Een gang met gele deuren door Rom Molemaker

Beoordeling 7.1
Foto van een scholier
Boekcover Een gang met gele deuren
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 3e klas vwo | 1679 woorden
  • 29 augustus 2011
  • 9 keer beoordeeld
Cijfer 7.1
9 keer beoordeeld

Boekcover Een gang met gele deuren
Shadow
Een gang met gele deuren door Rom Molemaker
Shadow
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie

Een gang met gele deuren. [Beschrijving]
Het boek ‘Een gang met gele deuren’ is geschreven door Rom Molenmaker en uitgegeven door de uitgeverij Van Holkema & Warendorf. Deze jeugdroman is verschenen in 2005 en heeft 144 bladzijdes. Dit boek heb ik gekozen, omdat ik het voor school moest lezen. Wel had ik het al uit gelezen op 30 augustus 2009, terwijl ik mijn leesverslag pas voltooid had op 27 oktober 2009.

Op basis van de omslag kon ik concluderen dat het om een meisje ging met veel problemen. Dit zag ik aan de manier hoe ze zit en hoe ze kijkt. De titel ‘Een gang met gele deuren’ wekte totaal geen verwachtingen vooraf bij mij op. Ik had geen idee wat het betekende. De flaptekst zei wel al heel veel over het verhaal, maar nog niet het einde.

Martje ziet het allemaal niet meer zitten wanneer ze hoort dat ze gaat verhuizen van Amsterdam naar IJsselstein. Haar eerste week op haar nieuwe school vindt ze dan ook vreselijk, omdat ze naast de onpopulaire Brenda moet zitten, die ze ontzettend vervelend vindt. Zij vertelt Martje over allemaal mensen in school, onder andere over Gabriëlle en slechte criminele bende, maar eigenlijk is Martje wel onder de indruk van hen. Als Martje de volgende zaterdag voor de eerste keer uit boosheid iets steelt van de markt, heeft ze niet door dat Gabriëlle haar achtervolgd is en alles heeft gezien. Maandagochtend op school spreekt Gabrielle haar erop aan en verteld haar dat haar geheim veilig is in het groepje. Martje kan geen ‘Nee’ zeggen, wanneer Gabrielle haar mee vraagt om iets te gaan doen. Doordat Martje zich laat meesleuren in de groep, raakt ze steeds meer betrokken in alle activiteiten die de criminele meiden doen; het gebruik van drugs, stelen, het bedreigen van mensen (onder andere Brenda), enzovoort. Op een dag, wanneer de meiden behalve Meral in het gekraakte pand zijn, wordt het in brand gestoken en is er geen weg uit. Gelukkig worden ze gered door de brandweer, maar helaas wordt Martje wel bekend bij de politie. Gabrielle is er zeker van dat Kars, haar gehate ex, de brand heeft aangestoken, omdat hun twee bendes als sinds de relatie uit is vijanden zijn. Als Gabrielle hoort dat Meral en Kars samen flirten, is ze woedend en vindt dat Meral moet boeten voor haar daden. Wanneer de vier meiden op het perron staan, duwt Gabrielle Martje, zodat Meral een duw krijgt en voor de tram, die van de rechter kant aankomt, valt en overlijd. Martje wordt tot schuldig aangewezen, komt in de gevangenis terecht en kan zich niet meer herinneren wat er gebeurd is. Zelfs Brenda getuigt tegen haar. Op het einde komt er een telefoontje binnen waar een taxi chauffeur verklaart dat Martje geduwd werd en dat ze onschuldig is.

De hoofdpersoon in dit boek is Martje. In het boek verandert ze van een verlegen, gehoorzaam meisje naar een crimineel. Ze is erg onzeker, omdat ze zich laat meesleuren in het boek. Een ander persoon die we zouden kunnen beschrijving als een belangrijk en invloedrijk persoon is Gabrielle. Zij is de leider van de criminele meiden groep en iedereen kijkt tegen haar op. Zij is de baas en niemand spreekt haar tegen.

Het verhaal speelt zich af in de 21ste eeuw, omdat er vele dingen worden besproken die ook al in onze tijd zijn uitgevonden. Het verhaal is niet chronologisch, omdat verschillende tijden door elkaar worden verteld. Er zijn dus veel flashbacks en flashforwards. Het verhaal speelt zich af op verschillende plekken, onder andere op school, waar ze Gabrielle ontmoet, in de gevangenis, waar ze zich begint te realiseren dat ze onschuldig is. Ik vind dat in dit boek niet zo heel erg een gevoel gecreëerd wordt door het beschrijven van de ruimtes, maar meer door de manier van het vertellen van het verhaal.

De thema was het verhaal is criminaliteit. We zouden kunnen zeggen dat het een waarschuwing is om te laten merken dat je niet moet gaan stelen, want dat je dan in de problemen komt. Een ander thema dat ook veel voorkomt is vriendschap, want je moet weten wie je echte vrienden zijn, en oppassen wanneer je de verkeerde vrienden hebt.



[ Verdieping ]
Verdieping ten aanzien van de tekst: autonome criteria

Wanneer je naar de omslag van het boek kijkt, zie je een meisje zitten die heel gestrest en verward kijkt. Je kunt er dus uit opmaken dat het boek gaat over een meisje, die problemen heeft. De titel ‘Een gang met gele deuren’ zegt verder helemaal niets als je het boek nog niet gelezen hebt. Nadat je het boek gelezen hebt, zal je zien dat de woordgroep: ‘Een gang met gele deuren’ maar een keer in het boek voorkomt, namelijk wanneer Martje de hal van de jeugdinrichting voor de eerste keer binnenkomt en allemaal gele deuren ziet.

Zelfs wanneer je het boek nog niet gelezen zou hebben of er alleen maar door heen bladert, kan je verschillende structuren merken. Er zijn een aantal cursieve stukken en normale stukken, die beide in een verschillende tijd zich afspelen. De normale tekst gaat meer over wat er gebeurt en ik vind niet dat Martje veel gevoelens in dit stuk uit. De normale tekst is in de verledentijd vorm geschreven en alles wat er gebeurd is chronologische tijdsvorm geschreven. Midden in de normale tekst komen cursieve stukken tekst voor. De cursieve stukken zijn in de tegenwoordige tijd vorm geschreven en gaan over de momenten dat Martje in de jeugdinrichting zit. Martje laat veel meer haar gedachtes vrij en we lezen meer over haar gevoelens in de cursieve teksten in tegendeel tot de normale tekst. Ik denk dat de cursieve tekst vele flashbacks bevat, omdat Martje heel erg terug denkt aan alles wat er gebeurd is. Doordat we de normale tekst lezen wordt dit ook allemaal duidelijker.

Speciale elementen in de tekst waren dus het verschil tussen normale en cursieve teksten. De tekst was ook goed opgebouwd. Er waren veel alinea’s welke de tekst duidelijk en leesbaar maakte. De schrijver sloeg een regel over wanneer hij een nieuw stukje op een nieuwe plaats begon. Het ging dan wel over de situatie beschreven in de vorige alinea, maar het was misschien gewoon een uurtje later. Ook wanneer die in de tegenwoordige tijd begon te schrijven, sloeg hij een regel over, maar het was beter op te merken door de cursieve tekst. Wanneer de schrijver een nieuw hoofdstuk begon, werd er duidelijk een cijfer en een titel aangegeven om geen verwarring te veroorzaken.

Zoals ik al verteld had, is de opbouw van tijd soms een beetje verwarrend, omdat de tegenwoordige en de verleden tijd door elkaar worden geschreven. De elementen die het verschil aangeven is dus de cursieve tekst en de normale tekst. Het boek is geschreven in 2005 en dat betekent dat het boek nog maar vier jaar oud is. De tijd waar de lezers het boek lezen is dus nu, maar omdat het niet een heel bekend boek is, denk ik niet dat het over 50 jaar nog gelezen wordt, zoals Romeo en Julia van William Shakespeare bijvoorbeeld. Het verhaal speelt zich wel af in de 21ste eeuw. Dit kunnen we merken, omdat er vele dingen besproken worden die ook al in onze tijd zijn uitgevonden. Martje beschreef namelijk dat de Lord of the Rings 3 al uit was. Deze film komt ook in onze tijd voor en is ook nog niet zo heel lang geleden uit gekomen. Het verhaal speelt zich af in IJsselstein in Nederland in Europa. Martje is veel te vinden op plekken, zoals op school, de jeugdinrichting, het gekraakte pand waar Gabrielle en haar meiden groep altijd zitten etc. Ik heb gemerkt dat Martje bijna nergens echt een gevoel gecreëerd, want ze beschrijft bijna geen ruimtes. Het gevoel van het verhaal wordt meer gecreëerd door de manier dat het verhaal verteld wordt.

Martje is dus het belangrijkste personages, omdat we met haar gevoelens meelezen. Alles wordt in het derde vertelperspectief verteld, wat betekent dat alles geschreven werd vanuit ‘Martje’, niet vanuit ‘Ik’. De motieven die voorkomen in het boek en die een invloed hebben op Martje’s leven zijn criminaliteit, drugs, jeugdinrichtingen, verkeerde vriendschappen etc. Het boek bevat geen moeilijk taalgebruik en was modern.


Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.

Verder lezen
Gids Leraar worden

Alles wat je moet weten over leraar worden


[ Verdieping ]
Verdieping ten aanzien van de tekst: autonome criteria

Wanneer je naar de omslag van het boek kijkt, zie je een meisje zitten die heel gestrest en verward kijkt. Je kunt er dus uit opmaken dat het boek gaat over een meisje, die problemen heeft. De titel ‘Een gang met gele deuren’ zegt verder helemaal niets als je het boek nog niet gelezen hebt. Nadat je het boek gelezen hebt, zal je zien dat de woordgroep: ‘Een gang met gele deuren’ maar een keer in het boek voorkomt, namelijk wanneer Martje de hal van de jeugdinrichting voor de eerste keer binnenkomt en allemaal gele deuren ziet.

Zelfs wanneer je het boek nog niet gelezen zou hebben of er alleen maar door heen bladert, kan je verschillende structuren merken. Er zijn een aantal cursieve stukken en normale stukken, die beide in een verschillende tijd zich afspelen. De normale tekst gaat meer over wat er gebeurt en ik vind niet dat Martje veel gevoelens in dit stuk uit. De normale tekst is in de verledentijd vorm geschreven en alles wat er gebeurd is chronologische tijdsvorm geschreven. Midden in de normale tekst komen cursieve stukken tekst voor. De cursieve stukken zijn in de tegenwoordige tijd vorm geschreven en gaan over de momenten dat Martje in de jeugdinrichting zit. Martje laat veel meer haar gedachtes vrij en we lezen meer over haar gevoelens in de cursieve teksten in tegendeel tot de normale tekst. Ik denk dat de cursieve tekst vele flashbacks bevat, omdat Martje heel erg terug denkt aan alles wat er gebeurd is. Doordat we de normale tekst lezen wordt dit ook allemaal duidelijker.

Speciale elementen in de tekst waren dus het verschil tussen normale en cursieve teksten. De tekst was ook goed opgebouwd. Er waren veel alinea’s welke de tekst duidelijk en leesbaar maakte. De schrijver sloeg een regel over wanneer hij een nieuw stukje op een nieuwe plaats begon. Het ging dan wel over de situatie beschreven in de vorige alinea, maar het was misschien gewoon een uurtje later. Ook wanneer die in de tegenwoordige tijd begon te schrijven, sloeg hij een regel over, maar het was beter op te merken door de cursieve tekst. Wanneer de schrijver een nieuw hoofdstuk begon, werd er duidelijk een cijfer en een titel aangegeven om geen verwarring te veroorzaken.

Zoals ik al verteld had, is de opbouw van tijd soms een beetje verwarrend, omdat de tegenwoordige en de verleden tijd door elkaar worden geschreven. De elementen die het verschil aangeven is dus de cursieve tekst en de normale tekst. Het boek is geschreven in 2005 en dat betekent dat het boek nog maar vier jaar oud is. De tijd waar de lezers het boek lezen is dus nu, maar omdat het niet een heel bekend boek is, denk ik niet dat het over 50 jaar nog gelezen wordt, zoals Romeo en Julia van William Shakespeare bijvoorbeeld. Het verhaal speelt zich wel af in de 21ste eeuw. Dit kunnen we merken, omdat er vele dingen besproken worden die ook al in onze tijd zijn uitgevonden. Martje beschreef namelijk dat de Lord of the Rings 3 al uit was. Deze film komt ook in onze tijd voor en is ook nog niet zo heel lang geleden uit gekomen. Het verhaal speelt zich af in IJsselstein in Nederland in Europa. Martje is veel te vinden op plekken, zoals op school, de jeugdinrichting, het gekraakte pand waar Gabrielle en haar meiden groep altijd zitten etc. Ik heb gemerkt dat Martje bijna nergens echt een gevoel gecreëerd, want ze beschrijft bijna geen ruimtes. Het gevoel van het verhaal wordt meer gecreëerd door de manier dat het verhaal verteld wordt.

Martje is dus het belangrijkste personages, omdat we met haar gevoelens meelezen. Alles wordt in het derde vertelperspectief verteld, wat betekent dat alles geschreven werd vanuit ‘Martje’, niet vanuit ‘Ik’. De motieven die voorkomen in het boek en die een invloed hebben op Martje’s leven zijn criminaliteit, drugs, jeugdinrichtingen, verkeerde vriendschappen etc. Het boek bevat geen moeilijk taalgebruik en was modern.



[ Eindoordeel ]
Ik vond het boek een geweldig leuk boek, omdat:

- Het boek was ontzettend goed en mooi geschreven, want ik leefde me helemaal in het verhaal in en kon gewoon niet stoppen met lezen.

- Het was ook aangrijpend. Ik vond het vreselijk hoe Martje zich mee liet slepen in de criminele meiden groep en dat ze dan uiteindelijk in de jeugdinrichting belandt.

- Het boek was ook verrassend, want je wist gewoon niet wat er ging gebeuren. Je kon het verhaal niet van de titel, de omslag of de flaptekst af lezen. Dit maakte het allemaal een stukje spannender en ik wilde maar doorlezen wat er zou gebeuren met Martje etc.

- Het boek was totaal niet voorspellend, wat het extra spannend maakte en de verleiding van doorlezen wanneer je eigenlijk moet stoppen groter maakte.

De taal was makkelijk en begrijpbaar. Er kwamen verder geen moeilijke woorden in voor en het is alledaags taalgebruik.

Wat ik jammer vind, is dat het boek een open einde heeft. Wanneer Martje hoort dat er een getuige is, die heeft gezien dat Gabrielle Martje duwde, verwacht je dat Martje vrij komt etc. Helaas kom je dit niet te weten, omdat het boek eindigt wanneer ze nog in de jeugdinrichting zit.

Ik vond het boek veel leuker dan ‘4 Love’, omdat dit boek een onbekende situatie voor mij is. In ‘4 Love’ gaat over loverboys en dan weet je wel wat er gaat gebeuren. Als ik over stelen na denk, dan kan ik ongeveer wel voorspellen dat er iets gaat gebeuren, zoals betrapt worden, maar verder is de situatie van hoe zo iemand zich dat moet voelen onbekend. Persoonlijk vind ik nog steeds ‘Het verrotte leven van Floortje Bloem’ het leukste boek, omdat het toch wat uitdagender was in taalgebruik, maar in het algemeen heb ik zeer genoten van het lezen van dit boek.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Een gang met gele deuren door Rom Molemaker"