Typering
Het verhaal van een verbazingwekkend wereldrecord.
1.a) Komt de titel letterlijk in het verhaal voor?
De titel van het boek is ‘Dubbelspel’. Deze titel is gekozen omdat er een bepaalde soort winst is in het dominospel, dat dubbelspel heet.
‘En Janchi daar heeft maar één steen. Wat dat is, kun je wel raden. Draai hem om,’ zei hij, voor zijn doen bijzonder gebiedend, tegen zijn partner: ‘Draai die steen van je godverdomme om, dan kunnen die twee hier zien, wat dominospelen is. Dubbelspel!’ riep hij uit. ‘Dubbelspel.’ Janchi wierp lachend zijn laatste steen op tafel. Het was inderdaad de drie-één. (blz. 252)
Dit is bij het laatste dominospel van de 4 vrienden, waar Janchi Pau en Chamon Nicolas Boeboe Fiel en Manchi Sanantoni helemaal inmaken.
1.b) Heeft het boek een ondertitel?
Het boek heeft ook een ondertitel.
“Het verhaal van een verbazingwekkend wereldrecord.”
Dit verwijst naar het laatste dominospel, waar Janchi Pau en Chamon Nicolas met 10-0 winnen, een nieuw wereldrecord omdat nog nooit iemand met zo veel heeft gewonnen.
2. Wanneer speelt het boek zich af?
Ik denk dat dit boek zich rond 1970 afspeelt, al zijn er niet echt duidelijke aanwijzingen voor. Ik denk dit vooral omdat er nog niet veel tv wordt gekeken, en je hoort nog niks van mobiele telefoons/internet of andere nieuwe dingen uit de laatste jaren.
Het boek speelt zich denk ik af in 1 dag, en dat denk ik door de titels van de verschillende delen (De ochtend en de middag, de middag en de schemering, de schemering).
3. Waar speelt het boek zich af?
Het verhaal speelt zich af op Curaçao, en om precies te zijn in Willemstad, tussen een joods kerkhof en een hoerenkamp in.
“Tussen Blenheim, het zeventiende-eeuwse joodse kerkhof, en Campo Alegre ligt Wakota, een buitenwijk van Willemstad.” (blz. 17)
Het grootste gedeelte van het verhaal speelt zich af in de achtertuin van Boeboe Fiel, als ze bezig zijn met domino.
Aan de oostkant van Boeboe Fiels huis, waar hij met zijn vrienden domino speelde, stond een stevige tamarindeboom; ver boven het ouderwetse huis uitstekend, met dichtbegroeide takken, die tot op manshoogte neerhingen. (blz. 19)
4. Hoofdpersonages
- Boeboe Fiel
- Man
- Rond de 50
- Taxichauffeur
- Getrouwd, in totaal zestien kinderen. 10 in huis, 6 gestorven en 3 al uit huis.
- Willemstad, Curaçao
Boeboe is een man die vaak veel voor z’n gezien overheeft, maar het geld wat hij verdient erg vaak opmaakt aan hoeren of gokken. Hij is taxichauffeur, dus heeft geen verbijsterend hoog inkomen, en het geld wat hij krijgt maakt hij op aan drank of de hoeren in het hoerenkamp. Op het laatste slaat hij helemaal door en slaat hij Chamon Nicolas, die hem daarna vermoordt.
- Manchi Sanantoni
- Man
- Rond de 50
- Deurwaarder, maar wil graag rechter worden
- Getrouwd, maar heeft geen kinderen
- Willemstad, Curaçao
Manchi Sanantoni is een man die erg veel waarde hecht aan waardes. Hij wil graag eerlijkheid. Hij wil rechter worden en daar begint hij over na te denken bij het laatste dominospel. Als hij dan naar huis gaat, ziet hij dat zijn vrouw hem verlaten heeft. Daarna gaat hij op de piano spelen, pakt zijn revolver en schiet zichzelf dood. Dit is ook het einde van het boek.
5. Thema
Het boek heeft verschillende thema’s, maar het belangrijkste thema is dat je door iemand of iets heel erg veel kunt verliezen. Dit is erg duidelijk in het laatste deel, waar de 2 verliezers beiden hun leven verliezen. Boeboe wordt vermoord door Chamon omdat Boeboe Chamon wil slaan met een ijzeren staaf en Manchi raakt zijn vrouw kwijt en pleegt zelfmoord.
6. Opbouw
Het boek is verdeeld in 3 delen van de dag. Deze ‘dagdelen’ zijn verdeeld in verschillende hoofdstukken zonder titels.
Het boek is verder wel chronologisch, en je begint gewoon in het begin van de dag, en het boek eindigt met de dood van Manchi Sanantoni.
Er zijn wel flashbacks in, om bijvoorbeeld meer duidelijk te maken over de personen.
Het verhaal wordt echt verteld vanuit de schrijver, en niet vanuit verschillende perspectieven.
7. Stijl
Er is niet echt sprake van een speciaal woordgebruik, er is alleen sprake van een bepaald woordgebruik van de hoofdpersonen. Manchi bijvoorbeeld wil rechter worden, en praat erg netjes en vaak met moeilijke woorden. Boeboe echter is taxichauffeur en is vaak dronken en gaat vaak naar de hoeren. Hij praat veel anders dan Manchi, omdat hij in een ander milieu leeft.
8. Begin en eind
Tussen Blenheim, het zeventiende-eeuwse joodse kerkhof, en Campo Alegre ligt Wakota, een buitenwijk van Willemstad. Ze ligt dus ‘entre medio’, zoals de Curaçaoënaar antwoordt wanneer men hem vraagt hoe het met hem gaat. ‘Och, entre medio’, ‘tussen beide’, dat meestal betekent: tussen hangen en wurgen.
De toeristengidsen noemen het joodse kerkhof vaak, maar zwijgen als het graf over het bloeiende hoerenkamp aan de noordkant van het eiland. Dit hoerenkamp is een levendig hotel van ongeveer honderdvijftig kamers, waar men vrouwelijke gasten aantreft uit heel het Caribisch gebied, Zuid- en Midden-Amerika.
So, pack up our troubles and visit Curacao! De zee is mooi, de lucht is zuiver en de vrouwen in het kamp zijn gezond omdat ze dagelijks door een hoteldokter worden onderzocht en ingespoten. En als je gaat, loop eens voor de aardigheid langs Wakota, dat rustige dorpje waar de huizen nog ver uit elkaar staan.
En zal zich daar nog herinneren, dat tot voor kort vier mannen in deze wijk elke zondagmiddag een partijtje domino speelden bij het huis van een hunner: Boeboe Fiel. Ze begonnen hun spel steeds om een uur of een, na hun sopi di mondongo, het typische zondagmiddaggerecht van de bewoners van Curaçao. Om een uur of zes hielden ze op. Dan trad de schemering in en kort daarop de onverbiddelijke duisternis.
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden