Een dagje naar het strand door Heere Heeresma

De titel: Een dagje naar het strand. De uitgeverij: Villa
Het jaartal van de eerste druk: 1962
Soort boek: Monoloog verhaal
Aantal bladzijden: 110 bladzijden Samenvatting: Het verhaal begint vroeg in de ochtend als Bernard te voet in de regen op weg is naar Carl’s huis om Walijne op te halen voor een dagje strand. Onderweg schuilt hij in de portiek van een audio-winkel. Om het personeel van deze winkel te verbazen, zet hij twee perfecte modderafdrukken van zijn voeten op de etalageruit. Hij is veel te vroeg vertrokken, en gaat daarom schuilen voor de regen. Hij wacht voor Carl zijn flat, totdat deze naar buiten komt om naar zijn werk te gaan. Bernard vraagt hem om geld voor een leuk dagje met Walijne door te brengen, daar hij zelf niet over financiële middelen beschikt. In de flat ontmoet hij Medusa, de vrouw van Carl en de moeder van Walijne, die hij nog kent uit de tijd dat ze samen een huis deelde. Walijne is niet Carl’s dochter. Bernard denkt dat Walijne zijn dochter is. Medusa vindt Walijne een hindernis, ze had Walijne liever niet gehad. Terwijl Medusa Walijne aankleedt, slaat Bernard stiekem een paar wodka’s achterover. Met Walijne, een lichamelijk gehandicapt kind (ze loopt in beugels), gaat hij naar de tramhalte. Als ze staan te wachten komt Louis, een kroegbaas waarbij Bernard schuld heeft, en die wil geld van Bernard. Hij haalt al zijn geld uit zijn zakken en zegt tegen Louis dat ze ook nog tramgeld nodig hebben. Louis pakt het geld, geeft Bernard een klap, en zegt dat hij de rest binnen een week wil hebben. In de tram haalt ‘hij de rest van het geld van Carl uit zijn sok. Aangekomen op het strand gingen ze eerst eten, in ieder geval Walijne, want hij dronk bier in plaats van iets te eten. Dit tentje verlaat hij met ruzie, omdat de serveerster al meerdere flesjes bier klaarzette om extra lopen te besparen. Bernard heeft gewoon heel de dag behoefte aan alcohol; hij is een alcoholist. Hij loopt nu te zoeken om zijn alcoholbehoefte en Walijne’s speelbehoefte te combineren. Walijne loopt vooruit en Bernard gaat een kiosk binnen om sigaretten te kopen. Hij vraagt aan de man, waarvan hij denkt dat hij homo is, ‘He miet heb je ook bier?’. Deze gaat bier halen en komt terug met zijn vriend, een vieze man. Hij koopt nog een cadeautje voor Walijne en vertrekt. Hij realiseert zich dat Walijne weg is. Dit gebeurt vaker op die dag, de hele tijd als hij weer aan de alcohol zit. Hij vindt Walijne op het strand in een stoel. In die stoel, waar ze droog zitten, drinkt Bernard zijn gekochte bier op. Om Walijne te vermaken vult ‘hij de lege flesjes met zand en gooit ze in zee. Als het 4.30 uur is wil Walijne naar huis omdat ze moe is. Bernard is op dat moment al erg zat. Opeens bevindt hij zich weer in een bar waar verder alleen nog een man uit Ghana zit. Na hier enige consumpties weg hebben gedronken werkt de barjuffrouw hem naar buiten. Buiten is een opstootje, omdat een kind bijna was aangereden door een touringcar. Dit bleek Walijne te zijn. De omstanders werden boos op Bernard, waardoor Bernard bang werd. Hij liep zo vlug als het kon met Walijne naar het strand. Onderweg bij een slijter nog wat bier gekocht en cognac gejat. Hiernaar wordt hij wakker in een kuil op het strand en is ‘hij Walijne kwijt…… Wie is/zijn de hoofd/bijpersonen: Bernard is een uitdagende man, die bezig is werk te zoeken. Hij is eenzaam en heeft geen hoge eigendunk. Hij is vrijwel machteloos tegen vernietigende gedachten van zichzelf, waardoor vrienden en bekenden bijna steeds weer teleurgesteld worden van hem. Walijne is een lichamelijk gehandicapt kind, dat veel liefde te kort komt. Medusa is een egoïstische vrouw

Carl is altijd goed gekleed. Hij is ook een intelligent persoon, maar hij ziet niet in dat Medusa’s liefde voor zijn geld is, en niet voor hem. De Schrijver: De Auteur is in Amsterdam geboren. Zijn vader, die godsdienstonderwijzer was, is vrij jong gestorven. Heere Heeresma heeft een poos in de Bijlmermeer gewoond en heeft zich daarna in Frankrijk gevestigd. In 1962 publiceerde hij zijn eerste prozabundel: Bevind van zaken. In datzelfde jaar verscheen de novelle: Een dagje naar het strand, welk werk inmiddels al in acht talen is vertaald. De auteur heeft ook samen met zijn broer een boek geschreven. En in verdere jaren ging hij alleen verder met schrijven. Eigen mening: Het boek was minder leuk dan ik van tevoren had gedacht. Het verhaal was heel langdradig en vrij saai. Er gebeurde weinig spectaculairs in het verhaal. Eigenlijk wordt er alleen een dag beschreven en er is ook geen echte ontknoping aan het einde dat vond ik jammer. Om te lezen was het zoals ik gedacht had, ik had het boek snel uit. Het was natuurlijk ook vrij dun. Ik vond het best een zielig boek, want Walijne heeft al genoeg nare dingen meegemaakt in haar korte leven. Eerst zijn haar ouders gescheiden, haar vader is alcoholverslaafde en ze is zelf gehandicapt.