Beschrijvingsopdracht: Motivatie boekkeuze Ik vind het heel erg leuk om boeken te lezen waar bij moet nadenken voordat je het verhaal begrijpt. En dit is een van die boeken waarbij je je aandacht moet houden anders ben je de draad kwijt. Persoonlijke reactie Mooi boek zit een goed verhaal in. Is realiseerbaar al hoewel, sommige dingen iets worden overdreven. Samenvatting Op weg naar een oud collega, die zijn 77 verjaardag viert, krijgt Kees Zomers ergens tussen Heemstede en Koog aan de Zaan een blackout. Plotseling is het alsof de wereld links van het verdwenen is. Hij raakt de macht over het stuur kwijt en rijdt de vaart in die langs de weg loopt. Met veel moeite slaagt hij erin uit zijn auto te komen en via een steigerpaal op het droge te klimmen. Dan raakt hij zijn bewustzijn kwijt. Als hij wakker wordt,lijkt het nog steeds alsof eraan zijn linkerkant niet meer is. Hij staat op en begint moeizaam aan een tocht door de weilanden. Ploseling staat hij voor kantoorgebouw. Als hij probeert zich te orienteren, wordt hij weggejaagd door een bewaker. Hij kan de man niet duidelijk maken wat er aan de hand is. Hij weet welliswaar precies wat hij wil zeggen, maar slaagt er niet in om zijn gedachten te verwoorden. In een complex volkstuintjes vindt hij een huisje dat niet is afgesloten. Binnen kleedt hij zich uit en probeert zich te wassen. Ook zijn bemodderde kleren geeft hij een schoonmaakbeurt. Dan maakt hij van kranten een bed en gaat slapen. De volgende ochtend treft hij in de tuinen een oude man. Opnieuw weet hij niet meer hoe hij zich duidelijk moet maken wat hem mankeert. Daarom blijft de man op enige afstand staan. In het huisje vindt hij een oude radio. Na wat draaien aan de knoppen klinkt er ineens muziek, een pianospel van Haydn. De muziek geeft hem een rustig gevoel. Ineens herinnert hij zich zijn voornaam. Als de oude man Kees bedreigt de politie te bellen, gaat Kees er vandoor. Het radiootje neemt hij mee. Vlakbij een bouwterrein ontdekt hij een vervallen keet die als cafetaria is ingericht. Omdat hij honger heeft gaat hij naar binnen. Hij heeft echter geen geld bij zich. Een sjofele vrouw heeft medelijden met hem en bestelt een paar broodjes, die hij snel naar binnenwerkt. Zij stelt zich voor als Toos. Ze heeft tassen met afval bijzich. Als hij gegeten heeft, neemt Toos hem mee naar haar bival een huis in aanbouw dat al stromend water heeft. Eenmaal binnen kleedt zij zich voor hem uit, maar hij is niet in staat haar gevoelens te beantwoorden. De volgende dag vertrekken ze voor de bouwvakkers gearriveerd zijn. Ze neemt hem mee naar een kantorencomplex om in de vuilnisbakken naar eten te zoeken. Ze vindt inderdaad een heel wit brood gesneden. Daarna zetten ze de koers naar de vuilstort een “goudmijn” volgens Toos. Tussen de rommel gaat zij geconcentreed op zoek naar bruikbare voorwerpen. Boven aan een vuilnisberg ontdekt zij een naaimachine. Plotseling heeft ze haast om naar de stad te gaan, daar wil ze de naaimachine verkopen. Kees wordt door haar achtergelaten. Na verloop van tijd komt er een auto met 2 mannen aangereden ze zien Kees niet. De jongste beklimt de vuilnisberg met een handvol nummerplaten, waarvan hij er telkens een paar tussen het afval verstopt. Als ze Kees ontdekken nemen ze hem mee naar huis. Dagenlang woont hij bij hen in op een autokerkhof. Als ze merken dat hij niet normaal praten kan, mag hij vrij op het terrein rondlopen. Hij zou kunnen ontsnappen, maar iets aan de politie vertellen kon hij niet. Zodra hij de weg weet tussen de talloze wrakken, knapt hij allerlei kleine karweitjes voor de broers op. Op een nacht halen ze Kees uit zijn bed en moet mee. Hij krijgt de opdracht om op de uitkijk te staan terwijl zij bij een boerderij een automoter stelen. De diefstal verloopt zonder enigen problemen en al gauw zijn ze weer op de weg terug. Plotseling pakt Karel, de oudste van de twee Kees en gooit hem uit de auto. Dan is het donker. Als hij weer bij bewustzijn is, ligt hij onder een stuk plastic. Vaag herinnert hij zich een oude man die zich over hem heen boog. Hij ziet vlakbij een klein stenen huisje. Zijn radio die hij de hele tijd bij zich droeg is weg. Hij zoekt zonder succes. Hij valt al snel in slaap en wordt later wakker doordat iemand hem aanraakt. Het is de oude mand die hem meeneemt naar binnen. Hij stelt zich voor als Ije. In en om zijn huis is het een vreselijke zooi. Hij vertelt dat hij vroeger geiten had, maar dat die zijn afgenomen. Nadat ze wat gegeten hebben, gaan ze de weilanden in. Overal worden boerderijen afgebroken. In een van de bouwvallen vinden ze een grote vogelkooi. Ije ziet er meteen handel in en neemt het mee. Onderweg ruilen ze de kooi voor 2 verse baarzen. Bij het huisje aangekomen maakt Kees kennis met de 8 jarige Jules, een vriendje van Ije. De volgende dag gaan ze naar het dorp, Ije wil zich gaan douchen op het kerkhof. Hij vertelt dat hij elke zaterdag mag douchen in het lijkenhuis. Terwijl Ije doucht loopt Kees weg. In het dorp loopt hij over het erf van de dokter, daarna over het schoolplein. Oude herinnering komen naar boven. Dan meent hij de winkel van zijn vader te zien. Hij gaat naar binnen en stelt zich voor aan de eigenaar. Die weet hem echter duidelijk te maken dat hij zich vergist. Zijn vader heeft hier nooit gewoond. Buiten het dorp ziet hij een fiets staan. Hij bedenkt zich geen moment stapt op de fiets en rijdt weg. Na enkele kilometers komt hij in een dorp dat hem bekend voorkomt. Hij gaat een boekwinkel in waar hij door de eigenaar blij verrast gegroet wordt. Als meneer Zomer van uitgever Discus. Dan weet hij weer wie de man is; Richard Fielemieg, de plaatselijke boekhandelaar, bij wie hij vroeger regematig over de vloer kwam toen hij nog vertegenwoordiger was. Van een gesprek komt niets als er een andere klant binnenkomt. Kees loopt weg. S’avonds loopt hij over het strand. Hij heeft honger en begint te eten van wat de overvolle afvalbakken hem te bieden hebben. Een stel dronken jongens dreigen hem te slaan, maar als Kees boos wordt vluchten ze weg. Nadat hij gezwommen heeft, loopt hij de duinen in. Plotseling herinnert hij zich zijn vrouw en zoon weer. Morgen zal hij ze gaan bellen. Zijn telefoonnummer schiet hem te binnen. De volgende morgen is hij bijna weer de oude. Hij weet weer waar hij woont en herinnert zich ook het ongeluk weer. Als hij op het terras van een paviljoen van de zonopkomst geniet, komen er twee agenten. Ze vragen hem mee te komen naar het bureau. Daar vertelt hij wat er is gebeurd, voor zover hij het zich herinnert. Het blijkt dat hij een week spoorloos is geweest. Zijn vrouw komt hem ophalen. Zijn zoon is niet mee want die moest hockyen. Als hij zijn huis binnenkomt komt alles bekend voor. Kees gaat even naar zijn bed en langzaam keert zijn leven terug. Verdiepingopdracht De gebeurtenissen in het boek gaan niet geheel via chronologishe volgorde. Af en toe heeft Kees flashbacks naar zijn eigen leven. Dus niet te vergelijken met een sujet of fabel. Er zit een patroon in de gebeurtenissen door de ene gebeurtenis leidt de andere. Het zijn daarom dus aaneengesloten gebeurtenissen. Gedurende het hele verhaal zit er een lijn in het namelijk het geheugenverlies van Kees. Ook wel door Kees genoemd de verdwenen linkerkant van zijn lichaam. De structuur van het verhaal bouwt een spanning op doordat er allemaal dingen met Kees gebeuren terwijl hij langzaam weet wie hij is. En dan stopt het. Er komen zoals al eerder gezegd vele flashbacks in voor die gaan over het vroegere leven van Kees bij zijn gezin het toen hij nog klein was. de vertelde tijd was korter dan de verteltijd. Dat betekent dat het verhaal een week duurde maar het boek dik is. Het verhaal zou wel in deze tijd kunnen plaatsvinden zo rond de omgeving van Heemstede en Koog aan de Zaan. In het verhaal komen veel tijdmanipulaties voor en dan voornamelijkd de flashbacks.
Verdiepingsopdracht 2 Het eindoordeel van de recensent is niet zo postitief. Hij zegt dat het een voorspelbaar boek is met een voorspelbare afloop. Echter is het het wel met Bernlef eens dat het brein een fascinerend raadsel is. Maar het boek is fascinerend. Hij vindt het boek niet zo goed dat blijkt ook uit dit citaat; een roman die men misschien beter kan verzwijgen, die men snel zal vergeten en de spoedig weer ui dt literatuur zal verdwijnen. Ik ben het absoluut niet eens met de recensent. Dat komt omdat ik nog nooit een boek heb gelezen dat gaat over het brein van de mens. Ik vind juist dat het mooi geschreven, maar af en toe wel saai. Er zijn wel een aantal argumenten waar ik het meeeens ben. Het brein is iets dat wonderlijk werkt en daar wordt in het boek weinig aandacht aan gegeven terwijl het wel over het menselijk brein gaat. Het eind van het boek is wel erg voorspelbaar zoals de heer Warren zegt. Dat komt omdat Kees Zomers langzaam aan zijn geheugen terug krijgt en daardoor dingen weet uit zijn verleden. Zo dus weer terug komt bij zijn vrouw en zijn zoon. Evaluatie Ik vind het een heel erg mooi boek. Het is makkelijk te volgen. Op een tamelijk leuke manier geschreven. De inhoud is heel intergrerend.