Titel: Een dag in december
Auteur: Hermine de Graaf
Uitgeverij: Meulenhoff Titelverklaring. De titel slaat op een dag in december, dat de hoofdpersoon, de ik-figuur, inkopen gaat doen voor de kerst met haar man, haar dochter en de vriend van haar man. Zij doet alsof zij hen kwijt raakt en gaat naar de bibliotheek, waar zij werkt, om een brief te zoeken van de dichteres Carla van Egmond. Die brief ligt in de kluis van haar man. Als zij die brief vindt, ontdekt ze daarin, dat deze vrouw haar biologische moeder is. Samenvatting. Het verhaal begint als Bella met haar dochter Gina in een pension op het platteland zit. Het pension is haar ouderlijk huis, dat is verbouwd. Ze zijn gevlucht voor Ellert en Matthijs, haar man en zijn vriend. Bella denkt hier terug aan wat er tijdens haar huwelijk is gebeurd. Als Bella Ellert leert kennen, zijn zij erg verliefd. In die tijd schrijft Bella gedichten, die Ellert mooi vindt. Ze trouwen en krijgen een dochter, Gina. Ellert is gek op de gedichten van Carla van Egmond. Na een poosje wordt Bella de assistente van Ellert, die in de bibliotheek werkt. Als Gina ouder wordt, gaat Ellert Bella steeds slechter behandelen. Gina en Ellert zijn gek op elkaar, maar niet op Bella. Op een dag staat Matthijs voor de deur en blijft logeren. Hij bemoeit zich met alles en vernedert Bella ook. De twee mannen willen een biografie van Carla gaan schrijven. Als Ellert een stapel gedichten vindt, denken hij en Matthijs, dat ze van Carla zijn. Ze willen daar veel geld mee verdienen. Bella zegt dat ze van haar zijn, maar de mannen lachen haar uit. Na een flinke ruzie met Ellert vlucht ze naar het pension. Ze leest daar de brieven, die Carla aan Ellert heeft geschreven. De laatste brief niet, die ligt in de bibliotheek. Ze probeert weer gedichten te schrijven om te laten zien dat de gedichten wel van haar zijn, maar het lukt niet. Als Bella weer thuis is, verlaat Gina het conservatorium en gaat in de bibliotheek werken. Soms gaat Bella terug naar het pension. Als ze naar haar werk gaat, worden er computers geinstalleerd. Thuis heeft Matthijs haar kamer ingenomen. Ze voelt zich overbodig en nergens meer welkom. Ze meldt zich ziek en gaat weer naar het pension. Matthijs komt vragen of ze naar huis komt om naar Gina te luisteren, die een concert geeft in de kerk. Hij heeft dat geregeld. Ze gaat, maar het concert is geen succes. Gina gaat dan met h haar moeder mee naar het pension. Gina is zwanger van Matthijs. Ze praten veel met elkaar. Ellert kan de modernisering op het werk niet aan. Nu vernedert zij hem. Bella vindt het werken met de computer wel leuk. Gina laat een abortus doen. Op een dag in december gaan ze met z’n vieren inkopen doen in Amsterdam voor kerst. Daar merkt Bella, dat Ellert weet, dat de gedichten, die hij heeft gevonden, door haar zijn geschreven. Voor Bella is de maat dan vol. Ze gaat naar de bibliotheek om de laatste brief van Carla te zoeken. Ze laat het op een inbraak lijken. Ze wist ook alle bestanden over Carla, zodat de mannen alle informatie kwijt zijn en ze niet rijk worden. Onderweg naar Amsterdam leest ze de laatste brief en ontdekt, dat Carla haar echte moeder is.Terug in Amsterdam vraagt ze of Gina mee gaat naar het pension om even te ontspannen en die vindt dat goed. Ze heeft een nieuwe moeder en Gina een nieuwe oma, ook al weten ze niet waar die is en of ze nog leeft. Ze moeten samen bedenken wat ze met de brieven van Clara gaan doen
Hier eindigt het verhaal en hier is het ook begonnen.
