'Een dagje naar het strand'
Heere Heeresma
Zakelijke gegevens
Auteur: Heere Heeresma
Titel: Een dagje naar het strand
Verschijningsjaar: 1962
Gelezen druk: 28ste druk, oktober 2005
Uitgeverij: De arbeidspers
Plaats van uitgave: Amsterdam of Antwerpen
Aantal pagina's: 107
Aantal punten: 3 punten
Verwachtingen en eerste reactie
Ik heb dit boek gekozen omdat het genoeg punten had op de puntenlijst en ik snel een boek moest hebben. Dit boek leek me wel interessant, ik had nog nooit een boek gelezen met het thema dronkenschap.
Op de voorkant van het boek is een zee met strand te zien. Aan het water lopen een vader met een kindje.
Het boek zal over een vader gaan die met zijn kindje (kind denkt dat het oom is) een dagje naar het strand gaat. Het kindje heeft lichamelijk een probleem, ze is gehandicapt. Maar haar vader heeft ook een probleem, en dat is de alcohol.
Mijn eerste reactie was: huh. Het einde is heel raar en onduidelijk, het laat ook erg veel vragen achter.
Het boek valt wel een beetje te vergelijken met de film 'afblijven'. Alleen in deze film is een drugsprobleem aan de orde. Ze willen beide voor hun dierbaarste gaan, maar telkens wint de verslaving het toch, en het loopt totaal uit de hand.
Het boek heeft wel indruk gemaakt, hij geeft wel om zijn dochtertje, maar toch is hij telkens weer met zichzelf bezig. Hij geeft driekwart van het geld uit aan drank, zonder dat het dochtertje het weet. Dat geld was voor hun tweeën bedoeld.
Ik vond het een lastig boek om te lezen. In het begin viel je er zo middenin, je wist echt niet waar de persoon zich nou bevond, in wat voor situatie en wat hij ging doen. Dat werd pas later duidelijk. Het boek was voor het grootste gedeelte verder wel te volgen, totdat het op een gegeven moment een sprong van café naar café maakt. Toen was ik even de draad kwijt. Hierna snap ik het weer wel, totdat hij in een keer wakker wordt op het strand. Waar is zijn dochtertje heen?
Beknopte samenvatting en analyse
Het boek gaat over een vader die zijn 'dochtertje' gaat ophalen bij zijn ex-vrouw. Het dochtertje krijgt daar ook veel aandacht te kort en haar vader (voor haar oom) neemt haar mee naar het strand. Het dochtertje is gehandicapt, en loopt met steunen om haar benen, maar dit belemmert haar niet van een zeer energiek en enthousiast karakter. Haar vader heeft een alcohol probleem. De strandtentjes die ze ingaan, veroorzaakt hij telkens ruzies, waarna hij hard wegrent met zijn dochtertje. Hij probeert zo vaak mogelijk niet te betalen. Ondanks dat hij veel om zijn dochtertje geeft, wint zijn alcoholprobleem het telkens. Hij probeert er steeds overheen te praten tegen zijn dochtertje, maar deze heeft ook door dat er iets niet klopt. Ze zegt dingen als: je hebt weer gedronken hè etc. Als Bernd een oude maat tegenkomt, duikt hij met diegene de kroeg in. Telkens vergeet hij zijn dochtertje weer. Na nog meer drank wordt hij uiteindelijk op het strand wakker, zonder Walijne.
Het thema van het boek is drankmisbruik. Dit komt het hele verhaal terug naar voren. Het thema is best actueel, vaak komt er in het nieuws weer een bericht over ongevallen door alcoholmisbruik. Jongeren die te veel alcohol drinken. Ongelukken in het verkeer door alcohol etc etc.
Drie motieven uit het verhaal zijn: Drank, regen(triestheid), eenzaamheid
Drankmisbruik beheerst het gehele verhaal. In hoofdstuk 1 als toekomstverwijzing: het leek hem zelfs niet uitgesloten dat hij in deze kijkkast bijzonder dronken kon worden.’ In hoofdstuk 2 drinkt Bernard stiekem wodka uit de huisbar. In de loop van de dag drinkt Bernard zich langzaam lazarus. Een tweede motief dat erg belangrijk is, is de regen die de triestheid van het drankmisbruik als het ware onderstreept. Verder: de eenzaamheid van Bernard. ‘En hij in zijn pilobroek en leren jack, omgeven met een odium van misprijzen en lege volstrekt lege eenzaamheid.’
Het verhaal begint een begin van de dag. Bernd begint nu al met alcohol gebruiken. Om 9 uur 's ochtends gaat hij op weg naar Walijne, waar hij verder heel de dag mee doorbrengt. Aan het eind van de middag moet ze eigenlijk al naar huis, maar doordat Bernd blijft drinken vergeet hij van alles. Het verhaalt eindigt
aan het eind van de dag, als Bernd zonder zijn Walijne wakker wordt op het strand.
De tekst bevat verder geen opvallende vormkenmerken.
De titel laat een ontspannen dagje uit zien (wat de bedoeling was), in werkelijkheid pakt het echter heel anders uit. Het beschrijft een aantal gebeurtenissen van een alcoholist met een kind die zich afspelen op of in de nabijheid van het Scheveningse strand. Vandaar, een dagje naar het strand.
Het motto van het boek luidt: 'Wees niet te zeer rechtvaardig en gedraag u niet al te wijs; waarom zoudt gij uzelf tot verbijstering brengen?' Het heeft een achterliggende gedachte dat men zich moet gedragen zoals hij is, en niet anders moet voordoen omdat iemand anders het zo wil. Bij alcohol gedraag je je ook anders, als jij in werkelijkheid bent.
Het boek is een novelle, er geen karakterontwikkeling plaats vindt. Je ziet een korte periode uit het leven van Bernard en Walijne. In het boek zijn maar een gering aantal personen, Bernd, Walijne, Carl en Medusa. Er vindt een gebeurtenis plaats en dat is het dagje strand.
De persoon die mij het meeste aansprak was Walijne, het dochtertje van Bernd. Walijne is gehandicapt, maar zit vol energie en laat zich door haar handicap niet tegenhouden. Het is een slim kind, ondanks dat Bernd smoesjes verzint voor de drank, weet ze heel goed dat hij drinkt. Toch vindt ze het leuk om met hem op stap te gaan. Het wordt ook haar wel eens teveel, maar telkens vergeeft ze hem.
De emotie van Merdusa, Bernds ex-vrouw en de moeder van Walijne heeft me wel aan het denken gezet. Ze is helemaal niet gelukkig, terwijl ze juist nu een man heeft zonder drankprobleem. Ze schenkt dus ook helemaal geen aandacht aan Walijne. Ze heeft wel commentaar op Bernd, maar laat zich weer wel verleiden door Bernd.
Het verhaal wordt verteld op auctoriale vertelwijze. Het perspectief ligt bij Bernd. Alle gebeurtenissen worden door zijn ogen beschreven en zijn gedachten worden weergegeven (hij- perspectief). Zo begint het verhaal met: 'Daar was hij in de val gelopen.' Of 'Hij vond een portiek.' Ook nog: 'Neem me niet kwalijk Carl maar ik heb het beloofd.'
Het verhaal wordt geheel in chronologische volgorde verteld. Er waren geen flash- backs in het verhaal. Er is verder ook geen sprake van tijdrekkingen.
Het verhaal speelt zich af in Nederland - Scheveningen, rond 1962 en het duurt één dag.
Je valt midden in het verhaal, het begint dus in medias res. De man zit in een portier, je moet echt een heel stuk verder lezen om het te kunnen begrijpen. Het eindigt met een open einde, Bernd wordt wakker op het strand en je hebt geen idee wat er gebeurt is met Walijne. Waar is ze heen? Wat gebeurt er met Bernd? Vergeeft Merdusa hem? Komt hij zijn drank probleem ooit te boven?
De grafiek van het boek ziet er als volgt uit:
Piek 1: het begin van het boek, Bernd zit in een portier
Piek 2: verleiden Merdusa
Piek 3: vinden van pistool
Piek 4: de onenighedenin de strandtentjes
Piek 5: buurtbewoners tegen Bernd (Walijne stond al eeuwigheid alleen op straat)
Piek 6: Bernd wordt alleen wakker op het strand
De auteur
In het werk van Heere Heeresma komen veel personages voor die zijn getekend door eenzaamheid, gebrek aan contact en machteloosheid. Dreiging, ontreddering en ondergang bepalen de sfeer van dit werk. Dit veel terugkomen van eenzaamheid, kan misschien een verband hebben met het persoonlijk leven van Heere Heeresma. In dit boek komt alcohol vaak aan de orde, dit speelt tegenwoordig in de maatschappij ook een grote rol. Vaak zie of lees je over alcoholgebruik, tijdens het rijden, door jongeren, misbruik ervan.
Eindoordeel
Gebeurtenissen: de gebeurtenissen van het boek zijn erg geloofwaardig. Het laat je goed zien hoe een verslaafde zich telkens overgeeft aan het probleem, en problemen meedraagt (onenigheid in strandtentjes).
Personages: De personages zijn ook realistisch geschreven. Een vader als alcoholist en een gehandicapt kindje is een aparte, maar wel boeiende combinatie. Alles is goed beschreven in het verhaal. Twee personen blijven naar voren komen in het verhaal, maar deze zijn ook de grote lijn van het verhaal.
Opbouw: het verhaal is goed opgebouwd, in chronologische volgorde. Ik vond het verhaal zelf niet erg spannend, maar wel boeiend onderwerp. Het einde vind ik erg origineel, het roept ook ontzettend veel vragen op.
Taalgebruik: Taalgebruik was vaak niet erg moeilijk. Het bevatte wel erg veel ironie en typische humor. Plechtige woorden worden soms gebruikt om komische effecten te creëren.
Het boek laat heel goed zien hoe iemand met een verslaving leeft. Hij geeft veel om Walijne, maar hij zit zo diep in zijn probleem, dat hij er telkens weer aan overgeeft. Het geeft je zeker wel stof om over na te denken, zo'n verslaving. Het laat weer goed zien waarom je niet verslaafd moet worden.
Dit boek kan worden aangeraden aan iedereen, zolang diegene maar over doorzettingsvermogen beschikt. Het begin is namelijk echt erg lastig, en je hebt kans dat er wordt gezegd 'waar gaat dit over, pak maar een ander boek'. Het is echt onduidelijk in het begin, pas als je echt doorleest zie je waar het over gaat.
Heere Heeresma
Zakelijke gegevens
Auteur: Heere Heeresma
Titel: Een dagje naar het strand
Verschijningsjaar: 1962
Gelezen druk: 28ste druk, oktober 2005
Uitgeverij: De arbeidspers
Plaats van uitgave: Amsterdam of Antwerpen
Aantal pagina's: 107
Aantal punten: 3 punten
Verwachtingen en eerste reactie
Ik heb dit boek gekozen omdat het genoeg punten had op de puntenlijst en ik snel een boek moest hebben. Dit boek leek me wel interessant, ik had nog nooit een boek gelezen met het thema dronkenschap.
Op de voorkant van het boek is een zee met strand te zien. Aan het water lopen een vader met een kindje.
Mijn eerste reactie was: huh. Het einde is heel raar en onduidelijk, het laat ook erg veel vragen achter.
Het boek valt wel een beetje te vergelijken met de film 'afblijven'. Alleen in deze film is een drugsprobleem aan de orde. Ze willen beide voor hun dierbaarste gaan, maar telkens wint de verslaving het toch, en het loopt totaal uit de hand.
Het boek heeft wel indruk gemaakt, hij geeft wel om zijn dochtertje, maar toch is hij telkens weer met zichzelf bezig. Hij geeft driekwart van het geld uit aan drank, zonder dat het dochtertje het weet. Dat geld was voor hun tweeën bedoeld.
Ik vond het een lastig boek om te lezen. In het begin viel je er zo middenin, je wist echt niet waar de persoon zich nou bevond, in wat voor situatie en wat hij ging doen. Dat werd pas later duidelijk. Het boek was voor het grootste gedeelte verder wel te volgen, totdat het op een gegeven moment een sprong van café naar café maakt. Toen was ik even de draad kwijt. Hierna snap ik het weer wel, totdat hij in een keer wakker wordt op het strand. Waar is zijn dochtertje heen?
Beknopte samenvatting en analyse
Het boek gaat over een vader die zijn 'dochtertje' gaat ophalen bij zijn ex-vrouw. Het dochtertje krijgt daar ook veel aandacht te kort en haar vader (voor haar oom) neemt haar mee naar het strand. Het dochtertje is gehandicapt, en loopt met steunen om haar benen, maar dit belemmert haar niet van een zeer energiek en enthousiast karakter. Haar vader heeft een alcohol probleem. De strandtentjes die ze ingaan, veroorzaakt hij telkens ruzies, waarna hij hard wegrent met zijn dochtertje. Hij probeert zo vaak mogelijk niet te betalen. Ondanks dat hij veel om zijn dochtertje geeft, wint zijn alcoholprobleem het telkens. Hij probeert er steeds overheen te praten tegen zijn dochtertje, maar deze heeft ook door dat er iets niet klopt. Ze zegt dingen als: je hebt weer gedronken hè etc. Als Bernd een oude maat tegenkomt, duikt hij met diegene de kroeg in. Telkens vergeet hij zijn dochtertje weer. Na nog meer drank wordt hij uiteindelijk op het strand wakker, zonder Walijne.
Het thema van het boek is drankmisbruik. Dit komt het hele verhaal terug naar voren. Het thema is best actueel, vaak komt er in het nieuws weer een bericht over ongevallen door alcoholmisbruik. Jongeren die te veel alcohol drinken. Ongelukken in het verkeer door alcohol etc etc.
Drie motieven uit het verhaal zijn: Drank, regen(triestheid), eenzaamheid
Drankmisbruik beheerst het gehele verhaal. In hoofdstuk 1 als toekomstverwijzing: het leek hem zelfs niet uitgesloten dat hij in deze kijkkast bijzonder dronken kon worden.’ In hoofdstuk 2 drinkt Bernard stiekem wodka uit de huisbar. In de loop van de dag drinkt Bernard zich langzaam lazarus. Een tweede motief dat erg belangrijk is, is de regen die de triestheid van het drankmisbruik als het ware onderstreept. Verder: de eenzaamheid van Bernard. ‘En hij in zijn pilobroek en leren jack, omgeven met een odium van misprijzen en lege volstrekt lege eenzaamheid.’
Het verhaal begint een begin van de dag. Bernd begint nu al met alcohol gebruiken. Om 9 uur 's ochtends gaat hij op weg naar Walijne, waar hij verder heel de dag mee doorbrengt. Aan het eind van de middag moet ze eigenlijk al naar huis, maar doordat Bernd blijft drinken vergeet hij van alles. Het verhaalt eindigt
De tekst bevat verder geen opvallende vormkenmerken.
De titel laat een ontspannen dagje uit zien (wat de bedoeling was), in werkelijkheid pakt het echter heel anders uit. Het beschrijft een aantal gebeurtenissen van een alcoholist met een kind die zich afspelen op of in de nabijheid van het Scheveningse strand. Vandaar, een dagje naar het strand.
Het motto van het boek luidt: 'Wees niet te zeer rechtvaardig en gedraag u niet al te wijs; waarom zoudt gij uzelf tot verbijstering brengen?' Het heeft een achterliggende gedachte dat men zich moet gedragen zoals hij is, en niet anders moet voordoen omdat iemand anders het zo wil. Bij alcohol gedraag je je ook anders, als jij in werkelijkheid bent.
Het boek is een novelle, er geen karakterontwikkeling plaats vindt. Je ziet een korte periode uit het leven van Bernard en Walijne. In het boek zijn maar een gering aantal personen, Bernd, Walijne, Carl en Medusa. Er vindt een gebeurtenis plaats en dat is het dagje strand.
De persoon die mij het meeste aansprak was Walijne, het dochtertje van Bernd. Walijne is gehandicapt, maar zit vol energie en laat zich door haar handicap niet tegenhouden. Het is een slim kind, ondanks dat Bernd smoesjes verzint voor de drank, weet ze heel goed dat hij drinkt. Toch vindt ze het leuk om met hem op stap te gaan. Het wordt ook haar wel eens teveel, maar telkens vergeeft ze hem.
De emotie van Merdusa, Bernds ex-vrouw en de moeder van Walijne heeft me wel aan het denken gezet. Ze is helemaal niet gelukkig, terwijl ze juist nu een man heeft zonder drankprobleem. Ze schenkt dus ook helemaal geen aandacht aan Walijne. Ze heeft wel commentaar op Bernd, maar laat zich weer wel verleiden door Bernd.
Het verhaal wordt verteld op auctoriale vertelwijze. Het perspectief ligt bij Bernd. Alle gebeurtenissen worden door zijn ogen beschreven en zijn gedachten worden weergegeven (hij- perspectief). Zo begint het verhaal met: 'Daar was hij in de val gelopen.' Of 'Hij vond een portiek.' Ook nog: 'Neem me niet kwalijk Carl maar ik heb het beloofd.'
Het verhaal wordt geheel in chronologische volgorde verteld. Er waren geen flash- backs in het verhaal. Er is verder ook geen sprake van tijdrekkingen.
Het verhaal speelt zich af in Nederland - Scheveningen, rond 1962 en het duurt één dag.
De grafiek van het boek ziet er als volgt uit:
Piek 1: het begin van het boek, Bernd zit in een portier
Piek 2: verleiden Merdusa
Piek 3: vinden van pistool
Piek 4: de onenighedenin de strandtentjes
Piek 5: buurtbewoners tegen Bernd (Walijne stond al eeuwigheid alleen op straat)
Piek 6: Bernd wordt alleen wakker op het strand
De auteur
In het werk van Heere Heeresma komen veel personages voor die zijn getekend door eenzaamheid, gebrek aan contact en machteloosheid. Dreiging, ontreddering en ondergang bepalen de sfeer van dit werk. Dit veel terugkomen van eenzaamheid, kan misschien een verband hebben met het persoonlijk leven van Heere Heeresma. In dit boek komt alcohol vaak aan de orde, dit speelt tegenwoordig in de maatschappij ook een grote rol. Vaak zie of lees je over alcoholgebruik, tijdens het rijden, door jongeren, misbruik ervan.
Eindoordeel
Gebeurtenissen: de gebeurtenissen van het boek zijn erg geloofwaardig. Het laat je goed zien hoe een verslaafde zich telkens overgeeft aan het probleem, en problemen meedraagt (onenigheid in strandtentjes).
Opbouw: het verhaal is goed opgebouwd, in chronologische volgorde. Ik vond het verhaal zelf niet erg spannend, maar wel boeiend onderwerp. Het einde vind ik erg origineel, het roept ook ontzettend veel vragen op.
Taalgebruik: Taalgebruik was vaak niet erg moeilijk. Het bevatte wel erg veel ironie en typische humor. Plechtige woorden worden soms gebruikt om komische effecten te creëren.
Het boek laat heel goed zien hoe iemand met een verslaving leeft. Hij geeft veel om Walijne, maar hij zit zo diep in zijn probleem, dat hij er telkens weer aan overgeeft. Het geeft je zeker wel stof om over na te denken, zo'n verslaving. Het laat weer goed zien waarom je niet verslaafd moet worden.
Dit boek kan worden aangeraden aan iedereen, zolang diegene maar over doorzettingsvermogen beschikt. Het begin is namelijk echt erg lastig, en je hebt kans dat er wordt gezegd 'waar gaat dit over, pak maar een ander boek'. Het is echt onduidelijk in het begin, pas als je echt doorleest zie je waar het over gaat.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden