Een leeg huis door Marga Minco

Er zijn eigenlijk twee hoofdpersonen namelijk Yona en Sepha maar toch wordt Sepha in het boek als de hoofdpersoon aangewezen. Sepha is door de oorlog gesloopt omdat ze al haar familieleden verloren heeft en jaren achtereen ondergedoken heeft gezeten. Ze heeft daardoor wat vreemde eigenschappen gekregen zoals de gebeurtenissen die ze in de oorlog heeft meegemaakt verwerkt ze niet maar die stopt ze ver weg in haar geheugen. Dat is een van de redenen waarom ze zich zo rusteloos en ongelukkig voelt. Yona wil, in tegenstelling tot Sepha niks vergeten en wil ook alles van de gruwelen in de oorlog te weten komen, daarom heeft ze ook een baan bij de stichting '40-'45 aangenomen. Sepha wil graag helemaal opnieuw met haar leven beginnen maar dit gaat meoilijk omdat gedeelten uit het heden en verleden steeds met elkaar verbonden blijken te zijn. Sepha is terughoudend tegenover andere mensen omdat ze toch een angstgevoel tegenover de mens heeft omdat hij ook heel wreed kan zijn en dat niet alles goedbedoeld is ookal lijkt dat zo. Sepha`s belangrijkste beslissing in het boek is om te blijven leven want dat komt tot drie maal toe terug namelijk; In haar onderduik periode heeft ze een keer met een jongen ondergedoken heeft gezeten omdat hij het leven zo niet meer aan kon. De tweede keer was toen ze op weg was naar Frankrijk in de trein toen ze zat na te denken over haar leven, vroeg ze zich af waarom ze nog leefde en de rest van haar familie dood was, waarom nou juist zij en niet iemand anders. Toen Yona dood was heeft ze er voor de laatste keer in het boek aan gedacht om zichzelf van kant te maken. Ik zou dezelfde beslissingen als Sepha hebben gedaan, want er is altijd wel een klein lichtpuntje in je leven, ookal zit het je nog zo tegen. Ik vind dat Sepha in de loop van het verhaal niet veel veranderd; ze houdt dezelfde karaktereigenschappen. Sepha is een sympathiek persoon want ze is toch altijd belanstellend tegenover anderen, ze luistert ook goed naar Yona haar verhalen ookal is dat pijnlijk voor haar, dat zou ik niet kunnnen om naar iemand te luisteren die verteld wat jij probeert te vergeten. Ik kon me goed in de hoofdpersonen inleven want ze werden goed beschreven en de gedachtengang van Sepha was ook goed te volgen omdat je door haar ogen keek naar de wereld. De volgende personages komen in het boek voor: „h Sepha: Sepha is 17 jaar als de oorlog uitbreekt, ze is een vrolijk Joods meisje. Ze is overal ondergedoken geweest en heeft als enige van de familie de gruwelen van de oorlog overleefd. Op een van haar onderduik adressen ontmoet ze Mark, ze is helemaal hotldebotel van hem. Na de oorlog vindt ze dat het geen nut heeft om bij de gebeurtenissen te blijven stilstaan, ze stopt ze weg, daardoor kan ze niet aan haar gepland nieuwe leven beginnen. Ze gaat naar Frankrijk, maar haar relaties zorgen niet dat ze zich gelukkig gaat voelen. Ze blijft eenzaam, voelt zich machteloos en heeft schuldgevoelens. Maar ondanks alles wil ze blijven leven. „h Yona:Yona is ook een Joodse haar leeftijd wordt niet gezegd maar ik schat dat ze even oud als Sepha is. Yona staat helemaal alleen na de oorlog, omdat haar vriend naar Amerika gevlucht is. Yona wil niets van de oorlog vergeten en wil alles weten van wat er in de oorlog gebeurd is, daarom neemt ze ook een baan aan bij de stichting '40-'45. Maar ze kan de na-oorlogse wereld niet aan en heeft totaal geen toekomst verwachtingen meer. Na een gesprek met Sepha springt ze uit de trein. Aan de ene kant is Yona de natuurlijke tegenspeelster van Sepha omdat ze verschillend over de oorlog en de na-oorlogse wereld denken. Maar aan de andere kant lijkt ze ook heel veel op Sepha; ze hebben hetzelde meegemaakt. „h Mark:Mark is de vriend en later de man van Sepha. Tijdens deoorlog zat hij bij het verzet, hij deelde het onderduikadres in Amsterdam onder andere met Sepha. Ondanks dat de relatie met Sepha niet goed is en hij ook nogal eens een slippertje maakt kiest hij toch steeds weer voor Sepha, waarom hij dat doet wordt niet duidelijk omdat hij meer een bijfiguur is, zijn karakter wordt niet goed uitgewerkt. „h De rest van de personages zijn typen, ze zijn een aanvulling op het verhaal. Ik vind de ideeen van Sepha wel goed wan aan de ene kaant wil ze verder leven maar aan de andere kant heeft ze ook last van schuld gevoelens tegenover de overleden familie. Ik vind Yona`s mening meestal ook wel goed.