Thema.
Het thema van het verhaal is de liefde van de hoofdpersoon voor haar man en dochter en de vernederingen die zij tijdens haar huwelijk meemaakt door haar man en hun dochter en de studievriend van haar man. Het gaat ook nog om bedrog als haar man en zijn vriend haar niet geloven en zeggen dat de gedichten, die hij gevonden heeft van iemand anders zijn en niet van haar. Zij groeien daardoor steeds verder uit elkaar.
Hoofdpersonen.
De hoofdpersonen zijn Bella (de ik-figuur) Ellert (haar man), Gina (hun dochter) en Matthijs (de studievriend van Ellert). Ook de dichteres Carla van Egmond is belangrijk voor het verhaal, maar is niet echt een persoon, die in het verhaal voorkomt.
Bella.
Bella is een vrouw van 40 jaar. Ze is opgegroeid op het platteland en na haar schooltijd is ze verhuisd na de grote stad. Ze had daarna weinig contact met haar ouders. Ze is onzeker over zichzelf. Ze houdt erg veel van haar man en haar dochter. Zoveel, dat ze zich door hen laat vernederen. Ze schrijft heel graag gedichten en ze leest erg graag. Ze verwent haar dochter, omdat zij zelf in haar jeugd niet veel leuke dingen heeft gehad. Ze heeft zich thuis nooit op haar gemak gevoeld. Ze werkt in een bibliotheek.
Ellert.
Ellert is de man van Bella. Hij is veel ouder (ongeveer 20 jaar). Als zij elkaar pas leren kennen is hij lief voor haar, maar later vernedert hij haar. Hij is wel op zijn dochter. Als Gina volwassen wordt, verandert hij erg. Eerst zorgde hij goede voor zichzelf, maar dan verwaarloost hij zichzelf en wordt een zonderling. Hij is een grote fan van Carla van Egmond. Tijdens zijn studiejaren heeft hij haar gekend. Ze hebben elkaar veel brieven geschreven. Hij werkt ook in de bibliotheek.
Gina.
Gina is de dochter van Bella en Ellert. Zij eet heel graag en is behoorlijk dik. Na het eten, kotst zij haar eten er in de badkamer weer uit. Zij is gek op haar vader en ze vernedert haar moeder graag. Zij kan heel goed zingen en volgt een opleiding op het conservatorium. Als haar vader zegt dat ze met die opleiding moet stoppen, doet ze dat. Ze gaat dan bij haar vader en moeder in de bibliotheek werken.
Matthijs.
Matthijs is de studievriend van Ellert. Hij is ook een grote fan van Carla van Egmond. Hij vindt het leuk, dat Bella door haar man en haar dochter wordt vernederd en doet ook mee aan de vernederingen. Hij trekt graag opvallende kleren aan en hij doet ook altijd erg overdreven. Hij wijst uit principes het gezinsleven af. Hij bemoeit zich met alles wat het gezin doet. Hij probeert ook ruzie uit te lokken tussen Ellert en Bella.
Achtergrond verhaal.
Het verhaal speelt zich af in een stad en in een pension ergens op het platteland in Nederland. Het speelt in de periode tussen de Tweede Wereldoorlog en nu. In de brieven van Carla van Egmond, kijkt zij terug naar de Tweede Wereldoorlog. Er komen computers in het verhaal voor, Dove-zeep en mensen werken met elektrische klopboren en eten Vietnamese loempia’s.
Het gaat over een vrouw, die tegen de zin van haar ouders is getrouwd met een man, die haar tijdens hun huwelijk steeds vernedert. Ze heeft zich in haar jeugd nooit op het platteland thuis gevoeld en werd altijd door de stad aangetrokken. Toen ze klaar was met school is ze snel naar de stad vertrokken. Ze heeft daarna weinig contact gehad met haar ouders. Alleen met verjaardagen zoekt ze hen op. Als ze later ontdekt, dat ze niet hun eigen dochter is, begrijpt ze waarom ze zich nooit bij hun thuis heeft gevoeld.
In hun verkeringstijd schrijft zij gedichten voor de man. Hij vindt die gedichten dan mooi, maar later zegt hij dat het niks is. Ze wonen in de stad in een groot huis met oude meubelen. Ze hebben het financieel goed. De vrouw verwent haar dochter erg en voor haar man koopt ze altijd dure sigaren en drank.
Hoogtepunten verhaal.
1. Matthijs komt weer opduiken, nadat hij zich jarenlang niet heeft laten zien en trekt bij het gezin in. Dit zorgt er voor, dat Ellert steeds meer ruzie met Bella gaat maken. Mattijs probeert ook Gina voor zich te winnen. Bella is het daar niet mee eens, omdat ze Matthijs niet mag en hij is veel te oud voor Gina. Bella wordt dan steeds somberder.
2. Bella gaat na een ruzie met Ellert weg in de oude Citroën van Gina. Ze rijdt dan naar haar geboortestreek en blijft daar een poosje logeren in een pension. Dit is de boerderij, waar zij als kind heeft gewoond en die is omgebouwd tot pension.
3. Bella ontdekt, dat Ellert al die tijd heeft geweten, dat zij de gedichten heeft geschreven. Het is alleen zijn bedoeling om er veel geld mee te verdienen.
4. Bella ontdekt, dat Carla van Egmond haar moeder is.
Over de auteur en haar werk.
Hermine de Graaf - Jonkers werd geboren op 13 maart 1951 in Winschoten. Ze studeerde Nederlandse taal en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam en was lerares op een school in Venray. Nadat ze in 1984 debuteerde met haar verhalenbundel “Een kaart, niet het gebied” heeft zij zich volledig gericht op het schrijven van boeken. Voor dit boek kreeg zij de Geertjan Lubberhuizenprijs. Haar verhalenbundel ‘Aanklacht tegen onbekend’ werd in 1988 bekrond met de F. Bordewijkprijs.
Haar boeken gaan vaak over vrouwen, die problemen hebben met hun gevoelens. Eerst zijn die vrouwen pubers en in haar latere boeken worden de vrouwen steeds ouder, maar ze blijven problemen hebben met gevoelens.
Andere werken van Hermine de Graaf:
De zeevlam (verhalenbundel)
De regels van het huis (novelle)
Alleen de heldere uren (roman)
Vijf broden en drie vissers (verhalenbundel)
Opbouw verhaal.
Het verhaal is geschreven in de ik-vorm. De ik-figuur is Bella.
Het verhaal wordt niet chronologisch verteld. Het begint bij het einde en de ik-figuur denkt dan terug aan alles wat daarvoor is gebeurd. Er zijn dan ook nog flashbacks naar haar jeugd. De woorden die de schrijfster gebruikt zijn niet moeilijk, maar haar manier van schrijven is soms wel moeilijk te volgen. Ze schrijft een beetje chaotisch. Ze slaat soms stukken over of gaat ineens weer terug in de tijd. Lange en korte zinnen wisselen elkaar af. Het verhaal heeft een open einde.
Eigen mening.
Ik vond het boek in het begin erg moeilijk om te lezen, omdat de schrijfster nogal chaotisch schrijft. Soms moest ik weer een stukje terug, omdat ik dan niet meer precies wist waar het precies over ging. Ik zal niet zo gauw weer een boek van deze schrijfster lezen, omdat ik het boek niet zo boeiend vond. Er gebeurde zo weinig. Ze hadden een erg saai leventje. Het ging meer om de gedachten van iemand en om haar gevoelens. Het was wel verrassend, dat Carla van Egmond haar moeder was.
