Een schitterend gebrek
Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam – Antwerpen
1e druk, maart 2003 Samenvatting: Lucia groeit op in een dorpje in Italië, Pasiano. Ze ontmoet daar Giacomo, ze worden verliefd, en beloven elkaar dat ze gaan trouwen. Ze krijgt de pokken, haar hele lichaam wordt verminkt, door de ziekte, dus ook haar gezicht. Ze schaamt zich, dat ze haar dorp verlaat om nooit meer terug te gaan. Ze komt uiteindelijk in Amsterdam terecht waar ze prostituee wordt, ze ontmoet Giacomo in Amsterdam, maar hij weet niet dat zij het is. Ze noemt zichzelf Galathée de Pompignac, en ze is gesluierd vanwege haar verminkte gezicht. Uiteindelijk verteld ze het Giacomo via een brief dat hij haar kan vinden in een van de muziekhuizen aan de Zeedijk. Ze ontmoeten elkaar, maar ze laten elkaar los. Haar hele leven heeft ze aan Giacomo gedacht, en nu heeft ze eindelijk afscheid genomen. De hoofd- en bijpersonen Lucia is als kind heel gelukkig in haar dorp totdat ze de pokken krijgt op haar 15e en niet meer met haar uiterlijk kan leven. Ze houdt veel van Giacomo maar durft hem niet onder ogen te komen. Blz. 52 regels 12 -16
Giacomo over Lucia’s uiterlijk :‘Ze is mooi. Ze is gehoorzaam. Ze is gelovig. Zo gezond als een vis. Haar huis is blank, haar ogen zwart.’ Blz. 168 regels 13 -16
Als iemand mij onderweg aankeek zag hij eerst mijn mismaaktheid, dan pas mij. Ieders blik gleed steevast langs de zijkant van mijn gezicht en hals. Na een tel herstelde men zich. De een zette zich over zijn schrik heen, de ander over zijn medelijden, wat ik altijd als pijnlijker heb ervaren. Het is dus erg voor Lucia dat ze er zo uit ziet, ze vindt het vreselijk dat mensen haar zo aankijken, waardoor ze uiteindelijk dus een sluier gaat dragen om haar gezicht te bedekken. Ze voelt zich niet gelukkig, de tijd in Amsterdam, ze is alleen prostituee om zichzelf te kunnen redden. Ze moet toch ergens van leven. Aan het einde van het boek, is ze op weg naar Amerika, ze heeft alles afgesloten in Europa, en gaat naar Amerika voor een nieuw leven. Ze hoopt daar gelukkiger te worden, gelukkiger dan in Europa. Giacomo Casanova / monsieur le chevalier de Seingalt Giacomo is jongen uit Venetië. Hij komt uiteindelijk ook in Amsterdam terecht waar hij zich uitgeeft als monsieur le chevalier de Seingalt. Blz. 74 regels 7-10 ‘Zij had beloofd op mij te wachten, maar toen ik haar kwam zoeken, nog geen halfjaar later, was ze verdwenen.’ ‘Misschien had zij een goede reden.’ ‘Die had ze,’ zei hij, en boog nog eens ten afscheid. ‘Zij was een vrouw’ Giacomo snapt dus niet echt waarom Lucia weg is gegaan, maar hij wist natuurlijk niet van haar ziekte. Er zijn nog meerdere personen, zoals monsieur de Pompignac maar die spelen eigenlijk geen bijrol. Monsieur de Pompignac leert Lucia schrijven, beleefd praten, netjes eten. Hij bedenkt ook haar ‘nieuwe’ naam: Galathée de Pompignac. Monsieur de Pompignac krijgt de pokken, Lucia verzorgt hem tot zijn dood. De pokken zijn besmettelijk, Lucia weet dat, maar toch verzorgt ze hem. Door Pompignac heeft Lucia dus de pokken gekregen. Perspectief: Het verhaal wordt door de ik-persoon (Lucia) verteld. Hoe zij leeft, wat zij denkt en voelt. Blz. 163 regel 14
Dagenlang bleef ik hierna besluiteloos. Blz. 195 regels 35-36
Zo waardig als dat gaat krabbel ik overeind. Ik trek mijn kleding recht en mompel iets luchtigs. Tijd en Ruimte Het grootste deel van het verhaal speelt zich in Amsterdam af. In het begin in Pasiano, voordat Lucia thuis weggaat. Ze komt via Frankrijk naar Amsterdam, en uiteindelijk in Amerika. Blz. 147 regel 8
Langs de weg tussen Parijs en Vincennes waren de bomen naar de laatste mode gesnoeid. Blz. 157 regel 1
Amsterdam 1758
Zoals hierboven staat speelt het zich dus af rond het jaar 1758. Lucia is dan al in Amsterdam, dus het verhaal begint ongeveer in 1725 denk ik. Op blz 57 in de laatste alinea wordt de Oost-Indische Compagnie genoemd, dat ze daar haar aandelen gaat verzilveren. Lucia heeft het ook een paar keer over haar korsetten, dus ze droeg ook nog korsetten. Die werden rond 1750 gedragen. Het verhaal wordt op chronologische volgorde verteld, maar het wordt in een flashback verteld. Aan het einde zegt Lucia: dit is dus de reden dat ik mijn verhaal aan je vertel. Het begint in Amsterdam, dan verteld ze haar hele leven vanaf Pasiano waar Lucia dus nog kind is, en eindigt in Amerika waar ze een volwassen vrouw is. Haar hele leven wordt in volgorde verteld, hoe ze weggaat uit Italië, waarom, en waar ze toen heen is gegaan, met wie ze is geweest.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden