Opdracht A: Wat zegt jouw boek over Nederland?

Het verhaal speelt zich grotendeels af in Amsterdam en zegt dus heel veel over Nederland. Maar voordat ik met mijn opstel begin over de cultuur van Nederland (en dan met name Amsterdam) rond de 18e eeuw vertel ik eerst kort hoe de hoofdpersoon in Amsterdam is beland.

Lucia, de hoofdpersoon, wordt geboren in Pasiano, een stad in Venetië. Ze wordt tijdens een feest verliefd op Giacomo. Giacomo moet een tijdje weg en ze besluiten om na zijn terugkomst te gaan trouwen. Na het vertrek van Giacomo krijgt Lucia de pokken. Ze laat zich vastbinden om te voorkomen dat ze haar bulten openkrabt. Haar gezicht zit echter helemaal onder de littekens. Omdat in dit huwelijk uiterlijk een belangrijke rol speelt wordt Lucia onzeker en is ze bang wat Giacomo van haar verminkte gezicht zal vinden. Lucia kiest om weg te vluchten en Giacomo achter te laten met een verhaal dat ze is weggelopen met een knecht. Ze is na een zwerftocht door Italië ingetrokken bij Zelide in haar kasteel in Vincennes. Nadat Zelide overlijdt aan een ziekte gaat Lucia naar Amsterdam in de hoop om daar een baan te vinden.

Een heel belangrijks kenmerk van Amsterdam zijn de prostituees. Als je aan een buitenlander vraagt wat hij of zij weet over Amsterdam is het antwoord meestal drugs en hoeren. De Wallen zijn de bekendste straten waar prostitutie plaats vindt.

Al in de 15e eeuw, misschien zelfs eerder, vond er in de omgeving prostitutie plaats. Prostitutie bestond toen vooral uit bordelen. Vrouwen werden opgehaald uit kroegen en herbergen. In de 17e eeuw ontstonden speelhuizen. In speelhuizen speelden veel muzikanten zodat reizigers en zeelieden zich konden ontspannen. Prostituees boden zich hier aan. Al snel werd het Nederlandse volk gekenmerkt als middeleeuwse tolerantie op seksueel gebied. Het volk bestond toen uit verschillende klasse. Die verdeling zag je ook terug in de prostitutie. Er waren luxe bordelen voor de rijke en voor de lagere klassen waren er oneerlijke herbergen waar de vrouwen veel minder werden behandeld. Dit alles zie je ook terug in het boek. Lucia belandt in een bordeel omdat ze geen werk kan vinden. Doordat ze een verminkt gezicht heeft krijgt ze niet veel klanten en moet ze vaak voor lage prijzen werken. Later gaat ze gesluierd te werk. Niemand kan haar gezicht zien en deze geheimzinnige uitstraling zorgt  uiteindelijk voor veel klanten. Ze krijgt nu klanten van de Amsterdamse bovenklasse waardoor ze meteen een veel comfortabeler leven krijgt.

Prostitutie is nooit verdwenen uit Amsterdam. Door de jaren heen is het een paar keer verboden geweest maar het werd altijd getolereerd. Er werden grenzen gesteld aan bordelen, er mochten maar een beperkt aantal vrouwen in. Er bestonden vele nieuwe plekken en gelegenheden voor prostituees. De Wallen werden populair en deze bestaan nu vooral uit raamprostitutie. De Wallen worden nog steeds heel veel bezocht en is daarom nog steeds een belangrijk kenmerk van de Nederlandse cultuur. Of dat heel positief is kun je betwijfelen. 

Tolerantie was in de 18e eeuw heel belangrijk in Nederland. Dat is dan ook een reden waarom Lucia besloot om naar Amsterdam te gaan. Ze dacht dat in Amsterdam de mensen haar meer zouden accepteren. Er gingen in de 18e eeuw veel mensen naar Amsterdam omdat er in deze tijd, vooral vergeleken met andere landen, veel tolerantie was. De burgers van Nederland mochten denken en geloven wat hij of zij wilde en de overheid mocht daar niks over zeggen. Dat sprak natuurlijk veel mensen aan. Joden zijn een goed voorbeeld. Hier werden ze enigszins geaccepteerd.

 Ondanks de vele tolerantie pakte het niet heel goed uit voor Lucia. Je zou denken (als je kijkt naar de betekenis van tolerantie) dat iedereen geaccepteerd zou moeten worden, hoe diegene er ook uit ziet. Lucia kwam door haar verminkte gezicht niet aan werk en dat zegt wel wat over de denkwijze van Nederland in die tijd. De burgers van Nederland stonden voor tolerantie maar verminkte mensen werden toch niet heel erg getolereerd. Nu is dat gelukkig anders. Tolerantie is nog steeds een belangrijk kenmerk van de Nederlandse cultuur alleen is het nu gelukkig beter geworden.

In de 18e  eeuw waren de verhoudingen tussen joden en niet-joden nog heel anders. Amsterdam staat bekend om de velen joden die er vroeger woonden. Het was toen echter zo dat joden en niet-joden geen seks mochten hebben volgens de wet van Amsterdam. Gevangenisstraffen waren het gevolg. Criminaliteit was in de 1800 natuurlijk ook heel anders dan nu. Openbare straffen waren heel normaal. Het was een manier om potentiële misdadigers angst te bezorgen. Mannen werden in rasphuizen gezet, waar ze kleurhoudende boomstammen tot poeder moesten zagen en raspen. Vrouwen werden in spinhuizen gezet. Daar moesten vrouwen in kooien worden tentoongesteld terwijl ze moesten spinnen als taakstraf. Dit soort gevangenissen stonden open voor publiek. Een bezoekje aan de gevangenis was voor veel Nederlanders en toeristen een leuk uitstapje. Je kon er beroemde boeven in het echt zien. Deze straf kreeg  Lucia ook toen een jood haar als privé-prostituee in zijn appartement onderbracht en ze betrapt werden. Lucia belandde in een spinhuis. Ze vond het een verschrikkelijke tijd. Het publiek mocht haar uitschelden en beledigen. Gelukkig heeft ze zich er doorheen weten slaan. We kunnen het ons nu haast niet meer voorstellen dat het vroeger zo ging. Gelukkig is het bestrijden van criminaliteit in de afgelopen jaren sterk verbeterd.

Prostitutie, tolerantie en joden waren vroeger dus kenmerken van Amsterdam. Deze kenmerken zie je goed terug in het boek. Het boek geeft een goede beschrijving van hoe de samenleving was in de 18e eeuw en dan met name de kant van de prostitutie. Deze kenmerken zijn nu nog steeds belangrijk voor de cultuur van Nederland en dus zegt dit boek heel veel over Nederland.