Titel: Een leeg huis.
Schrijver: Marga Minco.
Over de Schrijver:
Marga Minco is haar echte naam maar haar schuilnaam is Sara Menco omdat ze in de oorlog schreef. Ze is geboren in een Ginneken dat is een dorp. Ze is op 31 maart 1920 geboren. Ze is geboren in een Joods gezin in 1938 ging ze werken bij de Bredasche Courant. Daar word ze in mei 1940 ontslagen op last van Duits-gezinde commissarissen, nog voordat de Duitsers hun anti-joodse maatregelen afkondigen.
In het begin van de Tweede Wereldoorlog verblijft zij in Assen, Delft en Amsterdam. Minco krijgt een lichte vorm van tbc en dan moet ze naar ziekenhuizen in Utrecht en Amersfoort. In het najaar van 1942 komt ze terug in Amsterdam en trekt zij in bij haar ouders, die door de Duitse bezetters gedwongen zijn om in de Jodenbuurt te gaan wonen. Later tijdens de oorlog worden haar ouders, broer en zus weggevoerd en is zij de enige overlevende, want ze weet aan de arrestatie te ontsnappen en de rest van de oorlog onder te duiken. Minco krijgt dan ook een nieuwe naam: Marga Faes waarvan ze de voornaam later aanhoudt. Marga Minco was getrouwd met de Bredase dichter en vertaler Bert Voeten (overleden in 1992), die ze in 1938 had leren kennen en bij wie ze ondergedoken was. Na de oorlog gaat zij werken bij een aantal kranten en tijdschriften. Marga Minco en Bert Voeten hebben twee dochters, onder wie de publiciste Jessica Voeten. Haar eerste boek is het bittere kruid. Haar laatste boek is in 2008 voorgedragen door haar dochter op 5 mei. Omdat Marga Minco ziek was. Ze heeft voor een aantal boeken prijzen gekregen. In 1957 de Novelle-prijsvraag van het Bureau voor Postreclame en Adressen De Mutator N.V. voor het boek Het adres. In 1958 de Vijverbergprijs voor het bittere kruid. In 1999 en 2005 heb ze prijzen voor haar hele oeuvre 1999 de Annie Romein-prijs en in 2005 de Constantijn Huygensprijs.
Samenvatting:
Deel 1: donderdag 28 juni 1945
Sepha heeft een tijdje op een Friese boerderij doorgebracht, omdat ze bij moest komen van de hongerwinter. Ze heeft heimwee naar haar woonplaats Amsterdam en besluit naar huis te gaan. Ze wil terug liften. Tegen het middaguur is ze een stuk voorbij Zwolle. Ze is erg moe en valt in de berm in slaap. Als ze later wakker wordt staat er een meisje naar haar te kijken. Het meisje heet Yona en is ook op weg naar Amsterdam. Samen reizen ze verder. Yona vertelt aan Sepha hoe zij de afgelopen twee jaar heeft doorgebracht op haar onderduik adres. 's Avonds komen ze in Amsterdam aan. Sepha geeft haar adres aan Yona. Als Sepha thuiskomt is er niemand. Ze valt in slaap en later belt er een agent aan. Yona is in de gracht gevallen en ernstig gewond. Ze gaat op bezoek en als ze later thuiskomt ligt er een briefje van Mark. Hij is op een feest en Sepha gaat daar ook naar toe, maar als ze daar aankomt is Mark al weg. Sepha blijft tot het ligt wordt.
Deel 2: dinsdag 25 maart 1947
Sepha woont nu in een pension in Frankrijk. Die dag komt Mark haar opzoeken, wat haar doet denken aan Gilbert, een minnaar die ze had ontmoet toen ze in Frankrijk aankwam. Sepha haalt Mark van het station. Op Sepha's kamer vrijen ze en later als ze wat drinken vertelt Mark over Tinka, een vriendinnetje van hem. Ze is meegereisd tot Parijs en komt hem later achterna. Dat wil Mark niet meer en schrijft haar een briefje. Toch staat ze later voor de deur en Mark brengt haar direct naar een ander hotel.
Sepha had een paar dagen eerder een brief gekregen van Yona. Ze werkte eerst bij de stichting '40-'45, maar had de baan opgegeven een was weer aan het schilderen.
Deel 3: vrijdag 21 april 1950
Sepha is met Mark teruggekeerd naar Amsterdam en heeft weer een minnaar, de kunstschilder Thomas. Deze dag wil Sepha naar hun nieuwe huis gaan, want het licht en gas worden aan-gesloten. Maar als ze weg wil gaan belt Yona, ze komt. Yona is depressief en denkt dat iedereen tegen haar is. Sepha ergert zich aan haar, omdat ze alleen maar klaagt. Yona denkt dat ze niet gewenst is en gaat weg. Alsnog gaat Sepha op weg naar het nieuwe huis. Daar rook alles nog naar hout en verf. Thuis praat ze met Mark over de dingen die zijn gebeurd. Sepha merkt dat Mark anders is dan normaal. Als ze vraagt wat er is verteld hij dat hij een bericht op de telex heeft gelezen. Er stond in dat Yona uit de trein naar Apeldoorn gevallen was. Toen hij naar de politie in Apeldoorn belde bleek dat ze dood was. Sepha gaat naar Yona's huis en denkt aan wat Yona die morgen van haar verwachtte. Was het misschien haar schuld dat ze uit de trein was gevallen? Op dat moment komt Mark binnen en samen lopen ze naar huis.
Hoofdpersonen:
Sepha: de ik - persoon en één van de twee Joodse meisjes, de hoofdpersonen. Zij heeft op verschillende onderduikadressen gezeten en is de enige overlevende van haar familie. Op een van die onderduikadressen ontmoet ze Mark, die later haar man wordt. Na de oorlog wil ze haar leven weer opbouwen, maar dat gaat moeilijk. Om rust te zoeken gaat ze naar Frankrijk, waar ze een relatie krijgt met een Fransman en terug in Nederland krijgt ze een relatie met een kunstschilder. Terwijl ze is getrouwd met Mark. Sepha heeft een sterk karakter. Ze kan voor zichzelf opkomen en gebeurtenissen van de oorlog verwerken.
Yona: een Joods meisje van Sepha haar leeftijd. Ze ontmoeten elkaar als ze terug liften naar Amsterdam. Yona heeft ondergedoken gezeten op een zolder en kan de gebeurtenissen slecht verwerken. Haar hele familie blijkt omgekomen te zijn en valt een keer op onverklaarbare wijze in de gracht. Ze zegt tegen Sepha dat ze haar beter hadden kunnen laten liggen. Later blijkt ze uit de trein gevallen te zijn. Zelfmoord. Ze heeft een zwak karakter en kan niet een nieuw leven opbouwen en de oorlog verwerken. Ze is ook erg nieuwsgierig naar wat er in de oorlog is gebeurt.
Mark: een niet Joodse-jongen die wel onderduikt en daar Sepha ontmoet. Later trouwen ze. Op het onderduikadres delen ze alles. Later als Mark een minnares heeft kiest hij toch voor Sepha. Mark heeft een moeilijk karakter. Snel jaloers, maar ondanks dat Sepha ook een paar keer vreemd gaat blijft hij haar trouw.
Tijd:
Het verhaal speelt zich af na de Tweede Wereldoorlog. Het boek gaat over drie dagen in het leven van een joods meisje. Namelijk donderdag 28 juni 1945, dinsdag 25 maart 1947 en vrijdag 21 april 1950. Kenmerken voor die tijd, waren bijv. veel mensen ontgoocheld waren door de jaren van oorlog. De mensen moesten hun leven weer opbouwen en gebeurtenissen verwerken. De periode waarin de mensen toen leefden was zeer chaotisch. De mensen waren erg zuinig, er waren niet veel levensmiddelen. Verder was het erg rustig op straat, weinig mensen, weinig auto's. Men leefde toen in schaarse omstandigheden. Tussen het begin en het einde van het verhaal verloopt ongeveer vijf jaar. De gebeurtenissen verlopen onderbroken chronologisch. De drie dagen die worden beschreven staan in chronologische volgorde. In die dagen komen veel flashbacks voor. Er zitten ook hiaten in de tijd. Telkens als een dag beschreven is springen ze twee of drie jaar vooruit.
Plaats:
de plaats waar het verhaal zich afspeelt is heel onduidelijk maar ze zijn het meest onder weg naar Amsterdam dus het is in auto’s las wegen en onder een boom.
Thema:
het thema van dit boek is oorlog. Dit is heel duidelijk in het boek te lezen want daar hebben ze het altijd over. Over Flashbacks naar de tijd dat het nog oorlog was en alle soldaten die ze tegen komen. En alle huizen die allemaal verwoest zijn en alle familie leden die ze verloren zijn.
