marte Jacobs (2007)
Recensie
NRC handelsblad
‘Van welk boek zou u het einde graag veranderen?’ vroeg Het Parool in de jaren ’90 wekelijks aan iemand uit de literaire wereld. Het was een vraag die me altijd aan het denken zette. Kandidaten te over, al besefte ik dat de kracht van romans als 1984 of Anna Karenina voor een groot deel ligt in het feit dat het slecht afloopt met de hoofdpersonen. Maar nu ik het Boekenweekgeschenk 2009 gelezen heb, zou ik antwoorden: Een tafel vol vlinders. De novelle van Tim Krabbé is goed geschreven, mooi geconstrueerd, en spannend tot op de laatste bladzijde. Dat laatste bedoel ik letterlijk, want het zijn de 25 zinnen aan het slot die de subtiliteit van het boek teniet doen; die een roerende roman veranderen in een uitleggerige draak.
Een tafel vol vlinders, waarvan deze week bijna een miljoen exemplaren over de boekhandels verspreid zijn, heeft niets te maken met het thema van de Boekenweek. Dat wordt gedekt door Midas Dekkers’ ‘kleine biologie der letteren’ Piep. De titel van Krabbés roman is de metafoor die een van de hoofdpersonen, Bram, gebruikt voor de rest van zijn leven: ‘Iedere seconde vliegt er één weg. Als de tafel leeg is ben ik dood.’ Niet zo’n sterke metafoor, maar Bram is dan ook jong, een jaar of negentien, en hij is niet gelukkig. Zijn naschoolse leven loopt niet zoals hij het voor zich had gezien en nu heeft hij het ook al uitgemaakt met zijn eerste echte liefde – om redenen die hij zelf niet eens doorgrondt.
Zoals dat hoort in het betere Boekenweekgeschenk, biedt Een tafel vol vlinders een compendium van de thema’s van de schrijver: de liefde van een vader voor zijn zoon, de rol van toeval in een mensenleven, the joy of sex, de betovering van het rozevingerige verleden en de relatie tussen het geluk en de dood. Wat de novelle extra kracht geeft is dat je in de tweede helft (het dagboek van Bram) zó meegesleept wordt dat je Fred's angstige vermoedens uit het eerste deel, over de dood van Bram, vergeet. Totdat de waarheid plotseling indaalt.
Ik zou de clou van het verhaal (die eigenlijk al aan het begin van het boek weggegeven wordt) nooit verklapt hebben, als Krabbé niet iets vergelijkbaars doet in de laatste zinnen van Een tafel vol vlinders. Heel expliciet meldt Bram daarin dat (en hoe) hij zelfmoord gaat plegen: ‘De tafel is leeg […] Sorry van je auto, Fred.’ Het is een onnodig slot bij een tot op dat moment sterke novelle; een regelrechte onderschatting van de lezer. Je mag alleen maar hopen dat het geen knieval is voor de macht van het grote getal die iedere Boekenweek auteur bedreigt.
(bron:http://www.nrcboeken.nl/recensie/gratis-krabbe-ontbeert-gouden-eind)
Recensie
Parool
Eigenlijk is het een onmogelijk iets, dat Boekenweekgeschenk (om over die hele Boekenweek maar te zwijgen). Een literaire auteur krijgt opdracht binnen een bepaalde tijd een afgesproken aantal woorden te leveren.
Hij wordt daarmee een soort journalist. In elk geval wordt de mythe van het schrijversvak uitgehold: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg en nu niet langer zeuren, maar tikken.
Gelukkig is dit aan Tim Krabbé wel toevertrouwd. Met het geschenk Een tafel vol vlinders heeft hij goed aan de opdracht voldaan. Het boekje telt negentig bladzijden en kan precies in tweeën worden gedeeld - vakwerk.
Een tafel vol vlinders begint met Fred die bezig is de top van de Gloebinyivulkaan te bereiken. Terug in het dorp voert hij een onaangenaam telefoongesprekje met zijn vriendin Carla. En Bram krijgt hij vervolgens niet te pakken. Daarna stelt hij zich voor dat hij een toespraak houdt in de aula bij de begrafenis van Bram. 'Jezus Fred,' denkt Fred afrondend zelf. 'Deze keer ga je wel erg ver.'
Maar hoogstwaarschijnlijk niet ten onrechte, want vanaf dat moment is de voornaamste vraag hóé Bram aan zijn einde zal komen en niet óf, want dat dit niet goed zal aflopen, staat wel zo'n beetje vanaf bladzijde 11 vast.
Krabbé blikt met Fred terug op de jeugd van Bram en op de manier waarop Bram zich heeft ontwikkeld tot de man die hij nu is. Dat is een enigszins rare vorm, omdat daardoor een groot deel van dit boekje uit terugblikken bestaat. Veel urgentie lijkt een en ander niet te hebben. Tegelijkertijd is dat ook een sterk punt van Krabbé; hij weet als geen andere schrijver mooie nostalgische gevoelens op te roepen. Welke ellende er in het verleden ook is geweest, hij weet die tijd toch maar fraai te beschrijven.
En dan komt Bram dus aan het woord. Ook hier krijg je weer al die weemoedige emoties. Bram is een jonge man, of liever gezegd een jongen nog, die voornamelijk schrijft over zijn eerste verliefdheid. Het zijn de problemen van een adolescent, maar er komt bij Bram wel iets bij, namelijk de wijze waarop zijn echte vader dood is gegaan. Nu ja, aan het eind zitten we toch allemaal te snikken. (ARIE STORM)
(bron: http://www.parool.nl/parool/nl/26/boeken/article/detail/206563/2009/03/11/Tim-Krabbe---Een-tafel-vol-vlinders.dhtml)
Eigen recensie
Ik heb het boek “Een tafel vol vlinder”gelezen. Ik vond het een heel leuk en mooi boek omdat het iets is wat bij iedereen kan gebeuren. Je ouders scheiden al jij nog jong bent en dan leef je de rest van je leven dubbel. Bij wie wil ik leven, wat ga je doen. Daar gaat het boek een beetje over. Het verhaal vind ik heel goed geschreven, het is niet te moeilijk en niet te ingewikkeld. Het verhaal begint in een situatie en daarvan uit lees je eigenlijk het hele boek. Je komt steeds meer te weten over die eerst gegeven situatie. De opbouw van het boek vind ik ook heel goed want ik houd wel van dit soort boeken(Ook al houd ik absoluut niet van lezen) en de onwetendheid in het boek vind ik ook leuk, je weet nooit wat er gebeurd, alleen dat je uiteindelijk eindigt met het begin van het boek. Het einde van het boek vond ik alleen wat minder omdat dat eigenlijk wel vaag is maar toch ook niet, er word gezegd “ Er zijn niet zo veel vlinders meer.” “De tafel raakt leeg.” Daar uit zou ik denken dat hij dood gaat maar ik vind het een beetje raar omschreven maar het zal wel met de titel van het boek te maken hebben. Dus het einde is eigenlijk wel open maar ook gesloten want je weet dat hij dood gaat maar je weet ook dat Fred daar op die vulkaan te horen krijgt dat ze zoon dood is, maar wat er daarna gebeurd hoor je niks over. Dat zou ik als enige nadeel van dit boek kunnen zien maar verder heb ik er niets op aan te merken. Mijn conclusie is dus dat het een heel mooi /leuk boek is dat niet te moeilijk is, dus daarom voor veel mensen een leuk boek.
(309 woorden)
Beste Bram,
Ik weet dat je dood bent in het boek maar ik wil je toch een aantal dingen vertellen.
Ik vind je een heel goed mens, je doet waarvoor je op aarde bent. Je haalt je diploma je gaat dan opzoek naar je waren “ik”. Ik hoop dit ook na me school te gaan doen, gewoon er een jaartje tussen uit, rond reizen, mensen leren kennen, andere culturen bekijken, gewoon even niet je makkelijke leventje van wat ik hier nu heb. Gewoon weggaan en maar zien hoever je komt.
Ik hoop dat jij je doel hebt gehaald en je nu in rust kan rusten.
Erwin van Duijvenbode
Kernwoorden
Vrijheid:
Omdat vrijheid een heel groot deel van het boek is. Ze gaan op reis en doen leuke dingen. Dat noem ik vrijheid.
Verdriet:
Omdat Bram zelfmoord pleegt zijn vader en moeder veel verdriet zullen hebben want, ze zijn hun zoon kwijt.
Liefde:
Omdat heel deel 2 over de liefde van Bram gaat, hij komt Emma tegen en daar wordt hij heel erg verliefd op.
Vriendschap:
De vriendschap tussen bram en zijn vader Fred is heel erg hecht en ik denk dat je dan pas echt kan zeggen dat je vrienden bent.
Zelfmoord:
Het toeval
Het toeval dat Bram Emma ontmoet heeft is toeval en dat gaat dan weer verder in de rest van het boek.
Opvolgen:
Fred hoopt dat Bram hem zal opvolgen en ook een schrijver wordt.
Onduidelijkheid:
Wat is er met Bram’s echte vader gebeurd?
Vragen:
Bram vraagt zich af wat hij met zijn leven moet doen en gaat daarom naar die “steen”.
Reizen:
Bram en Fred houden allebei heel veel van reizen ze zijn al samen op een heleboel plekken geweest waar ze dan ook over schrijven.
Tafelschikking
Ik heb voor deze opstelling gekozen omdat het mij niet uitmaakt waar wie zit, omdat het allebei goede mensen zijn.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden