Korte samenvatting Als klein meisje woont Ellen met haar broer Kester, broertje Michiel (of Carlos genoemd), haar zus Billie en haar vader en moeder in de Lijsterlaan. Haar vader en moeder hebben een krantenknipselbureau dat bij hen thuis is gevestigd. Ze hebben ook een hond die Orson heet. Ellen is goed bevriend met Bas, die ook op het krantenknipselbureau werkt. Als er een vijfde baby op komst is spreekt Ellen een soort vloek over haar uit en zegt dat ze Ida moet heten, omdat dat de lelijkste naam is die ze kan bedenken. Als Ida geboren is gaat het heel slecht met haar. Ze breekt heel snel dingen en wordt steeds heel ziek. Ellen’s moeder wordt hierdoor een beetje gek. Ze gaat rare dingen doen en is overbezorgd. Op een gegeven moment gaat het zo ver dat ze iedereen vermoordt, behalve Ellen. Ellen was toevallig op het strand. Als ze thuis komt is iedereen al dood behalve haar broertje Carlos. Ze worden gered en moeten in een tehuis. Daar gaat Ellen een beetje de verkeerde kant op door twee meiden die daar ook zitten. Ze gaat roken, drinken en drugs gebruiken. Dan wordt haar broertje geadopteerd en Ellen ziet hem nooit meer. Als ze ongeveer 37 jaar is begint het verhaal weer. Ellen is al jaren niet meer in het huis geweest en als ze ziet dat het te koop staat besluit ze het te kopen. Ze is dan zwanger en pas gescheiden van Thijs. Als ze bezig is in de tuin gaat ze naar Intratuin en komt ze Bas tegen. Bas gaat haar helpen in de tuin en Ellen’s verleden komt weer boven. Ellen krijgt bijna een miskraam en er komt een hulp, Lucia. Lucia heeft drie kinderen en door Ellen te helpen duikt ze tegelijkertijd onder voor haar man. Aan het eind gaat Lucia weg en Ellen besluit Bas te bellen. Ze praten en als Bas weggaat gaan ook de stemmen die ze al die tijd van Billie en Kester hoorde weg. Aan het einde denkt ze aan hoe haar moeder haar gewoon vergeten was en dat ze daarom niet dood is. Flaptekst Dit boek bestaat uit twee verschillende verhalen. Het verleden en het nu. Het verleden gaat over Ellen toen ze nog klein was en hoe ze opgroeide. Ellen woonde in een huis dat ook het kantoor van haar vader en moeder was. Als haar moeder weer een kindje krijgt gaat het helemaal mis en wordt haar moeder een beetje gek. Haar moeder doet rare dingen en Ellen komt samen met haar broertje in een soort tehuis terecht. Haar broertje wordt geadopteerd en ze blijft alleen achter. Als ze achttien jaar is mag ze weg. Daarna kom je eigenlijk in het nu. Er wordt niet zoveel geschreven over de tijd tussen het moment dat ze weg mocht uit het tehuis en dat ze al een jaar of dertig is. Als je over het nu leest dan is Ellen zwanger. Ze heeft het verleden een beetje verdrongen, maar door de opkomst van haar baby komt het een beetje terug. Als ze ziet dat haar ouderlijk huis te koop is koopt ze het en komt het verleden langzaam terug. Als ze op een dag naar de Intratuin gaat komt ze een bekende tegen die vroeger bij haar vader gewerkt heeft. Het boek is zeker de moeite waard om te lezen. Het is wel verwarrend omdat je van het nu naar het verleden gaat. Er worden wel een aantal moeilijke woorden gebruikt, maar daar lees je gewoon overheen. Het is een boek wat je wel in 1 keer moet uitlezen om het hele verhaal te snappen.
Verhaalanalyse 1.1 De belangrijkste personen Ellen van Bemmel: in haar jeugd is ze heel erg slim. Ze leert Grieks en zit op het lyceum. Ze gaat als haar familie dood is samen met haar broertje naar tehuis de Eenhoorn. Ellen is heel erg gehecht aan haar broertje Carlos. Als ze ouder wordt is ze één keer getrouwd geweest met Thijs. Ze zijn uit elkaar, maar zien elkaar soms. Ze is zwanger van een meisje dat ze Ida-Sophie wil noemen. Margje en Frits van Bemmel: dit zijn de ouders van Ellen. Frits is de baas van het krantenknipselbureau. En Margje helpt. Ze zijn al heel lang verliefd en hebben elkaar ontmoet bij de fietsenmaker. Margje vermoordt Frits en haar kinderen. Billie en Kester van Bemmel: dit zijn de zus en broer van Ellen. Billie is zestien jaar en heel erg populair bij de jongens. Kester houdt van timmeren en is niet erg slim. Zij spoken als Ellen 37 jaar is steeds in haar hoofd en denken voor Ellen. Aan het einde gaan ze weg uit haar hoofd door Ellen’s nieuwe manier van denken. Carlos van Bemmel: dit is Ellen’s jongste broertje. Ellen is heel erg gek op hem. Hij heet eigenlijk Michiel en heeft allemaal brandwonden doordat hij een keer een pot thee over zich heen kreeg. Hij wordt geadopteerd door de familie Kamphuis. Als hij vijf of zes jaar wordt ziet hij Ellen nog één keer en daarna nooit meer. 1.2 De tijd Het verhaal van Ellen in het verleden speelt zich af toen ze twaalf jaar was. Het verhaal dat Ellen in het nu is speelt zich af als ze 37 jaar is. Ik weet niet de data waarop het zich afspeelt. Maar ik denk dat het verleden van Ellen zich wel na de oorlog af speelt. 1.3 De plaats Het verhaal speelt zich eigenlijk alleen af in het huis op de Lijsterlaan in Amsterdam gelegen. Het speelt zich vooral in de keuken en de woonkamer af. Ook tehuis de Eenhoorn speelt een belangrijke rol in het verhaal. 1.4 Vertelstandpunt Het verhaal is geschreven in de ik-persoon namelijk Ellen. Het verhaal gaat ook wel eens over in het standpunt van haar moeder of van de schrijver. 1.5 De stijl Het verhaal is in een beetje moeilijke stijl geschreven. Je gaat van het ene moment naar het andere en dat is erg ingewikkeld. Er worden ook best wel wat moeilijke woorden gebruikt, maar als je gewoon door leest zijn die goed te begrijpen. Verder is het wel een goed te lezen boek. 1.6 Thematiek Het thema van het verhaal is rouwverwerking, angst en dat soort dingen. Ellen verwerkt de dood van haar familie en wordt ‘achtervolgd’ door Billie en Kester. Ellen is bang en verdrietig en moet deze dood verwerken en het feit dat haar moeder haar gewoon vergeten was.
1.7 Conclusie Ik denk dat ik best nog een boek van Renate Dorrestein wil lezen, omdat ik dit soort boeken erg leuk vind. Het is een lekker ingewikkeld boek en dat vind ik wel een uitdaging. De manier van schrijven beviel me ook wel heel goed dus zal ik zeker nog een boek van haar zal lezen. Voor de lijst of gewoon voor mijn plezier. Verwerkingsopdracht Ik vind dat het een heel goed thema is. Het thema is dood en angst. Ellen’s familie wordt vermoord door Ellen’s moeder Margje. Ze verdooft ze eerst met pillen en dan laat ze, door zakken om hun hoofd te binden, ze stikken. Ellen moet dit verwerken en gaat ook naar verschillende psychiaters. Ik krijg hierdoor een raar beeld over de mens. Ik vind het raar dat een moeder haar eigen kinderen en man en daarna zich zelf vermoordt, omdat ze denkt dat haar nieuwe baby bezeten is van de duivel en dat dit haar familie schaadt. Voor Ellen is dit heel erg zielig en iets wat niet recht gezet kan worden of wat ze zomaar kan verwerken. Het thema is er best wel dik opgelegd en komt duidelijk naar voren. In het begin is het nog wel verwarrend, omdat je nog niet weet hoe haar familie en ouders zijn vermoord en waarom zij en haar broertje nog in leven waren. Dit wordt namelijk pas later in het verhaal duidelijk. Zelfs dan is het nog een beetje onduidelijk, omdat het verspreid staat in het boek. Maar als je het boek uit hebt is het wel goed te begrijpen en is het thema erg duidelijk te zien. Citaten: Bladzijde 229 in het boek en dan het stuk van: Was mij vader dan al dood geweest? Was hij al dood op het moment dat ik hem in de serre had zien liggen, of was hij toen alleen nog maar verdoofd dankzij de slaappillen en valium die mijn moeder had opgespaard? Hierin komt duidelijk het thema dood naar voren en hoe moeilijk Ellen het er mee heeft.