Volwassen of Adolescent:
het is een volwassen boek omdat dat het een moeilijk boek is om te lezen en omdat er veel moeilijke en Friese woorden in staan maar als je geïnteresseerd bent in dit onderwerp is het wel een moeilijk boek maar je komt er wel door heen.
Citaat:
De Canadees lachte. Hij stond vlak voor me. Ik zag de blonde haartjes in zijn hals, het kuiltje boven zijn borstbeen.Ik zei dat ik niet mee kon naar Leeuwarden en dat ik het jammer vond dat ik een andere kant uit moest. Hij liet mijn hand los, zette mijn koffer neer en haalde een paar repen chocolade uit zijn borstzak. Take this. My name is roy. Ik bedankte hem. Hij pakte opnieuw mijn hand. What is your name. Sepha. You don´t change your mind, Sepha? Hij bewoog zich naar voren.Zijn pupillen gingen heen en weer alsof ze iets volgden wat om mij heen cirkelde. I’m sorry, but I can’t. I’m on my way to Amsterdam. Come along with us. We’ll take you to Amsterdam tomorrow. Hij legde zijn hand op mijn schouder. Ik voeldezijn vingers in mijn nek bewegen. That’s inmpossible. I’m expected home today. De anderen riepen dat hij moest opschieten. Well then…. Good luck, Sepha, good luck. Even kwdam hij met zijn gezicht dichter bij het mijne. Good luck, roy. Hij liet me los. Ik deed de repen in mijn schoudertas en nam mijn koffer op.
Dit stukje staat op bladzijde 18. Ik vind dit een mooi stukje omdat soldaten uit Amerika en Canada zijn altijd heel aardig voor mensen die in moeilijk heden zitten of die net uit een oorlog komen en uit dit stukje blijkt dat ook.
Einde:
het boek heeft een openeinde omdat de laatste zijn is met zijn arm om mijn schouders trok hij me mee, een zijstraat in, die donker was en waar op dat ogenblik de lantarens aan gingen. Maar na de laatste zin heb je allemaal vragen van wat gaan ze daar doen of waarom doet hij dat.
Waardering:
het is een mooi boek maar ook moeilijk. Het was een mooi boek omdat je ook je zelf als de ik persoon kan gaan zien en dan zo haar verhaal beleefd wat zij allemaal heb meegemaakt het is een moeilijk boek omdat je soms niet meer snap of je met een flashback bezig bent of met het echte verhaal.
Titelverklaring:
Sepha en Yona herineren hun ouderlijke huizen vol met levendige hereninreingen maar alles is leeg. Het onderduikadres vn sepha en mark is leeg, de gesloopte huizen van Yona´s ouders en Yona´s tante, en de nieuwe woning van Sepha en Mark. Om Yona en Sepha heen is het leven verdwenen.
Schrijver: Marga Minco.
Over de Schrijver:
Marga Minco is haar echte naam maar haar schuilnaam is Sara Menco omdat ze in de oorlog schreef. Ze is geboren in een Ginneken dat is een dorp. Ze is op 31 maart 1920 geboren. Ze is geboren in een Joods gezin in 1938 ging ze werken bij de Bredasche Courant. Daar word ze in mei 1940 ontslagen op last van Duits-gezinde commissarissen, nog voordat de Duitsers hun anti-joodse maatregelen afkondigen.
In het begin van de Tweede Wereldoorlog verblijft zij in Assen, Delft en Amsterdam. Minco krijgt een lichte vorm van tbc en dan moet ze naar ziekenhuizen in Utrecht en Amersfoort. In het najaar van 1942 komt ze terug in Amsterdam en trekt zij in bij haar ouders, die door de Duitse bezetters gedwongen zijn om in de Jodenbuurt te gaan wonen. Later tijdens de oorlog worden haar ouders, broer en zus weggevoerd en is zij de enige overlevende, want ze weet aan de arrestatie te ontsnappen en de rest van de oorlog onder te duiken. Minco krijgt dan ook een nieuwe naam: Marga Faes waarvan ze de voornaam later aanhoudt. Marga Minco was getrouwd met de Bredase dichter en vertaler Bert Voeten (overleden in 1992), die ze in 1938 had leren kennen en bij wie ze ondergedoken was. Na de oorlog gaat zij werken bij een aantal kranten en tijdschriften. Marga Minco en Bert Voeten hebben twee dochters, onder wie de publiciste Jessica Voeten. Haar eerste boek is het bittere kruid. Haar laatste boek is in 2008 voorgedragen door haar dochter op 5 mei. Omdat Marga Minco ziek was. Ze heeft voor een aantal boeken prijzen gekregen. In 1957 de Novelle-prijsvraag van het Bureau voor Postreclame en Adressen De Mutator N.V. voor het boek Het adres. In 1958 de Vijverbergprijs voor het bittere kruid. In 1999 en 2005 heb ze prijzen voor haar hele oeuvre 1999 de Annie Romein-prijs en in 2005 de Constantijn Huygensprijs.
Samenvatting:
Deel 1: donderdag 28 juni 1945
Sepha heeft een tijdje op een Friese boerderij doorgebracht, omdat ze bij moest komen van de hongerwinter. Ze heeft heimwee naar haar woonplaats Amsterdam en besluit naar huis te gaan. Ze wil terug liften. Tegen het middaguur is ze een stuk voorbij Zwolle. Ze is erg moe en valt in de berm in slaap. Als ze later wakker wordt staat er een meisje naar haar te kijken. Het meisje heet Yona en is ook op weg naar Amsterdam. Samen reizen ze verder. Yona vertelt aan Sepha hoe zij de afgelopen twee jaar heeft doorgebracht op haar onderduik adres. 's Avonds komen ze in Amsterdam aan. Sepha geeft haar adres aan Yona. Als Sepha thuiskomt is er niemand. Ze valt in slaap en later belt er een agent aan. Yona is in de gracht gevallen en ernstig gewond. Ze gaat op bezoek en als ze later thuiskomt ligt er een briefje van Mark. Hij is op een feest en Sepha gaat daar ook naar toe, maar als ze daar aankomt is Mark al weg. Sepha blijft tot het ligt wordt.
Deel 2: dinsdag 25 maart 1947
Sepha woont nu in een pension in Frankrijk. Die dag komt Mark haar opzoeken, wat haar doet denken aan Gilbert, een minnaar die ze had ontmoet toen ze in Frankrijk aankwam. Sepha haalt Mark van het station. Op Sepha's kamer vrijen ze en later als ze wat drinken vertelt Mark over Tinka, een vriendinnetje van hem. Ze is meegereisd tot Parijs en komt hem later achterna. Dat wil Mark niet meer en schrijft haar een briefje. Toch staat ze later voor de deur en Mark brengt haar direct naar een ander hotel.
Sepha had een paar dagen eerder een brief gekregen van Yona. Ze werkte eerst bij de stichting '40-'45, maar had de baan opgegeven een was weer aan het schilderen.
Deel 3: vrijdag 21 april 1950
Sepha is met Mark teruggekeerd naar Amsterdam en heeft weer een minnaar, de kunstschilder Thomas. Deze dag wil Sepha naar hun nieuwe huis gaan, want het licht en gas worden aan-gesloten. Maar als ze weg wil gaan belt Yona, ze komt. Yona is depressief en denkt dat iedereen tegen haar is. Sepha ergert zich aan haar, omdat ze alleen maar klaagt. Yona denkt dat ze niet gewenst is en gaat weg. Alsnog gaat Sepha op weg naar het nieuwe huis. Daar rook alles nog naar hout en verf. Thuis praat ze met Mark over de dingen die zijn gebeurd. Sepha merkt dat Mark anders is dan normaal. Als ze vraagt wat er is verteld hij dat hij een bericht op de telex heeft gelezen. Er stond in dat Yona uit de trein naar Apeldoorn gevallen was. Toen hij naar de politie in Apeldoorn belde bleek dat ze dood was. Sepha gaat naar Yona's huis en denkt aan wat Yona die morgen van haar verwachtte. Was het misschien haar schuld dat ze uit de trein was gevallen? Op dat moment komt Mark binnen en samen lopen ze naar huis.
Hoofdpersonen:
Sepha: de ik - persoon en één van de twee Joodse meisjes, de hoofdpersonen. Zij heeft op verschillende onderduikadressen gezeten en is de enige overlevende van haar familie. Op een van die onderduikadressen ontmoet ze Mark, die later haar man wordt. Na de oorlog wil ze haar leven weer opbouwen, maar dat gaat moeilijk. Om rust te zoeken gaat ze naar Frankrijk, waar ze een relatie krijgt met een Fransman en terug in Nederland krijgt ze een relatie met een kunstschilder. Terwijl ze is getrouwd met Mark. Sepha heeft een sterk karakter. Ze kan voor zichzelf opkomen en gebeurtenissen van de oorlog verwerken.
Mark: een niet Joodse-jongen die wel onderduikt en daar Sepha ontmoet. Later trouwen ze. Op het onderduikadres delen ze alles. Later als Mark een minnares heeft kiest hij toch voor Sepha. Mark heeft een moeilijk karakter. Snel jaloers, maar ondanks dat Sepha ook een paar keer vreemd gaat blijft hij haar trouw.
Tijd:
Het verhaal speelt zich af na de Tweede Wereldoorlog. Het boek gaat over drie dagen in het leven van een joods meisje. Namelijk donderdag 28 juni 1945, dinsdag 25 maart 1947 en vrijdag 21 april 1950. Kenmerken voor die tijd, waren bijv. veel mensen ontgoocheld waren door de jaren van oorlog. De mensen moesten hun leven weer opbouwen en gebeurtenissen verwerken. De periode waarin de mensen toen leefden was zeer chaotisch. De mensen waren erg zuinig, er waren niet veel levensmiddelen. Verder was het erg rustig op straat, weinig mensen, weinig auto's. Men leefde toen in schaarse omstandigheden. Tussen het begin en het einde van het verhaal verloopt ongeveer vijf jaar. De gebeurtenissen verlopen onderbroken chronologisch. De drie dagen die worden beschreven staan in chronologische volgorde. In die dagen komen veel flashbacks voor. Er zitten ook hiaten in de tijd. Telkens als een dag beschreven is springen ze twee of drie jaar vooruit.
Plaats:
de plaats waar het verhaal zich afspeelt is heel onduidelijk maar ze zijn het meest onder weg naar Amsterdam dus het is in auto’s las wegen en onder een boom.
Thema:
het thema van dit boek is oorlog. Dit is heel duidelijk in het boek te lezen want daar hebben ze het altijd over. Over Flashbacks naar de tijd dat het nog oorlog was en alle soldaten die ze tegen komen. En alle huizen die allemaal verwoest zijn en alle familie leden die ze verloren zijn.
Volwassen of Adolescent:
het is een volwassen boek omdat dat het een moeilijk boek is om te lezen en omdat er veel moeilijke en Friese woorden in staan maar als je geïnteresseerd bent in dit onderwerp is het wel een moeilijk boek maar je komt er wel door heen.
Citaat:
De Canadees lachte. Hij stond vlak voor me. Ik zag de blonde haartjes in zijn hals, het kuiltje boven zijn borstbeen.Ik zei dat ik niet mee kon naar Leeuwarden en dat ik het jammer vond dat ik een andere kant uit moest. Hij liet mijn hand los, zette mijn koffer neer en haalde een paar repen chocolade uit zijn borstzak. Take this. My name is roy. Ik bedankte hem. Hij pakte opnieuw mijn hand. What is your name. Sepha. You don´t change your mind, Sepha? Hij bewoog zich naar voren.Zijn pupillen gingen heen en weer alsof ze iets volgden wat om mij heen cirkelde. I’m sorry, but I can’t. I’m on my way to Amsterdam. Come along with us. We’ll take you to Amsterdam tomorrow. Hij legde zijn hand op mijn schouder. Ik voeldezijn vingers in mijn nek bewegen. That’s inmpossible. I’m expected home today. De anderen riepen dat hij moest opschieten. Well then…. Good luck, Sepha, good luck. Even kwdam hij met zijn gezicht dichter bij het mijne. Good luck, roy. Hij liet me los. Ik deed de repen in mijn schoudertas en nam mijn koffer op.
Einde:
het boek heeft een openeinde omdat de laatste zijn is met zijn arm om mijn schouders trok hij me mee, een zijstraat in, die donker was en waar op dat ogenblik de lantarens aan gingen. Maar na de laatste zin heb je allemaal vragen van wat gaan ze daar doen of waarom doet hij dat.
Waardering:
het is een mooi boek maar ook moeilijk. Het was een mooi boek omdat je ook je zelf als de ik persoon kan gaan zien en dan zo haar verhaal beleefd wat zij allemaal heb meegemaakt het is een moeilijk boek omdat je soms niet meer snap of je met een flashback bezig bent of met het echte verhaal.
Titelverklaring:
Sepha en Yona herineren hun ouderlijke huizen vol met levendige hereninreingen maar alles is leeg. Het onderduikadres vn sepha en mark is leeg, de gesloopte huizen van Yona´s ouders en Yona´s tante, en de nieuwe woning van Sepha en Mark. Om Yona en Sepha heen is het leven verdwenen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden