Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

Een roos van vlees door Jan Wolkers

Beoordeling 8.9
Foto van een scholier
Boekcover Een roos van vlees
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 6e klas vwo | 2552 woorden
  • 16 maart 2014
  • 4 keer beoordeeld
Cijfer 8.9
4 keer beoordeeld

Boekcover Een roos van vlees
Shadow

Herinneringen aan het verleden en schuldgevoelens om de dood van zijn dochtertje beheersen het leven van Daniël. Indrukwekkend en aangrijpend is de manier waarop Jan Wolkers in Een roos van vlees de emoties van Daniël heeft weten te verwoorden.

Herinneringen aan het verleden en schuldgevoelens om de dood van zijn dochtertje beheersen het leven van Daniël. Indrukwekkend en aangrijpend is de manier waarop Jan Wolkers i…

Herinneringen aan het verleden en schuldgevoelens om de dood van zijn dochtertje beheersen het leven van Daniël. Indrukwekkend en aangrijpend is de manier waarop Jan Wolkers in Een roos van vlees de emoties van Daniël heeft weten te verwoorden.

Een roos van vlees door Jan Wolkers
Shadow

Oefenen voor je mondelingen?

Komen je mondelingen er aan en wil je oefenen? Probeer onze Boekenquiz. We stellen je open vragen over de gelezen boeken.

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie

Jan Wolkers

 

Een roos van Vlees, uitgeverij: Pockethuis, 35e druk, Amsterdam 2004, 190 p.

Thema
Het is een psychologische roman, over het verwerken van een groot verdriet

Korte samenvatting

Daniël, de hoofdpersoon, is getrouwd met Sonja geweest. Ze hebben twee kinderen. Een van hun kinderen is tragisch om het leven gekomen. Daniël en Sonja zien elkaar nog wel af en toe, maar zijn vreemden van elkaar geworden. De hoofdpersoon lijkt gedoemd om in een isolement te leven, zelfs tijdens zijn huwelijk met Sonja en zijn relatie met Emmy. Daniël is in zijn gedachten voortdurend met zijn verleden bezig en het meest met zijn schuldgevoelens over de dood van zijn tweejarige dochtertje. Telkens wordt de hoofdpersoon met de dood geconfronteerd: op een kerkhof, in een café, bij de kapper. Als zijn ouders op bezoek komen wordt er alleen maar over het geloof en de scheiding van Daniël gepraat. Desondanks houdt hij wel van hen.


Emmy gaat met hem mee naar een toneelstuk omdat Ans, met wie hij de afspraak heeft gemaakt, niet kan. Omdat Daniël erg veel last heeft van astma, gaan hij en Emmy ‘s avonds toch niet naar de schouwburg. Omdat Emmy teveel gedronken heeft, blijft ze bij Daniël slapen. Daniël vindt haar erg onaantrekkelijk. Ze praten samen over hun dromen en hun verleden. Emmy vertelt over haar abortus en haar schuldgevoelens hierover. Daniel vertelt dat hij zijn kind vermoord heeft. Als Emmy wakker wordt, bakt Daniël een paar muisjes in hete slaolie (“neemt, eet, dit is mijn lichaam”, denkt hij). Als Emmy ‘s ochtends weer weggaat, is Daniël niet in staat om Emmy nog iets te zeggen. Emmy wilde iets op papier zetten, maar is hier ook niet toe in staat. Als Daniël het weer erg benauwd krijgt, belt hij (per ongeluk) Sonja. Zij belooft een dokter voor hem te zullen bellen. Als Daniël de deur opendoet, ziet hij dat er een ondoordringbare mist hangt.

Personagebeschrijving

Daniël
Hij is de hoofdpersoon van het verhaal. Hij is een man van ongeveer 35 jaar en heeft een ziekte waardoor hij vaak moeilijk ademt.
Daniël heeft veel tegenslagen meegemaakt in zijn verleden, zo is zijn dochtertje 10 jaar geleden op 2-jarige leeftijd gestorven en is hij daarna gescheiden van zijn vrouw omdat ze elkaar niet de goede steun en liefde konden geven. Beide gebeurtenissen hebben hem getekend voor zijn leven en hij denkt nog steeds elke dag aan zijn dochtertje.
Hij heeft nog steeds twee zonen en de jongste, Basje, ziet hij het vaakst en vindt hij stiekem ook wel het leukst.
Daniël woont alleen en is erg eenzaam.
Hij houdt veel van zijn ouders ondanks dat ze het altijd over het geloof hebben en over de scheiding van hem en zijn ex-vrouw Sonja en ondanks dat zijn vader hem vroeger niet erg lief heeft behandeld. Ook houdt hij veel van dieren.
Hij is een round character, want je ziet alles vanuit zijn beleving.

Emmy
Ze is een verpleegster en Daniël vindt haar erg onaantrekkelijk en te dun. Hij vindt haar persoonlijkheid leuker want ze is erg spontaan ook al heeft ze een moeilijk verleden. Ze heeft abortus laten plegen, werd slecht behandeld door haar ex-vriend, haar moeder overleed op jonge leeftijd en haar vader misbruikte haar zus. Door deze gebeurtenissen heeft ze zelfs een poging tot zelfmoord gedaan maar gelukkig is ze hier weer bovenop gekomen.
Ze is een runt character, want je komt veel over haar te weten en ze komt veel voor in het verhaal.

Daniëls vader
Hij is erg gelovig. Hij sloeg zijn kinderen vroeger en heeft Daniël het huis uitgezet. Hij wil niets liever dan dat Daniël weer gelovig wordt en dat hij nooit was gescheiden van Sonja.
Hij is een flat character, want je komt niet veel over hem te weten en speelt geen hele grote rol in het boek.

Daniëls moeder
Ze is een lieve en zorgzame vrouw die met haar mening op de achtergrond blijft.
Ze is een flat character, want je komt niet veel over haar te weten en ze maakt geen ontwikkelingen in het verhaal.

Sonja
Zij is de ex-vrouw van Daniël en ze was altijd erg gelukkig tot dat ze hun kind verloren. Ze heeft nog twee zonen van Daniël die bij haar wonen.
Ze is een flat character, “  ”

Basje
Hij is Daniëls kleinste zoon en zit op de basisschool tegenover zijn huis, daarom komt Basje elke middag bij zijn vader eten. Hij doet het niet zo goed op school en hij heeft een bril, wel houdt hij veel van dieren en om dingen over dieren te leren.
Hij is een flat character, want hij komt maar kort in het boek voor.

Situering

  • Subgenre: dood en kwelling
  • Tijd en tijdsverloop:
    Het verhaal speelt zich af op een koude winterdag in 1963.
    De vertelde tijd bedraagt een dag en de volgende ochtend. De tijd verloopt chronologisch met een paar flashbacks, die vooral over het ongeluk van Daniëls dochter gaan.
  • Plaats van handeling:
    Het verhaal speelt zich vooral in Daniëls huis af. Hij komt twee keer buiten die dag waarbij hij beide keren wordt geconfronteerd met de dood.
    Qua ruimte wordt het isolement van Daniël benadrukt, zelfs het weer maakt zijn wereld kleiner; door de ondoordringbare mist etc.
  • Vertelperspectief: Het vertelperspectief ligt het hele verhaal door bij Daniël toch kom je niet heel veel over zijn gevoelens te weten.

Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.

Verder lezen
Gids Eindexamens

Alles wat je moet weten over de eindexamens

Bijzonderheden

  • Structuur van de tekst:
    Het verhaal is niet onderverdeeld in hoofdstukken, er zijn alleen af en toe witregels dat laat zien dat Daniël iets heeft gelezen of iets dergelijks.”
  • Motieven:
    Algemene motieven: dood, eenzaamheid, familie, verlies en verdriet.
    Verhaalmotieven:
    Dromen

    De dromen van Daniël worden duidelijk beschreven en laten zijn emoties goed zien en lijken heel erg echt. Ook Emmy beschrijft haar dromen duidelijk aan Daniël.
    Dieren
    Daniël houdt heel veel van dieren, zo heeft hij een kat waar hij heel veel van houdt en wil hij in het begin van het verhaal een vastgevroren vogel redden van de dood en is hij heel erg blij met een muizennest in zijn kast. Dit laat zien dat Daniël wel van iemand kan en wil houden maar dat hij het gewoon niet kan / moeilijk kan uiten.
  • Symboliek:
    Het hele verhaal lang komt de dood steeds terug in bijna alle gebeurtenissen. Zo gaat de vogel die Daniël wil redden dood en raakt hij daarna in het café bij de begraafplaats in gesprek over de dood en ook zijn dromen staan symbool voor zijn verdrietige gedachten omdat ze allemaal zo somber zijn.
    Daniëls huis is ook symbolisch. Het staat symbool voor zijn isolement en voor zijn verdriet en herinneringen aan zijn dochtertje en aan Sonja.
  • Vergelijkbare werken:
    Terug naar Oestgeest,
    in dit boek komt de dood ook steeds terug en het lijkt dat Wolkers erg geïnteresseerd is in dit onderwerp. Ook is het toevallig dat een personage in dit boek ook Sonja heet.
  • Titelverklaring:
    De titel slaat op wat Emmy aan Daniël vertelt over wanneer een persoon kanker aan zijn endeldarm heeft; dan halen ze de darm door zijn lichaam omhoog en maken ze een gaatje iets onder de navel, door dat gaatje trekken ze darm naar buiten. Emmy zegt hierover: “afschuwelijk en mooi tegelijk. Het is rood en een beetje fluwelig. Het is net een bloem, een roos. Een roos van vlees.”

Eigen mening

Ik ben van mening dat het een mooi verhaal is. Ik denk dat het een veel voorkomend fenomeen is, omdat best iedereen met verlies te maken krijgt. De een kan het beter verdragen dan de ander maar ik weet zeker dat er veel mensen zich kunnen herkennen in Daniël en zijn gevoelens. Gelukkig kan ik mezelf niet in zijn hoofdgedachte herkennen maar begrijp ik zeker zijn onmacht en verdriet over het verlies. Het boek maakte me niet verdrietig omdat het niet verdrietig is verteld maar sommige beschreven gedachten en gebeurtenissen raakten me wel en hebben me wel aan het denken gezet. Vooral de liefde die Daniël wel voor dieren heeft raakte me omdat toch iets moois en dat ik blij ben dat hij nog wel weet wat houden van is.
Het verhaal vind ik erg interessant omdat ik nog niet veel boeken over dit onderwerp heb gelezen en het zeer zeker interessant is geschreven.
Toen ik het boek uitkoos was ik heel erg benieuwd naar wat de titel nou betekend omdat het niet iets zegt over de inhoud of het verhaal. Ik vind het een verrassend en goed boek.

Leven en werk van de auteur

Leven

Jan Wolkers is geboren op 26 oktober 1925 in Oestgeest en gestorven aan levercirrose op 19 oktober 2007.
Wolkers komt uit een gereformeerd milieu waar hij in zijn tienerjaren uit is vertrokken. Hij was het derde kind van in totaal 11 kinderen.
Hij ging naar de mulo maar hij moest al snel van school wegens slechte punten en zo kon hij bij zijn vader in zijn kruidenierswinkel werken, deze winkel liep helaas niet zo goed.
Jan was onder andere dierenverzorger in een laboratorium van de Universiteit Leiden, hij was tuinman en schilderde landschappen.
Tijdens de oorlog werkte hij als jongste bediende in het distributiekantoor in Oestgeest. Hij moest later onderduiken en nam les aan de schilderacademie in Leiden waar hij ook leerde typen, waar hij zijn enige diploma ooit behaalde. Na de bevrijding ging Wolkers in Parijs wonen. Hij is in totaal drie keer getrouwd. Zijn dochter uit zijn eerste huwelijk overleed door een ongeluk in bad, deze gebeurtenis was de inspiratie voor Een roos van vlees. Het rouwproces van de breuk van zijn tweede huwelijk heeft hij in Turks fruit beschreven.
Zijn derde huwelijk was erg opvallend doordat hij trouwde met een 21 jaar jongere vrouw.

Werk

Wolkers’ schrijversdebuut vond plaats in 1961 toen hij de verhalenbundel Serpentina’s petticoat uitbracht.
Zijn romans zijn erg kenmerkend door zijn gereformeerde afkomst, verhalen over de dood en door de openheid van seksualiteit. Ook komen er veel autobiografische elementen voor in zijn verhalen en schemert er vaak de afkeer tegenover (schoon) ouders door.
Wolkers schilderde ook en beeldhouwde. Zijn kunstwerken werden nooit zo populair als zijn boeken. Zijn schilderijen ontstaan  uit zijn eenzaamheid die hij in zichzelf verzamelt.
Wolkers is waarschijnlijk de eerste ter wereld die een beeld van glas maakte. Een paar van zijn beelden heeft hij gemaakt als speciale monumenten, zoals een beeld als herinnering aan de watersnoodramp in 1953 en het Auschwitz- monument. Doordat hij zijn beelden vooral van glas maakte zijn ze veel slachtoffer van vandalisme

Jan Wolkers wordt gerekend tot de beste auteurs in de naoorlogse Nederlandse literatuur. Zijn beeldende, directe taalgebruik vond veel navolging.
Hij is zelf altijd blijven zeggen dat hij zich een beeldhouwer voelde.

Geweigerde lof

  • In 1963 kreeg zijn boek Serpentina’s petticoat de literatuurprijs van de gemeente Amsterdam. Wolkers stuurde de prijs in 1966 weer terug uit protest tegen het optreden van de politie bij de rellen rond het huwelijk van Beatrix enClaus.
  • Jan Wolkers weigerde ook de Constantijn Huygensprijs (1982).
  • In 1989 werd hem de P.C. Hooft-prijs toegekend. Hij weigerde die, omdat stripauteur Marten Toonder nog nooit een grote literatuurprijs had gekregen, maar ook omdat hij vond dat hij al eerder prijzen had verdiend voor zijn boeken.
  • Een procedure om hem een koninklijke onderscheiding te geven werd stopgezet omdat verwacht werd dat hij die ook zou weigeren.
  • De enige prijs die Wolkers wel aannam, was de Busken Huetprijs 1991, voor zijn essays Tarzan in Arles.

Jan Wolkers wordt gerekend tot de beste auteurs in de naoorlogse Nederlandse literatuur. Zijn beeldende, directe taalgebruik vond veel navolging.
Hij is zelf altijd blijven zeggen dat hij zich een beeldhouwer voelde.

Geweigerde lof

  • In 1963 kreeg zijn boek Serpentina’s petticoat de literatuurprijs van de gemeente Amsterdam. Wolkers stuurde de prijs in 1966 weer terug uit protest tegen het optreden van de politie bij de rellen rond het huwelijk van Beatrix enClaus.
  • Jan Wolkers weigerde ook de Constantijn Huygensprijs (1982).
  • In 1989 werd hem de P.C. Hooft-prijs toegekend. Hij weigerde die, omdat stripauteur Marten Toonder nog nooit een grote literatuurprijs had gekregen, maar ook omdat hij vond dat hij al eerder prijzen had verdiend voor zijn boeken.
  • Een procedure om hem een koninklijke onderscheiding te geven werd stopgezet omdat verwacht werd dat hij die ook zou weigeren.
  • De enige prijs die Wolkers wel aannam, was de Busken Huetprijs 1991, voor zijn essays Tarzan in Arles.

Publicaties

Romans

  • 1962 - Kort Amerikaans
  • 1963 - Een roos van vlees
  • 1965 - Terug naar Oegstgeest
  • 1967 - Horrible tango
  • 1969 - Turks fruit
  • 1974 - De walgvogel
  • 1977 - De kus
  • 1979 - De doodshoofdvlinder
  • 1980 - De perzik van onsterfelijkheid
  • 1981 - Brandende liefde
  • 1982 - De junival
  • 1983 - Gifsla
  • 1984 - De onverbiddelijke tijd
Novellen
Verhalenbundels
  • 1961 - Serpentina's petticoat
  • 1963 - Gesponnen suiker
  • 1964 - De hond met de blauwe tong
  • 1981 - Alle verhalen
  • 1984 - Sprookjes van de kust
  • 1985 - 22 sprookjes, verhalen en fabels
  • 1988 - Kunstfruit en andere verhalen
  • 1989 - Jeugd jaagt voorbij
  • 1991 - Wat wij zien en horen (samen met Bob en Tom Wolkers)
  • 2003 - De achtertuin (boek bij televisieserie)
Verfilmingen
Wolkers heeft nog veel meer dan dit geschreven, zoals:
  • Essays                                                 -  Audio- cd’s
  • Toneel                                                  - Luisterboeken      
  • Gedichten                                             - Kunstboeken
  • Columns                                               - Beeldverhalen
  • Lezingen                                               - Prentenboeken
  • Dagboeken                                           - Documentaires
  • Brieven    

 

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Een roos van vlees door Jan Wolkers"