Recensie.
Het was niet gemakkelijk om een recensie te vinden over dit boek. De bibliotheek had ook maar een recensie. Dat was een recensie geschreven door J.H. Corbs. Er stond niet bij vermeld waar die recensie in heeft gestaan.
De recensie staat hieronder.
Schrijver: Graaf, Hermine de
Titel: Een dag in december: roman Amsterdam: Meulenhoff, cop. 1997; 20 cm. – (Meulenhoff editie; 1611). ISBN: 9029055170
Inhoud: een veertigjarige vrouw ontdekt, dat haar man en diens studievriend haar
jeugdgedichten aanzien voor nagelaten werk van een bewonderde dichteres
Genre: psychologische roman
Onderwerp: vrouwenleven
Recensie: De 40-jarige Bella is haar huis en werk ontvlucht om te ontkomen aan het bedrog van echtgenoot en dienst studievriend. Deze menen gedichten van een door hen bewonderde dichteres gevonden te hebben en willen die samen met de door hen geschreven bibliografie publiceren. Bella weet dat de gedichten van haar zelf zijn, maar kan de mannen niet overtuigen. Haar dochter komt onder invloed van de beide mannen en krijgt zelfs een seksuele relatie met haar vaders studievriend. Bella weet haar dochter terug te winnen en besluit zelf op onderzoek uit te gaan naar de herkomst van de omstreden gedichten. Haar onderzoek openbaart haar een geheim over haar verleden, dat ze liever nooit had willen weten. In de vierde vrouwenroman van deze schrijfster is de hoofdpersoon wat ouder dan in vorige romans. Daarmee lijken de hoofdpersonen met de auteur mee te groeien. Net als in vorige romans is het hoofdthema de vrouw die zich teweer stelt tegen het leven en de mannen in haar leven. Hermine de Graaf (1951) debuteerde in 1984 met de verhalenbundel ‘Een kaart, niet het gebied’. De omslag van de roman toont een in bruin- en grijstinten afgedrukte foto van een besneeuwd polderlandschap. Normale druk. – J.H. Corbs.
Auteur: Hermine de Graaf
Uitgeverij: Meulenhoff Titelverklaring. De titel slaat op een dag in december, dat de hoofdpersoon, de ik-figuur, inkopen gaat doen voor de kerst met haar man, haar dochter en de vriend van haar man. Zij doet alsof zij hen kwijt raakt en gaat naar de bibliotheek, waar zij werkt, om een brief te zoeken van de dichteres Carla van Egmond. Die brief ligt in de kluis van haar man. Als zij die brief vindt, ontdekt ze daarin, dat deze vrouw haar biologische moeder is. Samenvatting. Het verhaal begint als Bella met haar dochter Gina in een pension op het platteland zit. Het pension is haar ouderlijk huis, dat is verbouwd. Ze zijn gevlucht voor Ellert en Matthijs, haar man en zijn vriend. Bella denkt hier terug aan wat er tijdens haar huwelijk is gebeurd. Als Bella Ellert leert kennen, zijn zij erg verliefd. In die tijd schrijft Bella gedichten, die Ellert mooi vindt. Ze trouwen en krijgen een dochter, Gina. Ellert is gek op de gedichten van Carla van Egmond. Na een poosje wordt Bella de assistente van Ellert, die in de bibliotheek werkt. Als Gina ouder wordt, gaat Ellert Bella steeds slechter behandelen. Gina en Ellert zijn gek op elkaar, maar niet op Bella. Op een dag staat Matthijs voor de deur en blijft logeren. Hij bemoeit zich met alles en vernedert Bella ook. De twee mannen willen een biografie van Carla gaan schrijven. Als Ellert een stapel gedichten vindt, denken hij en Matthijs, dat ze van Carla zijn. Ze willen daar veel geld mee verdienen. Bella zegt dat ze van haar zijn, maar de mannen lachen haar uit. Na een flinke ruzie met Ellert vlucht ze naar het pension. Ze leest daar de brieven, die Carla aan Ellert heeft geschreven. De laatste brief niet, die ligt in de bibliotheek. Ze probeert weer gedichten te schrijven om te laten zien dat de gedichten wel van haar zijn, maar het lukt niet. Als Bella weer thuis is, verlaat Gina het conservatorium en gaat in de bibliotheek werken. Soms gaat Bella terug naar het pension. Als ze naar haar werk gaat, worden er computers geinstalleerd. Thuis heeft Matthijs haar kamer ingenomen. Ze voelt zich overbodig en nergens meer welkom. Ze meldt zich ziek en gaat weer naar het pension. Matthijs komt vragen of ze naar huis komt om naar Gina te luisteren, die een concert geeft in de kerk. Hij heeft dat geregeld. Ze gaat, maar het concert is geen succes. Gina gaat dan met h haar moeder mee naar het pension. Gina is zwanger van Matthijs. Ze praten veel met elkaar. Ellert kan de modernisering op het werk niet aan. Nu vernedert zij hem. Bella vindt het werken met de computer wel leuk. Gina laat een abortus doen. Op een dag in december gaan ze met z’n vieren inkopen doen in Amsterdam voor kerst. Daar merkt Bella, dat Ellert weet, dat de gedichten, die hij heeft gevonden, door haar zijn geschreven. Voor Bella is de maat dan vol. Ze gaat naar de bibliotheek om de laatste brief van Carla te zoeken. Ze laat het op een inbraak lijken. Ze wist ook alle bestanden over Carla, zodat de mannen alle informatie kwijt zijn en ze niet rijk worden. Onderweg naar Amsterdam leest ze de laatste brief en ontdekt, dat Carla haar echte moeder is.Terug in Amsterdam vraagt ze of Gina mee gaat naar het pension om even te ontspannen en die vindt dat goed. Ze heeft een nieuwe moeder en Gina een nieuwe oma, ook al weten ze niet waar die is en of ze nog leeft. Ze moeten samen bedenken wat ze met de brieven van Clara gaan doen
Titel: Een dag in december: roman Amsterdam: Meulenhoff, cop. 1997; 20 cm. – (Meulenhoff editie; 1611). ISBN: 9029055170
Inhoud: een veertigjarige vrouw ontdekt, dat haar man en diens studievriend haar
jeugdgedichten aanzien voor nagelaten werk van een bewonderde dichteres
Genre: psychologische roman
Onderwerp: vrouwenleven
Recensie: De 40-jarige Bella is haar huis en werk ontvlucht om te ontkomen aan het bedrog van echtgenoot en dienst studievriend. Deze menen gedichten van een door hen bewonderde dichteres gevonden te hebben en willen die samen met de door hen geschreven bibliografie publiceren. Bella weet dat de gedichten van haar zelf zijn, maar kan de mannen niet overtuigen. Haar dochter komt onder invloed van de beide mannen en krijgt zelfs een seksuele relatie met haar vaders studievriend. Bella weet haar dochter terug te winnen en besluit zelf op onderzoek uit te gaan naar de herkomst van de omstreden gedichten. Haar onderzoek openbaart haar een geheim over haar verleden, dat ze liever nooit had willen weten. In de vierde vrouwenroman van deze schrijfster is de hoofdpersoon wat ouder dan in vorige romans. Daarmee lijken de hoofdpersonen met de auteur mee te groeien. Net als in vorige romans is het hoofdthema de vrouw die zich teweer stelt tegen het leven en de mannen in haar leven. Hermine de Graaf (1951) debuteerde in 1984 met de verhalenbundel ‘Een kaart, niet het gebied’. De omslag van de roman toont een in bruin- en grijstinten afgedrukte foto van een besneeuwd polderlandschap. Normale druk. – J.H. Corbs.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden