Drift door Rood & Rood

Uitgeverij Bert Bakker
Karen Zeeman wil dolgraag kinderen. Ze wordt zwanger van haar Duitse vriend Jürgen, maar krijgt een miskraam. Ook haar tweede zwangerschap mislukt en de gynaecologe moet haar opereren aan haar eileiders. Karen is onvruchtbaar. Dankzij invitrofertilisatie (IVF) geraakt ze toch nog in verwachting, na twee mislukte behandelingen. Het is de laatste maal dat het ziekenfonds betaald. Maar na al die ziekenhuisbezoeken voor hormoonbehandeling, bevruchting, controles en miskramen, wordt het Jürgen te veel. Hij laat haar achter, net na de laatste bevruchting. De zwangerschap lijkt nochtans vlot te verlopen. Ze is al in de achtste maand en heeft het kind al gevoeld. Maar wanneer ze bij haar gynaecologe Machteld Fongers op controle gaat, lijkt er iets mis te zijn. Het kind ligt té stil. Dokter Fongers doet nog een tweede test, maar de monitor geeft geen piep, en geen piep is geen hartslag. Karen huilt niet. Ook Machteld Fongers is zwanger en bij haar gaat alles wel goed. Haar werkloze man toont echter geen interesse voor het kind. Karen moet naar het ziekenhuis om de bevalling af te wachten. Martin Pas is de enige verpleger die ze graag heeft, hij praat met haar als een vriend. Martin durft dokter Fongers op haar fouten te wijzen en dat wordt hem niet altijd in dank afgenomen. Hij is de verpleger, zij de arts en niet andersom. De gynaecologe lijkt weinig aandacht aan haar patiënten te schenken. Ze herinnert zich zelfs nauwelijks Karens verleden. Ze had nochtans een fout gemaakt, toen ze nog assistente was. Ze had zonder de mening van haar supervisor te vragen gehandeld en Karen, die een ontsteking aan de eileider had, slecht behandeld, met littekenvorming tot gevolg. Karen wijst haar erop, maar het doet haar niets. Bertrand Fongers heeft een reden om onverschillig te zijn over de zwangerschap van zijn vrouw: het is zijn kind niet. Toen hij naar de spermabank ging, op haar aanraden, kwam hij te weten dat hij steriel is. Hij vertelde dit nooit aan Machteld, maar wacht nog op het goede moment. Bertrand is erg agressief, zeker als hij gedronken heeft. Karens enige bezoek is José, de enige die weet wat er aan de hand is. Ze voelt zich ongemakkelijk bij Karen, vooral omdat ze zo raar reageert. Karen heeft nog altijd niet gehuild, ze voelt enkel nog haat tegenover dokter Fongers. De haat van Bertrand neemt toe en Machteld voelt het, al weet ze niet waarom. Ze probeert hem te ontwijken door zo lang mogelijk te werken, wat dan weer niet goed is voor haar kind. Maar ze is professioneel en wil absoluut niet dat haar zwangerschap haar werk of zelfs haar omgang met de patiënten verandert. ‘sNachts krijgt Machteld een naar gevoel, ze denkt dat ook haar kind niet meer beweegt. Van de dronken, slapende Bertrand hoeft ze geen hulp of geruststelling te verwachten. Gelukkig voelt ze het kind schoppen en kalmeert. De volgende dag komt ze te laat op haar werk, iets wat nog nooit eerder gebeurd is. Ze is verstrooid en kan zich niet concentreren op haar patiënten. Karen heeft nagedacht over haar kinderwens. Ze wil nog steeds kinderen, ook al heeft ze geen man. In de kantine vraagt een mongooltje haar wat er met haar buik is. Ze antwoordt dat het een dood kindje is en pas dan, na al die dagen, begint ze te huilen. Veel tijd om te wenen krijgt ze niet. Op haar kamer staat het eten al klaar. Jürgen mist Karen, hij heeft zelfs naar het ziekenhuis gebeld. Een verpleegster vertelt hem wat er met Karen is. Hij weet hoezeer ze de dokter haat die haar onvruchtbaar maakte en wil haar helpen. Hoe, weet hij nog niet, maar hij vertrekt toch naar Amsterdam. Bertrand besluit naar het ziekenhuis te gaan. Gewoon, wat rondlopen en zijn vrouw doen schrikken. Hij zorgt voor lichte opschudding in de stille wachtkamer door leugens te vertellen over Machteld (dat er schadeclaims tegen haar lopen en dat ze drinkt). De mensen bekijken hem raar, maar hij verlaat uiteindelijk de wachtkamer zonder dat ze hem heeft kunnen zien. Terwijl hij toch in het ziekenhuis is, neemt hij ook enkele foto’s van collega’s van Machteld om de vader van haar kind te herkennen. Als ze vragen stellen, zegt hij dat hij journalist is. Hij kan zelfs een foto nemen van Machteld en een man die haar, de koele gynaecologe, aanraakt. Die moet haar minnaar zijn. Jürgen wil wraaknemen op Fongers om te bewijzen dat hij van Karen houdt. Hij belt de ziekenhuizen van de streek, tot hij haar eindelijk vindt in het AMC. Hij weet nog altijd niet wat hij precies gaat doen. Karen vraagt een navelklemmetje en een enkelbandje, als aandenken. Ze wil Fongers spreken, zogezegd om de bevalling te laten beginnen. Net wanneer ze Fongers nogmaals op haar fouten wil wijzen, krijgt de gynaecologe een wee. Machteld heeft het de hele dag al druk, iedereen vraagt alles aan haar. Ze kan zich nog steeds niet concentreren. Dat verbetert niet als ze denkt Bertrand te zien in het ziekenhuis. Na die wee wil ze zo snel mogelijk naar huis. Bertrand heeft alles in gereedheid gebracht voor een romantische avond. Hij had namelijk enige tijd geleden een reportage gezien en opgenomen op video over nadelige gevolgen van seks tijdens de vergevorderde zwangerschap, dat moest Machteld wel verontrusten. Machteld is verrast als ze het kaarslicht ziet en vraagt zich dan ook af wat er met Bertrand scheelde. Haar teleurstelling is groot als ze het afhaalchinees in de plastieken bakjes ziet. Het eten is toch al koud en haar man trekt haar direct mee naar boven. Ze wil helemaal niet, maar hij is niet te stoppen. Ondertussen zet hij de video aan en Machteld heeft hem door: hij wil haar kind kwetsen. Bertrand is fier op zichzelf. Machteld heeft gekregen wat ze verdient. Hij legt ook één van zijn foto’s op tafel, waar ze hem moet vinden, en kijkt TV. Karen weet plots wat ze gaat doen. Ze belt naar José om haar witte trainingsbroek mee te brengen. Die avond verkent ze rustig het ziekenhuis. Ze wandelt door de gangen en ruimtes waar zij en Jürgen zo vaak waren. De plaats waar hun kind gemaakt werd, het kamertje waar hij zijn potje moest vullen en het laboratorium. Onderweg steelt ze een verpleegsterjas, haar wraakfantasieën zetten zich langzaam om in een concreet plan. Op de afdeling verloskunde wordt een deur geblokkeerd door een ventilatortje met toiletpapier ingedraaid, het werk van één of andere grappenmaker. Ook Machteld dwaalt door het ziekenhuis, ze is het huis uitgeslopen. Ze slaapt in het AMC en wil niet naar huis gaan om zich om te kleden. Ze heeft Bertrand nooit als een zorgzame vader gezien. Hij leerde haar van het leven genieten, vóór hem kende ze alleen maar studeren. Toen had hij nog een brommer en een belangrijke baan, net als zij nu. Maar haar zwangerschap maakte alles kapot. Nu is hij werkloos en jaloers op het kind. Bertrand merkt pas dat ze weg is als er telefoon is voor haar van een man met een Duits accent. Hij belt de politie om haar als vermist op te geven, gewoon om haar te pesten, niet omdat ze echt vermist is. Hij hoopt dat ze bij haar vermoedelijke minnaar betrapt wordt. Karen gaat terug naar het kamertje, overdag is het open. Daar had ze Jürgen voor het laatst gezien. Ze had nog op hem gewacht, aan de balie, maar hij kwam niet en zou ook niet meer terugkomen. In het kamertje weent ze eindelijk alle tranen die ze de afgelopen jaren heeft opgespaard. Ze valt in slaap en wordt pas wakker als er iemand binnenkomt. Als José haar terugziet, is Karen plots weer vrolijk. Machteld krijgt van een vriendin te horen dat ze als vermist werd opgegeven. Een agent komt langs en ze vertelt hem haar verhaal, dat Bertrand haar verkracht heeft. Toch doet ze geen aangifte, daarvoor moet ze naar het bureau komen. Later die dag hangt er een bordje “herentoilet” op haar deur, maar niemand weet van wie het komt. Karen is op zoek naar Fongers. Niemand weet waar ze is. Karen loopt wat rond op de afdeling verloskunde; ze heeft weëen. Door een openstaande deur ziet ze de gynaecologe in de verloskamer liggen, ook zij bevalt vandaag. Karens plan is uitvoerbaar. Een bewaker van het ziekenhuis kan nog net ingrijpen wanneer een man de receptioniste aanvalt en naar zijn vrouw, Fongers, vraagt. Hij krijgt zelf slaag van de man, maar zijn collega’s kunnen hem overheersen en de agressieve man krijgt een kalmeringsmiddel. Tim Pardoen en zijn collega Ruud Stappers onderzoeken de zaak. Pardoen ondervraagt de bewakers. Er deden zich nog enkele rare feiten voor in het ziekenhuis: een ventilator die een automatische deur blokkeerde en een bordje van een herentoilet op de deur van Fongers. Martin Pas moet overwerken. Fongers viel weg en iedereen vroeg hem waar ze was. Hij moest ook patiënten geruststellen die de geruchten over het incident met Fongers gehoord hadden. Plots duikt Bertrand op naast zijn bureau. Het is al laat en er is niemand in de buurt. Fongers lijkt over zijn toeren. Hij toont hem een foto van Machteld en Martin en denkt dat zij een relatie hebben. Hij wil hem slaan, maar Martin slaat op de vlucht. Hij durft niet meer alleen naar huis. Gelukkig geeft Tim Pardoen, de agent, hem een lift. Machteld is bevallen van een zoon, maar wil haar kind in de couveuse niet zien. Ze krijgt een cadeautje: een boek met foto’s van misvormde kinderen. Karen gaat wel kijken naar de baby en doet zich voor als Machtelds schoonzus. Eigenlijk mogen alleen ouders binnen, maar de verpleegster maakt een uitzondering. Tim Pardoen en zijn collega gaan nogmaals naar het AMC om met Fongers te praten over haar man, maar ze werkt niet echt mee. Ondertussen bezoekt Tim ook zijn dochter Ditje, die een tweeling gekregen heeft. Martin pas ontbijt in een koffiebar, als plots Bertrand Fongers binnenkomt. Bertrand grijpt hem vast en probeert hem te wurgen. Martin kust hem op de mond en de verbaasde Bertrand laat hem onmiddellijk los. Tim moet ’s avonds weer naar het ziekenhuis omdat Bertrand is binnengeraakt. Hij vraagt zijn dochter om eens met Machteld te gaan praten, misschien vertelt ze tegen haar meer. Karens weëen komen steeds sneller na elkaar, maar ze belt geen verpleegster. In de badkamer bevalt ze van een jongen. Ze gebruikt het navelklemmetje dat ze eerder aan een verpleger had gevraagd. Zorgvuldig wast ze haar dode kind en kleedt het aan. De placenta doet ze in een plastic zak in de vuilbak: de kuisvrouwen zouden er toch niet op letten. Ze wast ook zichzelf en verlaat haar kamer met Arthur, haar baby. Jürgen vertrekt weer naar huis, zonder bij Karen te zijn geweest en zonder echt wraak genomen te hebben. De geblokkeerde deur, het bordje “herentoilet” en het boek waren zijn werk. Bertrand belt zijn vrouw in het ziekenhuis en komt pas nu te weten dat ze bevallen is. Nu vertelt hij haar dat hij steriel is en weet dat hij de vader niet is. Razend neemt hij een bijl en vertrekt. Tim Pardoen bezoekt de couveusekamers om te zien of de baby van Fongers wel veilig is, zeker nu Bertrand in het ziekenhuis rondloopt. Hij spreekt er met een vriendelijke verpleegster die net haar handen waste. Wanneer hij weggaat, gaat de verpleegster de eerste couveusekamer in, waar verder niemand was. Ze neemt er een baby uit en legt een andere in de plaats, zonder de couveuse te ontsmetten. Daarna hoort Tim van Ditje dat Bertrond niet de vader van het kind is, plots weet hij waarom Bertand kwaad is. Hij rent zo snel hij kan terug naar de couveusekamer. Ondertussen is Bertrand zonder problemen in de couveusekamer gekomen. Hij zoekt Machtelds baby en begint te hakken met de bijl. De verplegers kwamen te laat, de baby is dood. Tim vertelt, samen met dokter Cruquius, het slechte nieuws aan Machteld. Ze reageert vrij koel. Thuis zet Karen de thermostaat hoog en geeft Mark, haar baby, te drinken. Ze heeft niets in huis om te eten of om de baby te verzorgen. Een nietsvermoedende buurvrouw doet de boodschappen voor haar. Even later vertrekt Karen naar Jürgen. Martin voelt zich schuldig en verplicht zichzelf om bij Machteld langs te gaan. Machteld wist dat Bertand steriel was en had Mary van het spermalab gevraagd om hem niets te zeggen. Ze kreeg een kind van een anonieme donor, helemaal niet van een minnaar. Tim denkt na en ontdekt de waarheid. Hij stond er met zijn neus bovenop. Die verpleegster waar hij mee sprak, wisselde het kind van Fongers om met een dood kind, daarom hoefde die couveuse niet ontsmet te worden en daarom nam ze haar tas mee. Maar Tim heeft het onderzoek overgelaten aan zijn collega Stappers. Hij zegt hem niets en besluit het maar zo te laten. Enkele jaren later vormen Karen, Jürgen en Mark een gezinnetje. Wanneer ze samen met José uitgenodigd worden op een feestje ontmoeten ze Machteld en Bertrand. Ze staan naast Machteld, maar gelukkig herkent ze geen van hen. Toch gaan Karen, Jürgen en Mark zo snel mogelijk naar huis.